Μανιάτης: "Στα 150 δις ευρώ το κέρδος από τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων χωρίς αυτά της Κρήτης"!

Στα 150 δις ευρώ υπολογίζει ο γραμματέας της Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Μανιάτης, πρ. Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής τα έσοδα από την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στις τρεις περιοχές όπου γίνονται έρευνες- εκτός της Κρήτης μέχρι στιγμής- για τα επόμενα χρόνια ενώ για την περιοχή νότια της Κρήτης τα αποτελέσματα των ερευνών θα γίνουν ορατά σε περίπου ένα χρόνο! Ξεκαθάρισε ότι τα χρήματα αυτά δεν θα δαπανηθούν για τις ανάγκες του μνημονίου ενώ πρόταση του ΠΑΣΟΚ είναι το 5% να δοθεί στις κατά τόπους περιφέρειες όπου γίνονται έρευνες, ένα ποσοστό 20% στο Πράσινο Ταμείο πάλι για έργα στις εν λόγω Περιφέρειες και τα υπόλοιπα- πρόταση του ΠΑΣΟΚ και πάλι είναι- να δίδονται στο Ταμείο Γενεών για τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος.

Όλα αυτά τονίστηκαν στη διάρκεια της σημερινής ενημερωτικής εκδήλωσης για όλες τις πτυχές του θέματος της Αξιοποίησης των υδρογονανθράκων  που οργάνωσε το ΠΑΣΟΚ στο Ηράκλειο.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την ΝΟΕΣ ΠΑ.ΣΟ.Κ Ηρακλείου στο πλαίσιο του ανοικτού διαλόγου ενόψει του 9ου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, στην οποία μίλησε ο γραμματέας της Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Μανιάτης, πρ. Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής.

Ο ίδιος ερωτηθείς γιατί τόσα χρόνια δεν αξιοποιήθηκαν τα συγκεκριμένα κοιτάσματα, είπε ότι το πετρέλαιο τα προηγούμενα χρόνια δεν ήταν τόσο ακριβό, ενώ τώρα αναζητήθηκαν τρόποι για να βρεθούν νέα κοιτάσματα ενώ όπως είπε "Όταν πήγα στο Υπουργείο και ανακοίνωσα τη σύσταση φορέα για την αξιοποίησή τους, με έλεγαν... γραφικό"!

Επισήμανε ακόμη ότι δεν θα πρέπει να ξεγελιέται ο κόσμος πιστεύοντας ότι θα υπάρξουν σύντομα έσοδα ενώ πρόσθεσε ότι τα χρήματα από τα κοιτάσματα θα δώσουν ανάπτυξη στη χώρα μέσα στα επόμενα 30 χρόνιΣ

Κατά την ομιλία του, ο Ηρακλειώτης βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, κ. Β. Κεγκέρογλου τόνισε:

"Στην αποψινή μας συνάντηση και πριν πάρει το λόγο ο Γιάννης Μανιάτης για το κυρίως θέμα της εκδήλωσης, θέλω λίγο χρόνο για να απαντήσομε σε τρία ερωτήματα:

1. Το μνημόνιο έφερε τη κρίση ή η κρίση το μνημόνιο;

2. Μπορούσαμε να αποφύγουμε το μνημόνιο;
3. Τι κάνομε σήμερα. Πως προχωρούμε στην έξοδο από την κρίση
Στο δεύτερο ερώτημα η απάντηση έρχεται πολιτικά από τις άλλες χώρες της Ε.Ε. που μπήκαν ή μπαίνουν στο μνημόνιο και κυρίως από την Κύπρο.

Ο σύντροφος Δημήτρης Χριστόφιας για πολύ μικρότερο πρόβλημα, αφού απέτυχε να βρει χρηματοδότηση από Ρωσία, Κίνα και αλλού, αποτάνθηκε τελικά στο μηχανισμό στήριξης που απαίτησε και πέτυχε η Ελλάδα.

Η αλήθεια για το πρώτο ερώτημα
Ο εκτροχιασμός και η κρίση που εκδηλώθηκε το 2009 οδήγησε αναγκαστικά τη χώρα στο μνημόνιο και τις περικοπές.

Το 2010 έγινε μια αναγκαία και δύσκολη πολιτική επιλογή, χωρίς ενιαίο εσωτερικό μέτωπο, χωρίς τη συνδρομή της Ν.Δ. που ήταν κυρίως υπεύθυνη για τον εκτροχιασμό.
Χωρίς να λείπουν οι πεμπτοφαλαγγίτες.
Με το Ευρωπαϊκό περιβάλλον αρνητικό.

Με την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς μηχανισμό στήριξης.
Με ηγεσίες συντηρητικής αντίληψης, που συνεχώς αναβάλλουν τις αποφάσεις.
Όσοι συνεχίζουν να προτείνουν τον δρόμο της Αργεντινής θα έπρεπε πρώτα να πουν στον Ελληνικό λαό για τις δραματικές επιπτώσεις της κατάρρευσης στην οποία θα οδηγούμασταν, αν ψηφίζαμε όπως αυτοί.
Αν δεν υπήρχε η χρηματοδότηση με την ένταξη στο πρόγραμμα οι περικοπές θα ήταν αφάνταστα δραματικές και ακαριαίες.

Το αδιέξοδο του 2009 ήταν πλήρες.
Ο ρυθμός ανάπτυξης 5% έγινε ύφεση  3%.
Το έλλειμμα έφτασε 15.6%.

36 δις το χρόνο.
Η εξέλιξη του δημοσίου χρέους δραματική:
141 το 2000 σε 300 δις και 130% του ΑΕΠ.
Οι δείκτες αυτοί αποτυπώνουν την αποδυνάμωση της οικονομίας μας, το αποτέλεσμα.

Αίτια;

1) Η μετάλλαξη του αναπτυξιακού και παραγωγικού προτύπου σε καταναλωτικό και μεταπρατικό και
2)το στρεβλό μοντέλο διακυβέρνησης και διαχείρισης των δημοσίων υποθέσεων.
Η μείωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας, η αποσάθρωση της παραγωγικής βάσης αποτυπώνονται στο Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών που ήταν μεν για πολλά χρόνια ελλειμματικό αλλά τελευταία έγινε εκρηκτικό.
4% επί του ΑΕΠ το 2000, 14% το 2008.

Αυτό είναι το παραγωγικό κενό που προσέθετε συνεχώς νέες δανειακές ανάγκες για το κράτος αλλά και τους ιδιώτες μέχρι αδυναμίας εξυπηρέτησης του.

Το παραγωγικό κενό δεν ήταν στιγμιαίο γεγονός του 2010. Είναι διαχρονικό αποτέλεσμα του αντιπαραγωγικού καρτέλ που λειτούργησε σε πολιτικό, θεσμικό και κοινωνικό πεδίο.
Οδηγηθήκαμε στο αδιέξοδο του 2009 γιατί γκρεμίσαμε τα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες, μειώσαμε την αγροτική παραγωγή, καταναλώναμε εισαγόμενα και δεν αφήναμε να  γίνουν νέες παραγωγικές επενδύσεις.
Οι εισαγωγές έφτασαν να είναι τριπλάσιες από τις εξαγωγές.

Στο αντιπαραγωγικό καρτέλ συμμετείχαμε όλοι με διαφορετικό τρόπο. Εναντίον των παραγωγών και δημιουργών, πολλοί από τους οποίους δεν κάμφθηκαν, αγωνίστηκαν και πέτυχαν
-Η Ευρωπαϊκή ένωση ευνόησε τη μείωση της παραγωγής.
Η Κυβέρνηση το 2005 αποσύνδεσε πλήρως την επιδότηση από την παραγωγή. Οι αγρότες εφησύχασαν με τις επιδοτήσεις και εγκατέλειψαν σε μεγάλο βαθμό τη παραγωγή.
Δεν προτάχθηκε μια εθνική παραγωγική πολιτική

Η μεγαλοαστική τάξη εγκατέλειψε σταδιακά την παραγωγή, τη βιομηχανία και ως μεταπρατική πλέον δραστηριοποιήθηκε στις εισαγωγές ή στα πεδία του καζινοκαπιταλισμού
- Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν άντεχαν τον εξωτερικό ανταγωνισμό και μετατράπηκαν ή αντικαταστάθηκαν από εμπορικές
- Το κράτος με το πολυδαίδαλο νομοθετικό πλαίσιο προσέθετε συνεχώς δεκάδες εμπόδια και γραφειοκρατίες στη παραγωγή.
- Οι τράπεζες προτιμούσαν εισαγωγές και εμπόριο με τη γρήγορη ανακύκλωση του χρήματος αντί της παραγωγής και των εξαγωγών
- Φορείς και κόμματα λειτούργησαν ως καταλύτες αποτροπής νέων  επενδύσεων, είτε ως ψευδεπίγραφοι οικολόγοι είτε ως «αυθεντικοί» εκφραστές του Δημοσίου οφέλους.

Η υπερτροφία του κράτους  ήταν απόλυτα δυσανάλογη με τη δυναμικότητα του, την αποτελεσματικότητα και τα οφέλη προς τον πολίτη και την εθνική οικονομία.

Οι αρνητικές πρακτικές διαχείρισης δεν έλειψαν.
- Σπατάλη, διαφθορά και κακοδιαχείριση.
- κρατικές προμήθειες και φοροδιαφυγή
- δεκάδες οργανισμοί και επιχειρήσεις  παρήγαγαν   μόνο ελλείμματα
- Το κοινωνικό κράτος που δημιουργήθηκε από το ΠΑΣΟΚ για τους αδύναμους, στη συνέχεια λεηλατήθηκε και κακοποιήθηκε .
Δεν το προστατεύσαμε.

Η φαρμακευτική δαπάνη εκτοξεύτηκε στα 5,5 δις
Οι αναπηρικές συντάξεις ξεπέρασαν το 20% εις βάρος των πραγματικών αναπήρων.
Το βιοτικό επίπεδο που δημιουργήθηκε με κόπο δεν μπορούσε να αναπαραχθεί γιατί η συνέχεια του δεν στηρίχθηκε σε πραγματική παραγωγή πλούτου αλλά συγχρηματοδοτήθηκε με δανεικά.
Κανένα μνημόνιο δεν μας χρεοκόπησε.

Επιζητούσαμε θα έλεγα, τη χρεοκοπία για χρόνια.
Αν συνεχίζαμε όπως την περίοδο 2004 - 2009 και αν συνέχιζαν να μας δανείζουν οι αγορές, το δημόσιο χρέος το 2020 θα ήταν 1 τρις 43 δις.
Μετά την ένταξη στην ΟΝΕ , αδρανήσαμε, αργήσαμε.

Επαναπαυτήκαμε στον εύκολο δανεισμό.
Όταν φτάσαμε στο 2009 δεν υπήρχε άλλη επιλογή, και η μικρή αυτή δημιουργική αναδρομή στο παρελθόν δείχνει το δρόμο για σήμερα και αύριο.
Σήμερα έχομε ένα πρόγραμμα σε εξέλιξη με προβλήματα αλλά και  μια βάση σταθερότητας.

Χάθηκε πολύτιμος χρόνος και ευκαιρίες για λόγους κομματικών και προσωπικών σκοπιμοτήτων.

Δε στηρίχθηκε η κυβέρνηση Παπανδρέου.
Ανακόπηκε η ευκαιρία με την κυβέρνηση Παπαδήμου.
Θα είχαμε ολοκληρώσει το πρόγραμμα μέχρι τον Ιούνιο και αυτό έχει δυστυχώς επιπλέον κόστος για τη χώρα και για τους πολίτες.

Το ΠΑΣΟΚ σταθερά στηρίζει το σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Όλοι οι άλλοι έρχονται ο ένας μετά τον άλλο στον αναγκαίο δρόμο.
Με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση συνεργασίας αλλά ια τα αποτελέσματα της προσπάθειας να είναι απτά.

Μετά από 2,5 χρόνια το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, ο κρίσιμος δείκτης έχει μειωθεί κατά τα 2/3, το πρωτογενές έλλειμμα μηδενίζεται.

Η χώρα αντί για εξεταστικές ποινικοποίησης των πολιτικών επιλογών αντιμετώπισής της κρίσης, χρειάζεται πολιτική συνεννόηση για να ανατραπούν οριστικά τα πραγματικά αίτια που  μας οδήγησαν στο αδιέξοδο.
-Να συμφωνήσουμε, να διαφωνήσουμε αλλά να συνεννοηθούμε για το σήμερα και το αύριο:
Όχι μόνο οι πολιτικές δυνάμεις αλλά και οι κοινωνικοί εταίροι, οι επιστήμονες, οι επιχειρηματίες, οι εργαζόμενοι
-Για την αντιμετώπιση της ύφεσης και της ανεργίας
Να σπάσουμε το αντιπαραγωγικό καρτέλ
-για την αναπτυξιακή και παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας
-για την αξιοποίηση όλων των πλεονεκτημάτων της κάθε περιφέρειας
-για να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο τον πλούτο της χώρας, τον ορυκτό πλούτο, τους υδρογονάνθρακες για του οποίους θα μιλήσουμε σήμερα.
-για το νέο μοντέλο διακυβέρνησης , τις μεταρρυθμίσεις και την αναθεώρηση του συντάγματος.
-Για την ανακούφιση της δοκιμαζόμενης κοινωνίας, να στηρίξουμε τους αδύναμους
-Να μιλήσουμε για τη δίκαιη διανομή του πλούτου αλλά να δρομολογήσουμε την παραγωγή του.
-Να μιλήσουμε για τα εργασιακά και το επίπεδο ζωής αλλά να δώσουμε πρώτα δουλειά στους ανέργους.
Οι κομματικές σκοπιμότητες και οι υποσχέσεις των σύγχρονων Μαυρογιαλούρων  δεν είναι χρήσιμες για τη χώρα και τους πολίτες που δοκιμάζονται. Εξυπηρετούν μόνο τον αυτοσκοπό της εξουσίας .

Το ΠΑΣΟΚ με ορόσημο το 9ο συνέδριο μπαίνει μπροστά για να ενεργοποιήσει όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της ελληνικής περιφέρειας.
Να προκαλέσουμε ένα κίνημα παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών με καινοτομία στη σκέψη, στο σχέδιο αλλά και τα μέσα.

Η κεντρική προσυνεδριακή εκδήλωσή μας εδώ στο Ηράκλειο, θα αφορά το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης με κύριο ομιλητή τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Β. Βενιζέλο".