"Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο" προβάλει η Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας

Η πολυβραβευμένη ταινία "Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο" του Γαλλοαρμένιου Ρομπέρ Γκεντιγκιάν θα προβληθεί τη Δευτέρα 19 Νοεμβρίου στα Ster Cinemas από την Κινηματογραφική Λέσχης Πάτρας. Οι προβολές του έργου θα γίνουν στις 8:30 και στις 10:30 το βράδυ.

INFO:

Σκηνοθεσία-Σενάριο : Ρομπέρ Γκεντιγκιάν
Ηθοποιοί: Ζαν-Πιερ Νταρουσέν, Αριάν Ασκαρίντ
Ζεράρ Μεϊλάν
Χώρα: Γαλλία (Έγχρωμη)
Διάρκεια: 90΄

Διακρίσεις:

- Valladolid International Film Festival (2011)
*Βραβείο Κοινού στον Robert Guediguian
*Ασημένιο "Spike" στον Robert Guediguian

- Βραβείο Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης Ηθοποιού στην Anais Demoustier (Etoile d' Or 2012)

- Υποψηφιότητα στο "Ένα Κάποιο Βλέμμα" του Φεστιβάλ Καννών 2011 (στον Robert Guediguian)

- Υποψηφιότητα για Βραβείο Cesar Καλύτερης Ηθοποιού.

"Ένα ζευγάρι πενηνταπεντάρηδων, ο άντρας του οποίου έχει χάσει πρόσφατα τη δουλειά του, πέφτει θύμα ληστείας. Δεν ξέρει πώς να αντιδράσει όμως όταν διαπιστώνει ότι αυτή έχει οργανωθεί από έναν επίσης απολυμένο πρώην συνάδελφο του συζύγου, ο οποίος αναθρέφει μόνος τα δύο μικρά αδέρφια του.

Μια χούφτα αληθινοί χαρακτήρες, ένα καθημερινό, επίκαιρο γεγονός, ένα παλιό τραγούδι του Πασκάλ Ντανέλ κι ένα ποίημα του Βίκτορ Ουγκό, δίνουν στον Μαρσεγέζο Ρομπέρ Γκεντιγκιάν, τον Γάλλο Κεν Λόουτς, την αφορμή για ένα πολιτικοποιημένο και βαθιά αισιόδοξο κοινωνικό δράμα. Απλό σινεμά "στο ύψος του καθημερινού ανθρώπου", γνήσια συγκίνηση και η τρυφερότερη μίνι κινηματογραφική έκπληξη της φετινής σεζόν."

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΤΣΗΣ

"Εμπνευσμένη από το ποίημα του Βίκτωρος Ουγκό «Kαλοί που είν’ οι φτωχοί» (και όχι - παρά τον τίτλο της - από το ομότιτλο μυθιστόρημα του Ερνεστ Χέμινγκουεϊ), η τελευταία ταινία του Ρομπέρ Γκεντιγκιάν «Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο», αφηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου ο οποίος χάνει μεν τον «κόσμο» του σε μια κρίσιμη ηλικία αλλά σε καμία περίπτωση δεν δέχεται να θυσιάσει τις αρχές και την αξιοπρέπειά του.

Η ευτυχία του Μισέλ (Ζαν-Πιερ Νταρουσέν) που ζει ευτυχισμένος με τη γυναίκα του (Αριάν Ασκαρίντ) στη Μασσαλία - ακούραστα ερωτευμένοι για πάνω από 30 χρόνια, με παιδιά και εγγόνια στο πλευρό τους - διαταράσσεται όταν απολύεται από τη δουλειά του. Συμβιβάζεται. Δύσκολο αλλά σιγά-σιγά τα καταφέρνει.

Όμως η μοίρα αποδεικνύεται ακόμη πιο σκληρή όταν δύο οπλισμένοι μασκοφόροι επιτίθενται σπίτι του και παρουσία γυναίκας, φίλων και συγγενών αρπάζουν τα χρήματα που δώρισαν φίλοι στο ζευγάρι για ένα ταξίδι στο Κιλιμάντζαρο.
Κάπως έτσι κτίζεται μια συγκινητική ιστορία συλλογικότητας πίσω από την οποία κρύβεται ένα απραγματοποίητο ταξίδι στην Τανζανία που υπάρχει επίσης στους στίχους του τραγουδιού «Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο» του Πασκάλ Ντανέλ.

Ένα τραγούδι το οποίο σιγοτραγουδούν πού και πού οι ήρωες αυτής της έντονα πολιτικοποιημένης αλλά και ελπιδοφόρας ταινίας του γαλλοαρμένιου σκηνοθέτη που απέσπασε εφέτος το βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Η δημιουργία της έχει αρκετό ενδιαφέρον. Το 2005, ο 59χρονος σήμερα Γαλλοαρμένιος Γκεντιγκιάν, γέννημα-θρέμμα της Μασσαλίας όπου γυρίζει τις περισσότερες ταινίες του, έγραφε ένα κείμενο καλώντας τον κόσμο να ψηφίσει κατά του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Στο κείμενο έκανε μια αναφορά στους φτωχούς ανθρώπους του ποιήματος του Βίκτωρος Ουγκό για να δείξει μια εικόνα «της διαμόρφωσης της εργατικής τάξης». Αυτή ήταν η αφορμή για να ξαναδιαβάσει το ποίημα.

Το τέλος του ποιήματος, το σημείο δηλαδή που ο φτωχός ψαράς αποφασίζει να υιοθετήσει τα παιδιά του πεθαμένου γείτονα και μετά ανακαλύπτει ότι η γυναίκα του πήρε την πρωτοβουλία και είχε ήδη μαζέψει τα παιδιά στο σπίτι, του σπάραξε την καρδιά. «Και ακόμα», λέει ο σκηνοθέτης, «υπάρχει αυτή η αμοιβαία κατανόηση, αυτή η τρυφερή χειρονομία ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες, τον άνδρα και τη γυναίκα που είναι εξίσου γενναιόδωροι. Κατευθείαν σκέφτηκα ότι θα ήταν υπέροχο τέλος για ταινία. Έπρεπε μόνο να βρω ένα σύγχρονο μονοπάτι για να φτάσω στο τέλος».

ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ