Νίκος Μονάντερας: Η κρίση εφαλτήριο μεγαλύτερης εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες

Η πανδημία έχει επιφέρει αλλαγές τόσο στην αγορά, όσο και στους περισσότερους τομείς της ζωής. Στον δικό σας τομέα άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο με την τηλεκπαίδευση. Πώς επηρέασε τον δικό σας εκπαιδευτικό οργανισμό;

Όπως ήταν φυσικό, τα Εκπαιδευτήριά μας, και τον περασμένο Μάρτιο αλλά και στις 7 Νοεμβρίου, βρέθηκαν αντιμέτωπα για άλλη μια φορά με μία μεγάλη πρόκληση, την τηλεκπαίδευση. Αν και η κατάσταση ήταν και εξακολουθεί να είναι πρωτόγνωρη, εκμεταλλευόμενες στο μέγιστο βαθμό την εμπειρία και τα εξαιρετικά αποτελέσματα της περιόδου Μαρτίου-Μαΐου 2020, όλες οι βαθμίδες του σχολείου μας ενήργησαν ταχύτατα και με οργανωμένο και συστηματικό τρόπο φρόντισαν να προσφέρουν άμεσα στους μαθητές μας εκπαιδευτικές υπηρεσίες υψηλού επιπέδου, όπως άλλωστε κάνουν καθημερινά τα τελευταία 8 χρόνια. Αξίζει να σημειώσουμε το γεγονός ότι οι εκπαιδευτικοί μας είχαν από τον Σεπτέμβριο προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και είχαν εξοικειωθεί με τα ψηφιακά εργαλεία. Γι΄ αυτό δάσκαλοι, καθηγητές, καθώς και το υπόλοιπο προσωπικό μας ανταποκρίθηκαν πλήρως στα καθήκοντά τους, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι είναι αφοσιωμένοι στο έργο τους, είτε αυτό επιτελείται υπό κανονικές συνθήκες, είτε όχι.

Παρά τις δυσκολίες θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως ευκαιρία;

Ασφαλώς και θα μπορούσε! Στη δική μας την περίπτωση αποτέλεσε το εφαλτήριο για να αξιοποιήσουμε ακόμη περισσότερο τις ψηφιακές τεχνολογίες και γιατί το απαιτεί η περίσταση και γιατί αυτές αποτελούν τη βάση για κάθε μελλοντική δραστηριότητα των παιδιών μας, όχι μόνο στον επαγγελματικό, αλλά και σε κάθε άλλο τομέα της ζωής τους. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες αφήνει παρακαταθήκη μια σειρά από δεξιότητες στους εκπαιδευτικούς, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν συμπλήρωμα στη φυσική διδασκαλία. Επομένως, οφείλουμε όλοι να προσαρμοστούμε πλήρως στο πνεύμα της εποχής μας και, όταν προκύπτουν απρόοπτες καταστάσεις, όπως η πανδημία, να ενεργούμε με ψυχραιμία, αποφασιστικότητα και μεθοδικότητα, να είμαστε δηλαδή έτοιμοι, ώστε να ανταποκριθούμε στο μέγιστο βαθμό στις προσδοκίες που έχει η κοινωνία από εμάς.

Τι θεωρείτε ότι πρέπει να κάνουν οι πληττόμενες επιχειρήσεις για να μείνουν όρθιες; Υπάρχουν κάποιες καλές πρακτικές;

Αυτό που πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα κάθε πληττόμενης επιχείρησης είναι να εκπαιδεύσει το προσωπικό της, σε όλα τα επίπεδα, ώστε να είναι έτοιμο για κάθε ενδεχόμενο. Για παράδειγμα, καλό θα ήταν να οργανώνει σεμινάρια με ειδικούς ή να συμμετέχει σε ανάλογες δράσεις, προκειμένου να αποκτήσουν όλα εκείνα τα εφόδια που τους είναι απαραίτητα, για να είναι αποτελεσματικοί στη δουλειά τους, χωρίς να επηρεάζονται, όσο αυτό είναι δυνατό, από τις δυσκολίες αυτής της περιόδου. Παράλληλα, η επαφή και η συνεργασία με επιχειρήσεις του ίδιου κλάδου μόνο χρήσιμη μπορεί να αποδειχθεί, όπως αποδεικνύεται στη δική μας περίπτωση, καθώς η συχνή επικοινωνία με τον Σύνδεσμο Ιδιωτικών Σχολείων μάς βοηθά αποφασιστικά να βρίσκουμε γρήγορα λύσεις στα προβλήματα που προκύπτουν, είτε αυτά είναι καθαρά εκπαιδευτικά, είτε επιχειρηματικής φύσεως.

Την επομένη της πανδημίας, σε ποιους κλάδους της οικονομίας πρέπει να δοθεί το βάρος της ανάπτυξης;

Η πανδημία ανέδειξε με τον πιο εμφανή τρόπο τις παθογένειες της μονομέρειας του παραγωγικού μοντέλου της χώρας μας (π.χ. τουρισμός, εστίαση). Την επόμενη της πανδημίας πρέπει συλλογικά να προκρίνουμε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που θα έχει σκοπό να κρατήσει το αξιόλογο έμψυχο δυναμικό που φοιτά στα σχολεία μας και στα πανεπιστήμιά μας στον τόπο του. Ένα παραγωγικό μοντέλο που θα είναι λιγότερο εκτεθειμένο σε εξωγενείς παράγοντες (όπως η κρίση της πανδημίας), είτε αυτό έχει να κάνει με τον πρωτογενή τομέα, είτε με τη μεταποίηση, είτε με τις υπηρεσίες.