Έφτασε η «Οργή των Τιτάνων» στις αίθουσες

Δύο ακριβώς χρόνια μετά την προβολή του ριμέικ του «Clash of the Titans-Τιτανομαχία» σε σκηνοθεσία του Λουί Λετεριέ που είχε παιχθεί σε 3d και είχε "σκίσει" παγκοσμίως με 493 εκατομμύρια δολάρια εισπράξεις, ξεκινά να παίζεται από σήμερα στις αίθουσες η συνέχεια του με τίτλο «Wrath of the Titans-Η Οργή των Τιτάνων» που είναι επίσης τρισδιάστατη.
Το φιλμ που παίζεται και σε 2 αίθουσες στα Ster cinemas στη Βέσο Μάρε στην Πάτρα (στη μία σε 3d) διανέμεται από τη Village Films και φέρει τη σκηνοθετική σφραγίδα του Τζόναθαν Λίμπεσμαν («Battle Los Angeles»).

Πρόκειται για μία ακριβή παραγωγή που έφτασε σε κόστος τα 150 εκατομμύρια δολάρια με εντυπωσιακά εφέ, με ένα θέμα αρκούντως δελεαστικό που έχει σχέση με τους Ολύμπιους Θεούς και την ελληνική μυθολογία και ένα εξαιρετικό καστ ηθοποιών. Ανάμεσα τους είναι και πάλι όπως και στην προ διετίας πρώτη ταινία ο 36χρονος Αυστραλός ηθοποιός Σαμ Γουόρθινγκτον στο ρόλο του γενναίου ημίθεου Περσέα, γιου του Θεού Δία, ο Βρετανός Ρέιφ Φάινς στο ρόλο του Άδη και ο Λίαμ Νίσον ως ταλαιπωρημένος Δίας. Το ρόλο της Ανδρομέδα στην ταινία πήρε τελικά η όμορφη Αγγλίδα ηθοποιός Ρόζαμουντ Πάικ ενώ από τις ευχάριστες εκπλήξεις είναι η παρουσία του 35χρονου ηθοποιού με καταγωγή από τη Βενεζουέλα Έντγκαρ Ραμίρεζ (έπαιξε τον «Κάρλος το τσακάλι») που ενσαρκώνει τον αντιπαθή, εκδικητικό και μοχθηρό θεό του πολέμου Άδη καθώς και του ανερχόμενου 30χρονου ηθοποιού Τόμπι Κέμπελ. Ο Βρετανός Κέμπελ παίζει τον Αγήνορα, γιο του Ποσειδώνα που μαζί με τον Περσέα και την Ανδρομέδα θα κάνουν το περιπετειώδες ταξίδι στα Τάρταρα για να σώσουν το Δία. Βοηθός τους σε αυτήν την προσπάθεια θα σταθεί ο Ήφαιστος (στο ρόλο ο Μπίλι Νάι) ενώ το ρόλο του Θεού της θάλασσας Ποσειδώνα ενσαρκώνει ο Ντάνι Χιούστον.

Η ταινία ξεκινά επεισοδιακά με την επίθεση ενός δικέφαλου άγριου τέρατος στο χωριό όπου πλέον ζει μία ήσυχη ζωή ως ψαράς ο Περσέας όπου και μεγαλώνει μόνος του τον δεκάχρονο γιο του, Ήλιο. Επίσης εντυπωσιακή είναι η σκηνή που ο Περσέας παλεύει με τον γίγαντα Κύκλωπα στο δάσος λίγο πριν καταφέρει να φτάσει στον θεό Ήφαιστο. Η τρισδιάστατη φόρμα της ταινίας είναι καλοφτιαγμένη και γενικά το φιλμ έχει αρκετή δράση και όπως είπαμε ένα ελκυστικό ελληνικό θέμα και καλούς ηθοποιούς.

Ωστόσο όσο προχωρά η ταινία και ειδικά το τελευταίο κομμάτι με την απελευθέρωση του Κρόνου μέσα σε πελώριες φωτιές είναι κουραστικό, προβλέψιμο και αρκετά εφετζίδικο. Έτσι η τελική εικόνα και αίσθηση που αποκομίζει ο θεατής, είναι μίας ταινίας αρκετά μυθοπλαστικής και φαντασίας αλλά εν τέλει κάπως παιδικής και υπερβολικής. Κάποιοι κριτικοί για παράδειγμα μίλησαν για μία μέτρια, τυπικά θορυβώδη και εφετζίδικη περιπέτεια φαντασίας.

Πάντως το όνομα της Ελλάδας ακούγεται συνέχεια στην ταινία κι ας μην παραπέμπουν ιδιαίτερα τα πλάνα σε αυτήν, γεγονός καλό από διαφημιστικής απόψεως ειδικά αν η ταινία επιτύχει εμπορικά όπως η πρώτη. Μάλιστα σε μία σκηνή ακούγεται το σχεδόν «προφητικό» και επίκαιρο ότι «δεν μπορεί να μείνει η Ελλάδα ακυβέρνητη».

Τέλος ένα από τα στοιχεία που προκαλεί έκπληξη στη νέα αυτή κινηματογραφική παραγωγή είναι ότι βλέπουμε τους θεούς που υποτίθεται είναι αθάνατοι και παντοδύναμοι, εδώ κάποιοι από αυτούς να αφανίζονται στην κυριολεξία!