Μπερδέσης: "Πολύ όμορφο συναίσθημα"

Η Απολλωνιάδα εντυπωσίασε στην τελική φάση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Παίδων και ο… αρχιτέκτονας της επιτυχίας, ο προπονητής Ανδρέας Μπερδέσης, μίλησε για την δεύτερη θέση της Αχαϊκής ομάδας, ενώ τονίζει πως το συναίσθημα είναι όμορφο, παρά την δεύτερη θέση.

Στην τελική φάση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος παίδων που διεξήχθη στην Χαλκίδα η Απολλωνιάδα, πραγματοποιώντας πολύ καλές εμφανίσεις, έφτασε στην δεύτερη θέση, χάνοντας το… στέμμα από τον Μαντουλίδη την τελευταία αγωνιστική. Παρ” όλα αυτά, οι Πατρινοί κατέθεσαν διαπιστευτήρια, δείχνοντας πως στην πρωτεύουσα της Αχαϊας υπάρχει πολύ μέλλον.

Μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας των «μελανόλευκων» πιστώνεται στον προπονητή, τον άνθρωπο που κατάφερε να «δέσει» αρμονικά ένα ρόστερ 12, πολύ καλών χαρακτήρων, παικτών, παίρνοντας το καλύτερο δυνατό.

Ο έμπειρος τεχνικός  κάνει τον απολογισμό της τελικής φάσης, αναφέρεται στο… γαμώτο της δεύτερης θέσης, τους παίκτες που μπορούν να σταθούν σε υψηλό επίπεδο, ενώ δεν παραλείπει να σταθεί και στις ακαδημίες του Απόλλωνα. Ο λόγος, όμως, στον ίδιο…

Πρώτα απ’όλα, θα ήθελα από εσάς ένα σχόλιο για την τελική φάση. Ποιες οι εντυπώσεις σας;

«Ήταν πέντε μέρες, οι οποίες είχαν αγωνία, πίεση, αλλά και χαρά για το γεγονός πως φτάσαμε, μετά από πολλά χρόνια σε τελική φάση. Ήταν ένα πολύ όμορφο συναίσθημα, παρά το γεγονός πως υπήρχε ταυτόχρονα πίεση και αγωνία, η κατάληξη, όμως, ήταν πολύ καλή. Για μένα ήταν πρωτόγνωρο, όχι μόνο για την θέση που πήραμε σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και για την χαρά των παιδιών. Αυτό που νιώσαμε και βιώσαμε εκείνες τις μέρες ήταν μοναδικό».

Ο τίτλος χάθηκε στο τελευταίο παιχνίδι απέναντι στον Μαντουλίδη. Ξεκινώντας για την τελική φάση περιμένατε πως η ομάδα θα έφτανε σε σημείο να διεκδικεί το τρόπαιο μέχρι τέλους;

«Όχι. Κρυφά το θέλαμε όλοι. Όταν παίρνεις μέρος σε μια τέτοια διοργάνωση δεν γίνεται να μην θες το τρόπαιο. Ομάδες σαν τον Δούκα και τον Ίκαρο, αλλά και τον Μαντουλίδη, που συμμετέχουν ανελλιπώς τα τελευταία χρόνια σε τέτοιες διοργανώσεις, θεωρούνταν και τα φαβορί για τις τρεις πρώτες θέσεις. Τα παιδιά, όμως, μέσα τους το πίστευαν. Ένιωθαν πως στο τέλος θα έχουν καλό αποτέλεσμα, όπως και έγινε. Βαρόμετρο ήταν το πρώτο παιχνίδι με τον Δούκα, που κερδίσαμε ένα καλάθι στην παράταση. Θεωρώ ότι αν χάναμε αυτό το παιχνίδι δεν θα είχαμε την θέση που είχαμε. Μας πήγε καλά το πρώτο παιχνίδι, είχαμε τύχη, τα παιδιά είχαν καρδιά και γι’αυτό φτάσαμε εκεί που φτάσαμε».

Μιας και αναφερόμαστε στο παιχνίδι με τον Μαντουλίδη, υπάρχει η πικρία και το… γαμώτο που χάθηκε ο τίτλος στο τελευταίο παιχνίδι;

«Υπάρχει! Πέραν του γεγονότος πως πιστεύαμε πως θα τα καταφέρουμε, αφού φτάνεις σε αυτό το σημείο, να παίζεται η πρώτη θέση στο τελευταίο παιχνίδι, μας έμεινε και η πικρία. Απλά, μείναμε από δυνάμεις στο τέλος. Ο Μαντουλίδης είχε ένα γεμάτο ρόστερ. Εμείς ήμασταν κουρασμένοι. Είχαμε χάσει το τρίτο παιχνίδι. Δώσαμε μεγάλη μάχη για να κερδίσουμε το τέταρτο παιχνίδι και μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες έπρεπε να προετοιμαστούμε για να αντιμετωπίσουμε τον Μαντουλίδη. Αυτό φάνηκε από το τέταρτο δεκάλεπτο, που δεν είχαμε δυνάμεις. Η πικρία της πρώτης θέσης πάντα μένει όταν την διεκδικείς».

Από το τουρνουά ξεχωρίσατε παίκτες που μπορούν να σταθούν αξιοπρεπώς τα επόμενα χρόνια;

«Η γενιά του’98 έχει παίκτες που έχουν ταλέντο και θέληση. Συστατικά που μπορούν να τους κάνουν καλούς αθλητές και με αξιώσεις. Από την ομάδα μας υπάρχουν 4-5 παίκτες που μπορούν τα επόμενα χρόνια να βρίσκονται στην ομάδα του Απόλλωνα. Από τον Μαντουλίδη, επίσης, υπάρχουν παιδιά, όπως και από τον Ίκαρο, αλλά και τον Δούκα. Υπάρχουν παιδιά που μπορούν να καταφέρουν πολλά, αν προσέξουν».

Συνοψίζοντας τα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος, ποια είναι η τελευταία γεύση που σας μένει; Τι κρατάτε εσείς προσωπικά;

«Αυτό που μου μένει, μάλλον δεν θέλω να μείνει αλλά να γίνει παράδειγμα προς αποφυγήν και στα παιδιά, είναι να μην μείνουν σε αυτό που πέτυχαν. Πήραν μια δεύτερη θέση και αυτό πρέπει να τους δώσει δύναμη για να καταφέρουν περισσότερα στην ζωή τους. Τόσο σε αυτό που αγαπάνε, που είναι το μπάσκετ και να κοιτάξουν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους με όρεξη και δουλειά. Να πάνε καλά και σε όλους τους υπόλοιπους τομείς της ζωής τους».

Είδαμε πως υπάρχει ταλέντο στην χώρα μας. Μήπως αργήσαμε να το αξιοποιήσουμε, όμως;

«Πάντα όποτε δυσκολευόμαστε προσπαθούμε να βρούμε τη λύση εκ των έσω. Ίσως είναι ο λαός μας, που δεν θέλουμε να κουραζόμαστε και τα θέλουμε όλα έτοιμα. Δεν έχουν την υπομονή και δεν κάνουν μακροχρόνιο προγραμματισμό για να καταφέρουν κάτι με δικά τους παιδιά. Ευτυχώς που ήρθαν έτσι τα πράγματα για να δώσουμε μεγάλη σημασία στους δικούς μας αθλητές».

Ο Απόλλων έριχνε βάση ανέκαθεν στις ακαδημίες…

«Πάντοτε είχε δικά του παιδιά στην πρώτη ομάδα. Για λίγο διάστημα υπήρξε κενό. Έχουμε να τροφοδοτήσουμε την πρώτη ομάδα από την γενιά Λιανού-Καπερώνη. Τώρα, από εδώ και πέρα με την προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια να καταφέρουμε κάτι στο μέλλον».

Με αφορμή την αναφορά στον Γιάννη Λιανό, ο οποίος σταμάτησε από την ομάδα, όπως και ο Ζαφείρης. Παίκτες οι οποίοι ανδρώθηκαν στον Απόλλωνα. Υπάρχουν παίκτες που μπορούν να μπουν τώρα και να στελεχώσουν την πρώτη ομάδα;

«Φυσικά και υπάρχουν. Αναφέρθηκα στα παιδιά της δική μας ομάδας. Υπάρχει, επίσης, ο Σαράντης Μαστρογιαννόπουλος, ο οποίος έχει δείξει πολύ καλά στοιχεία. Έχει κάνει πολύ προπόνηση και έχει το συστατικό του να αντέχει στην πίεση και στην κούραση για να καταφέρει κάτι. Είναι προγραμματισμός και μπορεί να πάει καλά και μακάρι να πάει καλά. Υπάρχουν και άλλοι αθλητές πιο μικροί που έρχονται. Μπορεί να πλαισιωθεί η πρώτη ομάδα με κάποιους από τους μικρούς, αρκεί να προσπαθήσουν εκείνοι».

Κλείνοντας, η διάκριση αυτή σας… ανοίγει κι εσάς την όρεξη για κάτι καλύτερο στο μέλλον;

«Δεν μου ανοίγει την όρεξη. Με κάνει να είμαι πιο υπεύθυνος. Σε αυτές τις μικρές ηλικίες που ασχολούμαι, η διάκριση με κάνει να είμαι πιο υπεύθυνος, ώστε να βγουν καλοί αθλητές, όχι τόσο για τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα, όσο για να έχουν τα παιδιά μέλλον και διάρκεια στον χώρο του μπάσκετ. Αυτό θέλω».