Street Work: Mια «αγκαλιά» για τους άστεγους της Αθήνας

Μια από τις πιο επώδυνες εκφάνσεις κοινωνικού αποκλεισμού είναι η αστεγία. Και αστεγία δεν είναι μόνο η έλλειψη στέγης και η διαβίωση στον δρόμο, αλλά και η διαβίωση σε επισφαλείς συνθήκες στέγασης, η έλλειψη νερού και ηλεκτρισμού, η αδυναμία πρόσβασης σε βασικά αγαθά και σε συνθήκες υγιεινής. Οι αιτίες είναι σύνθετες και συνήθως συνδέονται με την ανεργία, την οικονομική κρίση, τις ψυχικές ή σωματικές ασθένειες, αλλά και τις εξαρτήσεις.

Κι ένα από τα χαρακτηριστικά της αστεγίας είναι η μοναξιά, αφού συνήθως ο άστεγος βιώνει μόνος την σκληρή πραγματικότητά του. Αναπόφευκτα τις ημέρες αυτές των Χριστουγέννων και της εορταστικής ατμόσφαιρας σε δρόμους και πλατείες, η μοναξιά μέσα στο πλήθος γίνεται ακόμη πιο έντονη.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση προσπαθεί να ανταπεξέλθει και στη συγκεκριμένη κατάσταση και στο πλαίσιο αυτό ο δήμος Αθηναίων σε συνεργασία με το ΚΥΑΔΑ, έχει αναπτύξει και λειτουργεί δύο δομές που έχουν ως στόχο τη μείωση του αριθμού των συνανθρώπων μας που βιώνουν την αστεγία. Πρόκειται για το Πολυδύναμο Κέντρο Αστέγων με έδρα στην οδό Αχαρνών 3 και με δυνατότητα να φιλοξενήσει έως 400 άτομα στο Υπνωτήριο και στους δύο Ξενώνες και για τη ομάδα Street Work με έδρα στην οδό Σοφοκλέους 70.

Διεπιστημονικές ομάδες προσεγγίζουν άστεγους στον δρόμο, καταγράφουν τις ανάγκες τους, τους ενημερώνουν για τις δομές φιλοξενίας και τα διαθέσιμα προγράμματα, παρέχουν πρακτική βοήθεια (τρόφιμα, ρούχα, κλινοσκεπάσματα) και προσπαθούν να χτίσουν μια σχέση εμπιστοσύνης. Στη διάρκεια των επιτόπιων παρεμβάσεων, οι ομάδες αυτές χαρτογραφούν τα σημεία όπου βρίσκονται άστεγοι, παραπέμπουν αν χρειαστεί σε ιατρικές και κοινωνικές υπηρεσίες και επίσης αν κριθεί άμεσα απαραίτητο, παρέχουν και μια πρωτοβάθμια νοσηλευτική υποστήριξη. Άμεση ανταπόκριση θα υπάρξει και σε περίπτωση κάποιας κλήσης από κάποιον πολίτη για έναν άστεγο. Τέλος, μέσω της διασύνδεσης και συνεργασίας, μεριμνούν ώστε κάθε άστεγος να βρει το κατάλληλο πλαίσιο υποστήριξης, να ενταχθεί σε δομές προσωρινής φιλοξενίας και να κάνει το επόμενο βήμα στη ζωή του. Ωστόσο, θα πρέπει να τονιστεί πως η παρέμβαση της ομάδας Street Work, δεν σημαίνει υποχρεωτική απομάκρυνση αστέγων, καθώς απαιτείται η συναίνεσή τους.

Σε ακραία καιρικά φαινόμενα, οι υπηρεσίες τίθενται σε 24ωρη επιφυλακή, πραγματοποιούν επιτόπιες παρεμβάσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας και στα σημεία που υποδεικνύουν οι πολίτες. Σε περιόδους ψύχους και καύσωνα διανέμουν κατάλληλα είδη ένδυσης, γεύματα και ροφήματα και πληροφόρηση σχετικά με τις αίθουσες που διαθέτει ο δήμος για την προστασία τους. Τον Απρίλιο του 2025 εισήχθη ένα νέο Πλαίσιο Λειτουργίας, που επέφερε σημαντικές βελτιώσεις, όπως στοχοθέτηση και κατανομή αρμοδιοτήτων, ενίσχυση στεγαστικής ένταξης κ.α.

Χ. Δούκας: «Για εμάς κανείς δεν είναι αόρατος»

Στη σπουδαιότητα των ομάδων Street Work και του έργου που προσφέρουν, αναφέρεται ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Οι ομάδες του Street Work του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ) βρίσκονται καθημερινά εκεί όπου η πόλη δοκιμάζεται περισσότερο. Στους δρόμους. Δίπλα στους ανθρώπους που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη. Από νωρίς το πρωί έως αργά το βράδυ, προσφέρουν στους πιο ευάλωτους συμπολίτες μας άμεση βοήθεια, φροντίδα και στήριξη. Και όταν οι συνθήκες το απαιτούν, σε περιόδους ακραίων καιρικών φαινομένων, όπως η πρόσφατη έντονη βροχόπτωση, οι άνθρωποι του Street Work παραμένουν σε 24ωρη επιφυλακή», μας λέει και συνεχίζει:

«Πρόκειται για μια διεπιστημονική ομάδα εξειδικευμένων επαγγελματιών ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, νοσηλευτών, οδηγών, που πλαισιώνεται από τουλάχιστον 30 εθελοντές και εθελόντριες, διαφορετικών ηλικιών, ειδικοτήτων και εθνικοτήτων. Όλοι μαζί αποδεικνύουν καθημερινά τι σημαίνει έμπρακτη αλληλεγγύη.

Οι ομάδες Street Work λειτουργούν με σεβασμό και συνέπεια, χτίζοντας σχέσεις εμπιστοσύνης με ανθρώπους που βιώνουν την αστεγία. Σήμερα, περίπου 1.400 άτομα που διαβιούν στον δρόμο, εξυπηρετούνται ενεργά από τις ομάδες Street Work. Παράλληλα, στο Πολυδύναμο Κέντρο Αστέγων του δήμου Αθηναίων, 200 άνθρωποι βρίσκουν καθημερινά ένα ασφαλές καταφύγιο».

Και ο κ. Δούκας προσθέτει: «Στο δήμο Αθηναίων έχουμε αναλάβει μία δέσμευση και την κάνουμε πράξη: Κανείς δεν μένει μόνος. Κανείς δεν είναι αόρατος. Η Αθήνα είναι και θα παραμείνει μια πόλη ανθρωπιάς, φροντίδας και αλληλεγγύης».

Μ. Στρατηγάκη: «Ως δημοτική Αρχή είναι ψηλά στην προτεραιότητά μας»

Η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Ισότητας Μαρία Στρατηγάκη, αναλαμβάνει να μας γνωρίσει με τους ανθρώπους της ομάδας Street Work και η συνάντηση μαζί τους ξεφεύγει από το σφιχτό πλαίσιο των ερωτο-απαντήσεων, καθώς εξελίσσεται σε κανονική συζήτηση. Κι αν διακρίνεις κάτι αμέσως από τους συνομιλητές σου, είναι η υψηλή αίσθηση καθήκοντος για την αποστολή που έχουν αναλάβει, η σοβαρότητα και η προσήλωση με την οποία αντιμετωπίζουν καθημερινά δύσκολες καταστάσεις και φυσικά η αγάπη που προσθέτουν σε αυτό που κάνουν.

«Η ομάδα Street Work έχει στόχο να προσεγγίσει τους αστέγους στην πόλη και να στη συνέχεια να τους υποστηρίξουμε, ώστε να φύγουν από την αστεγία και να μπουν σε δομές φιλοξενίας προσωρινά, μεταβατικής φιλοξενίας, να σταθούν στα πόδια τους, να βρουν μια δουλειά, για να μπορέσουν να επανενταχθούν. Αυτός είναι ο στόχος, η επανένταξη», λέει αρχικά η αντιδήμαρχος και στη συνέχεια τονίζει:

«Αυτό για τον δήμο δεν είναι εύκολο, γιατί υπάρχουν πολλοί άστεγοι στο κέντρο της πόλης, έχουμε κάνει μια απογραφή, η απογραφή αυτή δεν έχει βγάλει τα συμπεράσματά της ακόμη, γιατί έγινε τον Οκτώβριο. Όμως, για να τους προσεγγίσεις και να τους υποστηρίξεις, έτσι ώστε να τους κινητοποιήσεις να κάνουν το βήμα από τον δρόμο σε κτισμένο περιβάλλον, είναι δύσκολο κι αυτός είναι ο στόχος της ομάδας Street Work.

Η ομάδα αποτελείται από κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους και νοσηλευτές, διαθέτει αυτοκίνητα για να μεταφέρουν και είναι σε ετοιμότητα σε οποιαδήποτε περίπτωση πάρει πολίτης και πει πως "Έχουμε εδώ έναν άστεγο", δηλαδή κινητοποιείται αμέσως και πηγαίνει να τον συναντήσει. Έχει όμως σημασία να πούμε πως δεν μπορεί να τον υποχρεώσει να φύγει, γιατί δεν υπάρχει τέτοιο νομικό πλαίσιο και ούτε είναι και σωστό, αλλά πρέπει να τον υποστηρίξει, ώστε να κινητοποιηθεί μόνος του».

Σχετικά με την άμεση ανταπόκριση, η κ. Στρατηγάκη λέει: «Η ομάδα την τελευταία χρονιά, έχει ενισχύσει τις παρεμβάσεις της και το κυριότερο είναι ότι έχουμε επιταχύνει τον χρόνο αντίδρασης σε οποιαδήποτε πληροφορία περί αστέγων στην πόλη. Δηλαδή, μέσα στην ίδια ημέρα, η ομάδα πηγαίνει και κοιτάζει την αναφορά που έχει γίνει και έχουμε αυξήσει την υποστήριξη. Μέσα στο 2025 αναδιοργανώσαμε τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας και τον κανονισμό που διέπει την ομάδα και έχουμε δώσει τους καινούργιους στόχους. Νομίζω πως ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση, με αυτό τον τρόπο πιστεύω πραγματικά ότι έχουμε αυξήσει την έγκαιρη παρέμβαση και την ουσιαστική υποστήριξη, ώστε να έχουμε το αποτέλεσμα και ο άνθρωπος αυτός να μετακινηθεί σε μια ασφαλή δομή, όπως είναι οι ξενώνες, τα υπνωτήρια».

Και προσθέτει: «Ως δημοτική Αρχή είναι ψηλά στην προτεραιότητά μας αυτή η κοινωνική μέριμνα, όμως για να έχουμε καλά αποτελέσματα πρέπει να έχουμε και καλή οργάνωση και μεθοδολογία προσέγγισης των ανθρώπων στον δρόμο».

«Η αστεγία είναι θέμα πέρα από τον δήμο και ακουμπά σε εθνικές πολιτικές»

Και επειδή όλα αυτά που αναφέρει η αντιδήμαρχος, φαίνονται στην καθημερινότητα για το αν ισχύουν και αν βγαίνουν στην πράξη, τον λόγο παίρνουν οι άνθρωποι που βρίσκονται στην «πρώτη γραμμή», δηλαδή τα μέλη της Street Work.

Στην αρχή, μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπεύθυνος συντονισμού της ομάδας Κωνσταντίνος Κραββαρίτης: «Στην πράξη υπάρχει και η διάθεση και η διευκόλυνση από την πλευρά της δημοτικής Αρχής, ωστόσο τα εμπόδια που πολλές φορές υπάρχουν ξεφεύγουν από το πλαίσιο του δήμου, γιατί το σύστημα φροντίδας στη χώρα, ναι μεν εμπλέκει την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όμως φεύγει αρκετά πιο πέρα από αυτή και ακουμπά σε εθνικές πολιτικές. Οπότε δεν είναι μόνο το θέμα του δήμου, αφού ακόμη κι έναν τέλειο δήμο να έχεις, με πολλούς πόρους και πολύ καλή οργάνωση, ζεις σε μια χώρα που έχει συγκεκριμένα κοινωνικά φαινόμενα και προβλήματα. Από εκεί και πέρα, σίγουρα εδώ στον δήμο η καλή διάθεση υπάρχει και η συνεργασία μεταξύ μας».

«Είναι συγκεκριμένα τα όρια που μπορούμε να δράσουμε, γιατί υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες, που δεν μπορεί να τους επηρεάσει ο δήμος», συμπληρλώνει η αντιδήμαρχος πάνω σε αυτό.

Ο κ. Κραββαρίτης αναφέρει πως συνολικά στον δρόμο βγαίνουν 19 άτομα, 12 κοινωνικοί λειτουργοί, 4 ψυχολόγοι, 3 νοσηλευτές και 5 οδηγοί, ενώ υπάρχουν ακόμη 3 άτομα διοικητικό προσωπικό και 2 συντονιστές. Η ομάδα λειτουργεί σε βάρδιες από νωρίς το πρωί μέχρι το βράδυ και όταν υπάρχουν ακραία φαινόμενα και κακοκαιρία θα λειτουργήσει σε 24ωρη βάση. Κατά περιόδους έχουν εντάξει περισσότερα δρομολόγια, περισσότερες υποομάδες, ώστε να βγαίνουν ακόμη πιο νωρίς το πρωί και πιο αργά το βράδυ, καθιερώνονται και κάποια δρομολόγια πεζά στο σημείο του κέντρου, ώστε να ψάξουν να βρουν άτομα, για τα οποία μπορεί να μην υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά ή για να βρουν ανθρώπους σε σημεία που ξέρουν ότι μένουν τη νύχτα.

Φέτος τον Οκτώβριο έγινε και μια καταγραφή αστέγων, με την επιστημονική ευθύνη του τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου, η καταγραφή αυτή οργανώθηκε σε αρκετές ευρωπαϊκές πόλεις με φορέα συντονιστή το Πανεπιστήμιο στο Λέβεν του Βελγίου.

«Ο λόγος ήταν για να υπάρχουν τα ίδια κριτήρια καταγραφής της αστεγίας. Γιατί η αστεγία δεν είναι μόνο ο άνθρωπος που βρίσκεται στον δρόμο και τον βλέπουμε να κοιμάται εκεί. Η αστεγία έχει πολλές πτυχές, όπως να μένει κάποιος σ’ ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο, να μένει σε σπίτι χωρίς ρεύμα, γιατί δεν έχει να το πληρώσει ή να μην έχει νερό και συνθήκες υγιεινής», τονίζει ο κ. Κραββαρίτης και εξηγεί πως: «Η αστεγία καταγράφεται σε πολλά επίπεδα. Θεωρείται αστεγία ακόμη και το να βρίσκεσαι υπό έξωση, να βρίσκεσαι σε επισφάλεια στέγης. Η καταγραφή αυτή ήθελε να έχει κάποια συγκεκριμένα στοιχεία και αναμένουμε τώρα τα αποτελέσματα από το Πάντειο Πανεπιστήμιο για ό,τι έχει καταγράψει».

«Η ικανοποίηση είναι το χαμόγελο στα χείλη τους»

Στην «πρώτη γραμμή» και η Λευκή Αρβανιτοπούλου, κοινωνική λειτουργός επίσης. Καθώς μιλάει για τα αντανακλαστικά της ομάδας Street Work, που ανέφερε η αντιδήμαρχος και την άμεση ανταπόκριση σε κάποια ειδοποίηση, της έρχεται αμέσως στο μυαλό ένα περιστατικό:

«Είχαμε τηλεφώνημα ότι επρόκειτο να κατεδαφιστεί ένα εγκαταλελειμμένο οίκημα κι εκεί υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι που τους είχαμε προσεγγίσει, βρίσκονταν υπό σκέψη αν θα πάνε σε κάποια δομή, γιατί όταν προσεγγίζουμε κάποιον αφήνουμε και το περιθώριο να σκεφτεί κάποια πράγματα και ενημερώνουμε γενικότερα, για τις δομές που υπάρχουν και τις παροχές. Είχαμε δώσει λοιπόν το περιθώριο να το σκεφτούν λίγο, δεν ήμασταν πιεστικοί. Όμως, τώρα υπήρχε αυτή η ειδοποίηση για την κατεδάφιση. Άμεσα λοιπόν σπεύσαμε και τους μετακινήσαμε στο Πολυδύναμο Κέντρο Αστέγων κι αυτό έγινε την ίδια ημέρα. Κινητοποιηθήκαμε όλοι, εμείς, τα υπηρεσιακά οχήματα για να τους πάρουμε, πάντα με τη συναίνεση αυτών των ανθρώπων, μαζί και τα πράγματά τους. Αυτό λοιπόν έγινε κατ’ ευθείαν, άμεσα».

Για την προσέγγιση των αστέγων και τις ιδιαιτερότητές της, η κ. Αρβανιτοπούλου μας λέει: «Κάποιοι άνθρωποι είναι πιο δεκτικοί στο να μιλήσουν, σε κάποιους άλλους θα χρειαστεί να ξαναπεράσουμε. Μπορεί κάποιος τη στιγμή που θα περάσουμε να κοιμάται ή να φαίνεται πως ενοχλείται από το ότι τον πλησιάζουμε, γιατί δεν ξέρει τι ακριβώς θέλουμε. Εμείς συστηνόμαστε, λέμε ότι είμαστε από την Υπηρεσία, ότι ερχόμαστε για καλό, όμως κάποιοι θέλουν λίγο τον χρόνο τους. Όντως χρειάζεται μια ιδιαίτερη προσέγγιση, όταν όμως συνειδητοποιούν πως είναι για καλό, τότε βλέπεις ένα χαμόγελο στα χείλη τους κι αυτό είναι για εμάς η ικανοποίηση. Αυτό το ‘’ευχαριστώ’’ που λένε, το ‘’ευχαριστώ που ήρθατε’’ και το έχουμε εισπράξει κι εγώ προσωπικά και οι συνάδελφοι».

«Πρέπει να οικοδομηθεί σχέση εμπιστοσύνης»

Η συζήτηση έρχεται στις δυσκολίες μέσα στην καθημερινότητα και στο ότι πολλοί δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τη θέση τους και η κ. Αρβανιτοπούλου απαντά: «Ναι, υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις, όμως εμείς αυτό που τους λέμε πάντα ότι καλό θα είναι να βρίσκεσαι σ’ ένα πιο προστατευμένο περιβάλλον».

Και ο κ. Κραββαρίτης μας λέει: «Πέρα από αυτό, είναι σημαντικό να πούμε πως κάθε άνθρωπος, ακόμη και κάποιος στον δρόμο, έχει δημιουργήσει μια καθημερινότητα, έχει δημιουργήσει ένα σημείο που νιώθει κάποια οικειότητα κι αισθάνεται μια παραπάνω ασφάλεια σε σχέση με μια άλλη κατάσταση. Είναι ένα σημείο που έχει επιλέξει ή και έχει καταλήξει εν τέλει γυρίζοντας σε όλη την πόλη και το να φύγει δεν είναι για τον ίδιο τόσο απλό. Επομένως, πρέπει να χτιστεί μια σχέση εμπιστοσύνης.

Εμφανίζεσαι κάπου και βλέπεις έναν άνθρωπο, αυτός που σε βλέπει δεν ξέρει ούτε αν εσύ όντως μπορείς να τον βοηθήσεις, ούτε αν όντως αυτό που του προτείνεις μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Επίσης, δεν ξέρει αν θα βρεθεί σε μια δομή, τι περιβάλλον θα έχει. Είναι λοιπόν πράγματα που απαιτούν εμπιστοσύνη. Πρέπει να σε εμπιστευτεί, πρέπει να σε γνωρίσει, πρέπει να δει ότι στέκεσαι δίπλα του, ότι θα τον στηρίξεις, θα τον ακούσεις, θα τον καταλάβεις. Είναι μια σχέση που πρέπει να οικοδομηθεί. Ένας άνθρωπος δεν είναι ένα αντικείμενο, ήρθαμε και τον πήραμε. Σε καμία περίπτωση. Κι αυτό είναι κάτι που το επικοινωνούμε με οποιοδήποτε τρόπο».

Ζητάμε να θυμηθούν ένα περιστατικό που μπορεί να τους δυσκόλεψε πολύ και ο κ. Κραββαρίτης απαντά: «Υπάρχουν περιπτώσεις ατόμων που βρίσκονται στον δρόμο, οι οποίοι έχουν ζητήματα ψυχικής διαταραχής και που μπορεί να τους δημιουργεί δυσκολία κατανόησης και αντίληψης ή του κινδύνου που διατρέχουν οι ίδιοι στη διαβίωσή τους ή της υποστηρικτικής υπηρεσίας που μπορούμε να τους παρέχουμε. Μπορεί πάλι να υπάρξει περίπτωση συμπεριφοράς που να δημιουργεί ανασφάλεια στους κατοίκους μιας περιοχής και να αξιολογούνται από τους ψυχολόγους μας πως η αδυναμία αντίληψης τους θέτει σε κίνδυνο και τους ίδιους και άτομα γύρω τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις κάνουμε όλες τις νόμιμες διαδικασίες, ό,τι προβλέπεται από τον Νόμο, ενεργοποιούμε αυτή τη διαδικασία, την οποία γενικότερα προσπαθούμε να αποφύγουμε, αλλά πολλές φορές δεν έχουμε άλλη δυνατότητα. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να δούμε ανθρώπους που ακόμη κι αν νοσηλευτούν, να επιστρέφουν στα ίδια σημεία. Είναι πολλά αυτά τα περιστατικά. Κι εδώ είναι ένα κενό ως προς τη γενικότερη φροντίδα τους και τις κρατικές δομές που ανέφερα νωρίτερα και που είναι θέμα πέρα από τον δήμο».

«Δεν υπάρχει μια αποδοτική πολιτική για τους ψυχικά ασθενείς»

Στο σημείο αυτό η κ. Στρατηγάκη μας λέει: «Υπάρχουν άτομα που η ρύθμιση της ψυχικής τους ασθένειας είναι κάτι πιο μόνιμο και θα έπρεπε να ζήσουν σε δομές φροντίδας και δυστυχώς, δεν υπάρχουν. Στα νοσοκομεία στα οποία πηγαίνουν, γίνεται μια ρύθμιση της κατάστασής τους, στη συνέχεια φεύγουν και ξαναγυρίζουν στο ίδιο σημείο. Όλα αυτά είναι πέρα από τον δήμο και από την υπηρεσία και από την ομάδα. Δεν υπάρχει προνοιακή μέριμνα για τους ψυχικά ασθενείς και δεν υπάρχει μια αποδοτική πολιτική σε κεντρικό επίπεδο, ώστε κάτι να γίνει κι έτσι ξαναβρίσκονται στο ίδιο σημείο.

Και υπάρχει και η κατηγορία των ατόμων που είναι εξαρτημένοι και που επίσης είναι δύσκολες περιπτώσεις και η επανένταξη περνά μέσα από την απεξάρτηση, την οποία δεν κάνει ο δήμος, την κάνει ο κεντρικός οργανισμός, οπότε είναι κι αυτοί οι άνθρωποι που επίσης εμείς δεν κάνουμε την επανένταξη».

Και ο κ. Κραββαρίτης προσθέτει: «Υπάρχει κι ένα ζήτημα που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια περισσότερο και αφορά τον προσφυγικό πληθυσμό, όπου έχει υπάρξει μείωση στα στεγαστικά προγράμματα και για τους αιτούντες άσυλο και για τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες και βλέπουμε πολλά άτομα να μην έχουν ολοκληρώσει τις διαδικασίες ένταξης και να αντιμετωπίζουν ζητήματα αστεγίας».

«Είναι ωραίο να δίνεις μια μεγάλη ζεστή αγκαλιά»

Αυτές τις ημέρες των Χριστουγέννων υπάρχει από τον δήμο Αθηναίων το καθιερωμένο Γεύμα Αγάπης ανήμερα 25 Δεκεμβρίου στο Κλειστό Γήπεδο του Ρουφ. «Είναι μια παράδοση, που γίνεται δύο φορές τον χρόνο, Χριστούγεννα και Πάσχα. Αυτό το Γεύμα βοηθάει στην κινητοποίηση και προσφέρεται και μια αναψυχή, εκτός από το φαγητό, μια κοινωνικότητα, είναι όλοι μαζί, ώστε να νιώσουν μια ζεστασιά ειδικά αυτές τις ημέρες», λέει η κ. Στρατηγάκη.

Φυσικά υπάρχουν και οι προσφορές από πολίτες που θέλουν να δώσουν για τους συνανθρώπους τους, ώστε να γίνει διανομή ειδών και άλλες ανάλογες δράσεις.

Ωστόσο ο κ. Κραββαρίτης προσθέτει: «Για εμάς η προσπάθεια είναι συνεχής και όλο τον χρόνο, δεν είναι μόνο τις γιορτές, δεν θα υπάρξουν ξαφνικά παραπάνω θέσεις φιλοξενίας τα Χριστούγεννα. Αν υπάρξουν, θα είναι πάντα στο πλαίσιο ενός σχεδίου επανένταξης και υποστήριξης συνολικά».

Ως επίλογο ρωτάμε τους ανθρώπους της «πρώτης γραμμής», το τέλος της ημέρας τι τους αφήνει, τι είναι αυτό που έχει μείνει μέσα τους ως αίσθηση μετά από μία βάρδια, καθώς το δικό τους έργο έχει τόσες κοινωνικές προεκτάσεις, αλλά προφανώς είναι πολλά και τα «φορτία» που θα κουβαλούν.

Η κ. Αρβανιτοπούλου μας λέει: «Πρέπει να φροντίσεις να έχεις πολλά αποθέματα ψυχικά, ώστε να μπορείς κι εσύ με τη σειρά σου να δώσεις απλόχερα. Και επίσης, πιστεύω πως πρέπει να υπάρχουν ζεστές καρδιές. Στο τέλος της ημέρας βοηθάει πολύ μια μεγάλη εισπνοή-εκπνοή για να μπορέσεις να συνεχίσεις, εγώ έτσι το βλέπω. Είναι ωραίο να δίνεις μια μεγάλη ζεστή αγκαλιά. Σίγουρα δεν μπορείς να κουβαλήσεις όλο το βάρος αυτών των καταστάσεων, πρέπει να αποφορτίζεσαι. Κι εγώ και οι συνάδελφοι θα ακούσουμε προσεκτικά τον συνάνθρωπο, είτε έχει χτυπήσει την πόρτα της Υπηρεσίας, είτε εμείς τον προσεγγίσουμε, αλλά σίγουρα δεν γίνεται όλα αυτά που θα ακούσουμε να τα κουβαλάμε μαζί μας όλη την ημέρα και στο σπίτι μας και ξανά το άλλο πρωί. Χρειάζεται μια ισορροπία για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις και στη συνέχεια να ξαναδώσεις την ενέργειά σου».

Και ο κ. Κραββαρίτης προσθέτει: «Σίγουρα όταν είσαι στην πρώτη γραμμή προφανώς και επηρεάζεσαι, δεν γίνεται να μην επηρεαστείς. Σημασία έχει να το εξωτερικεύεις και αυτό που συμβαίνει στη δουλειά μας διαχρονικά και το συζητάμε μεταξύ μας, είναι πως τα περιστατικά που έχουν μια καλή κατάληξη, πιο σταθερή για τη συνέχειά τους μετά τη δική μας παρέμβαση, είναι η δύναμη για να συνεχίσεις».