Ο προπονητής του Τόφαλου ονειρεύεται να συμμετάσχει ένας αθλητής ή μία αθλήτριά του στην γιορτή του αθλητισμού
Ο Μάκης Συνοδινός σαν αθλητής έχει καταφέρει να διακριθεί σε πανελλήνιο επίπεδο με την ομάδα της ΕΑΠ στην πυγμαχία, ωστόσο τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει την προπονητική του καριέρα, όπου έχει καταφέρει να φέρει και εκεί μεγάλες επιτυχίες.
Ο προπονητής πλέον του Τόφαλου μιλά στην εφημερίδα Match Αχαϊας για το μέλλον του αθλήματος του, ενώ τονίζει ότι παρά τη δύσκολη εποχή στην οποία ζούμε στόχος του είναι να καταφέρει να φτάσει ένα αθλητή ή μία αθλήτριά του στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Πόσο εύκολο είναι να κάνει πρωταθλητισμό ένας αθλητής ή αθλήτρια;
Είναι πολύ δύσκολο ειδικά όταν τα παιδιά δουλεύουν, αλλά είναι η αγάπη τους για το άθλημα τους δίνει δύναμη.
Γιατί στην πυγμαχία είστε τόσο δεμένοι αθλητές και προπονητές;
Εμένα είναι ο χαρακτήρας μου έτσι να δένομαι, αλλά όταν έχουμε δουλέψει τόσο πολύ είναι λογικό να έρχεσαι κοντά με τους αθλητές σου. Ο προπονητής πρέπει να είναι λίγο σκληρός, αλλά εγώ δεν είμαι. Η ανθρώπινη σχέση μένει στο τέλος και εμένα αυτό μου αρκεί.
Είσαι πρώην πυγμάχος, υπάρχει κάποιος αθλητής σου, που να σου θυμίζει τον εαυτό σου στο ρινγκ;
Δεν θέλω να σκέφτομαι σαν αθλητής γιατί είναι εντελώς διαφορετικό να είσαι προπονητής, αλλά η αλήθεια είναι ότι βλέπω τον εαυτό μου κάποιες φορές στο ρινγκ. Από εκεί και πέρα κάθε αθλητής είναι το παιδί σου και όταν παίζει ο παιδί σου δεν μπορείς να σκέφτεσαι τίποτα άλλο.
Νιώθεις ευθύνη όταν κάποιο παιδί ανεβαίνει να αγωνισθεί;
Βέβαια και αυτός είναι ο λόγους που προσπαθώ να έχω γνώσεις για αυτό που κάνω προκειμένου να μην συμβεί το οτιδήποτε σε κανένα παιδί.
Είναι επικίνδυνο άθλημα η πυγμαχία;
Όχι καθόλου ειδικά την εποχή που ζούμε, όπου η επιστήμη έχει προχωρήσει τόσο πολύ και έχει εξελιχθεί και το άθλημα γενικότερα. Αλλά κυριολεκτικά δεν είναι επικίνδυνο άθλημα.
Διαμορφώνει χαρακτήρα ένα άθλημα;
Είναι η φιλοσοφία και η τέχνη της πυγμαχίας που όταν ασχοληθείς μετά δεν μπορείς ούτε να πετάξεις ένα σκουπίδι στο δρόμο. Το θέμα είναι να το διδαχθεί κάποιος σωστά και από σωστούς ανθρώπους. Η πυγμαχία έχει γροθιές και μπορεί μερικοί να προσπαθούν να το "χαλάσουν" σαν άθλημα, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι αρχαίο ολυμπιακό άθλημα.
Συμφωνείς που στην μεγάλη κατηγορία οι αθλητές αγωνίζονται χωρίς κάσκα;
Στην Α' κατηγορία είναι τελειωμένος ένας αθλητής και μπορεί να προφυλαχθεί. Η κάσκα προφυλάσσει για αντικανονικό χτύπημα, ωστόσο σε αυτή την κατηγορία δεν υπάρχουν τέτοια χτυπήματα και με τους νέους κανονισμούς δεν υπάρχει καμία περίπτωση.
Ποιο είναι το μυστικό της Πάτρας και καταφέρνει πάντα να έχει διακρίσεις στο συγκεκριμένο άθλημα;
Διακρίσεις έχει πάντα η Πάτρα, γιατί απλά είμαστε πυγμαχούπολη, έχουμε ωραία παράδοση φιλοσοφία και τέχνη από όλη την υπόλοιπη Ελλάδα. Γι αυτό όταν πηγαίνω σε πανελλήνιο πρωτάθλημα δεν κοιτάω μόνο τους αθλητές μου, αλλά όλα τα παιδιά τα βλέπω πατρινόπουλα και αυτό που θέλουμε είναι να είμαστε αγαπημένοι και να βγάζουν ωραία εικόνα σαν Πάτρα. Εγώ θέλω να κερδίζουμε όλοι οι Πατρινοί αθλητές. Το άθλημα ανεβαίνει, δένεσαι με τα παιδιά και αναγκαστικά παίρνεις το ρόλο του αδελφού, του προπονητή διαμορφώνεις χαρακτήρες και πρέπει να υπάρχει σεβασμός προς όλους.
Ξεκίνησες την πυγμαχία από την ΕΑΠ. Διακρίνεις διαφορές από εκείνα τα χρόνια με σήμερα;
Eίναι πιο ωραίες, πιο αγνές οι αναμνήσεις μου από τότε. Το επίπεδο ήταν ανεβασμένο και γενικά ήταν πιο τεχνικό, πιο σκληρό το άθλημα και χωρίς προφυλάξεις. Βέβαια ακόμη πιο παλιά οι αθλητές έπαιζαν με γάντια από άχυρα, αλλά στην εποχή μου νομίζω ήμασταν πιο σκληρά τα παιδιά και ήταν καλύτερα. Δουλεύαμε το πρωί και μετά συναντιόμαστε όλοι μαζί στο γυμναστήριο για να κάνουμε προπόνηση ήταν άλλα χρόνια πιο ρομαντικά.
Θα ήθελες να μου σχολιάσεις την ΕΑΠ των τελευταίων χρόνων;
Στην εποχή μου ήμασταν μία φουρνιά που άφησε ιστορία και είμαι υπερήφανος γι αυτό. Με στεναχώρησε όλο αυτό που έχει γίνει με την ΕΑΠ γιατί από εκεί ξεκίνησα, αλλά είναι σημαντικό που έχουν γίνει πλέον πολλά γυμναστήρια και έχει γίνει δουλειά για πολλούς και αυτό βοηθά στην ανάπτυξη του αθλήματος.
Οι στόχοι σου με τον Τόφαλο;
Είμαι ήδη πολύ ευχαριστημένος και πάνω από όλα θεωρώ ότι έχω πάρα πολύ καλά παιδιά στο γυμναστήριο μου, αυτή είναι η μεγαλύτερη επιτυχία. Όταν βλέπω αθλητής που είμαστε μαζί συναθλητές, σπουδάζει και έρχεται προπονείται μαζί μας και βοηθά τους μικρούς είναι μεγάλη υπόθεση. Ωστόσο δεν το κρύβω ότι ο μεγαλύτερος στόχος είναι να καταφέρουμε με τους αθλητές και τις αθλήτριές μου να μπούμε Εθνική ομάδα και στη συνέχεια να κάνουμε το βήμα παραπάνω στην Ολυμπιάδα. Eίναι δύσκολο, αλλά εμείς στοχεύουμε ψηλά και γι αυτό για αρκετούς από τους αθλητές μου θα κάνω τις απαραίτητες κινήσεις για να πάρουν εμπειρίες και από αγώνες στο εξωτερικό.
* Η συνέντευξη και η φωτογραφία είναι από την εφημερίδα Match Αχαϊας.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
