H αξιόλογη Αιγιώτισσα ηθοποιός παίζει στο βραβευμένο στην Βενετία φιλμ "Miss Violence"

Περήφανους πραγματικά μας έκανε η σημαντική διπλή βράβευση της Ελληνικής ταινίας «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά στο φετινό 70^ο Φεστιβάλ της Βενετίας (Αργυρός Λέων καλύτερης σκηνοθεσίας και βραβείο Coppa Volpi ανδρικής ερμηνείας –στον Θέμη Πάνου).

Το φιλμ όπως γράφει tovima.gr, είναι το τελευταίο δείγμα της γενικότερης εκτίμησης που χαίρει και της ανόδου που σημειώνει ο Ελληνικός κινηματογράφος στο εξωτερικό. Το βραβείο για την καλύτερη σκηνοθεσία στην Βενετία του τόσο υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου και ανταγωνισμού, αποτελεί μία κορυφαία διάκριση για τον Ελληνικό κινηματογράφο.

Στην ταινία πρωταγωνιστούν εκτός από τον Θέμη Πάνου, οι Ρένη Πιττακή, Ελένη Ρουσσινού, Σίσσυ Τουμάση, Καλλιόπη Ζωντανού, Κωνσταντίνος Αθανασιάδης, Χλόη Μπολώτα, Μαρία Σκουλά, Νίκος Χατζόπουλος, Μηνάς Χατζησάββας, Κώστας Ανταλόπουλος, Βάσω Ιατροπούλου, Στέφανος Κοσμίδης, Χρήστος Λούλης, Άννα Κουτσαφτίκη, Γιώργος Συμεωνίδης, Γιώτα Φέστα, Μάρθα Μπουζιούρη και η Αιγιώτισσα ηθοποιός Μαρία Καλλιμάνη.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο όμως που πίσω και από αυτήν την ταινία, όπως γράφει ο Γιάννης Ζουμπουλάκης στο tovima.gr,  βρίσκεται η εταιρία παραγωγής Faliro House του Χρήστου Κωνσταντακόπουλου. Για μια ακόμη φορά, μετά το «Attenberg» της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη, τις «Άλπεις» του Γιώργου Λάνθιμου, μετά το «Πριν τα μεσάνυχτα» του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, το «Only lovers left alive» του Τζιμ Τζάρμους και το «Luton» του Μιχάλη Κωνσταντάτου, ο κ. Κωνσταντακόπουλος και οι συνεργάτες του «μυρίστηκαν» την προοπτική μιας ταινίας με εκτόπισμα και την υποστήριξαν με όλες τους τις δυνάμεις, βγαίνοντας κερδισμένοι.

Ο ίδιος ο Αλέξανδρος Αβρανάς κατά την διάρκεια του Φεστιβάλ Βενετίας ανέφερε στον κινηματογραφικό κριτικό Γιάννη Ζουμπουλάκη, μέσες άκρες την ιστορία της δημιουργίας της ταινίας αλλά και το πόσο απλά εξελίχθηκαν τα πράγματα. Ένα τηλεφώνημα στην Faliro House. Αμέσως το κλείσιμο του πρώτου ραντεβού. Παρουσίαση ιδέας και σεναρίου. Ένα ακόμη τηλεφώνημα και Ο.Κ. φύγαμε. Γυρίζουμε την ταινία.

Κάπως έτσι απλά έγιναν τα πράγματα. Χωρίς αρτηριοσκληρωτικές καθυστερήσεις, χωρίς αδιέξοδες συσκέψεις επί συσκέψεων, χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες, χωρίς αποθαρρυντικές γκρίνιες. Χωρίς δηλαδή τη νοοτροπία και τις αντιλήψεις που τα τελευταία χρόνια είκοσι χρόνια έχουν πάει την χώρα πίσω αντί να την πάνε μπροστά.