Μποφίλιου - Μαραβέγιας εμφανίζονται στο Κάστρο της Πάτρας και μιλούν στο thebest.gr

Με βασικούς προσκεκλημένους την Νατάσα Μποφίλιου απόψε και τον Κωστή Μαραβέγια αύριο πραγματοποιείται στο Κάστρο της Πάτρας το 2^ο Φεστιβάλ Αντιστάσεων και κινημάτων της Δυτ.Ελλάδας, το REVOLT FESTIVAL 2010.

Οι δύο ερμηνευτές μίλησαν στο thebest.gr με αφορμή τις εμφανίσεις τους στην Πάτρα. Απολαύστε τους:

ΚΩΣΤΗΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ

Κοιτάζοντας πίσω στην εποχή των «x-darawish», τι θεωρείτε ότι έχει αλλάξει για εσάς καλλιτεχνικά, αλλά και προσωπικά; Πώς εισπράξατε την επιτυχία που ακολούθησε;

Είναι ωραίο να ξέρεις πως υπάρχει ένα κοινό που σε περιμένει όταν αποφασίσεις να κάνεις συναυλία ή να βγάλεις ένα δίσκο. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα πιστεύω για έναν δημιουργό να ξέρει πως τις ανησυχίες του, τις ιδέες του και το έργο του μικρό ή μεγάλο, καλό ή κακό, θα το μοιραστεί και με άλλους μαζί. Αυτό σου προσδίδει ηρεμία και όρεξη για δημιουργία. Για μένα αυτό ακριβώς είναι επιτυχία. Α! Και να μην χρειάζεται να κάνεις δεύτερη δουλειά για βιοπορισμό.

Ξεκινήσατε από σπουδές Στατιστικής και καταλήξατε επαγγελματίας μουσικός. Πως καταφέρατε να βρείτε το δρόμο σας;

Κάπου μεταξύ μαθηματικών εξισώσεων, στατιστικών διανομών και λύσεις θεμάτων φούγκας, αντίστιξης και αρμονίας. Πάντα μου άρεσε να ασχολούμαι ταυτόχρονα με πολλά και διάφορα, με σπουδές πανεπιστημιακές, με ωδεία αλλά και κινηματογράφο. Δεν μπορώ να με φανταστώ να ασχολούμαι μόνο με τη μουσική για παράδειγμα. Οπότε υπό αυτή την έννοια μάλλον δεν έχω βρει ακόμη το δρόμο και μάλλον δεν θα τον βρω ποτέ. Αυτό με κρατάει σε εγρήγορση.

Πώς επηρέασε τη μετέπειτα πορεία σας η διαμονή σας στην Ιταλία;

Εκτίμησα δεόντως την pasta al dente καθώς και τη mozzarella, τον Ρενάτο Καροσόνε και τον Λούτσιο Μπατίστι. Αγαπώ την Ιταλία, δεν χάνω την ευκαιρία να πηγαίνω κάθε τόσο, φανταστείτε μόλις γύρισα πριν από λίγες μέρες από τη Βενετία. Φιλόξενος τόπος, μου έδωσε την χαρά και την ευτυχία να κάνω τα πρώτα μου μουσικά βήματα σε πολλά φεστιβάλ και μέρη από άκρη σ’ άκρη.

Τι θα πρέπει να περιμένει το κοινό της Πάτρας από την συναυλία σας στην πόλη;

Πρώτα απ’ όλα να έχει καλό καιρό! Έπειτα, να τραγουδήσει, να χορέψει, να κινηθεί και να συγκινηθεί με τα τραγούδια και τις μουσικές μας.

Τι κατά τη γνώμη σας είναι αυτό που δίνει διάρκεια σε έναν καλλιτέχνη;

Να έχει κάτι να πει, να υπάρχει κάτι που τον καίει οπότε θα τρελαθεί αν δεν το μετουσιώσει σε κάτι άλλο. Αν βολευτεί και ησυχάσει, προφανώς θα γίνει ανιαρός και αδιάφορος καλλιτεχνικά.

Πώς θα χαρακτηρίζατε εσείς το μουσικό σας ύφος;

Ανεπίδευτο και μπερδεμένο.

Φέτος περισσότερο από ποτέ στην ελληνική τηλεόραση θα κυριαρχούν τα μουσικά τάλεντ σόους, εσείς θα λαμβάνατε ποτέ μέρος;

Μπα. Δεν νομίζω πως έχω τόσο τάλεντ για σόου στην τι-βι...

Ποια είναι τα μουσικά σας σχέδια για τον χειμώνα;

Συναυλίες και να κάνω ... τον δίσκο της ζωής μου. Ακούγεται λίγο ψωνίστικο και μεγαλεπίβολο  αλλά το θέλω πολύ.

Έχετε ξαναεμφανιστεί στην Πάτρα. Πώς σας φαίνεται το κοινό της πόλης;

Η Πάτρα και τα Γιάνεννα ήταν οι πρώτες πόλεις εκτός Αθηνών και Θεσσαλονίκης που μας αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή που εξορμήσαμε για συναυλίες. Πως να το πω; Αισθανόμαστε όταν παίζουμε στην Πάτρα, λίγο, εντός έδρας.

Ελπίζω να έχουμε καλό καιρό, κόντρα στα μετεο-προγνωστικά και να συναυλιαστούμε με αγάπη όλοι μαζί. Να ‘στε καλά.

ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ

Υπάρχει κάτι που σας ενοχλεί στο ελληνικό τραγούδι;

Έχω μεγαλώσει με το ελληνικό τραγούδι, το αγαπάω πάρα πολύ και το πονάω και στενοχωριέμαι που η κατάστασή είναι τόσο δυσάρεστη και τόσο άγρια γενικώς. Αυτή η στιγμή είναι μια εποχή που έχει τελειώσει η φάση με τη δισκογραφία, τα μεγάλα μεροκάματα, τους πολλούς καλλιτέχνες, τις μεγάλες συναυλίες, τον πολύ κόσμο. Αυτό το πράγμα έχει τελειώσει, έχει βιώσει τη μεγάλη του παρακμή. Συνήθως όταν τελειώνει μια εποχή ξεκινάει μια άλλη και θεωρώ ότι η δική μας η γενιά και οι επόμενες θα μπορέσουν να ξαναστήσουν τη μουσική βιομηχανία με κάποιο τρόπο. Είμαι πολύ χαρούμενη και περήφανη που ανήκω σε αυτή τη γενιά και θεωρώ ότι έχει κάτι να πει.

Πόσο εύκολο είναι να είναι σήμερα κανείς νέος μουσικός στην Ελλάδα;

Κάθε καλλιτέχνης έχει ένα προϊόν συγκεκριμένο το οποίο είναι το δημιούργημά του και από κει και πέρα χρειάζεται κι άλλα πράγματα τα όπως να βρει κάποιον να κάνει την παραγωγή γιατί ο καλλιτέχνης δεν είναι υποχρεωμένος να έχει τα χρήματα για την παραγωγή. Με την κυκλοφορία το τραγούδι θα γίνει γνωστό μέσα από ραδιόφωνα που θα το παίξουν. Παίρνουμε και το παράδειγμα του «Μελωδία» το οποίο είναι αποκαρδιωτικό γιατί στο σταθμό πλέον υπάρχουν έξι παραγωγοί, το σαββατοκύριακο υπάρχει playlist, δεν υπάρχει διευθυντής και όπως καταλαβαίνεις το πράγμα είναι πολύ δύσκολο. Φαντάζομαι ότι μέσα στα επόμενα δύο χρόνια οι νέοι καλλιτέχνες θα περάσουν δύσκολα. Νομίζω εμείς ήμασταν από τους τελευταίους που μπορέσαμε να βρούμε ένα ραδιόφωνο, να παιχτεί το τραγούδι, να το ακούσει ο κόσμος. Επειδή αυτό το πράγμα έχει τελειώσει θα είναι δύσκολο για ένα καλλιτέχνη να βρει δισκογραφική στέγη αλλά υπάρχει η δυνατότητα μέσω facebook, myspace και youtube να κρατήσει την καλλιτεχνική του ταυτότητα και να παρουσιάσει τον εαυτό του όπως θέλει και να έχει τον έλεγχο της προβολής του. Βέβαια οι συναυλίες είναι η καλύτερη διαφήμιση για ένα καλλιτέχνη γιατί μέσα από τα live βγαίνει η αλήθεια και η εποχή μας επιβάλει την αλήθεια. Τώρα οι τραγουδιστές δεν μπορούν να γίνουν μύθοι, η εποχή επιβάλει την άμεση επαφή. Για μένα το live διαμορφώνει το κοινό, εσύ έχεις ετοιμαστεί αλλά εξαρτάσαι και από το κοινό που θα το παίξεις.

Πείτε μας λίγα λόγια για την καινούρια σας δισκογραφική δουλειά το «Εισιτήρια διπλά».

Τα «Εισιτήρια διπλά» είναι ένας δίσκος αφιερωμένος στους ανθρώπους της ζωής μου, αυτό είναι το συνολικό concept. Όλος ο δίσκος είναι ένα ταξίδι σε ταξίδια είτε ασυνείδητα είτε συνειδητά. Ένας δίσκος για το πώς νιώθουμε πως αισθανόμαστε. Όλες οι δισκογραφικές δουλειές είναι αποτελέσματα του τι έχουμε ζήσει. Έτσι και αυτό το CD έχει αυτοβιογραφικό χαρακτήρα.

Οι καλλιτέχνες έχουν θέση για όσα συμβαίνουν γύρω μας και είναι η αμφισβήτηση μια πηγή έμπνευσης;

Για μένα πολιτική δεν είναι η κομματική ταυτότητα του καθενός. Για μένα πολιτική είναι ο τρόπος που ζεις. Θεωρώ ότι ένα τραγούδι μπορεί να είναι ερωτικό το οποίο να μιλάει για αισθήματα και για τον τρόπο που βλέπει ένας άνθρωπος τον έρωτα σ’ αυτήν την κοινωνία και σε αυτές τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες. Αυτό το πράγμα έχει μία κοινωνική και πολιτική προέκταση. Όσο πιο δύσκολες είναι οι εποχές τόσο πιο μεγάλη ανάγκη υπάρχει για να αντιμετωπιστεί αυτή η δυσκολία. Τα μεγαλύτερα τραγούδια είναι αποτελέσματα κοινωνικοπολιτικών συνθηκών. Δεν μπορώ να θυμηθώ ένα μεγάλο τραγούδι που να μιλάει για χαρά αλλά μπορώ να θυμηθώ πολλά που μιλάνε για πόνο και λύπη. Είναι τροφή για τον καλλιτέχνη αυτό το πράγμα. Πολιτική δεν είναι οι πολιτικοί. Αυτοί οι άνθρωποι είναι καρικατούρες της κοινωνίας, άνθρωποι που καπιλεύονται την κοινωνία για να μπορέσουν να αυτοπροβληθούν.

Ποιο από τα τραγούδια σας θεωρείτε «πολιτικό»;

Το «Εν λευκώ» πιστεύω. Παρόλο που είναι ένα πολιτικό τραγούδι, δεν έχει να κάνει με το σύνολο, έχει να κάνει με τον εαυτό σου κάτι που για μένα είναι πολύ σημαντικό και είναι ο σωστός τρόπος, γιατί αν καταφέρεις να αλλάξεις τον εαυτό σου, να επαναστατήσεις, να διαμορφώσεις και να πιστέψεις αυτό που είσαι θα μπορέσεις να είσαι πιο παραγωγικός, πιο ουσιαστικός, πολίτης, Έτσι λοιπόν πιστεύω ότι τα τραγούδια έχουν πιο προσωπική χροιά και λιγότερο συνολικά, συλλογική.

Με τι διάθεση έρχεστε στην Πάτρα;

Είμαι πολύ χαρούμενη που θα βρίσκομαι στο Revolt Festival. Είναι πάρα πολύ ουσιαστικές όλες αυτές οι κινήσεις γιατί γίνονται από ανθρώπους της δικής μας γενιάς, είναι πιο φρέσκιες, έχουν διάθεση. Είναι σημαντικό για μένα να συμμετέχω σε μία τέτοια πρωτοβουλία. Αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά και έρχομαι με μεγάλη χαρά στην Πάτρα.