Επίσημη αγαπημένη

Η ελληνική εθνική ομάδα μπάσκετ για άλλη μια φορά έδειξε γιατί , μετά από ένα διάλειμμα λόγω EURO 2004, παραμένει αυτή η επίσημη αγαπημένη του έλληνα. Χωρίς να επιδιώκεται η μείωση της έκτασης της μεγαλύτερη επιτυχίας του ελληνικού αθλητισμού από τους 23 θεούς του Ολύμπου στην Πορτογαλία, οι συγκινήσεις που σταθερά μας προσφέρει τα τελευταία χρόνια η ομάδα, πρώτα του Παναγιώτη Γιαννάκη και τώρα του Γιόνας Καζλάουσκας,  είναι δυσανάλογες με οποιοδήποτε άλλο άθλημα. Με τις τέσσερις γνωστές ελλείψεις η φετινή ομάδα ήθελε να αποδείξει όσο ποτέ ότι αξίζει να βρίσκεται στην ελίτ του παγκόσμιου μπάσκετ. Κουβαλώντας την ρετσινιά της αδιάφορης και χαμένης σε μικρούς τελικούς(Μουντομπάσκετ 1998 Αθήνα, Ευρωμπάσκετ 2007 Ισπανία) αλλά με έναν Σόφο έτοιμο για να παίξει NBA αύριο, έκλεισε στόματα σε όσους την αμφισβήτησαν και την θεώρησαν ξεγραμμένη.

Με ελάχιστη έρευνα μπορούμε να θυμηθούμε πως τα τελευταία χρόνια η εθνική μας έχει τερματίσει ανάμεσα στις θέσεις  1 έως 5 σε καθεμία από τις πέντε σερί διοργανώσεις που έχει λάβει μέρος.5^ΟΙ στους Ολυμπιακούς του Πεκίνο τo 2008, 4^οι στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας το 2007, 3^ΟΙ στο φετινό Ευρωμπάσκετ στην Πολωνία, 2^ΟΙ στο Παγκόσμιο της Ιαπωνίας το 2006 και φυσικά 1^οι στο Ευρωμπάσκετ της Σερβίας το 2005. Ήμασταν για τρίτη σερί διοργάνωση στα ημιτελικά ενός ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, ενώ βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το καλοκαίρι φέτος ήταν μακρύ και γεμάτο εθνικές μπασκετικές επιτυχίες. 5^η θέση για την εθνική γυναικών στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και πρόκριση στα τελικά του παγκοσμίου για πρώτη φορά στην ιστορία της, 2^η θέση για την εθνική εφήβων στο μουντομπάσκετ της Νέας Ζηλανδίας και 1^η θέση από την εθνική νέων στο πανευρωπαϊκό της Ρόδου. Αποδείχτηκε σήμερα περίτρανα από αυτούς τους υπέροχους  δώδεκα παίχτες ότι δήλωσε 22 χρόνια πριν ο ημίθεος Νίκος Γκάλης: “Αυτή είναι μια τεράστια επιτυχία για την εθνική ομάδα μέχρι την επόμενη…”