Σε πρώτη προβολή στο σινέ Κάστρο στο Ρίο της Πάτρας το "Ένα Καλοκαίρι" με τον Μάθιου Μακόναχι

Απτόητο συνεχίζει τις προβολές του το σινέ Κάστρο στο Ρίο της Πάτρας παρά τον λίγο άστατο καιρό των προηγουμένων ημερών. Ευτυχώς ο καιρός ξαναέστρωσε μετά τα πρωτοβρόχια και τον αέρα και έτσι με μία ζακέτα ή φθινοπωρινό μπουφανάκι μπορεί άνετα κάποιος να χαρεί μία ταινία στο μοναδικό θερινό σινεμά που έχει απομείνει στην περιοχή της Πάτρας.

Από σήμερα 19 Σεπτεμβρίου και μέχρι τουλάχιστον την Κυριακή 22/9 στις 22.00 θα παίζεται σε α’ προβολή μία ενδιαφέρουσα κοινωνική ταινία που έκανε αίσθηση στις ΗΠΑ όπου οι εισπράξεις της έχουν ξεπεράσει τα 22 εκατομμύρια δολάρια αλλά και στις Αθηναικές αίθουσες όπου βγήκε τον περασμένο Ιούλιο και έκοψε κοντά στα 30.000 εισιτήρια.

Ο λόγος για το «Mud – Ένα Καλοκαίρι» σε σκηνοθεσία του 35χρονου κινηματογραφικού δημιουργού από το Άρκανσω των ΗΠΑ, Τζεφ Νίκολς με πρωταγωνιστές τον εξαιρετικό Μάθιου Μακόναχι και τους Σαμ Σέπαρντ, Ριζ Γουίδερσπουν, Τάι Σέρινταν.

Ο Έλις και ο Νέκμπον, δυο παιδιά που ζουν στις όχθες του Μισισιπή, ανακαλύπτουν μια βάρκα πάνω στα κλαδιά πανύψηλων δέντρων. Εξερευνώντας το περίεργο θέαμα θα ανακαλύψουν ότι στο «δεντρόσπιτο» έχει πρόσφατα εγκατασταθεί ο Μαντ, ένας πεινασμένος μυστηριώδης τύπος που ζητά τη βοήθειά τους. Τα δύο αγόρια θα δεχτούν να τον βοηθήσουν, προσφέροντάς του φαΐ και παραδίδοντας ερωτικά σημειώματα στην αγαπημένη του Τζούνιπερ.

Ο Τεξανός στην καταγωγή 44χρονος ηθοποιός Μάθιου Μακόναχι έχει αρχίσει να κάνει τη διαφορά το τελευταίο διάστημα με αξιόλογες κινηματογραφικές εμφανίσεις. Εκτός από το «Mud» αλλά και τα "Paper Boy" και "Killer Joe" που προηγήθηκαν, αναμένεται στις αίθουσες το επόμενο διάστημα να βγει η ταινία "Dallas Buyers Club", βασισμένη σε αληθινή ιστορία όπου για το ρόλο που κάνει υποχρεώθηκε να χάσει πολλά κιλά.

Το περιοδικό Αθηνόραμα έγραψε για το «Ένα Καλοκαίρι» ότι ο Τζεφ Νίκολς γνωστός από την ταινία «Take Shelter – Το Καταφύγιο», μιλά για την παλιά Αμερική, της εργατικής περηφάνειας, της αρμονικής συμβίωσης του ανθρώπου με τη φύση, της κοινοτικής αλληλοβοήθειας αλλά παράλληλα και του W.A.S.P. και του μικροαστικού κομφορμισμού που επικρατεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της αχανούς χώρας των ΗΠΑ.

Αφηγείται μία ιστορία ενηλικίωσης, ένα πιο «βρώμικο» και μελαγχολικό φιλμ από το «Στάσου Πλάι μου» που ήταν παρόμοιας θεματικής μιλώντας για αρχετυπικές έννοιες όπως η φιλία, η προδοσία και η αγάπη.