Πάνος Ρούτσι: Ο αγώνας δεν σταματάει - «Δεν έχουμε προλάβει να πενθήσουμε, δεν αντέχω να είμαι στην εκταφή»

Ο Πάνος Ρούτσι μίλησε για τη νύχτα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη όπου σκοτώθηκε ο γιος του Ντένις

Ο Πάνος Ρούτσι μίλησε για τη νύχτα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη όπου σκοτώθηκε ο γιος του Ντένις, αλλά και την αδιαφορία των κυβερνώντων για την υπόθεση.

Όπως λέει, συγκλονίζοντας, δεν έχουν προλάβει να πενθήσουν το παιδί τους, ενώ ακόμα δίνουν έναν τεράστιο αγώνα.

«Δεν έχουμε προλάβει να πενθήσουμε»
«Από τη στιγμή που σταμάτησα την απεργία πείνας, ξεκίνησε ένας άλλος αγώνας. Όσο ήμουν στο Σύνταγμα ο κόσμος που ήταν δίπλα μου, ήταν δύναμη. Ξέρω ότι θα είναι δίπλα μου μέχρι το τέλος για να δικαιωθούμε. Πώς γίνεται να κάνω 23 μέρες απεργία πείνας και να μην θέλω μετά την εκταφή του παιδιού μου; Δεν εμπιστευόμαστε την χώρα πλέον, έχουμε δικούς μας πραγματογνώμονες, ιατροδικαστές και περιμένουμε τον εισαγγελέα να μας δώσει ημερομηνία εκταφής. Δεν είναι καθόλου εύκολο για μένα να ξεθάψω το παιδί μου για να μάθω την αλήθεια. Δεν θα είμαι παρών γιατί δεν θα το αντέξω. Δεν έχουμε προλάβει να πενθήσουμε όλον αυτόν τον καιρό. Δεν καταλαβαίνω πώς αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να καταλάβει τον πόνο τον δικό μας. δεν με έχει πάρει τηλέφωνο κανένας από την κυβέρνηση, και όταν ήμουν στο Σύνταγμα, δεν ήρθε κανείς», είπε αρχικά, αναφορικά με την απεργία πείνας και την ικανοποίηση των αιτημάτων του.

Για την μοιραία νύχτα του φρικτού δυστυχήματος ο ίδιος περιγράφει και συγκλονίζει: «Δεν περίμενα να με πάρει τηλέφωνο κάποιος άλλος εκτός από το παιδί μου, εκείνη την νύχτα. Δεν με πήρε ποτέ. Με το που φτάνω στον σταθμό, είδα κόσμο, λεωφορεία, κόσμο να αγκαλιάζεται και να κλαίει. Ρώτησα έναν οδηγό ταξί τι συνέβη και έχει τόσο κόσμο και μου είπε "δεν το έμαθες; Είχες κάποιον δικό σου μέσα;". Του είπα ότι είχα το παιδί μου και αμέσως κατέβασε το κεφάλι και μου είπε "εύχομαι να είναι καλά". Δεν ξέρω πώς έφτασα μέχρι τη Λάρισα. Ήμασταν ακριβώς πάνω από το σημείο άκουγα φωνές, είχε ασθενοφόρα και φωτιά. Δεν μας άφησαν να κατέβουμε κάτω, μας είπε η αστυνομία να πάμε στο νοσοκομείο και να περιμένουμε εκεί. Τα ασθενοφόρα έβγαζαν μαύρες σακούλες όχι φορεία. Έλεγα στους διασώστες να ανοίξουν τη σακούλα να δω το παιδί μου. Ουρλιάζαμε όλοι μας».

Και συνεχίζει ο κ. Πάνος Ρούτσι: «Τότε ήταν υπουργός Υγείας ο κ. Πλεύρης. Καταλάβαμε πως δεν είχε ιδέα τι είχε γίνει. Έριξε δάκρυα ότι θα είναι μαζί μας και δεν τον πιστέψαμε. Του είπαμε να μην κάθεται εδώ να πάει εκεί να βρει τα παιδιά μας. Νιώθω προδοσία. Λέγανε ψέματα από την πρώτη στιγμή. Μετά από 4 μέρες ταυτοποιήθηκε το παιδί μου, μέσω DNA. Αυτοί οι άνθρωποι δεν κοιτούσαν πώς να σώσουν τα παιδιά μας, αλλά από τις πρώτες ώρες σχεδίαζαν να καλύψουν τα ίχνη τους. Υποσχέθηκα στο παιδί μου πως δεν θα σταματήσω, θέλω να βάλω στη φυλακή όλους όσοι φταίνε».

Για τα αρνητικά σχόλια που έχει ακούσει σχετικά με την υπόθεση: «Ποτέ κανένας άνθρωπος να μην βρεθεί στη θέση μου. Ζούμε ένα μαρτύριο, έχουμε πόνο, θυμό μέσα μας για όλα αυτά και πρέπει να το διαχειριστούμε. Γι΄αυτό πήγα στην υπνοθεραπεύτρια, γιατί ήθελα να μάθω αν μπορώ ν ακούσω για τελευταία φορά την φωνή του παιδιού μου. έστω και στα ψέματα να μου πει ότι είναι καλά εκεί που είναι. το είχα ανάγκη. Όσον αφορά στην νυχτερινή έξοδό μου, δεν έχω ανάγκη να ξεσκάσω ως άνθρωπος; Δεν μπορώ να πάω με έναν φίλο μου, να πιω ένα ποτό; Δεν μπορώ κάπως αυτόν τον πόνο που έχω να τον ξεχάσω για μια στιγμή;».

«Δεν νιώθω σύμβολο. Δεν νιώθω ούτε ήρωας ούτε τίποτα. Η κ. Κωνσταντοπούλου είναι ένας άνθρωπος που με έχει βοηθήσει από την πρώτη στιγμή, χωρίς να μπλέκει το πολιτικό κομμάτι. «Δυστυχώς» είναι στη Βουλή, αλλά ευτυχώς είναι δικηγόρος και την εμπιστευόμαστε», σχολίασε αναφορικά με την Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Τέλος, ο Πάνος Ρούτσι μιλά για τον γιο του Ντένις που σκοτώθηκε στο δυστύχημα στα Τέμπη. Αποκάλυψε ότι τον βλέπει στον ύπνο του και συγκίνησε όταν εξομολογήθηκε πως του λείπει η λέξη «μπαμπά» από τα χείλη του γιου του.

«Θα έκανα τα πάντα για να μην έμπαινε στο τρένο ο Ντένις. Θα έμπαινα στη θέση του. Έρχεται ο Ντένις στον ύπνο μου και κάθε φορά που έρχεται είναι γελαστός, είναι σαν να μου λέει "μπαμπά, καλά είμαι". Θα ήθελα να ακούσω έστω για μία φορά την φωνή του, μου δίνει δύναμη το γεγονός ότι έρχεται στον ύπνο μου. Μου έχει λείψει πάρα πολύ το "μπαμπά". Θα έδινα τα πάντα για να ακούσω έστω μία φορά την λέξη αυτή», υπογράμμισε κλείνοντας.