Οι live μουσικές βραδιές σε στέκια είναι στη μόδα
Η Πάτρα του ματζόρε και του μινόρε. Η φοιτητούπολη που έδωσε και δίνει τον αέρα που χρειάζονται νέοι με καλλιτεχνικές ανησυχίες, για να δοκιμάσουν να παίξουν ή να πουν μπροστά σε κοινό, κάποιες από τις πρώτες νότες τους. Από τη δεκαετία του 80 όπου ο χάρτης της διασκέδασης ήταν εντελώς διαφορετικός μέχρι και σήμερα οι παρέες στη μουσική γράφουν τη δική τους ιστορία, με κάποιες εξ αυτών να ξεπερνούν πολλές φορές τα σύνορα της πόλης. παλιότερα σε λαϊκούς δρόμους κι εν συνεχεία με πιο ροκ διάθεση κι αγγλόφωνο στίχο σε κάποιες περιπτώσεις. Raining Pleausure, Minor Project ,πρόσφατα οι Carte Postale και άλλοι, αν και κινήθηκαν σε εντελώς διαφορετικά μουσικά μονοπάτια και είχαν διαφορετικές χρονικές αφετηρίες ,είχαν κοινό παρανομαστή την εκκίνηση από την Πάτρα.
Η πρωτεύουσα της Αχαΐας εξακολουθεί να «γεννά» μουσικά σχήματα. Οι νέοι εξακολουθούν να φτιάχνουν μπάντες και να αλλάζουν τον ήχο της διασκέδασης. Σε "ζεστά" μαγαζιά που απολαμβάνεις τον καφέ ή την μπύρα σου και που πολλές φορές γίνονται στέκια, μακριά από τις μεγάλες μουσικές σκηνές ή πίστες, η μουσική σε ακουστικό πολλές φορές στυλ βρίσκει τη δική της θέση και μουσικοί και ακροατές μπαίνουν σ΄έναν τρόπο διασκέδασης που φαίνεται να τους πηγαίνει. Μικρά σχήματα των 2 - 3 ατόμων δίνουν άλλη νότα στη νύχτα αλλά και στην ημέρα.
Το thebest.gr μίλησε ενδεικτικά με μέλη συγκροτημάτων που συχνά κάνουν live εμφανίσεις και μιλούν για την αγάπη τους για τη μουσική και την αμφίδρομη επικοινωνία με το κοινό. Με την αγάπη του ερασιτέχνη και την ακρίβεια του επαγγελματία κάνουν το χόμπι τους, επιλέγοντας άλλους επαγγελματικούς δρόμους για να ανταπεξέλθουν στην καθημερινότητα.
Της Ελευθερίας Μακρυγένη
Carte Postale
Tο προσωπικό project του Αντώνη Σπαθή (Carte Postale) που ξεκίνησε στην Πάτρα το 2009 μετατράπηκε σε μια πολυμελή μπάντα επηρεασμένη από ρομαντικές νέο φολκ-ροκ μελωδίες βασισμένες σε κινηματογραφικά μοτίβα, ρυθμικές εξάρσεις, Γαλλικά βαλς και νοσταλγική διάθεση που όλα αυτά οι ίδιοι θέλουν να τα αποκαλούν ρετρό ποπ.
Η μουσική τους είναι βασισμένη στο πιάνο, ακορντεόν, τρομπέτα, κοντραμπάσο-μπάσο, τύμπανα, γιουκαλίλι και στους έντονα νοσταλγικούς αγγλόφωνους στίχους τους.
Τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε οι Carte Postale ήταν ο συγκρότημα που αναδείχθηκε στο Jumping Fish της COSMOTE, με το τραγούδι “Rio" μετά από ψηφοφορία του κοινού, το οποίο παίζεται σε αρκετούς ραδιοφωνικούς σταθμούς πανελλαδικής εμβέλειας
Ο Αντώνης Σπαθής όπως αναφέρει στο thebest.gr στις live εμφανίσεις τους εντός κι εκτός Πάτρας παίζουν δικά τους κομμάτια αλλά και ήδη γνωστές συνθέσεις, «πειραγμένες» , διασκευασμένες υπό το δικό τους μουσικό πρίσμα κι αυτό θα κάνουν και στην εμφάνιση που έχουν κανονίσει για τον Φεβρουάριο στον «Συνδετήρα» στην Πάτρα (Αλ. Υ ψηλάντου 146). «Το live για ένα συγκρότημα είναι ότι καλύτερο γιατί σε φέρνει πιο κοντά με τους ανθρώπους που αγαπούν τη μουσική σου. Γιατί για να μπει κάποιος στη διαδικασία να έρθει να σε ακούσει live, σημαίνει ότι σε έχει επιλέξει και είναι ένας τρόπος διασκέδασης με τον οποίο και ο κόσμος αλλά και το συγκρότημα περνάει όμορφα. Όσον αφορά τους carte postale, ενώ η μουσική μας είναι πιο νοσταλγική και ταξιδιάρικη, στα live μας ο τρόπος που παίζουμε κάνουν τον κόσμο να θέλει να χορέψει, να διασκεδάσει, να φλερτάρει. Η επικοινωνία με τον κόσμος είναι αμφίδρομη και γενικά το live μια interactive διαδικασία».
Τα μέλη των Carte Postale όπως και των άλλων συγκροτημάτων που παρουσιάζονται δεν βιοπορίζονται από τη μουσική .«Αγαπάμε πάρα πολύ αυτό που κάνουμε αλλά το να βιοποριστεί από αυτό ένα γκρουπ στην Ελλάδα, που έχει επιλέξει τον Αγγλόφωνο στίχο είναι λίγο δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Εμάς το παραπάνω δεν αποτελεί αυτοσκοπό αλλά δεν είμαστε και αρνητικοί», λέει ο Αντώνης.
Oι Carte postale είναι: Δέσποινα Γκοτσοπούλου (φωνή, κιθάρα) Αντώνης Σπαθής (κιθάρα, πιάνο, γιουκαλίλι, παιδικό πιάνο) Γεράσιμος Ασπρομάλλης (κοντραμπάσο, ηλεκτρικό μπάσο, κιθάρα) Κώστας Νικολόπουλος (ακορντεόν) Ιάσωνας Βάκρινος (τρομπέτα) Γιώργος Νικολόπουλος (τύμπανα)
Satin View
Οι Satin View είναι ο Αναστάσης Δημητρόπουλος (κιθάρα) και η Μαρία Ασημακοπούλου (φωνητικά) και κάθε Τετάρτη βράδυ στο στέκι τους ,στο Carte Postale (Ερμού 117 και Ηφαίστου) δίνουν ραντεβού για μουσικά ταξίδια σε πολύ ζεστό και παρεΐστικο κλίμα, όπου οι ακροατές σιγοτραγουδούν μαζί τους, ζητούν τα αγαπημένα τους κομμάτια και τα πειράγματα δίνουν και παίρνουν κι από τις δυο πλευρές.
Ο Αναστάσης Δημητρόπουλος που παίζει με την ίδια ευκολία στην κιθάρα το «Hotel California» και το «Μα εσύ πότε» που έχει πει η Μαρινέλλα ,σε μια δική του διασκευή, ενώ η Μαρία με τη φωνή της ερμηνεύει με τον δικό της τρόπο και το απαραίτητο συναίσθημα, κάθε τραγούδι. «Οι Satin View είναι ένα κομμάτι των No Stress.Mετά από κάποιες συνθήκες που προέκυψαν, δημιουργήθηκε ένα πιο ακουστικό σχήμα, γιατί οι ανησυχίες μας ήταν αυτές. Θέλαμε η μουσική να είναι στην πρωταρχική της μορφή, όπως συνήθως ξεκινάνε τα περισσότερα κομμάτια (μια κιθάρα, ένα πιάνο ) κι αυτό να το περάσουμε και στον κόσμο. Φυσικά πρώτα ξεκινάει από μας. Επιθυμούμε να δώσουμε δηλαδή το στίγμα μας στην πρωταρχική ακουστική μορφή των κομματιών, ώστε να είναι και πιο άμεσο στον κόσμο, γιατί ο σκοπός μας είναι να γινόμαστε όλoi μια παρέα. Τα περισσότερα κομμάτια μας είναι καθαρά διασκευές, τα μετατρέπουμε δηλαδή στα δικά μας μέτρα και σταθμά, όπως αντιλαμβανόμαστε εμείς τα κομμάται. Έχουμε ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο. Από το ξένο επιλέγουμε πιο παλιά τραγούδια, επειδή μας ξυπνάνε και κάποιες αναμνήσεις . Είναι ροκ κι έντεχνα, αν και δεν μου αρέσουν αυτές οι ταμπέλες, τα πάντα είναι μουσική».
Εκτός από γνωστά τραγούδια ο Αναστάσης εμπλουτίζει το πρόγραμμα και με δικές του συνθέσεις , κατά καιρούς.
Ως προς την επαφή με το κοινό περιγράφει: «Δεν είναι ότι παίζουμε εμείς σε ένα πάλκο κι από κάτω είναι κάποιοι που έρχονται να δουν μια συναυλία κι απλά τη βλέπουν. Κάνουμε πλάκα με το κοινό, γινόμαστε κι εμείς κοινό πολλές φορές και τα περισσότερα κομμάτια προκύπτουν και από τον κόσμο και το θέλουμε αυτό. Γι αυτό και δεν αλλάζουμε συχνά χώρους. Μας αρέσει κάθε χώρος να είναι ένα στέκι για μας. Γινόμαστε κι εμείς ένα μέρος του μαγαζιού που παίζουμε γιατί το αγαπάμε αυτό το πράγμα. Δεν είναι ότι επιδιώκουμε να παίζουμε κάθε μέρα. Θέλω να παραμείνω ερασιτέχνης και όχι να το δω ως δουλειά. Η μουσική είναι ένα μεράκι, ένα πάθος».
Η Μαρία με τον Αναστάση έχουν «δέσει» και παραδέχεται ότι ερωτεύτηκε τη φωνή της κι ότι του ταιριάζει ως προσωπικότητα «και γι΄αυτό υπάρχουμε ακόμα μαζί και νομίζω ότι θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε, είτε παίζουμε σε κάποια σκηνή είτε στο σπίτι μας».
«Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα γκρουπ πραγματοποιούν live εμφανίσεις και είναι σημαντικό να υπάρχουν χώροι που τους δίνουν βήμα να εκφραστούν. Η επαφή με τον κόσμο είναι πολύ ζεστή και μπορούν να τραγουδήσουν μαζί μας, να ζητήσουν ένα τραγούδι και να νιώσουν οικεία» σχολιάζει η Μαρία Ασημακοπούλου.
Wired & Vintage
To δικό τους κοινό που τους ακολουθεί στις εμφανίσεις τους στα μαγαζιά της πόλης έχουν και οι Wired. Όπως εξηγεί στο thebest.gr η φωνή του συγκροτήματος Χρήστος Πετρόπουλος «οι Wired υπάρχουν ως μια πιο ανέμελη μουσική έκφραση μέσω διασκευών, όπου το δημιουργικό κομμάτι περιστρέφεται κυρίως γύρω από την εύστοχη και πρωτότυπη διασκευή - απόδοση γνωστών τραγουδιών της ξένης rock, hard rock αλλά και pop μουσικής σκηνής. Θέλουμε να ψυχαγωγούμε το κοινό μας και να αποδίδουμε τα τραγούδια που ακούμε και αγαπήσαμε με τον δικό μας ιδιαίτερο τρόπο. Και όσο πιο δύσκολο και απαιτητικό το τραγούδι, τόσο μεγαλύτερη η πρόκληση για τους αξιόλογους μουσικούς - δασκάλους που απαρτίζουν τώρα την μπάντα αλλά και για τα πολύ σημαντικά μέλη που την απάρτιζαν στις παλαιότερες μορφές της».
Ο ίδιος ήταν «πάντα λάτρης της ζωντανής μουσικής δύο μόλις βήματα μακριά από το ποτό μου. Πιστεύω δεν συγκρίνεται με το CD. Αυτό που ακούς είναι κυριολεκτικά ανεπανάληπτο, είναι η μουσική έκφραση των καλλιτεχνών εκείνη την ακριβή στιγμή, και στο επόμενο live, το ίδιο τραγούδι από την ίδια μπάντα θα περνάει ένα διαφορετικό vibe. Είναι σαν το θέατρο σε σχέση με τον κινηματογράφο. Είναι όμορφο που υπάρχουν τόσα συγκροτήματα στην πόλη μας – πολλών διαφορετικών μουσικών προσανατολισμών- τα οποία μπορούμε να απολαύσουμε στα φιλόξενα μέρη όπου θέλουμε απλά να πεταχτούμε και να χαλαρώσουμε μετά από μια δύσκολη μέρα. Επάνω στην σκηνή, δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας, τιμώντας την μουσική μας και τους αποδέκτες της αγάπης μας αυτής».
Και σε αυτή την περίπτωση η μουσική κι το σχήμα διακρίνονται από το στοιχείο της φιλίας μεταξύ των ανθρώπων που συναντιούνται καλλιτεχνικά. «Η μουσική είναι το μεγάλο μου πάθος και αυτό χαρακτηρίζει και τους καλούς μου φίλους με τους οποίους συνεργάζομαι σε αυτά τα δύο συγκροτήματα. Με κάποιους είμαστε και φίλοι από μικρά παιδιά και μας δένουν οι πρώτες μας μελωδίες. Στην σκηνή, ζούμε την κάθε νότα, και πιστεύουμε πως είναι η αγάπη μας αυτή που μεταδίδεται στο κοινό μας. Στο τέλος του live, ανυπομονώ να κατέβω από το stage και να καθίσω μαζί τους να πιούμε ένα ποτό», λέει ο Χρήστος.
Οι Wired είναι οι: Βαγγέλης Γκούμας – Τύμπανα
Μιχάλης Τσιρώνης – Κιθάρες
Γιάννης Σταθόπουλος – Μπάσο
Χρήστος Πετρόπουλος – Φωνή
Oι Vintage αποτελούνται από τους Μιχάλη Τσιρώνη και Χρήστο Πετρόπουλο από τους Wired και τον Νίκο Σταμούλη που είναι στα πλήκτρα. «Οι Vintage είναι το ακουστικό σχήμα με πιάνο και δύο κιθάρες που ακολουθεί ένα πιο νοσταλγικό δρόμο στο μουσικό παρελθόν. Πειραματιζόμαστε όχι μόνο με πολύ γνωστά και αγαπημένα κομμάτια από πολλές δεκαετίες του παρελθόντος αλλά και με τραγούδια που μπορεί να έχουν ξεχαστεί με την πάροδο των χρόνων και τα οποία θα ξαφνιάσουν ευχάριστα το πιστό μουσικό μας κοινό. Οι διασκευές μας θέλουμε να είναι πιστές μουσικά αλλά πιο μοντέρνες στο άκουσμα» εξηγεί ο Χρήστος Πετρόπουλος.
Η επόμενη εμφάνιση των Vintage θα γίνει στις 23 Ιανουαρίου στο Vino Vina στον πεζόδρομο της Τριών Ναυάρχων.
Blue Veil
Οι Blue Veil δημιουργήθηκαν στην Πάτρα το 2009 όταν τρία από τα τότε πέντε μέλη (Φάνης, Τρύφωνας, Κώστας) αποφάσισαν να σχηματίσουν μία νέα μπάντα με επιρροές από Blues και Rock μουσική. Τότε ήταν που προστέθηκε ο Νίκος στο μπάσο και, σχεδόν ταυτόχρονα, η Άννα στη φωνή. Μετά από πολλές πρόβες, ήρθε το πρώτο live στο Stone Bar. Από εκείνη τη στιγμή, ακολούθησαν και άλλα live, όπως στο Artware Festival και στον Πολυχώρο Ντιβάνι. Μετά από μια διακοπή οι Blue Veil ξανασχηματίζονται το 2013 με την προσθήκη του Βασίλη στα πλήκτρα, ενώ «φλερτάρουν» και με ήχους funk και swing.
Ο Φάνης Αραβανής χαρακτηρίζει τις live εμφανίσεις πολλών συγκροτημάτων σε διάφορους χώρους της πόλης, ως «διεσπαρμένες αχτίδες φωτός που είναι σημαντικές καθώς σιγά σιγά μπορεί να γίνει κάτι στην Πάτρα και πρέπει να κυνηγάμε τις εμφανίσεις κι εμείς και οι άλλες μπάντες και χρειάζεται να υπάρχει καλή διάθεση και από τους επιχειρηματίες ,που έχουν τους χώρους αυτά τα μαγαζιά. Μιλάω με κόσμο που θέλει να πάει σε ένα μαγαζί και να πιει μια μπύρα και ν΄ακούσει ένα ωραίο live. Αυτό μπορεί να εξελιχθεί και να γίνουν πολύ ωραία πράγματα. Για τις τοπικές ανερχόμενες μπάντες τα μέλη των οποίων σπουδάζουν και παράλληλα προσπαθούν να κάνουν και το χόμπι τους οι εμφανίσεις είναι πολύ βοηθητικές . Κι εγώ και τα άλλα μέλη της μπάντας έχουμε άλλες επαγγελματικές ασχολίες σε μόνιμη βάση. Δεν είναι δουλειά , αλλά χόμπι. Από την άλλη βέβαια δεν είναι και χόμπι γιατί το αγαπάμε τόσο πολύ που γίνεται χόμπι – δουλειά πάντα με την έννοια του εραστή της τέχνης». Και προσθέτει: «Από το κοινό παίρνουμε πολύ θετική ανάδραση και ωραία πράγματα. Ακούμε πολύ ωραία λόγια τα οποία τα χρησιμοποιούμε για αυτοβελτίωση και σκοπός μας είναι να εμφανιζόμαστε όταν έχουμε να πούμε κάτι. Αυτό μπορεί να είναι και μια φορά το μήνα ή όποτε προκύψει και το κοινό το βλέπει αυτό».
Aυτή την περίοδο οι Blue Veil βρίσκονται στο στούντιο καθώς ηχογραφούν τρία δικά τους κομμάτια, ενώ στο επόμενο live που θα γίνει τον Φεβρουάριο στο Carte Postale (Ερμού και Ηφαίστου) θα παρουσιάσουν και τη διασκευή του «Arabian Night» που είναι το κομμάτι της πρώτης ταινίας Αλλαντίν της Disney . Το κομμάτι έχει πειραχτεί και θα το γράψουμε και στο studio.
Oι Blue Veil συνεχίζουν ανανεωμένοι τις εμφανίσεις τους και σε άλλες μουσικές σκηνές, μπαρ, μπυραρίες και events της Πάτρας, όπως ο Μικρός Πρίγκηπας, το Ghetto, το Memphis Rock Bar, η Εστία του Πανεπιστημίου Πατρών κ.ά. με την εξής σύνθεση
Άννα Χουλιαροπούλου (Φωνή)
Φάνης Αραβανής (Κιθάρα / Φωνή)
Νίκος Κατσάκος (Μπάσο)
Τρύφωνας Αραβανής (Τύμπανα)
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
