Πάτρα: Έφυγε από τη ζωή ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Άρης Σισσούρας

Εφυγε” χθες από την ζωή ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών Άρης Σισσούρας.

Γιά την απώλειά του ο γνωστός πατρινός Νίκος Σαραφόπουλος σε ανάρτησή του σημείωσε:

Στο καλό Δάσκαλε, Άρη Σισσούρα
(+ 2 Σεπτεμβρίου 2023)
“Ο Αετός πεθαίνει στον αέρα
ελεύθερος και τίμια”…
Θα σε θυμόμαστε πάντα και για όλα Σου.

Η εξόδιος ακολουθία θα πραγματοποιηθεί στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών την Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου 2023 (η ώρα θα προσδιορισθεί).

Σύντομο βιογραφικό παρακάτω:
Ο Άρης Σισσούρας είναι Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών. Σπούδασε Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Επιχειρησιακή Έρευνα στα Πανεπιστήμια του Μπέρμιγχαμ (MSc) και Μάντσεστερ (UMIST) όπου έλαβε το διδακτορικό του τίτλο. Δίδαξε Επιχειρησιακή Έρευνα και Μάνατζμεντ στο τμήμα Επιστημών Διοίκησης του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ ως μέλος ΔΕΠ την πενταετία 1970-1975.
Οι έρευνές του εστιάστηκαν στον τομέα σχεδιασμού και μάνατζμεντ των υπηρεσιών υγείας. Το 1975 εκλέχτηκε Καθηγητής Επιχειρησιακής Έρευνας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, όπου δίδαξε μέχρι τη συνταξιοδότησή του (2009). Οργάνωσε τη Μονάδα Ανάλυσης και Προγραμματισμού Υπηρεσιών Υγείας, στο πλαίσιο της οποίας πραγματοποιήθηκαν βασικές μελέτες σχεδιασμού και ανάλυσης των υπηρεσιών του ΕΣΥ, όπως η μελέτη (ανάθεση από Σπ. Δοξιάδη) στην οποία βασίστηκε στη συνέχεια αποκλειστικά η χωροθέτηση και ανάπτυξη του δικτύου των Κέντρων Υγείας της χώρας. Είναι από τους «αρχιτέκτονες» του Εθνικού Συστήματος Υγείας, καθώς υπήρξε και μέλος της πρώτης Επιτροπής Σχεδιασμού του ΕΣΥ (1981-1982). Διετέλεσε Διοικητής του ΙΚΑ (1981-1984) και σύμβουλος στο Υπουργείο Υγείας, ως αναλυτής και μέλος επιτροπών και ομάδων σχεδιασμού και παρακολούθησης των μεταρρυθμίσεων του ΕΣΥ
Οι μεταρρυθμίσεις, ως τομές κοινωνικής οργάνωσης της χώρας, πολλές φορές παρέμειναν ανολοκλήρωτες στην υλοποίησή τους. Τέτοια ήταν και η μεταρρύθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) που θεσμοθετήθηκε το 1983, η οποία διέγραψε μια μετέωρη πορεία μεταξύ μιας εντυπωσιακής ανάπτυξης υποδομών και υπηρεσιών ιατρικής υποστήριξης, από τη μια, και θεσμικής ανεπάρκειας, χαμηλών αποδόσεων και μεγάλης δυσαρέσκειας των πολιτών από τις υπηρεσίες, από την άλλη.