…Ασυμφωνία Συμφωνίας

Πρόοδος , λέει το ανακοινωθέν, έχει σημειωθεί στη διαπραγμάτευση Ελλάδας –δανειστών.

Μια πρόοδος στασιμότητας ή στην καλύτερη περίπτωση κινείται με ρυθμούς χελώνας καθηλώνοντας την χώρα μας, εξαιτίας της αναμονής μιας λύσης αμοιβαία αποδεκτής.

Δηλαδή, για μια συμφωνία σε βασικά σημεία της οποίας  η Ελληνική Κυβέρνηση, έχει δήλωση σε όλους τους τόνους, ότι δεν πρόκειται  να υποχωρήσει.

Από την πλευρά τους οι πιστωτές δηλώνουν επίσης ότι: αν δεν υπάρξουν ισοδύναμα τότε πρέπει να παραβιαστούν οι κόκκινες  γραμμές.

Διελκυστίνδα όπου οι αντίπαλες απόψεις και θέσεις δεν είναι δυνατόν να διαφοροποιηθούν , κάθε πλευρά για δικούς της λόγους και σκοπούς.

Είναι φανερό πως οι κυρίαρχες δυνάμεις τις Ευρώπης δεν πρόκειται να δείξουν καμιά καλή θέληση, με βάση την σκληρή άτεγκτη μονεταριστική τους λογική επιθυμούν  την πλήρη συμμόρφωση της Ελλάδας στις επιλογές τους. Επιλογές που ναι μεν δεν έχουν προοπτική ανάκαμψης της Ευρώπης, αυτό δείχνουν ΟΛΟΙ οι δείκτες αλλά εξυπηρετούν θαυμάσια τις συντηρητικές δυνάμεις που προσβλέπουν σε μετά …θάνατον ανάκαμψη για  τις χώρες της ευρωζώνης.  Στην αναφορά τους οι εκπρόσωποι των θεσμών «κατάπιαν»  το «θαύμα» της Πορτογαλίας  και της Ισπανίας και πρόβαλαν την Ιρλανδία ως πρότυπο για την ανάκαμψη των χωρών που βασανίζονται από τις αδιέξοδες μνημονιακές εμμονές τους. Βέβαια, «ξέχασαν» να αναφέρουν ότι οι ίδιοι επιτρέπουν στην Ιρλανδία να επιλέξει το χαμηλό φορολογικό καθεστώς που εφαρμόζει ή την αμέριστη στήριξη που έχει από την Αγγλία για προφανείς λόγους.

Ο χρόνος που κυλά είναι υπέρ εκείνων που επιμένουν σε ένα μακροχρόνιο μαρτύριο χωρών όπως η Ελλάδα με παράλληλη επικυριαρχία σε κάθε τους ενέργεια και πρωτοβουλία. Όμως, αυτός ο χρόνος μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμος για την ελληνική πλευρά αν αξιοποιηθεί για προετοιμασία. Για κάθε ενδεχόμενο, για ανάπτυξη και εμβάθυνση μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, για την ανάληψη πρωτοβουλιών και την προώθηση πολιτικών που απεμπλέκουν  τη χώρα από   από τον ασφυκτικό κλοιό που όλο σφίγγει , για ουσιαστική προετοιμασία στο εσωτερικό της χώρας και της διεξοδικής ενημέρωσης των πολιτών.

Ο δρόμος , δυστυχώς, είναι ένας , αμφισβήτηση και του μοντέλου της Ε.Ε αλλά και της αξιοπιστίας όλων αυτών που σήμερα καμώνονται  τους υπέρμαχους μιας Ενωμένης Ευρώπης. Ενός μοντέλου σάπιου με εξίσου σάπιους και διεφθαρμένους ηγήτορες.

Η χώρα μας είναι εγκλωβισμένη σε ένα σύστημα αναποτελεσματικό, γραφειοκρατικό, διεφθαρμένο, συντηρητικό και δογματικό. Ένα μοντέλο σταλινικής αντίληψης και καπιταλιστικής  ανηθικότητας. Οι κανόνες που υπάρχουν δεν αποβαίνουν προ όφελος των λαών αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας και της πολιτικής νομενκλατούρας που έχουν το πάνω χέρι στην Ε.Ε.

Κανένας δρόμος διεξόδου δεν είναι εύκολος, αλλά αυτός που σήμερα υποδεικνύουν οι εταίροι(;) στη χώρα μας και όχι μόνο δεν εμπεριέχει μόνο οδύνη αλλά και πλήρη εξευτελισμό και υποταγή.

Τέλος, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι η Ε.Ε «λύνει» το πρόβλημα με την Ελλάδα , καθ΄ οιονδήποτε τρόπο το επόμενο στάδιο ύπαρξης της  είναι η ανυπαρξία, με τα σημερινά δεδομένα.