Μια απορία με αφορμή την τραγωδία του «Norman Atlantic»

Τις προάλλες μιλούσα με ένα γνωστό ναυτιλιακό πράκτορα της Πάτρας, με πολύχρονη δραστηριότητα στο χώρο του.

Εκτός άλλων, μου εξηγούσε ότι στις γραμμές της Πάτρας με την Ιταλία τα πράγματα έχουν αλλάξει πλέον δραματικά τα τελευταία χρόνια, και με τα πλοία να είναι πολύ λιγότερα σε σχέση με το παρελθόν.

«Φίλε μου, έχει φέρει ο Γκριμάλντι κάτι θηρία που παίρνουν από 200 νταλίκες το καθένα», μου είπε χαρακτηριστικά. Ήταν μια φράση που μου στριφογύριζε στο μυαλό παρακολουθώντας το θρίλερ της διάσωσης των επιβαινόντων στο φλεγόμενο πλοίο «Νorman Atlantic».

Τι να τα κάνω τα «θηρία», που παίρνουν εκατοντάδες νταλίκες και αυτοκίνητα, όταν σε μια… στραβή αποδεικνύονται ευάλωτα και γίνονται «φτερό στον άνεμο», με τον κόσμο να κινδυνεύει να πνιγεί ή να καεί;

Και τι να τα κάνω τα «θηρία» όταν τα υπερφορτώνουν και εντοπίζονται σ’ αυτά ελλείψεις και παραλείψεις;

Δεν είμαι ναυτικός, δεν είμαι ειδικός. Ιδέα δεν έχω από καράβια και δεν μπορώ να εκφέρω άποψη για το τι συνέβη, πώς συνέβη και τι θα μπορούσε να γίνει και δεν έγινε στη θαλάσσια τραγωδία που συγκλονίζει το Πανελλήνιο.

Εκείνο που ξέρω είναι ότι κάποτε η ελληνική σημαία κυριαρχούσε στις γραμμές της Πάτρας με την Ιταλία και τότε τα ατυχήματα ήταν απειροελάχιστα, σαφώς κάτω από τα όρια της στατιστικής.

Εκείνο που ξέρω, επίσης, είναι ότι οι Ιταλοί έχουν πάρει τελευταία το «πάνω χέρι» στις γραμμές, με ενοικιάσεις πλοίων και πληρωμάτων.

Η ιταλική σημαία είναι αυτή που τώρα κυριαρχεί και – χωρίς να έχω προσωπικά κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα μ’ αυτό- μπορώ να καταθέσω μετά λόγου γνώσεως ότι φιλικό μου πρόσωπο, καπετάνιος με μεγάλη πείρα, έκανε «φροντιστήριο» σε Ιταλό συνάδελφο του, που ήλθε στις γραμμές και σε ενοικιαζόμενο ιταλικών συμφερόντων πλοίο,  καθοδηγώντας τον πώς πρέπει να «δένει» στα λιμάνια!

Κοντά σ’ αυτά, θα ήθελα να εκφράσω και μια απορία, που περισσότερο φέρνει σε προβληματισμό. Πώς και στα πενήντα και πλέον χρόνια που λειτουργούν οι ακτές της Πάτρας με την Ιταλία, ως τοπική κοινωνία, δεν αξιωθήκαμε να στήσουμε μια δική μας ναυτιλιακή εταιρεία, δεν καταφέραμε να αποκτήσουμε ένα πλοίο τοπικών συμφερόντων;

Το αποτέλεσμα; Αρχικά «αλώνισαν» στις γραμμές οι κρητικές εταιρείες, τώρα «αλωνίζουν» σ’ αυτές οι Ιταλοί.

Κι εμείς; Στην πόρτα μας, παραμένουμε, απλώς, θεατές να παρακολουθούμε τις εξελίξεις. Όπως παρακολουθήσαμε εμβρόντητοι και τη θαλάσσια τραγωδία του «Norman Atlantic».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι λέει η ΑΝΕΚ για το αλαλούμ στην τραγωδία του NORMAN ATLANTIC; Την κάλεσε κανείς για εξηγήσεις; Αν όχι, γιατί; Αν ναι, τι εξηγήσεις έδωσε;