Ο Γεν. Διευθυντής της Ορμής-Λουξ Ανδρέας Κόγκας μιλά στο thebest.gr για το Champions Leaque και όχι μόνο...

Το χαντμπολ μπορεί να μην είναι το άθλημα εκείνο, που στην Ελλάδα, θα γεμίσει κερκίδες και θα φανατίσει το κοινό, ωστόσο υπάρχει αρκετά μεγάλο πλήθος ανθρώπων που το παρακολουθούν και το ακολουθούν. Μπορεί στην Ευρώπη, το χάντμπολ να «πλασάρεται» στις πρώτες θέσεις προτίμησης, σε πολλές γωνιές της Ελλάδας όμως ακόμα ρωτούν αν είναι «αυτό που παίζεται με τα χέρια»… Η Πάτρα ευτυχώς δεν είναι μέσα σε αυτές τις «γωνιές», η Πάτρα έμαθε το χάντμπολ νωρίς, ασχολήθηκε πολύς κόσμος μαζί του και πλέον η πόλη μας έχει τη χαρά να έχει τη μόνιμη νταμπλούχο στο γυναικείο χάντμπολ Ορμή Λουξ.

Σε λίγο καιρό, ετούτη εδώ η πόλη, ετούτη εδώ η ομάδα καλείται να διοργανώσει έναν από του ομίλους του Champions Leaque. O Γενικός Διευθυντής της Ορμής Λουξ, μίλησε μόνο στο thebest.gr για την διοργάνωση και όχι μόνο…

Μετά από τρία χρόνια, η Ορμή Λουξ, αποφασίζει να φέρει στην Πάτρα, έναν ακόμα προκριματικό Όμιλο του Champions Leaque στο χάντμπολ γυναικών, όπου και συμμετέχει. Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, στην τότε διοργάνωση, κοιτάζοντας τις κερκίδες, τις βλέπουμε άδειες. Όσο επιτυχημένη και αν είναι, από οργανωτικής άποψης μια διοργάνωση, συνήθως αυτό που μένει είναι προσέλευση του κόσμου και πόσο μάλλον, στο αχανές "Δημήτρης Τόφαλος". Τι μπορεί να έχει αλλάξει από τότε μέχρι και σήμερα;

Σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Χειροσφαίρισης (E.H.F.), η ομάδα που αναλαμβάνει τη διοργάνωση ενός ομίλου, προέρχεται από το τρίτο γκρουπ δυναμικότητας. Εμείς έχουμε μια σχετικά καλή βαθμολογία στην ετήσια λίστα της E.H.F., η οποία ωστόσο, δε μας επιτρέπει, ακόμα, να ανέβουμε πιο ψηλά. Μοιραία λοιπόν κάθε χρόνο, εφόσον μετέχουμε στο Champions League, θα πρέπει και τυπικά να έχουμε τον πρώτο λόγο για τη διοργάνωση του τουρνουά. Πέρσι, επιμείναμε μέχρι τέλους και δεν το δεχτήκαμε. Φέτος όμως δεν ήταν εύκολο να είμαστε αρνητικοί, αφού η E.H.F. είχε πολλές προτάσεις και λύσεις, κυρίως στο οικονομικό κομμάτι. Είδαμε ότι μας συμφέρει και γι' αυτό δεχτήκαμε. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι πατρινοί φίλαθλοι είναι δύσκολοι θεατές. Όταν μάλιστα τους καλείς να παρακολουθήσουν κάτι που δεν το γνωρίζουν καλά, γίνονται ακόμα πιο δύσκολοι. Το 2007 πιστεύαμε ότι και μόνο στο άκουσμα της φράσης «Champions League», θα υπήρχε πολύς κόσμος που θα ερχόταν στο γήπεδο, δυστυχώς όμως διαψευστήκαμε. Το 2010 πιστεύω πως έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα. Το σημαντικότερο αυτών, ότι πλέον οι πατρινοί γνωρίζουν το handball και την ομάδα μας σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ' ότι το 2007. Γνωρίζουν ότι στην πόλη τους υπάρχει μια ομάδα που έχει συνέπεια και συνέχεια και ότι ο πρώτος τίτλος που κατακτήσαμε το Μάιο του 2007 δεν ήταν «πυροτέχνημα». Γνωρίζουν ότι τιμάμε τα χρήματα των χορηγών μας, γιατί εξακολουθούμε να φέρνουμε τίτλους στην πόλη. Εμείς από την πλευρά μας γίναμε σοφότεροι, αφού από τότε έχουμε συμμετάσχει σε τρία τουρνουά Champions League, στο Νις της Σερβίας, στην Εστέλλα της Ισπανίας και στο Άαλμποργκ της Δανίας, μάθαμε περισσότερα σε ζητήματα οργάνωσης. Χωρίς να λέω μεγάλες κουβέντες, είμαι πεπεισμένος ότι αυτή τη φορά ο κόσμος της Πάτρας θα έρθει στο «Τόφαλος», θα καταφέρουμε να τον πείσουμε.

Όταν έγιναν γνωστοί οι όμιλοι του Champions Leaque, όλα έδειχναν ότι αυτός ο όμιλος, λόγω κυρίως οικονομικών συνθηκών, δεν θα ερχόταν στην Πάτρα. Υπήρξε στήριξη από κρατικούς φορείς ή χορηγούς ή η Ορμή Λουξ θα κάνει μόνη της το... μεγάλο βήμα; Πώς πάρθηκε η απόφαση, με δεδομένο πάντα ότι τα ποσοστά πρόκρισης της πατρινής ομάδας, στην επόμενη φάση του θεσμού, είναι ελάχιστα;

Βιώνουμε μια πάρα πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία. Γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να είμαστε υπερβολικοί στις οικονομικές μας διεκδικήσεις. Έχουμε μέτρο, γνωρίζουμε τις δυνατότητες των φορέων της πόλης μας αλλά και των χορηγών μας και ζητώντας λίγα από πολλούς θα έχουμε τη δυνατότητα να καλύψουμε το κόστος της διοργάνωσης. Ξέρουμε ότι έχουμε λίγες, ελάχιστες πιθανότητες πρόκρισης στους ομίλους του Champions League, αλλά όπως είπα και παραπάνω, δεν μπορούμε να λέμε «όχι» συνέχεια. Εκτός αυτού, κρίση υπάρχει στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και κυρίως στις χώρες που μετέχουν στον όμιλό μας. Εάν πηγαίναμε να παίξουμε στη Ρωσία ή στην Ισπανία, το κόστος θα ήταν αρκετά μεγάλο για την Ορμή Λουξ. Εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα να διαθέτουμε τα μπάτζετ των μεγάλων ευρωπαϊκών ομάδων, όπως είναι η Zvezda και η Elda Prestigio. Υπολογίζουμε κάθε έξοδο, έχουμε υπολογίσει και το τελευταίο ευρώ που θα ξοδευτεί για το Champions League και  διαπιστώσαμε ότι η διοργάνωση του ομίλου στην Πάτρα είναι μέσα στις δυνατότητές μας. Όλα αυτά, αφού πρώτα κάναμε συγκεκριμένες οικονομικές προτάσεις στην E.H.F, τις οποίες και έγιναν αποδεκτές.

Το φετινό ρόστερ είναι πλήρως ανανεωμένο και είναι η πρώτη φορά που μεγάλο μέρος του κατέχουν Ελληνίδες αθλήτριες και μάλιστα χωρίς να αλλάξει ο κανονισμός από την ΟΧΕ για τις 5 ξένες/κοινοτικές.  Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε σε μια τέτοια απόφαση; Είναι σε θέση οι Ελληνίδες -έστω και αν είναι διεθνείς- να σταθούν στα ευρωπαϊκά σαλόνια;

Πράγματι το ρόστερ έχει ανανεωθεί κατά 80%. Οι παίκτριες που ήρθαν, ελληνίδες και ξένες, είναι νεαρές σε ηλικία, έχουν όμως φιλοδοξίες και θέλουν πολύ να δείξουν τις δυνατότητές τους. Όταν συμφωνήσαμε μαζί τους, ήξεραν το βαθμό δυσκολίας που εμπεριείχε  η απόφασή τους να παίξουν στην ομάδα μας. Οι ελληνίδες, ήξεραν ότι έρχονται να αντικαταστήσουν δύο πολύ σημαντικές ελληνίδες αθλήτριες, την Ποιμενίδου και την Καζάκη. Είμαι σίγουρος ότι θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, ξέρουν ότι η νέα τους ομάδα αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο, όπως επίσης γνωρίζουν ότι τίποτα στη ζωή γενικά και στον αθλητισμό ειδικά δεν κερδίζεται εάν δε δουλέψεις, δεν προσπαθήσεις, δεν ματώσεις. Επειδή τις γνωρίζω και τις παρακολουθώ χρόνια, είμαι πεπεισμένος ότι είναι σε θέση να σταθούν στα ευρωπαϊκά σαλόνια του Champions League. Όσον αφορά τις ξένες που ήρθαν φέτος στην ομάδα, η Niparaviciene έχει αγωνιστεί σε 2 τελικούς Champions League και έχει κατακτήσει τον έναν τίτλο, η Rukaite αγωνιζόταν στην πρωταθλήτρια ομάδα της Πολωνίας και , παρότι είναι 23 ετών, έχει σημαντική εμπειρία από αγώνες Champions League. Η Rogan είναι διεθνής με τη Σερβία και αγωνιζόταν στη Naisa- Nis. Η Edina Suto έχει μεγάλη εμπειρία από το δυνατό ουγγρικό πρωτάθλημα και  τέλος, η Ολέσια θα παίξει για 2η χρονιά στην ομάδα μας, είναι έμπειρη και θα έχει και βοήθειες από μία εξίσου πολύ καλή και έμπειρη τερματοφύλακα, που θα μας βοηθήσει στην Ευρώπη. Ο Ευθύμης Πιπελίδης έχει στα χέρια του ένα πλήρες ρόστερ και ο ίδιος είναι νέος και φιλόδοξος. Η ομάδα λοιπόν έχει όλες τις προϋποθέσεις να δηλώσει βροντερό «παρών» στα δύσκολα.

Να μείνουμε στις Ελληνίδες αθλήτριες, "σειρήνες" το τελευταίο καιρό, με έμμεσο ή και άμεσο τρόπο κάνουν προσπάθειες να υποβιβάσουν το γυναικείο χάντμπολ της χώρας, την ίδια στιγμή που και οι ίδιοι είναι μέρος αυτού. Θεωρείται ότι πρόκειται για "παιχνίδια" των σωματείων τους, που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, ή "παιχνίδια" των ιδίων για δικούς τους προσωπικούς λόγους;

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή κατηγορούν την ομάδα μου και εμένα προσωπικά ότι στηριζόμαστε σε ξένες αθλήτριες και δε δίνουμε «χώρο» στις ελληνίδες. Επιμελώς όμως απέφευγαν να αναφερθούν στις Ποιμενίδου, Καζάκη, Στράτου και Καράγιωργα. Κατά την περσινή αγωνιστική περίοδο, ομάδες που δουλεύουν χρόνια τις υποδομές τους, όπως η Πτολεμαΐδα και ο Βύρωνας, στηρίχτηκαν σε ξένες αθλήτριες. Είχαν από 4-5 ξένες κάθε ομάδα. Προπονητές που έχουν αγωνιστεί ως επαγγελματίες και έχουν πάρει μεγάλες αμοιβές ως αθλητές, λένε συνεχώς ότι πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία των παραγόντων και ότι οι ελληνίδες αθλήτριες αμείβονται με 300-400 ευρώ. Φυσικά, δεν αναφέρονται καθόλου στο γεγονός ότι την περασμένη αγωνιστική περίοδο, εκτός από την ομάδα μου, καλά αμειβόμενες αθλήτριες είχαν και οι, Νέα Ιωνία, Άρτα, Βύρωνας, Πτολεμαΐδα και ως ένα βαθμό το Λουτράκι. Φέτος θα γίνει το ίδιο και με κάποιες άλλες ομάδες. Ποιος προπονητής δε θα ήθελε στο ρόστερ του αθλήτριες επαγγελματίες και καλά αμειβόμενες; Ποιος προπονητής δε θα ήθελε να έχει στην ομάδα του ξένες; Ποια ελληνίδα αθλήτρια δε θα ήθελε να είναι αμειβόμενη από την ομάδα της; Φταίει όμως η νοοτροπία των παραγόντων που είναι αδιάφοροι για το άθλημα και φυσικά κάποιων προπονητών που δεν απαιτούν συνθήκες εργασίας ανάλογες με της Ορμής Λουξ, της Νέας Ιωνίας και της Άρτας παλαιότερα. Στα δύσκολα όλοι ζητούν να στηριχθούν οι ομάδες σε ελληνίδες. Ποιες ελληνίδες όμως; Αυτές που δεν τις υπολογίζουν οι ομάδες τους; Αυτές που καλούνται στην Εθνική χωρίς να το αξίζουν (μερικές); Αυτές που μόλις περάσουν στο πανεπιστήμιο χάνονται επειδή κανένας δεν ενδιαφέρεται και δεν τις στηρίζει; Κακά τα ψέματα, δεν υπάρχει ομάδα και προπονητής, που αν είχε την οικονομική δυνατότητα δε θα είχε στην ομάδα τους ξένες και καλά αμειβόμενες αθλήτριες. Όλα τα άλλα είναι για κατανάλωση.

Για τη νέα αγωνιστική σεζόν στο ελληνικό πρωτάθλημα, βλέπουμε ομάδες να έχουν κινηθεί έντονα στην μεταγραφική αγορά, βέβαια το ίδιο έγινε και πέρυσι και τα αποτελέσματα τα είδαμε... δηλαδή την αποχώρηση αυτών των ομάδων από το φετινό πρωτάθλημα. Τελικά, το γυναικείο χαντμπολ της Ελλάδας, στηρίζεται σε ομάδες "πυροτεχνήματα"; Εξαιρώντας, βέβαια, τις παραδοσιακές δυνάμεις του χώρου.

Όσο οι παράγοντες των ομάδων δεν συνειδητοποιούν  ότι ο κρατικοδίαιτος αθλητισμός έχει περάσει ανεπιστρεπτί, θα έχουμε σε όλα τα σπορ μεγάλα προβλήματα. Το χαντμπολ, που ζει και αναπτύσσεται σε μικρές πόλεις, έχει πάρα πολλές δυνατότητες να επιβιώσει. Θα πρέπει όμως οι ομάδες να οργανωθούν, να αναζητήσουν χορηγούς (λίγα από πολλούς), να καταφέρουν να πείσουν τους χορηγούς ότι τα χρήματά τους θα επενδύονται σωστά στο άθλημα και να δώσουν κίνητρα - κυρίως οικονομικά- στις αθλήτριες. Δεν έχει σημασία πόσα, σημασία έχει η συνέπεια. Οι προπονητές θα πρέπει να καταλάβουν ότι η δουλειά τους είναι να παράγουν έργο και όχι να κάνουν «marketing» για τον εαυτό τους, ενώ τέλος, οι ελληνίδες αθλήτριες θα πρέπει να δείξουν περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και να δουλέψουν σε ομάδες που μπορούν να τους προσφέρουν  συνθήκες εργασίες τέτοιες, ώστε να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους. Και τέτοιες ομάδες υπάρχουν, λίγες βέβαια, αλλά υπάρχουν.