Μπάσκετ: Η μεγάλη βραδιά του Διαμαντίδη

Το "αντίο" ενός μεγάλου αθλητή

Ήταν οι καλύτεροι τελικοί που έχουν γίνει ποτέ στην Α1! Χωρίς καμία αμφιβολία. Είχαν τα πάντα. Ενταση, σασπένς, μεγάλους παίκτες, μεγάλα σουτ, ωραία και πολιτισμένη σε πολύ μεγάλο βαθμό ατμόσφαιρα.

Αυτό το τελευταίο ήταν το μεγάλο κέρδος, αυτό που πρέπει να κρατήσουμε και να χτίσουμε πάνω του.

Δεν ήταν μόνο ότι κατάσταση στις εξέδρες δεν ξέφυγε σε κανένα από τα τέσσερα παιχνιδια. Ήταν κυρίως οι στιγμές μετά το τέλος του τέταρτου τελικού. Σκεφτείτε καλά. Ο Ολυμπιακός κέρδισε το πρωτάθλημα μέσα στο ΟΑΚΑ με τρίποντο του Σπανούλη στο τελευταίο δευτερόλεπτο.

Τι είχαμε συνηθίσει να γίνεται τα προηγούμενα χρόνια όχι μόνο στο ΟΑΚΑ, αλλά και στο ΣΕΦ; Βροχή αντικειμένων, ξύλο στη φυσούνα και στους διαδρόμους των αποδυτηρίων, ένα δυο τελικοί δεν είχαν τελειώσει καν. Και μετά δηλώσεις επί δηλώσεων για τη διαιτησία, το κατεστημένο, τον Βασιλακόπουλο και δεν συμμαζεύεται…

Τι έγινε τη Δευτέρα το βράδυ; Απολύτως τίποτα από αυτά. Αντιθέτως κάποια στιγμή στην πρώτη παράταση που ο Χάντερ του Ολυμπιακού έπεσε και χτύπησε μετά από ένα κάρφωμά του, βρέθηκαν κάμποσοι φίλοι του Παναθηναϊκού που τον χειροκρότησαν!

Και λίγο μετά το τέλος του αγώνα, στα αποδυτήρια, ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, Δημήτρης Γιαννακόπουλος, μπήκε στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού και είπε επί λέξει: “Συγχαρητήρια, ήσαστε καλύτεροι και κερδίσατε. Καλό καλοκαίρι”! Και έφυγε.

Ο θείος του ο Θανάσης δε, έπιασε από το χέρι τον Βασίλη Σπανούλη και συζητούσαν όπως τότε που ήταν το αγαπημένο του παιδί στον Παναθηναϊκό.

“Τον σέβομαι πάρα πολύ τον κ. Θανάση”, είπε μετά στη συνέντευξη Τύπου ο Λαρισαίος.

Η βραδιά του Διαμαντίδη

Ο Βασίλης Σπανούλης ήταν ο μεγάλος άτυχος της βραδιάς. Αν αναλογιστεί κανείς τι έκανε σε αυτούς τους τελικούς, θα τον πιάσει ίλιγγος. Κέρδισε μόνος του τους δύο τελικούς στο ΟΑΚΑ με τρίποντο στο τελευταίο δευτερόλεπτο και στα αποδυτήρια οι συμπαίκτες και οι προπονητές του, αλλά και οι αδελφοί Αγγελόπουλοι είχαν στήσει τρελό πανηγύρι φωνάζοντας: “Είναι τρελός ο αρχηγός”! Υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε όλοι να ασχολούμαστε μαζί του.

Θα ήταν το πρόσωπο της βραδιάς. Όμως τον επισκίασε ο Διαμαντίδης.
Το “αντίο” του στην ενεργό δράση σε ένα παιχνίδι-διαφήμιση του μπάσκετ ήταν το γεγονός της ημέρας. Και μπορεί να έλεγε ο αρχηγός του Παναθηναϊκού ότι ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει πως η καριέρα του τελείωσε, όμως τη συγκίνησή του δεν μπορούσε να την κρύψει.

Με το που τελείωσε ο αγώνας και παρά το σοκ από το τρίποντο του Σπανούλη, οι συμπαίκτες του έσπευσαν να τον αγκαλιάσουν στο κέντρο. Ο κόσμος σηκώθηκε στο πόδι και ο ίδιος μετά από ένα μίνι γύρο του θριάμβου αποχώρησε στα αποδυτήρια.

Εκεί, νέα επίδειξη πολιτισμού. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος πήγε στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού και τον αποχαιρέτησε. Λίγο αργότερα πήγε και ο Βασίλης Σπανούλης.

Οι δυο τους έζησαν πολλές μεγάλες στιγμές ως συμπαίκτες σε Εθνική ομάδα και Παναθηναϊκό. Ο Σπανούλης δεν θέλησε να αποκαλύψει τι του είπε: “Είναι προσωπικό το θέμα”, αρκέστηκε να πει.

Ακολούθησαν ο Γιώργος Αγγελόπουλος με τον Γιώργο Σκινδήλια: “Μη σταματήσεις το μπάσκετ ακόμα”, του ζήτησαν! Και λίγο αργότερα πέρασαν από εκεί και τον χαιρέτησαν ο Χάκετ, ο Λοτζέσκι και ο Στρόμπερι! Μοναδικές και ανεπανάληπτες στιγμές.

Το μεγαλείο του αθλητισμού σε μια χώρα, όπου δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοιες εκδηλώσεις. Είναι όμως και το μέγεθος του Διαμαντίδη δυσθεώρητο…

Αποθέωση από τους δημοσιογράφους

Η συνέντευξη Τύπου του Δημήτρη Διαμαντίδη είχε έντονη συγκινησιακή φόρτιση. Ο αρχηγός μίλησε και ευχαρίστησε τους πάντες. Και μόλις τελείωσε, οι δημοσιογράφοι που ήταν παρόντες, σηκώθηκαν όρθιοι και του χάρισαν ένα αυθόρμητο standing ovation. Ο Διαμαντίδης αιφνιδιάστηκε. Δεν το περίμενε. Και σα να φάνηκε ότι με δυσκολία συγκρατήθηκε για να μη δακρύσει.

Οι δημοσιογράφοι τον χειροκρότησαν και μετά το τέλος των ερωτήσεων και της συνέντευξης Τύπου. Και ο Διαμαντίδης πήγε στα αποδυτήρια για να ετοιμαστεί και να φύγει. Δεν ήταν όμως τόσο εύκολο αυτό.

Πάρα πολλοί φίλοι του Παναθηναϊκού είχαν κατακλύσει το χώρο έξω από τα αποδυτήρια.

Μπορεί να έφταναν και τους 300. Και όλοι ήθελαν μια φωτογραφία, ένα αυτόγραφο, μια κουβέντα. Όλοι τον αποθέωναν με συνθήματα. Κι ο Διαμαντίδης δεν χάλασε χατίρι σε κανέναν. Ήταν η τελευταία του φορά…