ΚΟΙΝΩΝΙΑ

/

Πάτρα- Ευστάθιος Μπούσιας: Εδώ και τώρα αντισεισμικός έλεγχος

Κοινοποίηση
Tweet

Προγενέστεροι σεισμοί έδειξαν πως τα κτίρια στην Πάτρα επέδειξαν καλή αντισεισμική συμπεριφορά με την έννοια της αποφυγής βλαβών που θα οδηγούσαν σε κατάρρευση, αναφέρει ο Καθηγητής Πολιτικών Μηχανικών

Οι έγκριτοι σεισμολόγοι Κώστας Παπαζάχος και Γεράσιμος Παπαδόπουλος ερωτώμενοι κατά πόσο η σεισμική συγχορδία στην νοτιοανατολική Τουρκία θα επηρεάσει το Κυπριακό και Ελληνικό τόξο, γεγονός που δημιουργεί έντονο προβληματισμό, συνομολογούν ενδεχόμενη επίδραση στη χώρα μας παρά τον αναχαιτιστικό παράγοντα της μεγάλης απόστασης.

Επιπρόσθετα, επισημαίνουν ότι η Ελλάδα είναι διάσπαρτη ρηγμάτων στον ηπειρωτικό και υποθαλάσσιο χώρο.

«Ανά πάσα στιγμή μπορεί να έχουμε έναν μεγάλο σεισμό καθότι στη χώρα μας γίνονται 15-20 σεισμοί άνω των 5 Ρίχτερ κάθε χρόνο με συχνότητα δύο και τρεις κάθε μήνα» δήλωσε στην εφημερίδα «Γνώμη» και την Τέτα Γιαννάρου ο καθηγητής κ. Παπαζάχος.

«Σύμφωνα με την διεθνή επιστημονική έρευνα σεισμοί του μεγέθους του Γκαζιαντέπ πληρούν τις προϋποθέσεις να διεγείρουν ρήγματα των γειτονικών περιοχών μηδέ εξαιρουμένου του Κυπριακού τόξου και της Ανατολικής Μεσογείου γεγονός που αφήνει ανοικτά ενδεχόμενα και για τη χώρα μας», δηλώνει ο Γεράσιμος Παπαδόπουλος. Όμως και οι δυο αναφερόμενοι στη Αχαΐα υποστηρίζουν ότι τα ρήγματα της ευρύτερης περιοχής δίνουν σεισμούς της τάξης των 6, 6,5 έως 7 ρίχτερ.

Τα ερωτήματα που τίθενται είναι:  Είμαστε έτοιμοι για έναν σεισμό αυτών των μεγεθών; -Ποια η κατάσταση των κτηριακών υποδομών στην  ευρύτερη περιοχή και κυρίως στην Πάτρα που είναι πολυπληθέστερη;- Τι γίνεται με τα προ των αντισεισμικών κανονισμών κτίρια; -Τι συμβαίνει με τα ανεγερθέντα με τον κανονισμό του 1984;  Καλύπτονται με αντισεισμικοί προστασία τα κτίρια με τον αντισεισμικό σχεδιασμό του 1995 και  του -2008; Τι γίνεται με τα λιθόκτιστα διατηρητέα;

Στα ερωτήματα απαντούν ο Καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών, Διευθυντής του Εργαστηρίου Κατασκευών και Πρόεδρος της Επιτροπής Διαχείρισης του Σεισμικού Προσομοιωτή, που  δραστηριοποιείται κυρίως στην πειραματική μελέτη της συμπεριφοράς κατασκευών, στο σχεδιασμό/ενίσχυση κατασκευών οπλισμένου σκυροδέματος και στην ανθεκτικότητα τους σε ακραίες δράσεις, Ευστάθιος Μπούσιας και ο π. Πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Αχαΐας με κύριο γνωστικό αντικείμενο την στατικότατα κτιρίων Παναγιώτης Χριστόπουλος.

«Προγενέστεροι σεισμοί έδειξαν πως σε γενικές γραμμές τα κτίρια στην Πάτρα επέδειξαν καλή αντισεισμική συμπεριφορά υπό την έννοια της αποφυγής βλαβών που θα οδηγούσαν σε κατάρρευση. Ειδικότερα όσα εκ των κτιρίων  έχουν κατασκευασθεί με βάση τις  σύγχρονες τεχνικές γνώσεις και με τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς (Ευρωκώδικες)  που ισχύουν και εφαρμόζονται στην Ελλάδα, έδειξαν εξαιρετική συμπεριφορά στους σεισμούς. Στόχος των σύγχρονων κανονισμών αντισεισμικού σχεδιασμού είναι  να εξασφαλίζεται για το σεισμό σχεδιασμού η προστασία της ανθρώπινης ζωής», επισημαίνει Καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών Ε.  Μπούσιας. Ο ίδιος υποστηρίζει,  ότι πολυόροφα κτήρια (πολυκατοικίες) κατασκευασμένα πριν την υιοθέτηση σύγχρονων κανονισμών έχουν, σε γενικές γραμμές, επιδείξει σχετικά καλή συμπεριφορά, παρότι οι προδιαγραφές  τους (υλικά και μέθοδοι σχεδιασμού)  απέχουν  από τις τρέχουσες προδιαγραφές. Χωρίς να παραγνωρίζεται ότι κάθε κτήριο είναι διαφορετικό και η συμπεριφορά του μπορεί να είναι διαφορετική, τα προ των σύγχρονων αντισεισμικών κανονισμών κτήρια παρουσιάζουν αυξημένη τρωτότητα.

Με αρχή τη δεκαετία του 1980  άρχισε μια συνεχής και εμπεριστατωμένη (και με χρήση πειραματικών μεθόδων) μελέτη των προβλημάτων που δημιουργούν οι σεισμοί στα κτήρια, ώστε πλέον να διαθέτουμε πολύ καλύτερα εργαλεία και Κανονισμούς. Διαθέτουμε επίσης πλέον  αξιόπιστες μεθόδους αποτίμησης του βαθμού επάρκειας των κτηρίων και τρόπους/υλικά για την αποτελεσματική ενίσχυση εκείνων των κτηρίων που θα δειχθεί ότι το χρειάζονται. Τέτοιες προσπάθειες έχουν γίνει στο παρελθόν από την Πολιτεία για δημόσια κτήρια (για παράδειγμα, το πρόγραμμα ΕΠΑΝΤΥΚ - Εθνικό Πρόγραμμα Αντισεισμικής Ενίσχυσης Υφιστάμενων Κατασκευών).

 «Τα πέτρινα και διατηρητέα κτίρια χρειάζονται ενίσχυση»

Αναφερόμενος στα διατηρητέα και στα σπίτια και γενικότερα  στις κατασκευές από πέτρα επισημαίνει ότι προφανώς δεν έχουν κατασκευασθεί με βάση τις γνώσεις  και τα υλικά που διαθέτουμε σήμερα, -  ας σημειωθεί δε ότι  η εστίαση της κατασκευής τους ήταν στην ανάληψη των κατακορύφων φορτίων. Διαθέτουμε πλέον στην Ελλάδα και σχετικό πρόσφατο Κανονισμό (Κανονισμός για την Αποτίμηση και Δομητικές Παρεμβάσεις Τοιχοποιίας  - ΚΑΔΕΤ). Τα κτήρια αυτής της κατηγορίας μπορούν, με τις  κατάλληλες μεθόδους ενίσχυσης, να ανταποκριθούν ικανοποιητικά» Σύγκριση της σεισμικής συμπεριφοράς υφιστάμενων κτηρίων από διαφορετικά υλικά (για παράδειγμα σκυρόδεμα και πέτρα) δεν έχει νόημα, καθώς η συμπεριφορά τους καθορίζεται από πολλούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων και τα χαρακτηριστικά της σεισμικής διέγερσης (συχνότητες, κ.α).

Τάκης Χριστόπουλος: «Αναγκαιότητα η άμεση ενίσχυση των κτιρίων προ του 1984»

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο  π . Πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Αχαΐας Παναγιώτης Χριστόπουλος, ο οποίος επισημαίνει ότι «οι προ του 1984 οικοδομές δεν έχουν επαρκώς οπλισμένο σκυρόδεμα και βεβαίως δεν εμπίπτουν στις ευεργετικές διατάξεις του αντισεισμικού σχεδιασμού, ώστε να έχουν επαρκή αντισεισμική θωράκιση».

Βεβαίως η στατικότητα ποικίλει στα από κτίριο σε κτίριο  όσον αφορά τις προ του σύγχρονου αντισεισμικού κώδικα. «Εξαρτάται από το αν είναι ενισχυμένη ουσιαστικά η τειχοποιία και τα φέροντα στοιχεία. Θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι γιατί ένας μεγάλος σεισμός είναι μια εν δυνάμει απειλή, για αυτό πρέπει να γίνονται δευτεροβάθμιοι έλεγχοι που θα πιστοποιούν την τρωτότητα των παλιών κτιρίων και να γίνονται οι πρέπουσες ενισχύσεις». Αναφερόμενος στα διατηρητέα πέραν της λάθος τεχνικής στα κατακόρυφα και οριζόντια φορτία που τα αποδυναμώνει και της έλλειψης σκυροδέματος ο κ. Χριστόπουλος επισημαίνει "κυρίως στα πέτρινα κτίρια λόγω πέραν του ότι βρίσκονται κοντά στην θάλασσα  που ευνοεί την διάβρωση αποσυντίθενται τα συγκολλητικά υλικά που συνδέουν τις πέτρες με αποτέλεσμα να μη αφήνουν το κτίριο να λειτουργεί ως ενιαίο σώμα και ο κάθε τείχος λειτουργεί μόνος του.

Αποτέλεσμα, η ουσιαστική μείωση της ανθεκτικότητας τους. Χρειάζεται ενδυνάμωση με  νέα συνδετικά υλικά, περιμετρικό σενάζ στη στέγη, νέοι δοκοί κ.α.

Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη μέριμνα και στα διατηρητέα γιατί είναι τα συγκεκριμένα αρχιτεκτονικά κελύφη είναι φορέας πολιτισμού".

Κοινοποίηση
Tweet

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Σχόλια

Ειδήσεις