Ν. Τσούκαλης: Η Ευρώπη είναι το σπίτι μας, κανείς δεν μπορεί να μας διώξει

«Η Δημοκρατική Αριστερά καταψηφίζει επί της αρχής το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, θα ψηφίσει «ΠΑΡΩΝ» στα δύο πρώτα άρθρα που αναφέρονται στις δύο συμφωνίες του μηχανισμού και «ΟΧΙ» στο Σύμφωνο Σταθερότητας του άρθρου 3». Τα παραπάνω ανέφερε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΔΗΜ.ΑΡ Νίκος Τσούκαλης, κλείνοντας την ομιλία στη βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης του ν/σ  για την «κύρωση της Απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που τροποποιεί το άρθρο 136 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), της Συνθήκης για τη θέσπιση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και της Συνθήκης για τη σταθερότητα, το συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση».

Αναφερόμενος στη θέση της Δημοκρατικής Αριστεράς για τις σχέσεις  της χώρας μας με την Ευρώπη ο κ. Τσούκαλης τόνισε  χαρακτηριστικά:

« Η Ευρώπη είναι το κοινό μας σπίτι. Και από το σπίτι αυτό δεν μπορεί κανένας να μας διώξει. Εξαρτάται από μας το κατά πόσο θα αλλάξουμε τους συσχετισμούς, το κατά πόσο θα κάνουμε αυτό το σπίτι λειτουργικό, το κατά πόσο θα το νιώθουμε πραγματικά δικό μας σπίτι. Αυτήν τη στιγμή δεν το νιώθουμε. Δεν θα το εγκαταλείψουμε, όπως δεν εγκαταλείπουμε και αυτήν εδώ τη χώρα, αν δεν μας αρέσουν οι συσχετισμο».

«Ακούσαμε, τον κ. Βενιζέλο να λέει, συνέχισε ο κ. Τσούκαλης, «ας εκμεταλλευθούμε, επιτέλους, αυτό το κεφάλαιο που κατακτήσαμε με τις θυσίες του ελληνικού λαού και ας το κάνουμε ένα πλεονέκτημα, για να ξεκινήσουμε». Αντιστρέφουμε το ερώτημα. Αυτό το κεφάλαιο ο ελληνικός λαός και η χώρα το είχε από την υπογραφή του πρώτου μνημονίου. Θέλω να θυμίσω ότι η Δημοκρατική Αριστερά όταν υπεγράφη η Συνθήκη της 21^ης Ιουλίου 2011 και στη συνέχεια της 26^ης και 28^ης Οκτωβρίου είχε τοποθετηθεί με σαφήνεια και είχε δηλώσει ότι αυτές οι δύο Συνθήκες δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά αποτελούν μία ανάσα. Μία ανάσα για ποιο λόγο; Γιατί υποτίθεται ότι θα έπρεπε να κινητοποιήσουν όλο το πολιτικό σύστημα, όλες τις υγιείς δυνάμεις αυτής της χώρας, για να διαμορφώσουμε τη δική μας πρόταση για τη διέξοδο από την κρίση.

Αλήθεια, αυτή η δική μας πρόταση γιατί δεν διαμορφώθηκε από την υπογραφή του πρώτου μνημονίου;  Μην μου πείτε ότι υπάρχει ελληνική πρόταση για τη διέξοδο από την κρίση. Μία είναι η πολιτική, η οποία δυστυχώς υπαγορεύτηκε, επιβλήθηκε από τους δανειστές μας όλο αυτό το διάστημα. Τίποτα δεν κάναμε. Σε ποια θέση βρισκόμαστε τώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Η ανεργία είναι στο 22%, το ποσοστό των συμπολιτών μας που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας είναι 30%, τα λουκέτα είναι δεκάδες χιλιάδες, οι αμοιβές είναι στο ναδίρ, η δημόσια διοίκηση είναι εξουθενωμένη, διαλυμένη, ανίκανη στοιχειωδώς να διαχειριστεί οποιοδήποτε –έστω και μεγαλεπήβολο- σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας, οι κοινωνικές δομές καταρρέουν. Ακριβώς αυτή είναι η κατάσταση και καλό είναι να μεταφέρεται στην εκτελεστική εξουσία, ούτως ώστε να γνωρίζουν τι συμβαίνει».