Είναι λογοκρισία, ηλίθιε

Η επιχείρηση χειραγώγησης του Τύπου και των ΜΜΕ, μέσα από την τάχα αριστερή οδό των "καθαρών" που αποδείχθηκαν μια παρέα ταλαντούχων διαστρεβλωτών κάθε αλήθειας, ακόμη και όταν αυτή είναι κάτι παραπάνω από προφανής, έχει αρχίσει εδώ και πολύ καιρό και κορυφώθηκε την εποχή της αγιοποίησης της κρατικοδίαιτης ΕΡΤ, η οποία τάχιστα επιβεβαίωσε τον ρόλο της ως ...μικρόφωνο του Μαξίμου, των περί αυτό φωνασκούντων και των απανωτών σφαλμάτων και... διορθώσεων, με τα οποία κάνουν τρελά πάρτυ κατά καιρούς, fb και twitter.

Λίγο πριν τις εκλογές εκείνου του κομβικού Γενάρη που θα άλλαζαν τα πράγματα, με τον -και πρωθυπουργό- Τσίπρα σε όλους τους τόνους να κάνει λόγο περί επανορθώσεως της δημοκρατίας, ωσάν να ζούσαμε σε καθεστώς ολοκληρωτισμού πρώτου τύπου και αναμέναμε τον Μπολιβάρ μας να έρθει με το ταξί του ΣΥΡΙΖΑ, άρχισε και η επίδειξη περί του τι ακριβώς εννοεί δημοκρατία αυτή και η- και την αριστερά υποδυόμενη- κυβέρνηση.

Κάθε άποψη πέραν της εκ Κουμουνδούρου εκφρασθείσης, ευθύς αμέσως καταγγελόταν ως εκπορευόμενη από σκοτεινά κέντρα, ορισμένα εκ των οποίων, όπως αποδείχθηκε,  είχε επισκεφθεί παρά το σκότος, ο ...φωτοφοβικός πρωθυπουργός, παρακολουθούμενος από νωχελικά ζώα Ιμαλαϊων.

Οι σημερινοί θιασώτες της διάψευσης κάθε προεκλογικής δέσμευσης ή παρόλας, έκοβαν βόλτα στα στούντιο των σκοτεινών, αυτών που τους στρίμωχναν και αυτών που τους επευφημούσαν και σε κάθε στροφή της κουβέντας,  αρέσκονταν να αναθεματίζουν τους οικοδεσπότες καταγγέλλοντας, θεούς, δαίμονες και ορισμένα φαντάσματα, δηλητηριάζοντας την συνείδηση των πολιτών με το δεδομένο της ...κατασκευής κάθε μη αρεστής είδησης.

Έτσι άλλωστε δεν λειτουργεί πάντα, η προπαγάνδα; Λάσπη στον ανεμιστήρα και μετά δυνατά το κουμπί στο...τρία. Ολο και κάποιος ιδρωμένος θα κολλήσει.

Πουλημένα και συστημικά τα ΜΜΕ που έλεγαν ότι θα έρθει η καταστροφή, ακόμη και όταν αυτή ήρθε εκείνο το τραγικό καλοκαίρι των κυβιστήσεων, των πειραματικών ληστειών στο νομισματοκοπείο, των ουρών στα ΑΤΜ και των άλλων απελευθερωτικών εκφάνσεων στον αγώνα για την αποκατάσταση της ...δημοκρατίας, που μας έφερε πρώτα στο χείλος της καταστροφής και μετά στα παρακάλια και την ταπείνωση.

Η καταστροφή στην οποία αναφέρονταν τα συστημικά ΜΜΕ πριν τις εκλογές τις πρώτες, αλλά και μετά από αυτές,  είχε έρθει, ήταν εκεί μπροστά μας, αλλά έφταιγαν και πάλι αυτοί που την είχαν...δει και προειδοποιούσαν. Από που ως που; Αυτό είναι ο Τύπος;

Στο απυρόβλητο οι Λάκηδες της "πληρωμένης" Τρίτης, οι σερβιτόροι της αφασίας, οι περιποιητές της νέας ηγεσίας του Μαξίμου, οι μουγκοί και οι κλακαδόροι, που χόρευαν στα ΜΜΕ μαζί με τον εξαπατημένο λαό στο Σύνταγμα για ένα όχι που το έκαναν σε ένα βράδυ ναι, όσοι μας έπεισαν ότι θα τα σβήσουν οι...Xουντίνι της Κουμουνδούρου όλα, με ένα άρθρο και ένα νόμο.

Και όχι μόνο στο απυρόβλητο, αλλά κατόπιν και σε υψηλές θέσεις που είτε υπήρχαν και τους παραχωρήθηκαν είτε εφευρέθηκαν ειδικά για αυτούς, στο πλαίσιο της κατασκευής ενός κομματικού κράτους στο οποίο και η ενημέρωση θα έχει τους κλακαδόρους της και τα συνδικαλιστικά όργανά της, τους σερβιτόρους της νέας καθαρής εξουσίας, έστω και αν αυτά έχουν συγκυριακά πλειοψηφίες φίλα προσκείμενες στα νέα αφεντικά του Μαξίμου, όπως εν προκειμένω η ...ξαναμμένη ηγεσία της ΕΣΗΕΑ, η οποία με το δικό της μέτρο χωρίζει τους δημοσιογράφους σε πατριώτες και γερμανοτσολιάδες.

Όσοι μας κοίμιζαν και φτάσαμε στο χάλι να παρακολουθούμε τον τότε καταγγέλλoντα και σημερινό ...αρραβωνιαστικό της Μέρκελ, πρωθυπουργό, να κατασπαράζει με τα απανωτά του "ναι", ό,τι απέμεινε στους Έλληνες από την καταιγίδα,  είναι οι νέοι "εκλεκτοί".

Αυτή τη δημοκρατία ενννούσε ο Τσίπρας.

Την δόξα του  λαϊκισμού, της συνομωσιολογίας, της δημαγωγίας, της ανευθυνότητας και το λέρωμα κάθε  άλλης άποψης, ως κατευθυνόμενης και άρα αποδιοπομπαίας.

Μόνο που αυτό κάπως αλλιώς το λένε στον τόπο μας. Αυτό είναι λογοκρισία και φασισμός, ηλίθιε. Και τους κάνει πάντα χρήση ο ολοκληρωτισμός. Ή πάλι, αρέσκεται σε αυτά η απόλυτη ανοησία. Η οποία ενίοτε είναι και αήτητη.

Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.

Και κάτι τελευταίο. Ο φασισμός είναι και λίγο...καρναβαλιστής. Φοράει πάντα το κοστούμι του...λαϊκού.