Όταν η κυβέρνηση «τιμωρεί» τους αντιεμβολιαστές, λειτουργώντας ως… δωροθέτης τους

Προσπαθούμε ακόμη και τώρα, τόσες ώρες μετά τη σχετική ανακοίνωση να συνειδητοποιήσουμε τους λόγους που επέβαλαν την εξαίρεση της Εκκλησίας από τα μέτρα που τίθενται σε ισχύ και ισοδυναμούν με ένα μίνι lockdown για τους ανεμβολίαστους.

Αδυνατούμε να βρούμε μια εξήγηση που να παραπέμπει σε οτιδήποτε άλλο πέραν της γνωστής κυβίστησης στην οποία υπόκεινται άπαντες, ιδίως δε οι άνθρωποι της δεξιάς κοινοβουλευτικής πτέρυγας όταν ενώπιόν τους κυματίζει  το βαρύ μαύρο ράσο.

Σε μια περίοδο κατά την οποία η χώρα εισέρχεται σε νέα περιπέτεια με μη προβλέψιμη εξέλιξη, με τις ΜΕΘ να γεμίζουν, τα νοσοκομεία να ανοίγουν νέες πτέρυγες covid, τα κρούσματα να πολλαπλασιάζονται και οι θάνατοι να υπερβαίνουν αναλογικά άλλα ευρωπαϊκά κράτη, η κυβέρνηση αισθάνθηκε την ανάγκη να θέσει περιορισμούς οι οποίοι λειτουργούν για άλλη μια φορά ως στραγγαλισμός μιας σειράς επαγγελματικών κλάδων που έχουν αναδειχθεί σε Ιφιγένειες της υγειονομικής κρίσης στην Ελλάδα και ως επιβεβαίωση της στρεβλής επιλογής για όσους χρησιμοποιούν τη θρησκεία ως ...ταξί μεταφοράς εμμονών και σκοταδισμού.

Εκτός των μέτρων, δύο βασικές- κατά την κυβέρνηση- δραστηριότητες. Η βόλτα στα σούπερ μάρκετ (κλάδος που θησαύρισε την περίοδο της κρίσης) και ο εκκλησιασμός. Σε αυτά τα δύο δεν μπορεί να τεθεί ζήτημα περιορισμών, δεν είσαι εκεί υποχρεωμένος να εισέρχεσαι με το ράπιντ σου.

Οι εξηγήσεις που δίνονται από τα κυβερνητικά στελέχη αλλά και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, φαντάζουν- και είναι- αστείες.

Φαγητό και εκκλησία εκτιμώνται ως ζωτική ανάγκη του ανθρώπου, στην ίδια ευθεία.

Συμπεραίνεται δε ότι σε αυτή τη ζωτική ανάγκη δεν είναι δυνατόν να παρεμβαίνει ένας ελεγκτικός μηχανισμός ούτε κατά την είσοδο, ούτε κατά την έξοδο.

Για την ιστορία και μόνο επισημαίνουμε ότι ιερείς και ποίμνιο, σε ένα ιδιαίτερα σεβαστό ποσοστό, έχουν πρωταγωνιστήσει στο αντιεμβολιαστικό κίνημα και στην αντιεμβολιαστική προπαγάνδα, ενώ είναι άπειρες οι φορές που έχουν απασχολήσει την επικαιρότητα περιστατικά διασποράς του ιού μέσω των εκκλησιών με πρόσφατα ηχηρά παραδείγματα και στην περιοχή της Αχαΐας.  

Την ίδια ώρα λοιπόν που η κυβέρνηση υποτίθεται ότι «ραπίζει» αποφασιστικά τους ανεμβολίαστους, την ίδια ώρα τους κλείνει το μάτι μέσω της εξυπηρέτησής τους, σε έναν χώρο όπου κατεξοχήν ενδημούν ισχυροί αντιεμβολιαστικοί πυρήνες.

Η γνώμη των ειδικών, οι προτροπές των επιστημόνων, αλλά και η περίφημη προσπάθεια Μητσοτάκη να τηρήσει αποστάσεις από την δεξιά της δεξιάς, όλα καταλήγουν σε έναν κάλαθο στον οποίο έχει ανάψει η φωτιά της "πίστης" και ζεσταίνει ψήφους, με τον τρόπο που μόνο οι αποκαλούμενοι «φορείς» της γνωρίζουν να το πράττουν συγχέοντας την πίστη με τη θρησκοληψία και το δικαίωμα στη λατρεία με τους ιερείς που κατεβάζουν  τις μάσκες των πιστών, αυτούς που κάνουν πύρινα κηρύγματα κατά του εμβολίου και αυτούς που έβαζαν κόσμο από την πίσω πόρτα ακόμη και την περίοδο του πιο σκληρού lockdown.

Mε λίγα λόγια η γνωστή δεξιά αντίληψη περί προτεραιοτήτων και ζωτικών αναγκών, τιμωρεί τους αντιεμβολιαστές που θέλουν να πάνε για καφέ, ή να αγοράσουν ένα ζευγάρι κάλτσες και επιβραβεύει ως δικαιωμένους αυτούς που επιθυμούν να προσκυνήσουν.

Περιορίζει τη δραστηριότητά τους σε σημεία όπου ίσως ακούσουν και μια άλλη άποψη και διευκολύνει όσους κάνουν χρήση της θρησκείας – και είναι πολλοί- για να προβάλουν επιχειρήματα κατά του εμβολιασμού, του δικού τους και των άλλων. Τους δίνει το αίσθημα της δικαίωσης και παράλληλα ένα οπλοστάσιο επιχειρημάτων: "η πίστη είναι ασπίδα κατά του covid"- Από πόσους δεν το ακούσαμε αυτό; Πόσοι δεν μας το αναμετέδωσαν;

Παράλογο; Άρα λογικό. Η δημόσια υγεία μπορεί να περιμένει στα παρασκήνια όταν μιλάμε για το ράσο.

Στους ναούς δεν κολλάς. Ούτε καν στα μαζικά προσκυνήματα τύπου Θεσσαλονίκης. Μόνο στα καφέ και στα κομμωτήρια κινδυνεύεις να νοσήσεις, να αναμεταδώσεις και να γίνεις ο κρίκος που κρατάει ακόμη δυνατή την αλυσίδα του covid στη χώρα.

Το λες και σκοτάδι. Αλλά πότε σε νοιάζει το φως όταν είναι να βουτήξεις στο πηγάδι της κάλπης;