Μια αποκλειστική συνέντευξη στο thebest.gr
«Το One Woman Show που δεν πρέπει να χάσεις», όπως το έχουν περιγράψει, έρχεται για πρώτη φορά στην Πάτρα και στο θέατρο act.
Είχαμε την χαρά να μιλήσουμε με τη δημιουργό και πρωταγωνίστρια της παράστασης Ειρήνη Φαναριώτη.
Τονίζουμε πως θα παιχθεί μία μόνο ακόμα παράσταση σήμερα Κυριακή 21 Απριλίου!
Δείτε τι μας εξομολογήθηκε.
1. Είστε η συγγραφέας του έργου «ΝΙΝΑ/ where are you my de@r?». Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης που σας οδήγησε στη συγγραφή του;
Δεν ήταν μια στιγμή ακριβώς. Ήταν μια ολόκληρη περίοδος - αν όχι κάποια χρόνια - παρατήρησης και καταγραφής πραγματικών γεγονότων που συνέβησαν μπροστά στα μάτια μου. Πέρα από τη σύνθεση του έργου και τις αλλαγές για συμβολικούς λόγους, τίποτα δεν είναι προϊόν καθαρής φαντασίας. Η καθημερινότητα και η ακρότητά της που μοιάζει συχνά με προιον φαντασίας. Από εκεί αντλώ τα θέματά μου. Για παράδειγμα στην πρώτη σκηνή πολλοί από τους θεατές σοκάρονται όταν ακούνε πως είναι πραγματικά αυτά τα γεγονότα που αφηγείται η ηρωίδα. Μοιάζουν με τραβηγμένες καταστάσεις κι όμως είναι αληθινά γεγονότα κι ένα μεγάλο μέρος αυτών συνέβησαν μέσα σε μια μέρα. Τον περασμένο Δεκαπενταύγουστο.
2. Είναι εύκολη η σύνδεση σας με τον ρόλο και τους προβληματισμούς που έχει;
Ναι, ήταν μια διαδικασία ταύτισης θα έλεγα όχι δύσκολη. Αυτό που δεν ήταν εύκολο και παραμένει δύσκολο είναι μέχρι ποιο σημείο αντέχω να εκθέτω τους προβληματισμούς και γεγονότα στα οποία εμπλέκομαι συναισθηματικά σε έναν μεγάλο βαθμό. Υπάρχει ας πούμε ένα κομβικό σημείο μέσα στο έργο που έχω αποφασίσει να εξομολογηθώ κάτι πολύ προσωπικό. Κάτι που ακόμη και οι δικοί μου άνθρωποι που το γνώριζαν ήδη και το είχαν περάσει μαζί μου, δυσκολεύονται να το διαχειριστούν. Είναι μια συνειδητή επιλογή, ένα προσωπικό ρίσκο που έχω αποφασίσει να πάρω κι αυτό κάνει τη Nina να ξεχωρίζει σαν παράσταση από τις υπόλοιπες κι έτσι να την έχει αγκαλιάσει ο κόσμος. Το γεγονός ότι γίνομαι προσωπική μέσα από την αφήγηση ενός άλλου προσώπου κι έτσι καθολική εν τέλει.
3. Η Στέλλα είναι: «περικυκλωμένη από κοινωνικά στερεότυπα, προσπαθεί να υπερασπιστεί την διαφορετικότητά της μέσα σε εξαντλητικούς κοινωνικούς ρυθμούς. Με χιούμορ κι αυτοσαρκασμό με πόνο κι αυτοκριτική περνά από στάδια της καθημερινότητάς της». Χρησιμοποιείτε κι εσείς αυτούς τους μηχανισμούς στη καθημερινότητα σας;
Είμαι ένας άνθρωπος που χρησιμοποιεί αρκετά το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό από πολύ μικρή. Ήταν κυρίως ένας μηχανισμός επιβίωσης και διαχείρισης δυσάρεστων κι αμήχανων καταστάσεων. Μεγαλώνοντας διατηρώ ακόμη το χιούμορ μου στην καθημερινότητα, όσο μπορώ όμως γιατί κάποια πράγματα που συμβαίνουν δεν είναι καθόλου για γέλια. Έχω χάσει ένα κομμάτι της καθημερινής μου χαλαρότητας κάτι που όμως βρήκα ξανά μέσα στη Nina σε πολλά σημεία. Απολαμβάνω το κομμάτι της Φουρέιρα που αυτοσαρκάζομαι και δεν ντρέπομαι πια να το κάνω! Ο πόνος θαρρώ είναι αδιαμφισβήτητα αναπόφευκτο κομμάτι μας και ναι, ο πόνος υπάρχει μέσα μου. Τον έχω αποδεχθεί, τον έχω αγκαλιάσει, ζει μαζί μου και κοιμάται στο κρεβάτι μου. Για χρόνια τον πάλευα. Ήθελα μόνο τη χαρά στη ζωή μου όμως δεν ήμουν φτιαγμένη μόνο για εκείνη . Ποιος είναι άλλωστε; Και αυτοκριτική κάνω, πολύ συχνά. Προσπαθώ ωστόσο να μην με βασανίζω όσο γίνεται.
4. Πως νιώθετε που σκηνοθετείτε αλλά και ερμηνεύετε ένα δικό σας εξολοκλήρου έργο;
Νιώθω μια ολοκλήρωση. Είμαι ένας άνθρωπος που διάβαζε ανέκαθεν λογοτεχνία και θέατρο. Απολάμβανα να φτιάχνω ιστορίες με τη φαντασία μου , να γράφω και να παίζω από πολύ μικρή στη γειτονιά μου στο Αγρίνιο. Η Πάτρα έχει υπάρξει πολλές φορές πόλη έμπνευσης για μένα, καθώς ερχόμουν πολύ συχνά είτε με τους γονείς μου είτε αργότερα με τις φίλες μους κι όταν επέστρεφα σπίτι έγραφα! Τι έγραφα, θα τα μάθαιτε στην πορεία. Νιώθω απόλυτα ο εαυτός σ'αυτή τη συνθήκη. Αισθάνομαι ότι έχω βρει αυτό που πραγματικά είμαι και νιώθω πλήρης κι ολοκληρωμένη σαν καλλιτέχνης.
5. Στο έργο, η Στέλλα καταλήγει σε ένα καταφύγιο άγριας ζωής και να συνδεθεί με τη Νίνα, μια νεαρή ελαφίνα. Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που γίνεται χρήση αυτού του ζώου; Πιστεύετε στους συμβολισμούς;
Ναι πιστεύω στους συμβολισμούς και πιστεύω στη σύνδεση των ανθρώπων με τα είδη των ζώων. Έχω μια ιδιαίτερη σχέση ,τολμώ να πω, με τα ζώα και μια ανεπτυγμένη ενσυναίσθηση. Η ιστορία της Νίνας της ελαφίνας προέρχεται κι αυτή από πραγματικά ερεθίσματα. Η ελαφίνα σαν ζώο όμως λειτουργεί συμβολικά για τη γυναίκα , τη μητρότητα, τη γονιμότητα. Στο έργο υπάρχει συμβολική ταύτιση μεταξύ Στέλλας και Νίνας ακόμη και στο κομμάτι της προσωπικής ιστορίας της Νίνας (ελαφίνα) γιατί κι αυτή κουβαλάει μια δική της 'πραγματική' ιστορία ζωή και περιορισμού των δυνατοτήτων της. Κάθε φορά προτρέπω τους θεατές που έρχονται να δουν την παράσταση, να συζητήσουν μαζί μου μετά το τέλος της παράστασης για τις πραγματικές ιστορίες που βρίσκονται πίσω από τα γεγονότα του έργου , όσο κι αν κάποια θέματα τους φέρνουν αμηχανία στο να με ρωτήσουν. Πιστεύω πως το μοίρασμα είναι η μεγαλύτερη θεραπεία.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr