Αυτά παθαίνεις όταν «κοιμάσαι με ανοικτά παράθυρα»

Αρκετή συζήτηση γίνεται για κείνο το ρημάδι για κτίριο, του ΟΛΠΑ. Μένει ή δεν μένει όρθιο; Το θέ’με ή δεν το θέ'με; Θα κοστίσει πολλά ή όχι;

Πέραν τούτων όμως, υπάρχει μια ακόμα παράμετρος. Το κτίριο κατασκευάστηκε επί Χούντας. Και κατέστη ερείπιο μετά τους σεισμούς του 2008. Αλλά δεν είναι το μόνο!

Επίσης επί Χούντας κατασκευάστηκε και το ΓΝΠ «Αγιος Ανδρέας», το οποίο επλήγη ομοίως από τους σεισμούς του 2008, ήταν να κατεδαφιστεί, τελικά τη γλύτωσε με την ριζική ανακατασκευή του.

Υπάρχει και τρίτο κτίριο, σχετικά. Το 7ο Γυμνάσιο στην πλατεία Βουδ, επίσης κατασκευή επταετίας, λαβώθηκε το 2008, κατεδαφίστηκε και ήδη χτίζεται νέο στη θέση του.

Λίγα μέτρα πιο κει, σχεδόν επί της πλατείας Βουδ, ήταν άλλο ένα κτίριο που χτίστηκε επί Χούντας, το 12ο Δημοτικό σχολείο, που κι αυτό επλήγη από τους σεισμούς του 2008, κατεδαφίστηκε και βρισκόμαστε στη διαδικασία κατασκευής νέου. Τα δύο συγκεκριμένα σχολικά κτίρια ήσαν - δεν ήσαν 35 ετών, δεν άντεξαν έγιναν σωρός ερειπίων, άντεξαν όμως ακριβώς στο ίδιο σημείο, τα κτίρια του 3ου Γυμνασίου και του 5ου Δημοτικού, αμφότερα προπολεμικά!

Όσον αφορά τα αίτια που τέσσερα μεγάλα και νέα δημόσια κτίρια της Πάτρας, κατασκευής επί Χούντας, δεν άντεξαν τον σεισμό, η εξήγηση είναι απλή. Όπως και μεις στα σπίτια μας τότε, έτσι και σε αυτά τα κτίρια άφηναν τα παράθυρα ανοικτά! Με αποτέλεσμα να υπάρξει φθορά σε δομικά στοιχεία λόγω της καταπόνησης από την αντίσταση του αέρα και την ανάλογη διάβρωση (άλλη εξήγηση εμείς δεν έχουμε).

Ναι μεν αυτά γκρεμίστηκαν σαν χάρτινοι πύργοι, αλλά εμείς κοιμόμασταν με τα παράθυρα ανοικτά (κατ’ άλλους κοιμόμαστε όρθιοι).