Μ ετην Όλια Λαζαρίδου
Ως γνωστό αυτή την Πέμπτη 10 Ιουλίου, στις 21.30 θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Ωδείο της Πάτρας, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ του Δήμου, η ατμοσφαιρική παράσταση «Η Γυναίκα της Ζάκυθος» του Διονύσιου Σολωμού σε σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη.
Η συγκεκριμένη θεατρική παράσταση που ήδη παίχθηκε και στο αρχαίο θέατρο της Αιγείρας που άνοιξε από το φετινό καλοκαίρι για το κοινό, παρουσιάζεται σε 30 επιλεγμένους αρχαιολογικούς χώρους ανά την Ελλάδα και μετά την Πάτρα, έχουν προγραμματιστεί παραστάσεις την Παρασκευή 11/7 στο αρχαίο θέατρο Οινιάδων και στις 14 Ιουλίου στο αρχαίο θέατρο της Μακύνειας, στον γειτονικό νομό Αιτωλοακαρνανίας.
Η παράσταση είναι αποτέλεσμα συνεργασίας ανάμεσα στο Ελληνικό Φεστιβάλ, την εταιρεία Διάζωμα και τις κατά τόπους Εφορείες Αρχαιοτήτων και στόχο έχει την επαναλειτουργία αρχαίων θεάτρων, που είναι διάσπαρτα σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Με το έργο αυτό ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός αφήνει το φως και ανιχνεύει το σκοτάδι. Αν και μικρό σε έκταση – δέκα μικρά κεφάλαια –, «Η Γυναίκα της Ζάκυθος» είναι ο αντίποδας που στηρίζει όλο το άλλο του έργο, αντισταθμίζοντας το βάρος και την έκταση της αναζήτησής του.
Δανείζεται, λοιπόν, το προσωπείο του Αγίου Διονυσίου, o oποίος έζησε ως ιερομόναχος έως τα 172 του χρόνια σ’ ένα μοναστήρι της Ζακύνθου, για να κοιτάξει στα μάτια το κακό. Το γεγονός πως μπορεί να δει μέσα από τα μάτια ενός Άλλου, τον απελευθερώνει και τον μεταφέρει, σαν πνεύμα, εκεί όπου μπορεί να βλέπει την τυφλή και ακατανόητη δύναμη του κακού, χωρίς να το φοβάται. Αυτή ακριβώς η έλλειψη φόβου είναι που τον θωρακίζει και του δίνει το έλλογο στοιχείο και τον έλεγχο, ώστε το θεωρούμενο ως υποστασιοποιημένο κακό –η γυναίκα της Ζάκυθος εδώ– να καταρρεύσει αδύναμο και αξιολύπητο μπροστά του.
Ο Σολωμός σχεδίασε και άρχισε να γράφει το έργο το 1826 στη Ζάκυνθο, βλέποντας με συναισθήματα πόνου και απέραντης συμπάθειας τις προσφυγοπούλες, γυναίκες από το πολιορκημένο Μεσολόγγι που επαιτούσαν ζητώντας τρόφιμα και χρήματα για τους έγκλειστους άνδρες τους, οι οποίες αντιμετώπιζαν κατάμουτρα τη λεκτική βία, την προσβολή και την ταπείνωση από μια δύσμορφη, εξαθλιωμένη γυναίκα.
Το έργο, αν και έχει την επίφαση ενός οραματικού οίστρου, είναι απόλυτα ρεαλιστικό, γιατί ανιχνεύει τις αιτίες της κακοδαιμονίας και της διχόνοιας σαν ζητήματα βαθιάς άγνοιας και αδυναμίας πρωτίστως ημών των ιδίων, των παρατηρητών, των φερομένων ως υποκειμένων του ορθού λόγου. Κάθε παραίτησή μας μπροστά σε κάτι παράλογο και άδικο γίνεται αυτόματα προσχώρηση στο αντίθετο στρατόπεδο, του παραλογισμού και του χάους, που εμπεριέχει το απρόβλεπτο, το οδυνηρό, το κακό.
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ – ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ - Δήμος Αβδελιώδης
ΜΟΥΣΙΚΗ Βαγγέλης Γιαννάκης
ΕΝΔΥΜΑΤΑ Αριστείδης Πατσόγλου
Ερμηνεύει η Όλια Λαζαρίδου, Άγγελος η Δανάη Ρούσσου, Φάσμα Ελευθερίας - Κατερίνα Χαρμάνη
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΗΧΟΣ & ΕΙΚΟΝΑ Ε.Π.Ε. ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ Κλέλια Παπαγιαννοπούλου.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr