ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ: ΜΑΣΚΑΡΑΤΑ, ΧΡΩΜΑ, ΚΕΦΙ, ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΣ. ΜΗΠΩΣ «ΧΑΣΑΜΕ» ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ;

ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗΣ ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Χωρίς να υποβαθμίζουμε το αδιαμφισβήτητο καλλιτεχνικό εκτόπισμα του πραγματικά κορφαίου performer και πρωτοπόρου βιρτουόζου των κρουστών Νίκου Τουλιάτου, ούτε να ατενίζουμε κακόπιστα την προσπάθεια πάνω από 100 μουσικών, χορευτών, τραγουδιστών στο πατάρι της πλατείας Γεωργίου και στο μπαλκόνι του Δημοτικού Θεάτρου,  αναρρωτιόμαστε: πού ήταν το Πατρινό Καρναβάλι στην χθεσινοβραδινή μαύρη  τελετή έναρξης; Μα θα πείτε διέθετε ρυθμό, συγχρονισμό, ένωση δυνάμεων και οικουμενικό «θέμα-μήνυμα» την ειρήνη. Ομως πού ακριβώς είχε κρυφτεί η αποκριάτικη παράδοση της πόλης στη μεταμφίεση, στο χρώμα, στο κέφι; Και κυρίως γιατί εξαφανίστηκε η αυτονόητη εικόνα της μασκαράτας ; Στολή ούτε για δείγμα. Αρμα Βασιλιά Καρνάβαλου άφαντο. Καρναβαλιστές και πληρώματα σε «δράση» πουθενά. Τελικά η μόνη γιορτινή παραφωνία ήταν τα πυροτεχνήματα!

Το ιταλικό «Volare», τα ελληνικά παραδοσιακά και λαικά άσματα και τα λάτιν ακούσματα μπλέχτηκαν με ηχηρές ομάδες κρουστών, σε μια τελετουργία, εντελώς άσχετη με αυτό που καθιέρωσε το Καρναβάλι μας. Ηταν ξεκάθαρο πως ούτε η δημοτική αρχή, ούτε οι άλλοι συντελεστές έβλεπαν το «κενό». Κανένα δείγμα της δημιουργίας του Καρναβαλικού Συνεργείου, καμία μεταμφίεση που συνδέεται με την οπτική πανδαισία των παρελάσεων, ενώ ακόμα και οι δημοτικοί άρχοντες, η παρουσιάστρια, ο τελάλης φάνταζαν σκοτεινοί, είτε δίχως μεταμφίεση-πέρα από κάποιες «προβιές»-, είτε μονότονοι όσο και όλο το team στο πατάρι. Ολα «μαύρα», όπως η τραγωδία στο Αιγαίο. Αυτό επέλεξαν να διαλαλήσουν στη μεγάλη υπαίθρια γιορτή της έναρξης, έτσι ώστε η διάθεση να πηγαίνει «ασορτί» με την παγωνιά της βραδιάς.

Είναι καιρός να αντιληφθούμε πως η αφετηρία του Πατρινού Καρναβαλιού δεν είναι μια συναυλία που «κολλάει» παντού, σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας, σε οποιαδήποτε εποχή. Δεν χρειάζονται ούτε πολυλογίες, ούτε πολυσύνθετα και σοβαροφανή δρώμενα. Και μόνο ένα «στυλιζαρισμένο», εικαστικά αποκριάτικο  βλέμμα στο φωταγωγημένο «Απόλλων» με «αυλικούς» ευφάνταστους μασκαράδες και τον αξεπέραστο «Βασιλιά» πελώριο και επιβλητικό μπροστά δίνουν το σινιάλο. Προσφέρουν την πολύτιμη εικόνα –σήμα κατατεθέν. Εκτός κι αν οι διοργανωτές έχουν «άλλα» μάτια. Και δεν βλέπουν όλα όσα βλέπουν χιλιάδες συμμετέχοντες και επισκέπτες, αλλά εκείνα που θέλουν να δουν. (Πάλι καλά που ο δήμαρχος πέταξε κάποια στιγμή σοκολάτες, λέγοντας "να, θα γλυκαθείτε τώρα!")