Ρένια Λουιζίδου: Από το "Καφέ της Χαράς" παίρνω 10 ευρώ

Η Ρένια Λουιζίδου έχει πρωταγωνιστήσει σε τηλεοπτικές παραγωγές που σημείωσαν τεράστια επιτυχία. Δεν έχει κανένα παράπονο ούτε από τα χρήματα που έχει πάρει, ούτε από την συμπεριφορά των ανθρώπων με τους οποίους συνεργάστηκε. Παραδέχεται ότι έχουν δοθεί πολλά χρήματα στους πρωταγωνιστές της τηλεόρασης, όμως αυτό σχετίζεται με συγκεκριμένες συνθήκες και προϋποθέσεις.

Ισχύει τελικά ότι οι ηθοποιοί έχουν πάρει πολλά χρήματα από την μικρή οθόνη;

«Ναι αλλά πρέπει να υπολογίσει κανείς ότι αυτά τα ποσά είναι ανά επεισόδιο. Δηλαδή για είκοσι επεισόδια την σεζόν. Καλείσαι να ζήσεις και τους δώδεκα μήνες με αυτά τα χρήματα. Τα νούμερα δεν είναι τόσο μεγάλα όσο ακούστηκαν, αλλά ήταν μεγαλύτερα από την αμοιβή του μέσου ανθρώπου κι επειδή ξέφυγαν, η προσγείωση ήταν απότομη. Ωστόσο, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι έπρεπε να ζητήσω παραπάνω. Όπως και θα ήταν λάθος εάν έλεγα ότι θέλω να πάρω λιγότερα. Όταν ο άλλος σε κοστολογεί με ένα ποσό, ποιος πάει να πει -εγώ θέλω λιγότερα;- Χαντακώνεις έτσι την εικόνα σου».

Η πρωταγωνίστρια του Καφέ της Χαράς μίλησε στο περιοδικό People στο οποίο αποκάλυψε εάν συνεχίζει να πληρώνεται από την σειρά του Ant1 που όχι μόνο παίζεται ξανά σε επανάληψη, αλλά σημειώνει και πολύ υψηλές τηλεθεάσεις.

«Ναι, αλλά εδώ και δύο χρόνια τα κανάλια δεν μας πληρώνουν. Από την άλλη, τα χρήματα είναι πολύ λίγα. Είναι γύρω στα 10 ευρώ το επεισόδιο! Ελάτε να σας κεράσω. Δεν έχει καμία σχέση με το εξωτερικό όπου κάνεις μια επιτυχία και ζεις για όλη σου την ζωή. Αυτά είναι τα πραγματικά ποσά. Βέβαια, ζούσαμε εως τώρα σαν να είναι η Ελλάδα το Μόντε Κάρλο, αλλά αυτό είναι άλλο καπέλο. Μπορεί ο κόσμος να με βλέπει σε ένα ή δύο σήριαλ την μέρα και να σου λέει «αφού αυτή την δείχνουν συνέχεια, έχει θησαυρίσει». Καμία σχέση!»

Όσο καιρό βρισκόταν εκτός τηλεόρασης, η καθημερινότητά της ήταν πιο ήρεμη, αλλά και πιο βαρετή ταυτόχρονα. Μακάρι να μπορούσα να ζήσω μόνο με το θέατρο και θα έκανα μόνο αυτό, εξομολογείται και καταλήγει μιλώντας για την σχέση της με τον χρόνο: «Με το μέσα είμαι συμφιλιωμένη αλλά όχι και με το απέξω. Δεν είναι κάτι που μπορείς να αποφύγεις. Ακόμη και μια πλαστική δεν σταματάει το χρόνο. Φοβάμαι να κάνω κάτι, γιατί αν αρχίσει αυτό το κεφάλαιο δεν σταματάει. Φτιάχνεις το μάτι, χαλάει το φρύδι. Φτιάχνει το φρύδι χαλάει η μύτη.

Προσπαθώ να αντισταθώ γιατί αν αρχίσει, τότε δεν έχει τέλος. Προσέχω όσο μπορώ, αλλά δεν θέλω να ζω με ένα μαρούλι και ένα αγγούρι. Δεν μπορώ! Από την άλλη, δεν σου λέω ότι είμαι λαίμαργη ότι κυνηγάω λουκάνικα. Εννοείται! Δεν θέλω να γίνω 400 κιλά. Αν έπρεπε να φτιάξω την εικόνα μου σύμφωνα με τα σημερινά πρότυπα, θα έπρεπε να βασανιστώ τρομερά και δεν το θέλω αυτό».