15 σημεία της «ανάρμοστης» σχέσης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και εργαζομένων

Άραγε τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ για τους Έλληνες εργαζόμενους τα τελευταία 4 χρόνια;

Απαριθμούμε.....

1). Νομοθέτησε την αύξηση του κατώτατου και την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, δίχως να το αφήσει, όπως πρότεινε η Ν.Δ. στη διακριτική ευχέρεια της δήθεν συναπόφασης.

2). Νομοθέτησε την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, με αποκλεισμό κάθε σκέψης για «ατομικές συμβάσεις», κατά το νεοφιλελεύθερο δόγμα.

3). Κατάργησε τον νόμο περί επιστράτευσης απεργών. Συνηθέστατη αντεργατική πρακτική όλα τα προηγούμενα χρόνια.

4).Με την ανασύσταση, την ενίσχυση και τη δραστηριοποίηση του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ), κατόρθωσε να μειώσει την αδήλωτη εργασία από το 20% στο 8%. Το ΣΕΠΕ, ξέρετε, το οποίο ετοιμάζεται να παροπλίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προκειμένου «να μην υπάρχουν εμπόδια στην επιχειρηματικότητα». Αυτά τα εμπόδια τα οποία -κατά δήλωσή του- «σκοπεύει να τα ισοπεδώσει». Άλλωστε -επίσης κατά δήλωσή του- «δεν είναι δουλειά του κράτους να στέλνει επιθεωρητές Εργασίας».

5). Νομοθέτησε  την επίκληση «βάσιμου λόγου» ως προϋπόθεση απόλυσης εργαζομένου. Και όχι αναιτιολόγητα, ετσιθελικά και αυθαίρετα κατά πώς συνέβαινε ως σήμερα.

6). Νομοθέτησε  τις αναγκαίες ρυθμίσεις για την υγεία και την ασφάλεια των ντελιβεράδων, παράλληλα με την θέσπιση όρων και κανόνων για την εργασία και για την αμοιβή τους.

7).με τα θεσμικά μέτρα που εισήγαγε κατά της ανεργίας, κατόρθωσε να την μειώσει κατά 9% σε σχέση με το 2014, κατά 24% δε ως προς την ανεργία των νέων. Εξασφαλίζοντας 380.000 νέες θέσεις εργασίας από την αρχή του 2015.

Με τη δυναμική παρέμβαση του υπουργείου Εργασίας σώθηκαν 15.000 θέσεις εργασίας κατά τη συγχώνευση του Μαρινόπουλου στον Σκλαβενίτη.

9). Πέτυχε  την επαναπρόσληψη 180 απολυμένων από τα Λιπάσματα Καβάλας.

10).Πραγματοποίησε  700 (έναντι 60 των προηγούμενων) τριμερείς συμφιλιωτικές διαπραγματεύσεις για την αντιμετώπιση κρουσμάτων εργοδοτικής αυθαιρεσίας.

11).Εγκαινίασε  τον συστηματικό έλεγχο των εργολαβιών και θεσμοθέτησε την αλληλέγγυα ευθύνη του έμμεσου με τον άμεσο εργοδότη.

12).Καθιέρωσε  έκτακτα βοηθήματα 1.000 ευρώ για κάθε έναν από 10.000 εργαζόμενους που είτε απολύθηκαν είτε βρέθηκαν σε καθεστώς επίσχεσης εργασίας (ως «εγκλωβισμένοι») μετά από λουκέτο στις εταιρείες τους.

13).Καθιέρωσε  τη δυνατότητα μονομερούς καταγγελίας με εξώδικο της σύμβασης από τους εργαζομένους, αν ο εργοδότης αρνείται την αμοιβή τους, ώστε να τυγχάνουν της βοήθειας του ΟΑΕΔ.

14).Διευκόλυνε  τη συνταξιοδότηση των υπαγομένων σε βαρέα και ανθυγιεινά, περιορίζοντας τον απαιτούμενο αριθμό ενσήμων. Ενώ υπήγαγε στα Βαρέα και Ανθυγιεινά τους εργαζομένους στην COSCO, στους προβλήτες 2 και 3.

15).Επεξέτεινε  20 κλαδικές συμβάσεις εργασίας από τον Αύγουστο του 2018, με συνέπεια να βελτιωθούν οι όροι αμοιβής 300.000 εργαζομένων...

Τι ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ θα είχε γίνει άραγε, αν είχαν αφεθεί στην καλή προαίρεση των εργοδοτών, κατά πως προτείνει ο πρόεδρος της Ν.Δ.; Μάλλον τίποτα ή σχεδόν τίποτα.

Πολύ περισσότερο που ο ΣΕΒ έχει ήδη εκφράσει την αντίθεσή του για τα περισσότερα. Ε, λοιπόν, είναι ή δεν είναι αδήριτα αναγκαία εν προκειμένω η δυναμική παρέμβαση του κράτους προς την κατεύθυνση της προστασίας και της στήριξης των εργαζομένων;

Κι αυτό, αυτό ακριβώς είναι που θέλει να αποφύγει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και είναι ακριβώς γι’ αυτό που, με παροιμιώδη αθωότητα, εισηγείται τα δήθεν αγαπησιάρικα ανάμεσα στους εργοδότες και στους εργαζόμενους...