Αιμίλιος Χειλάκης στο thebest: Ο όρος «Μήδεια» δεν πρέπει να συγχέεται με εγκληματικές πράξεις και ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις

Επιστρέφετε στην Πάτρα με την οποία έχετε μία πολυετή σχέση…

Η επαγγελματική μου σχέση με την Πάτρα, είναι σχεδόν 25ετής. Η σχέση που έχω με ανθρώπους στην πόλη μετρά πάνω από 30 χρόνια. Αυτό που μου αρέσει πολύ είναι ότι οι Πατρινοί λόγω του Καρναβαλιού, ξέρετε πάρα πολύ καλά να εκτίθεστε και άρα απολαμβάνετε την έκθεση των άλλων. Ξέρετε να είστε καλοί θεατές και να παρακολουθείτε θεάματα. Ξέρετε ότι οι παραστατικές τέχνες, που κυλούν στο αίμα σας, είναι σημαντικές. Για εμάς λοιπόν είναι πολύ πιο εύκολο να βρισκόμαστε απέναντι σε ένα κοινό όπως είναι αυτό της Πάτρας. Είναι ένα κοινό που δεν μας κρίνει αλλά μας απολαμβάνει. Δίνουμε σταθερό ραντεβού εδώ και 23 χρόνια σχεδόν, από την πρώτη μου παραγωγή.

Υπάρχουν πράγματα στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης που δεν έχουν πάει καλά τα τελευταία χρόνια ή που χρειάζονται περισσότερη δουλειά;

Αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να ξέρω, δεν μπορώ να κρίνω το θεσμό του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. γιατί είναι κάτι που δεν έχω παρακολουθήσει από κοντά. Το σίγουρο είναι πως είναι κρίμα μία πόλη σαν την Πάτρα να μην έχει ένα ανοιχτό θέατρο που να είναι αντάξιο του Ρωμαϊκού Ωδείου ή άλλων ανοιχτών θεάτρων με μεγαλύτερη χωρητικότητά έτσι ώστε να μπορούν να γίνονται παραστάσεις πιο εύκολα. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες δίνουμε παραστάσεις τώρα που δεν έχουμε το ρωμαϊκό ωδείο, είναι πολύ δύσκολες και για τους θεατές και για εμάς τους ηθοποιούς. Δεν ρίχνω την ευθύνη σε κάποιον, όμως νομίζω ότι η Πάτρα πρέπει να αποκτήσει ένα θέατρο όπως είναι το Πέτρας ή το Κάστρο στην Καλαμάτα που και αρκετό κόσμο μπορούν να  δεχτούν αλλά και εμάς βοηθούν να λειτουργήσουμε καλύτερα.

Αυτή τη φορά καταφτάνετε στο θερινό θέατρο του Δήμου Πατρέων με τη «Μήδεια». Γιατί επιλέξατε αυτό το έργο για φέτος;

Είναι κάτι που υπήρχε στο μυαλό μας εδώ και πολλά χρόνια και τελικά αποφασίσαμε πριν ένα χρόνο να το παρουσιάσουμε φέτος. Η «Μήδεια» αποτελεί μία συνέχεια της μελέτης μας για το πώς συμπεριφέρεται το κοινωνικό σύνολο στον ξένο και ειδικά στη γυναίκα. Περισσότερο θέλαμε να μιλήσουμε για το πώς συμπεριφέρεται το κοινωνικό σύνολο στη γυναίκα ως αδύναμο μέλος παρά να μιλήσουμε για αυτή καθεαυτή την παιδοκτονία.

Ως σύγχρονη «Μήδεια» το τελευταίο διάστημα χαρακτηρίστηκε η Πατρινή που κατηγορείται για τη δολοφονία της κόρης της ενώ ερευνάται το τι έχει συμβεί και με τα άλλα δύο νεκρά παιδιά της…

Είναι μία ιστορία που είναι υπό αναζήτηση και δεν πρέπει να μιλάμε γι΄ αυτό πριν γίνει κάποια δίκη. Επίσης δεν μπορούμε να συγχέουμε χαρακτήρες λογοτεχνικούς με ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις. Είναι αδόκιμος και εντελώς λάθος ο όρος «Μήδεια» για τη όποια παιδοκτόνο σήμερα.

Η «Μήδεια» σκοτώνει τα παιδιά της για να τα σώσει από τους εχθρούς της. Είναι σαν κάποιες μητέρες στο Άουσβιτς που σκότωσαν τα παιδιά τους για να μη ζήσουν τη φρίκη. Η «Μήδεια» είναι η γυναίκα που θα προσπαθήσει να σώσει την αξιοπρέπεια της και να μην αφήσει τα παιδιά της, τα σπλάχνα της να ταλαιπωρηθούν από καμία εξουσία, ειδικά την αντρική εξουσία. Άρα παρακαλώ να σταματήσει να συγχέεται ο όρος με εγκληματικές πράξεις.  

Θα ήθελα να σταθούμε στη συνεργασία με την Γιώτα Νέγκα, θα μπορούσε κανείς να την χαρακτηρίσει και ως μία ανατρεπτική συνεργασία…

Δεν είναι καθόλου. Είναι συν το πνεύμα του τι είναι τραγικό. Για εμένα, η Γιώτα είναι η πιο σπουδαία λαϊκή τραγουδίστρια, μία εξαίρετη φωνή με μία απίστευτη καθαρότητα και μία αντίληψη του τι λέει, των σπουδαίων στίχων που τραγουδάει. Έτσι ήταν στο αρχαίο δράμα οι κορυφαίες του χορού ή ο χορός εν γένει. Ουσιαστικά περνούσε τα φοβερά ποιητικά λόγια, τα ποιητικά μηνύματα του ποιητή, εκτός των επεισοδίων, στο λαό. Τι πιο σωστό λοιπόν από μία λαϊκή τραγουδίστρια για να τραγουδήσει αυτά τα φοβερά λόγια του Ευριπίδη σε αυτή τη διασκευή που παρουσιάζουμε.

Τι θα μπορούσατε να μοιραστείτε σχετικά με τη σκηνοθετική ματιά με την οποία παρουσιάζετε το έργο;

Η παράσταση μας δε βλέπει τη Μήδεια ως μία γυναίκα που ζήλεψε και πάνω στην ερωτική της ζήλεια, δολοφονεί τα παιδιά της. Είναι η γυναίκα η οποία συνθλίβεται μέσα από τη συζυγική, την πατρική, την αδελφική, την ερωτική , την κυβερνητική πίεση. Είδαμε τη γυναίκα που φτάνει στο μεγάλο έγκλημα μόνο και μόνο για να σταματήσει αυτό το νήμα της αντρικής εξουσίας πάνω στη γυναίκα. Γι΄αυτό ο ποιητής στο τέλος την βάζει να «αναληφθεί» στους ουρανούς. Δεν είναι τυχαίο που ο Ευριπίδης σώζει τη Μήδεια με το άρμα του ήλιου για να μην τιμωρηθεί από τους ανθρώπους.

Το θεϊκό στοιχείο έρχεται και την επιβραβεύει. Έτσι τουλάχιστον θέλει ο ποιητής. Έτσι και εμείς, δεν προσπαθούμε να δικαιώσουμε τη Μήδεια αλλά να δείξουμε τι συνέβαινε στις γυναίκες τις εποχής και που δυστυχώς συνεχίζει να συμβαίνει. Περισσότερο από ποτέ καταλαβαίνουμε ότι η θέση της γυναίκας στην κοινωνία δεν έχει βρει το σωστό της μέρος. Είναι το αδύναμο μέλος το οποίο δολοφονείται. Εγώ προσωπικά, ως σκηνοθέτης, ηθοποιός και ως άνθρωπος πιστεύω στον όρο «γυναικοκτονία». Πιστεύω δηλαδή ότι υπάρχουν γυναίκες που δολοφονήθηκαν λόγω του φύλου τους, επειδή κάποιοι τις ζήλεψαν, τις φοβήθηκαν ή κατάλαβαν ότι είναι πολύ πιο ισχυρές από τους ίδιους.  Αυτός ο φόβος του άνδρα απέναντι στο δυνατό φύλο καταπιέζεται και υποβαθμίζεται εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αυτή είναι η σκηνοθετική μας γραμμή, υπέρ του ανθρώπου.

Δε διστάζετε ποτέ να μιλήσετε ανοιχτά για σοβαρά θέματα που κατά καιρούς απασχολούν την κοινωνία, δεν αποφύγατε να μιλήσετε ούτε και σε σχέση με το κίνημα “Me too”.  Το μετανιώσατε ποτέ; Είπατε, «καλύτερα να μην είχα μιλήσει»;

Είναι «μικρότητα» να το πεις αυτό, κατά τη γνώμη μου. Δεν πρέπει. Μπορείς να καταλάβεις ότι μερικές φορές, τη στιγμή που τα πράγματα βράζουν, θα πρέπει να είσαι πιο «υπομένων», να περιμένεις λίγο να συμβούν τα πράγματα για να μιλήσεις. Ευτυχώς όμως τα πράγματα παίρνουν πάντα το δρόμο της δικαιοσύνης. Όταν τα πράγματα πάρουν αυτό το δρόμο, σταματούν και οι παραφιλολογίες.  

Εκτός από τη «Μήδεια», το τελευταίο διάστημα στη ζωή σας υπήρξαν οι «Άγριες μέλισσες» ενώ έρχεται και μία ταινία που έχω την αίσθηση ότι θα έχει ιδιαίτερη σημασία.

Η ταινία θα μας απασχολήσει σίγουρα γιατί το θέμα της είναι σπουδαίο. Είμαστε στην αρχή ακόμα όμως την περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία γιατί είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία στην ελληνική λογοτεχνία. Πρόκειται για τον «Καπετάν Μιχάλη» τον οποία έχω ηχογραφήσει για το «Bookvoice», αυτή την πλατφόρμα που ξεκινήσαμε με την Αθηνά Μαξίμου.

Για τις «Άγριες μέλισσες» και μόνο ο τίτλος δημιουργεί συναισθήματα. Είμαι τυχερός που ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος μου πρότεινε να κάνω αυτόν τον τόσο ενδιαφέροντα ρόλο τον οποίο δούλεψα με το προσωπικό μου πιστεύω, το προσωπικό μου χιούμορ και την προσωπική μου ανάγκη για τα πράγματα. Ακόμα και οι πιο αρνητικοί χαρακτήρες κινούνται βάσει ανάγκης. Αν την παρουσιάσεις, τον κάνεις η περισσότερο μισητό ή καταλαβαίνεις έστω γιατί τον μισείς.

Θα επιστρέφατε άμεσα στην τηλεόραση;

Δεν θα επιστρέψω. Θα το δούμε εν καιρώ, στο μέλλον. Προς το παρόν στα σχέδια μου είναι το θέατρο και η ταινία.

«Μήδεια»

Ένα από τα πιο σπαρακτικά έργα του παγκόσμιου θεάτρου, τη «Μήδεια» του Ευριπίδη, υποδέχεται στις 9.30 το βράδυ της Δευτέρας 11 και της Τρίτης  12 Ιουλίου το Διεθνές Φεστιβάλ στο χώρο του «Δημοτικού Θερινού Θεάτρου Πάτρας».

 Το έργο σκηνοθετούν ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Μανώλης Δούνιας, σε μια  παράσταση που αναμένεται να  αποτελέσει το θεατρικό γεγονός του καλοκαιριού. Ακολουθώντας το πρότυπο των τριών υποκριτών της αρχαίας τραγωδίας όλα τα πρόσωπα του δράματος  ενσαρκώνονται από τρεις ηθοποιούς. Την Αθηνά Μαξίμου, τον Αιμίλιο Χειλάκη, και τον Αναστάση Ροϊλό.  Η Γιώτα Νέγκα και η Μυρτώ Αλικάκη αναλαμβάνουν τον ρόλο των κορυφαίων του Χορού που αποτελείται από τους Πετρίνα Γιαννάκου, Μάιρα Γραβάνη, Αλεξάνδρα Δρανδάκη, Γιώργος Ζυγούρης, Ελευθερία Κοντογεώργη, Εριέττα Μανούρη, Βασίλης Μπούτσικος, Γιώργος Νούσης, Δάφνη Σταθάτου.

Το εμβληματικότερο ίσως έργο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας παρουσιάζεται σε καινούρια μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα και με πρωτότυπη ζωντανή μουσική του Δημήτρη Καμαρωτού. Τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει η Εύα Νάθενα, την κίνηση επιμελείται η Πατρίσια Απέργη και τους φωτισμούς ο Νίκος Βλασόπουλος.

 Η Μήδεια είναι ένα έργο για το παράφορο ερωτικό πάθος, την προδοσία και την εκδίκηση.  Ο έρωτας ανατρέπει την κοινή λογική, μεταμορφώνει, πολιορκεί απόλυτα τους ανθρώπους και η ερωτική προδοσία και ο πληγωμένος εγωισμός μετατρέπονται σε αβυσσαλέο μίσος και γίνονται η πυξίδα που κατευθύνει τη μοίρα όλων. Η Μήδεια -που για χάρη του Ιάσωνα πρόδωσε την οικογένειά της, έκλεψε το Χρυσόμαλλο Δέρας και εγκατέλειψε την πατρίδα της -  βρίσκεται απομονωμένη στην Κόρινθο ανάμεσα σε ανθρώπους που την θεωρούν ξένη, βάρβαρη. Όταν ο Ιάσωνας της ανακοινώνει ότι θα παντρευτεί την Γλαύκη, την κόρη του βασιλιά της Κορίνθου Κρέοντα, η Μήδεια από μια πληγωμένη και περιφρονημένη γυναίκα μεταμορφώνεται σε ένα σκοτεινό και εκδικητικό αγρίμι. «Μπορεί η γυναίκα να μην αντέχει ν’ ακούει για μάχες και σπαθιά,  μα όταν πολιορκηθεί ο έρωτάς της, δεν υπάρχει πιο πολεμόχαρη ψυχή» και έτσι αποφασίζει να εξοντώσει την νεαρή αντίζηλό της στέλνοντας της δηλητηριασμένα δώρα που προκαλούν τον φρικιαστικό θάνατό της. Η προδομένη Μήδεια όμως δεν σταματάει εκεί.  Αποφασίζει να κάνει την πιο αδιανόητη πράξη: να σκοτώσει με τα ίδια της τα χέρια τα δυο παιδιά τους. Η Μήδεια σκοτώνει τα παιδιά της όχι απλώς για να εκδικηθεί τον Ιάσονα, αλλά κυρίως για να τα σώσει από τα χέρια των εχθρών της, για να μην τα εξοντώσει η εξουσία. Γι’αυτό ο Ευριπίδης –και παρά την αποτρόπαια πράξη της- στο τέλος αντί να την τιμωρήσει, την αποθεώνει.

Συντελεστές:

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας, Σκηνοθεσία - Διασκευή: Αιμίλιος Χειλάκης – Μανώλης Δούνιας, Πρωτότυπη Μουσική – Διδασκαλία Χορικών: Δημήτρης Καμαρωτός, Σκηνικά- Κοστούμια: Εύα Νάθενα, Κίνηση - Χορογραφία: Πατρίσια Απέργη, Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος,Λογοθεραπεία-Αγωγή λόγου: Ηλίας Παπαθανασίου

Βοηθός Σκηνοθετών: Νίκος Τσιμάρας,Βοηθός Σκηνογράφου-Ενδυματολόγου: Δάφνη –Χρυσή Φωτεινάτου,Βοηθός Χορογράφου: Εμμανουέλα Σακελλάρη, Διεύθυνση παραγωγής: Έφη Πανουργιά

ΔΙΑΝΟΜΗ

ΜΗΔΕΙΑ - Αθηνά Μαξίμου, ΙΑΣΩΝ – ΚΡΕΩΝ – ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ - Αιμίλιος Χειλάκης, ΑΙΓΕΑΣ – ΤΡΟΦΟΣ – ΑΓΓΕΛΟΣ - Αναστάσης Ροϊλός

ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΧΟΡΟΥ - Μυρτώ Αλικάκη & Γιώτα Νέγκα

ΜΟΥΣΙΚΟΣ – ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ - Δημήτρης Καμαρωτός

ΧΟΡΟΣ: Πετρίνα Γιαννάκου, Μάιρα Γραβάνη, Αλεξάνδρα Δρανδάκη, Γιώργος Ζυγούρης, Ελευθερία Κοντογεώργη, Εριέττα Μανούρη, Βασίλης Μπούτσικος

Γιώργος Νούσης, Δάφνη Σταθάτου

 Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 20.00€ , Μειωμένα  - ΑΜΕΑ,άνεργοι, άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών και φοιτητές - 17.00€.

Σημεία προπώλησης: viva.gr, Ταμείο Δημοτικού Θεάτρου Πάτρας (2610-273-613),Δισκοπωλείο Joe Records – Καραίσκάκη 134 (2610-620-673), Βιβλιοπωλείο «Ροδόπουλος» – Κορίνθου 274 (2610-273-287).