Οι μεταρρυθμίσεις πραγματικός νικητής των εκλογών

Μία από τις πιο ‘’παρεξηγημένες’’ λέξεις, τόσο στη διεθνή όσο και στην εγχώρια πολιτική ζωή, είναι η λέξη μεταρρύθμιση. Μία έννοια την οποία ουκ ολίγες φορές χρησιμοποίησε η εκάστοτε πολιτική εξουσία για να καλύψει την γύμνια της σε νέες ιδέες, πολιτικές και οράματα, αλλά παράλληλα και μία έννοια ικανή να βάλει φωτιά μεταξύ των πολιτικών κομμάτων και των παραγωγικών και κοινωνικών εταίρων.

Με πιο τρανταχτή περίπτωση αυτή του νόμου Γιαννίτση το 2001, όταν σύσσωμοι οι φορείς αντέδρασαν σ’ ένα νομοσχέδιο που λίγα χρόνια αργότερα φάνηκε πόσο χρήσιμος ήταν.

Σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης η λέξη μεταρρύθμιση έχει γίνει συνώνυμο της άδικης φορολογίας του ξεριζώματος εργασιακών δικαιωμάτων και γενικότερα είναι συνυφασμένη με τους πιο συντηρητικούς και νεοφιλελεύθερους σχεδιασμούς. Τελευταία προσπάθεια πραγματικών αλλαγών με προοδευτικό πρόσημο,  αποτελεί η διετία 2009-2011, επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου.

Μεταρρυθμίσεις όπως:

• Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση

• Ο Καλλικράτης

• Η διαύγεια

• Ο νόμος για την προστασία της πρώτης κατοικίας και των υπερχρεωμένων νοικοκυριών

• Η θέσπιση του οικονομικού εισαγγελέα

• Το open gov

• Ο νόμος περί ιθαγένειας

είναι ενδεικτικές εκείνης της περιόδου που σκοπό είχαν τη δημιουργία ενός κράτους πρόνοιας και δικαιοσύνης που θα έβαζε πρώτα τον πολίτη και τις ανάγκες του ενώ συνάμα θα βρισκόταν μακριά από αγκυλώσεις και μικρά ή μεγάλα συμφέροντα που το κρατούσαν πίσω για δεκαετίες και αποτελούσαν τροχοπέδη στις σχέσεις του με το πολίτη.

Άσχετα λοιπόν από το αποτέλεσμα της εκλογικής μάχης της 20ης Σεπτεμβρίου, πραγματικός νικητής των εκλογών θα πρέπει να αναδειχθούν οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος.

Οι μεγάλες δημοκρατικές και προοδευτικές αλλαγές που θα ανασυντάξουν τη χώρα και θα γίνουν οδηγός για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης μακριά από εξαρτήσεις. Ενός αναπτυξιακού μοντέλου που θα δώσει τέλος στην ανεργία και θα τονώσει την απασχόληση φέρνοντας στην επιφάνεια τις υγιής δυνάμεις παραγωγής.

Το μόνο ουσιαστικό και ρεαλιστικό δρόμο εξόδου της χώρας από τα μνημόνια.

Τέλος, σε επίπεδο πολιτικού στίβου, έχει έρθει η ώρα της βαθειάς και πραγματικής επικαιροποίησης των προγραμμάτων των πολιτικών σχηματισμών ως προς τις απαιτήσεις της χώρας και των πολιτών.

Οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις που η επερχόμενη πολιτική εξουσία, είτε αυτοδύναμη είτε μέσα από συνεργασίες, θα πρέπει να προχωρήσει είναι ριζικές και αυτή την φορά δεν θα πρέπει να καμφθούν από το πολιτικό κόστος. Γιατί χρειάστηκαν πέντε επώδυνα χρόνια για την κατάρρευση των μύθων περί άλλων δρόμων, και του επίπλαστου διλλήματος μνημόνιο-αντιμνημόνιο που τόσο κακό προξένησε στη χώρα και στην Ελληνική κοινωνία.

Σήμερα λοιπόν κρίνεται αναγκαία η ανάδειξη μίας κυβέρνησης που θα βάζει πραγματικά το μέλλον των πολιτών και της χώρας πάνω από οποιοδήποτε μικροκομματικό συμφέρον.