Του Νίκου Ιωάννου
Το δικαίωμα της ψήφου έχει, κατά την ορθότερη άποψη, διττή φύση. Αφ’ ενός μεν είναι πολιτικό δικαίωμα, αφ’ ετέρου δε άσκηση αρμοδιότητας.
Πράγματι, ο Λαός είναι το ανώτατο Όργανο της ελληνικής πολιτείας, και όλοι εμείς, οι Πολίτες, μέλη του συλλογικού αυτού Οργάνου. Κυριότερη δε αρμοδιότητά του, και άρα αρμοδιότητά μας, είναι η ανάδειξη της Βουλής, και μέσω αυτής, της Κυβέρνησης.
Αυτή την αρμοδιότητα καλούμεθα να ασκήσουμε την Κυριακή, υπό πρωτοφανείς, ακόμα και για την περίοδο της Κρίσης, συνθήκες, αφού ακόμα και σήμερα βιώνουμε τα αποτελέσματα του δήθεν ανένδοτου αγώνα και των capital controls. Και δυστυχώς, θα τα βιώνουμε για πολύ ακόμα. Το πόσο, θα κριθεί από την επιλογή μας στις εκλογές αυτές.
Το δίλημμα που ορθώνεται μπροστά μας, αν κανείς το έβλεπε ψύχραιμα, έχει, φρονώ, αυταπόδεικτη και απλούστατη απάντηση. Ωστόσο, ακριβώς λόγω της ευρύτερης φόρτισης -συναισθηματικής, οικονομικής κλπ-, κινδυνεύουμε εκ νέου να προβούμε σε λανθασμένες επιλογές.
Χρήσιμη θεωρώ ότι είναι, αν όχι σοφή υπό τις περιστάσεις, η αναδρομή στον τρόπο με τον οποίο ο Ηρακλής έλυσε τα δικά του διλήμματα… Πράγματι, όταν εκλήθη να διαλέξει το δρόμο και τον τρόπο της δικής του διαβίωσης, εμφανίστηκαν μπροστά στον Ηρακλή δύο γυναίκες. Μια λιτή, δωρική φιγούρα, η οποία του είπε ότι ο δικός της δρόμος ήταν δύσβατος, αλλ’ ενάρετος και τελικά ένδοξος, και μια πανέμορφη, ντυμένη με φανταχτερά ενδύματα, η οποία ενημέρωνε τον Ηρακλή ότι οι φίλοι της την αποκαλούσαν «ευδαιμονία», δηλαδή καλοπέραση…
Η πρώτη, που τελικά διάλεξε ο Ηρακλής, ήταν η Αρετή, ενώ η δεύτερη, η καλοπέραση, ήταν η Κακία.
Επανερχόμενοι στο 2015, εύκολα διαπιστώνουμε πως οι νεοέλληνες, σπάνια ακολουθήσαμε τα χνάρια του ένδοξου μυθικού προγόνου μας, και συχνότατα βαδίσαμε τον φαινομενικά εύκολο δρόμο της καλοπέρασης. Παρασυρθήκαμε από τις Σειρήνες της δεκαετίας του ’80, και στη συνέχεια οι περισσότεροι «επενδύσαμε» στον «καθρέφτη της Οικονομίας». Και χάσαμε. Άλλος λιγότερα και άλλος περισσότερα, στην φούσκα του Χρηματιστηρίου.
Και πάλι, μυαλό δεν βάλαμε! Το 2009, ακολουθήσαμε το «λεφτά υπάρχουν». Που πια, το προφέρουμε μ’ ένα πικρό χαμόγελο. Χαμόγελο, γιατί η φαιδρότητά του είναι παροιμιώδης. Πικρό, γιατί το πληρώσαμε πολύ ακριβά, και το μετανοιώσαμε εξίσου πικρά…
Τον περασμένο Ιανουάριο, κουρασμένοι από την προσπάθεια που πια μας έβγαζε από την στενωπό της Κρίσης, ήχησαν όμορφα στα αυτιά πολλών από εμάς οι Σειρήνες της καλοπέρασης, της ευδαιμονίας.
Νταούλια, ζουρνάδες, χοροί των διεθνών χρηματαγορών σε… ελληνικά ταψιά, σκισίματα Μνημονίων και κατάργηση μ’ ένα Νόμο, μ’ ένα άρθρο, και επαναφορά με Νόμο μιας γραμμής στα οικονομικά μεγέθη προ της Κρίσης, ωσάν να επρόκειτο να αρχίσουν οι ελληνικοί ουρανοί να βρέξουν ευρώ ως άλλο μάννα στον περιούσιο λαό…
Με έναν ανερυθρίαστο, και πιο επαίσχυντο και από τη δεκαετία του ’80 (γιατί τώρα ήμασταν στο τέλος μιας βαθιάς Κρίσης) τρόπο, ορισμένοι, για να αναρριχηθούν στην Εξουσία, εκμεταλλεύθηκαν τον περασμένο Ιανουάριο την κόπωση του λαού, και ήχησαν πάλι τις Σειρήνες. Τις ακολουθήσαμε, και η κατάληξη ήταν η ελεύθερη πτώση από τον γκρεμό στον οποίο μας έριξε η πρώτη Αριστερή κυβέρνηση, και, αναπόδραστα, η συντριβή όλων μας.
Στον αντίποδα, διαχρονικά, η Νέα Δημοκρατία, μιλούσε τη λιτή και δύσκολη γλώσσα της αλήθειας∙ πράγμα που κάνει και στις κρίσιμες αυτές εκλογές! Πάντοτε ήταν η δύναμη σταθερότητας, σταθεροποίησης, σοβαρότητας και υπευθυνότητας στην οποία στρεφόταν ο λαός, μετά από κάθε συντριβή στην οποία τον οδηγούσαν οι ανεύθυνοι ταγοί των εύηχων αλλά ψευδεπίγραφων μαγικών λύσεων.
Και αυτό οφείλουμε να πράξουμε όλοι μας την ερχόμενη Κυριακή.
Με αυτό τον τρόπο οφείλουμε να ασκήσουμε όλοι οι Πολίτες την αρμοδιότητα της Ψήφου.
Και, ας μου επιτραπεί να πω, πως μετά από όλες τις απερισκεψίες, αλλά και την πικρή πείρα που έχουμε αποκτήσει με τις «μαγικές» περιπέτειες που μας έταξαν, -και συντριβήκαμε!-, δεν έχουμε πια καμία διακριτική ευχέρεια. Έχουμε δέσμια αρμοδιότητα.
Δέσμια αρμοδιότητα να εκλέξουμε σοβαρή Κυβέρνηση, ειλικρινή Κυβέρνηση, Κυβέρνηση που δεν προσποιείται ότι διαπραγματεύεται ψευτολεονταρίζοντας ανεύθυνα στην Ευρώπη, αλλά θα εργαστεί σκληρά στην Ελλάδα, να λειάνει τις αδικίες του Αριστερού, του σκληρότερου από τα τρία Μνημόνια, και επιτέλους θα φέρει την πολυπόθητη ανάπτυξη, ή καλύτερα θα επαναφέρει την ανάπτυξη που είχε πανθομολογουμένως εκκινήσει προ των εκλογών του Ιανουαρίου, και την οποία ανέκοψε ο ΣΥΡΙΖΑ για να ανέβει στο τραίνο της εξουσίας.
Έχουμε, λοιπόν, τη δέσμια αρμοδιότητα να εκλέξουμε τη Νέα Δημοκρατία!
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr