Μια εκρηκτική φυσιογνωμία ήθελε να γίνει "όταν μεγαλώσει", ...Ρένα Ντορ
Λένε ότι τα άτομα που είναι η χαρά της ζωής, αυτοί που ανεβάζουν το κέφι στο...πατάρι, αυτοί που τολμούν να τραβούν μπροστά χωρίς να υπολογίζουν το κόστος, κρύβουν κάτω από την εύθυμη φύση τους, έναν ευφυή εαυτό που σαρκάζει και αυτοσαρκάζεται, που μετράει το μπόι της ζωής με το μέτρο που της πρέπει, με τη χαρά και δεν παραδίδονται στον καιρό και τις ...νεφώσεις του. Και παράλληλα, κρατούν κρυμμένη και μια τρυφερή, ρομαντική διάσταση, που μερικές φορές, τους βγάζει ακόμη και στο χωράφι της μελαγχολίας. Ευτυχώς μόνο της πρόσκαιρης.
Η Κατερίνα Μαντέλη, αυτή η εκρηκτική Πατρινιά που αγάπησε τη σκηνή κρατώντας σφιχτά το χέρι της γιαγιάς της Κατίνας η οποία όταν δεν ερχόταν θέατρο στην Πάτρα την έπαιρνε και τρέχανε με λεωφορείο στην Αθήνα, η μικρή που ήταν αθλήτρια της ενόργανης και του στίβου αλλά και ο γελωτοποιός της οικογένειας που ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει ...Ρένα Ντορ, είναι ο ορισμός της εύθυμης και τολμηρής φύσης, που αποτελεί την προμετωπίδα ενός αληθινού καλλιτέχνη, ο οποίος έχει με το "δήθεν" τόση σχέση, όσο ο Βαρουφάκης με τον..Σόιμπλε.
Αυτό το κορίτσι που έφυγε απο το σπίτι ακούγοντας τον μπαμπά να λέει "όλες σε αυτό το επάγγελμα, (δηλαδή το θέατρο) είναι εκδιδόμενες" και έγινε το "μαύρο" πρόβατο της οικογένειας, μέχρι να δουν το ονομά της στην τηλεόραση και να μετατραπεί ξανά σε αγαπημένο παιδί, πήγε στην Αθήνα χωρίς δραχμή στην τσέπη, δούλευε και σπούδαζε ηθοποιός και όταν αγάπησε τη σκηνοθεσία είπε στον πατέρα της ένα μικρό ψεμματάκι για να πάει στον Καναδά. Του είπε ότι θα σπουδάσει στον κλάδο της Σχολή Κοινωνικών, Ανθρωπιστικών Επιστημών και Τεχνών και αυτή σπούδαζε στο School of Cinema University, στο Μόντρεαλ, του Καναδά και στο Αrt Directors Studio.
Η Κατερίνα, η οποία δεν έπαψε ποτέ να λατρεύει την Πάτρα και τους Πατρινούς της φίλους, κατάφερε να συνεργαστεί με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού θεάτρου, αλλά και της ελληνικής ΤV, καθώς ειδικεύτηκε στην τηλεσκηνοθεσία, κατάφερε να ανέβει και η ίδια στη σκηνή, να γράψει σενάρια να κάνει σκηνοθεσίες για το θέατρο τον κινηματογράφο αλλά και για το ραδιόφωνο, να δημιουργήσει υπέροχα ντοκιμαντέρ, και να μην χάσει ίχνος από το κέφι της.
Μιλάει στο thebest.gr για τη ζωή της με ένα τρόπο που τρέχει σαν μυθιστορηματική βροχή, για αυτό και απάλειψα τις ερωτήσεις της συνέντευξης, και κάνει αποκαλύψεις που θα συζητηθούν για την τηλεόραση της Πάτρας με την οποία κάποια στιγμή συναντήθηκε λόγω...Πολέμη.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ
"Τα καλυτέρα παιδικά χρόνια που μπορεί να περάσει ένα παιδί, ήταν τα δικά μου. Όχι μόνο γιατί μεγάλωσα μέσα σε μια εξαιρετική οικογένεια, με μια εξαιρετική μητέρα που με περιέβαλε με αγάπη και σεβασμό, μεγαλώνοντας με, με αξίες που ακόμα κουβαλώ στο δισάκι μου, αλλά και γιατί αυτή η πόλη, ήταν πάντα για μένα, μια μεγάλη αλάνα, ώστε να μπορώ παίζω με τις ομορφιές της, αλλά και γεμάτη κρυψώνες για να κρύβομαι από τον κόσμο όταν ήθελα να μην δουν τα ζωγραφισμένα συννεφάκια που γέμιζαν με χρώματα τα όνειρα μου. Οι άνθρωποι της, ο πολιτισμός και η κουλτούρα που είχε η Πάτρα στα χρόνια που ήμουν παιδί, είναι αυτά που με σημάδεψαν ως πνεύμα και με γέμισαν ανησυχίες για εξερευνήσεις και γνώση. Θυμάμαι καθόμασταν με την οικογένεια μου στο Φάρο, παίρνοντας ένα υποβρύχιο, η μια πάστα αμυγδάλου και ενώ τα μεγάλα καράβια πηγαινοέρχονταν, άλλοτε έφερναν, η έπαιρναν επιβάτες, ακόμα και εμπορεύματα εγώ προσπαθούσα να καταλάβω από πού έρχονται και που πηγαίνουν. Τι κρύβεται πίσω από τον ορίζοντα… Αυτό το πέρα απ τον ορίζοντα νομίζω με καθόρισε…
Η πόλη μου είναι αυτή που πάντα θα μ΄ ακολουθεί… είναι σαν το κτύπο της καρδιάς μου, σαν την ανασαιμιά μου! Αυτή είναι η μιλιά της μέσα μου."
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ- ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΑΘΟΣ Ή ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ;
"Νομίζω πως ήταν ένας έρωτας που καλλιεργήθηκε ,από τους σπόρους πολιτισμού που έσπερνε στο παιδικό μου μυαλουδάκι η γιαγιά μου η Κατίνα, έχω και το όνομα της άλλωστε. Κάθε φορά που κάποια παράσταση κατέβαινε στην Πάτρα, η κάποια κινηματογραφική ταινία παιζόταν σε κάποια αίθουσα του σινεμά και τότε είχαμε και πάρα πολλές και χειμερινές και θερινές …Να φανταστείς πως αν αυτό καθυστερούσε να συμβεί, μια και δυο με ένα μικρό βαλιτσάκι ,η γιαγιά και εγώ, μπαίναμε στο λεωφορείο και τσουπ στην Αθήνα, να δούμε κάποια παράσταση που είχε ακούσει πως ήταν αξιόλογη. Η γιαγιά με έκανε να αγαπήσω και τα βιβλία. Όμως το τελειωτικό κτύπημα ήρθε με το Θέατρο στο ραδιόφωνο. Το τρανζιστοράκι κάθε Τετάρτη, βρισκόταν μεταξύ του μαξιλαριού και του αυτιού μου και δεν κοιμόμουν μέχρι να τελείωση όλη η παράσταση. Επίσης οι εκπομπές του Οικονομίδη στο ραδιόφωνο με την περίφημη Ρένα Ντόρ .
Μα με έκανε να γελώ τόσο πολύ αυτή η ηθοποιός, ώσπου κάποια μέρα ανακοίνωσα γεμάτη υπερηφάνεια σε όλη την οικογένεια … «-πως βρήκα τι θα γίνω όταν θα μεγαλώσω –Για πες, με ρώτησαν με μια φωνή
-Ρένα Ντόρ φυσικά. –Μα αυτό δεν είναι επάγγελμα, αυτή είναι άνθρωπος και μάλιστα ηθοποιός - Ε αυτό θα γίνω ,άνθρωπος ηθοποιός.» Αυτό ήταν… χαχα"
ΟΙ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΓΑΝΗ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
"Στην αρχή το διασκέδαζαν γιατί ήμουν η γελωτοποιός της οικογενείας, όμως μεγαλώνοντας είχαν άλλα όνειρα για μένα.
Να γίνω μια δικηγόρος ,μια γιατρός, έστω μια γυμνάστρια, αφού οι επιδόσεις μου στην ενόργανο, τον στίβο και το βόλεϊ ήταν σπουδαίες όπως έλεγαν.. Ε μπορεί και να ήταν, αφού όλο και κάποιο μετάλλιο έπαιρνα σε κάθε αγώνα. Ας είναι καλά η γυμνάστρια μου η Καμμένου..
Ο μπαμπάς μου ως πιο αυστηρός, μου είπε κατηγορηματικά ότι εγώ δεν σου επιτρέπω ούτε να το σκέπτεσαι, γιατί όλες σε αυτό το επάγγελμα είναι «εκδιδόμενες» και το δικό μου το παιδί δεν μπορεί να ξεπέσει τόσο χαμηλά»
Μια που το είπε και μια που δεν του ξαναμίλησα..
Έβαλαν τα μεγάλα μέσα λοιπόν, τον Θειο το Μίμη που ήταν και Συμβολαιογράφος να με νουθετήσει, αφού η γιαγιά δεν έπαιζε μια και μου έκανε όλα τα χατίρια. Με πιάνει λοιπόν ο θειος, με το επιχείρημα πως αν σπούδαζα νομικά, μια μέρα θα μπορούσα και να πάρω το γραφείο, δουλεία στρωμένη… Όχι εγώ ..Βρε καλή μου βρε χρυσή μου, αυτός… Τίποτα εγώ.. Δεν άντεξε άλλο ο άνθρωπος και μου λέει: «Κοίτα Κατινάκι μπορεί να έχεις ωραίο κορμί λόγω της γυμναστικής, αλλά από πρόσωπο δεν λες και πολλά πράγματα (η αλήθεια είναι ότι στην εφηβεία δεν βλεπόμουν, σαν πουλί ήμουν χαχα) …δες όλες είναι κούκλες ..και μετά βρε παιδάκι μου με το όνομα Κατίνα τι καριέρα μπορείς να κάνεις?»
Για να του απαντήσω : «Κατίνα λένε και την Παξινού και είναι η ΠΑΞΙΝΟΥ»
Δεν ξανά ασχολήθηκε μαζί μου φυσικά, σήκωσε τα χέρια ψηλά.
Έτσι σε μια τόσο συντηρητική οικογένεια εγώ έγινα το «απολωλός πρόβατο»
Και ήμουν για αρκετά χρόνια μέχρι που το όνομα μου φιγουράρισε στην τηλεόραση…. Ως δια μαγιάς όλοι με αποδέχτηκαν"
Με τη Λιάνα Κανέλλη
Με τη Λιάνα Κανέλλη
Με τον Δημήτρη Κωνσταντάρα
Με τον Δημήτρη Κωνσταντάρα
Με την Τατιάνα Μπαλανίκα και την Ελένη Γερασιμίδου
Με την Τατιάνα Μπαλανίκα και την Ελένη Γερασιμίδου
Η Κατερίνα με την Ζακλίν Μπισέ
Η Κατερίνα με την Ζακλίν Μπισέ
Με τον Τάκη Βουγιουκλάκη και τον Αλέκο Αλεξανδράκη
Με τον Τάκη Βουγιουκλάκη και τον Αλέκο Αλεξανδράκη
ΟΙ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
"Ανέβηκα στην Αθήνα να δώσω εξετάσεις στο Εθνικό και πέρασα …Όμως δεν υπήρχε τροφοδοσία από το σπίτι… Ότι κατάφερνε κρυφά η γιαγιά.
Έτσι αναγκαστικά έπρεπε να εργαστώ.. και βρήκα δουλειά στο θέατρο ΒΕΜΠΟ … Αυτό όμως απαγορευόταν από την σχολή ρητά. Αυτό επιτρεπόταν μόνο στους τριτοετείς σπουδαστές. Για τον απλούστατο λόγο, ότι όταν παίρνεις μαθήματα ενός είδους σχολής, δεν πρέπει να μπερδεύεσαι στα πρώτα χρόνια μαθητιάς σου με άλλα είδη προσέγγισης της υποκριτικής τέχνης. Οι ώρες ήταν από τις 9 το πρωί για μελέτη και προετοιμασία ρόλων, ώσπου να αρχίσουν τα μαθήματα στις 3 το μεσημέρι μέχρι τις 9 το βράδυ. Από Δευτέρα έως Σάββατο.
Τότε τα θέατρα έκαναν 9 παραστάσεις την εβδομάδα . Τρίτη βραδινή-Τετάρτη 2 παραστάσεις –Πέμπτη και Παρασκευή μια βραδινή και Σαββατοκύριακο από 2 παραστάσεις.
Έτσι γέμισα απουσίες … Με έπιασε κάποια στιγμή ο διευθυντής της σχολής που ήταν τότε ο Αλέξης ο Διαμαντόπουλος, ο οποίος μας δίδασκε Δραματολογία και Ιστορία Ευρωπαϊκού θεάτρου και με ρώτησε τον λόγο. Με όλο μου το δραματικό ύφος, του είπα την πονεμένη μου ιστορία …και μάλλον με λυπήθηκε και μου είπε πως δεν θα με αποβάλλει, αλλά από το επόμενο έτος αν αυτό συνεχιστεί θα πρέπει να αλλάξω σχολή και πραγματικά με σύστησε για μεταγραφή στην σχολή του Θεοδοσιάδη στα Εξάρχεια που δίδασκε η τότε σύζυγος του Όλγα Τουρνάκη.
Τελειώνοντας τη σχολή πήρα το δίπλωμα περιχαρείς και νόμιζα, όπως όλα τα παιδιά άλλωστε, πως ευτυχώς που βγήκα εγώ στο θέατρο, αφού είμαι κάτι ξεχωριστό (ψωνάρες βγαίναμε από τις σχολές όλοι χαχαχα) Εγώ θα γινόμουν τουλάχιστον μια Παξινού και μια Λαμπέτη.. Όχι δεν έγινα …
Το ίδιο συναίσθημα στα νέα παιδιά, βέβαια το αντιμετώπισα και μεταγενέστερα όταν πια δίδασκα στην σχολή κινηματογράφου και θεάτρου «ΚΙΝΟΡΑΜΑ» διδάσκοντας το μάθημα «Υποκριτική και Συνεργασία σκηνοθέτη –Ηθοποιού» και στο NEW YORK COLLEGE. το μάθημα «ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ» για την τηλεόραση.
Παράλληλα έκανα μαθήματα κλασσικού και μοντέρνου μπαλέτου που από την Πάτρα είχα ξεκινήσει και σταμάτησα τα μαθήματα γύρω στα 28 μου χρόνια.
Στο τρίτο έτος της σχολής ήρθε ο Παύλος ο Φιλίππου να βρει από τους μαθητές, κάποιους κομπάρσους που να λένε και καμιά ατάκα, για την ταινία που θα έκανε το καλοκαίρι.
Μέσα στα παιδιά που διάλεξε ήμουν και εγώ.
Η ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Όταν έφτασε η ώρα να πάω στο γραφείο παραγωγής του Παύλου Φιλίππου μαγεύτηκα από τα μηχανήματα… τις κάμερες, την μουβιόλα, τα φώτα …Και αφού μιλήσαμε και συμφωνήσαμε…. εγώ πήγαινα κάθε μέρα στο γραφείο. Είχε τότε βοηθό σκηνοθέτη τον Νίκο Αναγνωστόπουλο.
Ο βοηθός κάνει όλη την δουλεία της προετοιμασίας …Ακούω που λένε μεταξύ τους πρέπει να βρούμε έναν σκρίπτ… Πετάγομαι και λέω: εγώ..
Λέει ο Παύλος: Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις; Και βέβαια, λέω. –Εντάξει τότε, αν σου κάνει Νίκο συνεργάσου, να κλείσουμε και αυτήν την εκκρεμότητα.
Πάει ο Παύλος στο γραφεία του και πλησιάζω τον Νίκο διστακτικά. Χρόνια στη δουλεία ο Νίκος κατάλαβε. Δεν ξέρεις καν τι είναι σκρίπτ ε;
-Ναι …αλλά θέλω τόσο πολύ να μάθω και να πάρω την δουλειά που αν με βοηθήσεις θα τα καταφέρω. –Εντάξει, μου λέει ,θα έρχεσαι κάθε πρωί εδώ και θα κάνουμε όλη την προετοιμασία της ταινίας μαζί και έτσι σιγά-σιγά θα καταλάβεις πως γίνεται… ότι απορίες έχεις θα με ρωτάς μη ντρέπεσαι.
Έτσι βρέθηκα να κάνω, μαθαίνοντας παράλληλα, breakdown της ταινίας, γκρουπάρισμα χώρων, γωνιών, ημερήσιων –νυχτερινών ρόλων.. και να φτιάχνω το πρόγραμμα των γυρισμάτων με τις ανάγκες του, από φροντιστηριακά αντικείμενα έως το ανθρώπινο δυναμικό ,τα τεχνικά μέσα και την παραμικρή λεπτομέρεια που θα εξασφάλιζε την ομαλή έκβαση των γυρισμάτων. Και άλλες λεπτομέρειες που δεν έχουν άλλωστε σημασία για τον αναγνώστη αυτήν την στιγμή.
Με κράτησε τελικά."
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΓΥΡΙΣΜΑ
"Έφτασε η πρώτη μέρα γυρίσματος και η πρώτη κλακέτα .
Γράφω με κιμωλία: σκηνή 8 -πλάνο 6 -λήψη πρώτη. Τα υπόλοιπα ήταν γραμμένα.
Βάζω την κλακέτα μπροστά στο φακό και με βροντερή φωνή είπα τα προηγούμενα και ακούστηκε το πρώτο μου κλακ.
Είχα και το μπλοκ με τις σημειώσεις που έπρεπε να συμπληρώνω μετά από κάθε λήψη. Με μια polaroid έβγαζα και μια φωτογραφία μετά από κάθε cut, από την ίδια γωνία λήψης της μηχανής και όλα μια χαρά …
Μετά εμφανιστήρια .. montage στην μουβιόλα … etalonnage ,mixage, Κόπια ZERO …
Αυτό ήταν… Όταν τελείωσε η ταινία εγώ είχα αλλάξει προσανατολισμό… Θα γινόμουν σκηνοθέτις του σινεμά
Πήγα να εγγραφώ στην «μεγάλη του γένους σχολή» Στην σχολή Σταύρακου.
Από τον πρώτο κιόλας μήνα κατάλαβα πως θα αργήσω πολύ να μάθω όλα αυτά που θέλω χαχαχα Η εμπειρία βλέπεις χαχαχ ….τι αστείοι που είμαστε όταν είμαστε παιδιά… τι ξερόλες Θεέ μου…"
"ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ Ο,ΤΙ ΘΕΣ"
"Η αλήθεια ήταν πως στους πρωτοετείς έδιναν την δυνατότητα να δουλεύουν με κάτι VHF μηχανήματα και μονταζιέρες αναλογικές, καμία σχέση με το φιλμ .
Έτσι εκμεταλλεύτηκα την πρόταση του πατέρα μου
«Πήγαινε στον Καναδά να σπουδάσεις και από μένα ότι θέλεις»
Βεβαίως εννοούσε όχι Θέατρο και σινεμά. Του είπα ένα ωραίο ψεματάκι πως θα πάρω ,τον κλάδο της Σχολή Κοινωνικών, Ανθρωπιστικών Επιστημών και Τεχνών ... Μπερδεύτηκε ο άνθρωπος …δεν νομίζω να υπήρχε καν τότε στην Ελλάδα αυτός ο κλάδος και θα σου πω ψέματα αν σου πω πως υπήρχε και εκεί… χαχα έτσι κι αλλιώς εφεύρημα του μυαλού μου ηταν.
Και έτσι βρέθηκα στο School of Cinema University, στο Μόντρεαλ, του Καναδά και στο Αrt Directors Studio. Λόγω του υψηλού κόστους σπουδών έπαιρνα 6 μήνα courses - course script, scenario- montage- filmmaking - light & shadow lighting workshop & editing script.
Έτσι πηγαινοερχόμουν φροντίζοντας να εργάζομαι και εκεί και εδώ.
Έκανα εκεί την πρακτική μου, πήγα μετά για μετεκπαίδευση και στην Νέα Υόρκη.. Είδα περίφημες παραστάσεις με ιερά τέρατα της τέχνης… ένοιωσα τόσο μικρή …. και αποφάσισα πως δεν έχω καμία δυνατότητα να γίνω τόσο σπουδαία, όσο αυτοί οι καλλιτέχνες που έβλεπα στο Broadway…
Για να φτάσεις σε τόσο υψηλά επίπεδα θα έπρεπε να εργάζεσαι νυχθημερόν, σχεδόν να κάνεις ζωή καλογερική.
Εγώ από χαρακτήρα ήμουν, είμαι και θα είμαι έξω καρδιά και του «δώσε μου γλέντι έμενα και πάρε μου την ψυχή»
Και έτσι σταμάτησα το όνειρο να ανέβω στην σκηνή … Τέλος.
Από δω και πέρα, εγώ μόνο πίσω από τις κάμερες και κάτω στην πλατεία …μπροστά και πάνω στη σκηνή αυτοί που μπορούν και ξέρουν να θυσιάζονται για αυτήν και είναι πολύ ικανότεροι από μένα."
Αθλήτρια της ενόργανης
Αθλήτρια της ενόργανης
Αριστερά, παίζοντας στο «Ελλάς Ελλήνων Τροϊκανών» στο πολυχώρο cabaret Voltaire.
Αριστερά, παίζοντας στο «Ελλάς Ελλήνων Τροϊκανών» στο πολυχώρο cabaret Voltaire.
Διδάσκοντας στην σχολή κινηματογράφου και θεάτρου «ΚΙΝΟΡΑΜΑ»
Διδάσκοντας στην σχολή κινηματογράφου και θεάτρου «ΚΙΝΟΡΑΜΑ»
«Δυο κοπέλες μόνες»
«Δυο κοπέλες μόνες»
Με τον Βασίλη Γεωργιάδη
Με τον Βασίλη Γεωργιάδη
Με τον Πάνο Χατζηκουτσέλη
Με τον Πάνο Χατζηκουτσέλη
Με τον Γιάννη Δαλιανίδη
Με τον Γιάννη Δαλιανίδη
ΔΟΥΛΕΟΝΤΑΣ ΩΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ
"Στην αρχή που πίστευα πως είμαι η πλέον ταλαντούχα του κόσμου …ούτε καν της Ελλάδας χαχαχα, εργάστηκα στο θέατρο, αλλά έτσι αλλιώς δεν ήξερα και τίποτε άλλο να κάνω για να επιβιώσω..
1976-1980 εργάστηκα ως ηθοποιός στα θέατρα: ΒΕΜΠΟ («Τα Απριλιανά Μπαλέτα»), ΑΚΡΟΠΟΛ («Μπαρμπέρης του Όθωνα», «Γιουσουρούμ Ελλάς»), ΣΟΥΠΕΡ ΣΤΑΡ, ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ («Οι γάμοι του Φιγκαρό», «Ο κουρέας της Σεβίλλης») σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου, «Μάνα μητέρα μαμά» με το θίασο της Ρένας Βλαχοπούλου, έπαιξα 2 με 3 σαιζόν στο θέατρο "ΘΥΜΕΛΗ της Έλλης Βοζικιάδου όπου είχα μια υπέροχη συνεργασία και με την σπουδαία Έλλη Βοζικιάδου, αλλά και με τον εξαίρετο μουσουργό και διευθυντή του θεάτρου, τον Διονύση Κούτση.
Και σε άλλες πολλές.
Κάποιοι έλεγαν πως είμαι καλή και πως είχα μέλλον …Αλλά είπαμε ..είδα νωρίς παραστάσεις στο Broadway…
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΕΣ
"Από τις πρώτες θεατρικές μου σκηνοθεσίες ήταν στα θεατρικά έργα «η Αρκούδα» του Τσέχωφ και το «Ει εσείς οι απ΄ εξω» του Σοραγιάν με την «Ερασιτεχνική ομάδα Θεάτρου».
Σκηνοθέτησα τα θεατρικά έργα «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα» και «Τα ρούχα του Αυτοκράτορα» με την «Παιδική ομάδα Παίζω» περιοδεύοντα θίασο εντός της Αττικής.
Κατόπιν ήρθαν και άλλες.. Μεγάλο το βιογραφικό μου γενικά… θα κουράσουμε τον αναγνώστη αν δεν τον έχουμε κουράσαμε ήδη… και έχει αντέξει να φτάσει μέχρι αυτήν την γραμμή… χαχαχ
Να σου πω μόνον τις δυο- τρεις τελευταίες μου σκηνοθεσίες στο θέατρο.
1994-1996 Σκηνοθεσία και Φωτισμό στο έργο του Αλαν Εϊκμπορν «Φαντασία». Φωτισμό στο έργο του Γιώργου Μυλωνά «Ο πολίτης Μάρκος μετά την Πλημμύρα» στο Θέατρο Πολύτεχνο.
Την Θεατρική Σαιζόν 1999-2000 σκηνοθετώ την παράσταση «Δυο κοπέλες μόνες» της Μέλπως Ζαρόκωστα, με την Τασσώ Καββαδία και τον Άγγελο Πυριόχο στο Θέατρο «Βρετάνια».
Θεατρική σαιζόν 2001-2002 σκηνοθετώ και κάνω την παραγωγή στο θεατρικό μου έργο «Μισό μήλο» στην θεατρική σκηνή «Σταυρός του Νότου».
Θεατρική σαιζόν 2011-2012 σκηνοθετώ και παίζω στην επιθεώρηση του Πάνου Χατζηκουτσέλη «Ελλάς Ελλήνων Τροϊκανών» στο πολυχώρο cabaret Voltaire.
"Έχεις κάνει συγγραφή, ραδιοσκηνοθεσία και παρουσίαση σατυρικών εκπομπών και έχεις σκηνοθετήσει τηλεοπτικά εορταστικά προγράμματα και κεντρικά τηλεοπτικά δελτία, ενώ έχεις σκηνοθετήσει και πρωινή ζώνη. Ποιό είναι το μέσο που προτιμάς;" την ρωτάω.
"Όλα τα μέσα που μου επιτρέπουν να εκφραστώ για μένα είναι το ίδιο …βεβαίως το θέατρο είναι η πρώτη μου αγάπη και ως τέτοια είναι και η μεγαλύτερη" απαντάει με απόλυτη βεβαιότητα.
Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΣΗΜΕΡΑ
"Να το σχολιάσω …γιατί μου λείπει πολύ ο πολιτισμός από την οθόνη αυτής και με λυπεί παρά πολύ… Μόνο το κανάλι της βουλής προβάλει εκπομπές αμιγούς πολιτιστικού ενδιαφέροντος και η πρώην ΕΡΤ ..Από τότε που έκλεισε η ΕΡΤ …η υποκουλτούρα, πρυτανεύει….. που δυστυχώς , έχω υπηρετήσει και εγώ σε όλο της το μεγαλείο, κατά καιρούς, τι να κάνουμε το θέμα επιβίωσης είναι ιερό καθήκον προς τον εαυτόν μας…... απλά προσπαθούσα να δημιουργώ μια επίφαση διαφορετικής αισθητικής…"
ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΣΕΝΑΡΙΟ
"Με ενδιαφέρει το σενάριο και κατά καιρούς γράφω τα σενάρια στις ταινίες που παράγω …όπως το 1996 που έγραψα το Σενάριο, έκανα τη σκηνοθεσία και την παραγωγή στην ταινία μου «ΧΟΡΕΥΩ» με τους Μιχάλη Μανιάτη, Νταίζη Σεμπεκοπούλου. Με την όποια Συμμετείχα στο «Διεθνές φεστιβάλ Δράμας».
Έχω γράψει και υποβάλει στο «Ελληνικό κέντρο κινηματογράφου» δυο σενάρια με τίτλο «Διαδρομή» (δραματοποιημένη ποίηση από το έργο του Τάσου Λειβαδίτη) και το «Τρίτος Δρόμος» με σύγχρονο κοινωνικό θέμα.
Το 2008 Γράφω μαζί με την Μάρω Μπουρδάκου το σενάριο
“Η Κεφαλλονίτισσα πεθερά» για τις πεθερές του mega
Επίσης έχω γράψει όλα τα σενάρια στα ντοκιμαντέρ μου, που είναι και ο μεγαλύτερος όγκος παραγωγής μου, τα τελευταία χρόνια, σε σχέση με άλλου είδους έργα.
Αλλά δυστυχώς δεν είναι καθόλου εύκολο πια να γράφεις και να παράγεις"
Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΚΑΝΕΛΛΗ, ΜΑΛΒΙΝΑ, ΚΩΣΤΑΝΤΑΡΑ, ΤΡΑΓΚΑ, ΜΑΝΙΑΤΗ, ΠΑΛΑΙΤΣΑΚΗ, ΛΑΜΠΙΡΗ Κ.Α.
"Μια από τις καλύτερες εμπειρίες μου, ήταν η συνεργασία μου με τη Λιάννα Κανέλλη, αφού συνεργαζόμουν με μια γυναίκα, σπουδαία δημοσιογράφο, ευφυή και ευαίσθητη σε θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης … Επίσης οι γνώσεις της είναι ανεκτίμητες… και η μνήμη της, μάλλον είναι ο μεγαλύτερος server στον κόσμου .. πως λέμε κινητή εγκυκλοπαιδικά …κτυπάς λίμα και έρχεται η απάντηση … σε όποιο θέμα και αν θέλεις… αυτό με έχει εντυπωσιάσει απίστευτα .. Είναι ένας σπάνιος άνθρωπος με τρυφερότητα και τρομερή αυθεντικότητα… Είναι παρούσα πάντα σε όποιον την χρειάζεται … Σαφώς ένα από τα άτομα που έφεραν πρόταση στην Ελληνική τηλεόραση και με τίμησε και με την φιλία της, ήταν η αείμνηστη Μαλβίνα Κάραλη με την οποία είχα την ευτυχία να συνευρεθώ, όταν εργαζόμουν στο ΣΚΑΙ. Για μένα ο Δημήτρης Κωνσταντάρας είναι ένας από τους πολύ αξιόλογους δημοσιογράφους και όχι μόνο …Είναι φίλος και τον αγαπώ πάρα πολύ . Μου έχει σταθεί πάρα πολύ… Και είχαμε πάντα άψογη συνεργασία …Και στο NEW Channel και στην ΕΡΤ και στο 10. Ίσως είναι από τους μόνους συνεργάτες που μπορώ να μπω στο κοντρόλ και αυτός στο πλατό, χωρίς να έχω οδηγό εκπομπής…
Μια άλλη σπουδαία δημοσιογράφος και Κυρία με το Κ κεφαλαίο που γνώρισα και συνεργάστηκα και στο NEW Channel ως διευθύντρια ειδήσεων και στην ΕΡΤ ως διευθύντρια ενημερωτικού και ειδησεογραφικού και στο Mega ως αρχισυντάκτρια, ήταν η Μένια Παπαδοπούλου η οποία το 2005 ήταν και σύμβουλος Τύπου στην πρεσβεία του Λονδίνου
Πολύ όμορφη και σπουδαία συνεργασία είχα και με την Χριστίνα Λαμπίρη όταν ήμασταν στο seven X, κάνοντας πολύ πρωτοποριακές εκπομπές για την εποχή. Είναι αυτό που λέμε καλή επαγγελματίας και πάρα πολύ καλό παιδί με σπάνιο χιούμορ.. Κατόπιν συνεργαστήκαμε και στον ΣΚΑΙ στην εκπομπή που παρουσίαζε ο Μιχάλης Μανιάτης.. Μετά μπορώ να σου πω για την Τάνια την Μαντουβάλου, την Αφροδίτη Υψηλάντη ,για την Γιώτα την Παπά ,την Αντριάνα Ζαρακέλη , την Ράνια την Αγγελίδου …Η καθεμία ξεχωριστή και ιδιαίτερη.. Σπουδαία κορίτσια ,σπουδαίες στην δουλειά τους και συνεπείς σε ότι ακριβώς χρειάζεται για να βγει σε πέρας ότι δύσκολο και αν τους ανατεθεί.
Η Λίζα η Δουκακάρου, επίσης μια λαμπρή δημοσιογράφος με σπουδαίες γνώσεις και ευγένεια ψυχής, ήθος και αντικειμενικότητα…
Για τον Γιώργο Τράγκα τι να πω; Ένας δημοσιογράφος που χαίρεσαι να δουλεύεις μαζί του που δεν φοβάται να επιβραβεύσει την προσφορά σου και την αξία σου.… η Νανά η Παλαιτσάκη; Από τις λίγες δημοσιογράφους που μπορεί να κάνει διαφορετικά είδη και να είναι σε όλα άψογη… και δεν φοβάται να τσαλακώσει το προφίλ της…
Τώρα ποιοι πήγαν την Τηλεόραση ένα βήμα πιο μπροστά ;
Είναι δύσκολο να σου απαντήσω… γιατί είπαμε είναι ομαδικό το «άθλημα» και θα αδικήσω όλους όσους στήριξαν τις ιδέες τους … Πάντως αυτοί που πήγαν την τηλεόραση ένα βήμα πιο μπροστά είναι αυτοί που είναι από πίσω, από τον μικρότερο, έως τον μεγαλύτερο… οι αφανείς ήρωες που λέμε εμείς…… Οι αρχισυντάκτες της, οι τεχνικοί της, οι παράγωγοι της, οι σκηνοθέτες της .Οι καλλιτέχνες γενικά που στηρίζουν εικαστικά το αποτέλεσμα που βλέπει το κοινό.
ΣΤΗΝΟΝΤΑΣ ΤΟ PATRA TV ME 4 ΕΚ. ΕΥΡΩ ΕΠΕΝΔΥΣΗ!
"Το “PATRA TV”, ναι … Το 2001 το τιμόνι του καναλιού, πήρε στα χέρια του ο εφοπλιστής Αδαμάντιος Πολέμης, έτος καθοριστικό για τον σταθμό. Τέσσερα εκατομμύρια ευρώ έφτασε η επένδυση τότε .
Η μεγαλύτερη επένδυση που έγινε ποτέ, σε Ελληνικό περιφερειακό τηλεοπτικό σταθμό, μια και άλλαξε πλήρως τον τεχνικό εξοπλισμό του, με μηχανήματα ψηφιακής ανάλυσης ,παρ ότι ακόμα τότε το σήμα ήταν αναλογικό..
Ξέρεις η τηλεόραση είναι ομαδική δουλεία, όπως το σινεμά, το θέατρο… Χωρίς τους κατάλληλους συνεργάτες δεν μπορείς να φέρεις το ποθητό αποτέλεσμα .Όταν ο Νίκος ο Πιλάβιος λοιπόν μου μίλησε για το όραμα του, το βρήκα πολύ δελεαστικό…
Αφ΄ ενός το πρόγραμμα που παρουσιάσαμε, το οποίο εμπεριείχε ψυχαγωγικές & ενημερωτικές εκπομπές, καλύπτοντας έτσι όλο το φάσμα, ενός πλήρους τηλεοπτικού προγράμματος και αφ΄ ετέρου το αισθητικό αποτέλεσμα, του όλου εγχειρήματος, έφεραν το κανάλι στη πρώτη θέση σε τηλεθέαση, στις προτιμήσεις του Πατραϊκού κοινού..
Το γεγονός αυτό νομίζω, από το ίδιο το κοινό, μας δικαίωσε απόλυτα..
Γι αυτό λοιπόν τον λόγο, νοιώθω περήφανη που μου δόθηκε η ευκαιρία να μεταφέρω την πολύχρονη εμπειρία μου στον τόπο που γεννήθηκα. Παρ ότι το δυσκολότερο κομμάτι ήταν να βρούμε επαγγελματίες, μια και όσοι ήσαν τέτοιοι εργάζονταν ήδη σε άλλα κανάλια, ο Νίκος τα κατάφερε να συγκεράσει την πείρα μερικών επαγγελματιών με το νέο αίμα που μπήκε στο κανάλι …Μαζί λοιπόν με κάποιους επαγγελματίες σε όλες τις ειδικότητες ,είχαμε και την ευκαιρία κατά την διάρκεια της προετοιμασίας ,να εκπαιδεύσουμε και κάποιους από το προσωπικό που ήταν καινούριοι στο χώρο.
Όλοι οι συνεργάτες, ο καθένας από το δικό του μετερίζι προσέφεραν τα μάλα σε όλη αυτήν την προσπάθεια …Μην μου ζητήσεις ονόματα, γιατί αν ξεχάσω κανέναν ίσως να τον αδικήσω και δεν θέλω..
Όμως να σου πω, θα ήθελα να είχα συνεργαστεί και με την Νατάσσα την Τραγουστή και τον Κυριάκο τον Κορτέση, αλλά δεν πρόλαβα.
Τώρα το μόνο που μου έκανε εντύπωση, έχοντας χρόνια στο χώρο , είναι πως πρώτη φορά είδα σε ιδιωτική επιχείρηση να έχουν γίνει προσλήψεις μέρους του προσωπικού από πολιτικό μέσο.
Θα σου πω, πως υπήρξε προϊστάμενος κάποιου τμήματος συνταξιούχος της ραδιοφωνίας ΕΡΤ Πατρών. Κατά την γνώμη μου κακώς ,γιατί έπαιρνε το ψωμί κάποιου άνεργου συμπατριώτη μας και μάλιστα σε μια πόλη που μαστίζεται από την ανεργία πολύ πριν την κρίση. Και να πεις πως είχε γνώση του αντικείμενου λες πάει στην ευχή …αλλά δεν το κατείχε το θέμα… Δυστυχώς είχαμε και άλλα τέτοια φαινόμενα, ευτυχώς ήταν η μειοψηφία. Ευτυχώς καταφέραμε να κάνουμε ανεμπόδιστα την δουλεία μας.
Κατά τ΄ άλλα επειδή η δική μου η μνήμη είναι μόνο συναισθηματική, θα σου πω, πως γνώρισα αρκετούς αξιόλογους ανθρώπους. Οι άσχημες στιγμές, γιατί υπήρξαν και τέτοιες, όπως η αφόρητη ευθυνοφοβία μερικών ατόμων, που συμπτωματικά ήταν αυτοί που πήραν την δουλεία με μέσον και δεν φρόντισαν να ενταχτούν στο σύνολο, έχουν διαγραφεί από την μνήμη μου.
Όπως γνωρίζω ότι από αυτήν την εμπειρία δημιουργήθηκε μια εξαιρετική φιλία, με δυο παιδιά από το ειδησεογραφικό τμήμα την Νεκταρία και τον Παναγιώτη Σακελλαρόπουλο, που στο τέλος με οδήγησε ακόμα και να τους παντρέψω.
Σήμερα έχουν δυο υπέροχους γιους …
Τώρα η γνώμη μου για την τηλεόραση στην Πάτρα σήμερα.
Είναι απλή. Πιστεύω πως οι τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν στα χέρια τους ικανότατο προσωπικό και σε δημοσιογραφικό και σε τεχνικό επίπεδο… Αλλά το γεγονός ότι δεν υπάρχει επαρκής χρηματοδότηση, δεν τους δίνει τη δυνατότητα να κάνουν και πολλά πράγματα μια και εξ όσων γνωρίζεις, η διαφημιστική πίτα είναι μικρή και τα μέσα ενημέρωσης πολλά (Τηλεοπτικοί σταθμοί, εφημερίδες, ραδιόφωνα,site κτλ), μπορείς να καταλάβεις την δυσκολία να δημιουργήσουν προγράμματα. … Νομίζω πως κάποιοι σταθμοί πιο παλιά αναμετέδιδαν Αθηναϊκά κανάλια για να καλύψουν την αδυναμία τους σε παραγωγή προγράμματος . Τώρα όμως με την digea δεν έχουν αυτήν την δυνατότητα … Ευτυχώς οι Πατρινοί είναι τοπικιστές και στηρίζουν τα Πατρινά κανάλια τουλάχιστον την ώρα της μετάδοσης των τοπικών δελτίων ειδήσεων, η και τοπικών ενημερωτικών εκπομπών. Αυτό είναι παρήγορο.
Με τον Γιάννη Ζουγανέλη
Με τον Γιάννη Ζουγανέλη
Με Τασσώ Καβαδία και Μέλπω Ζαρόκωστα στην παράσταση «Δυο κοπέλες μόνες»
Με Τασσώ Καβαδία και Μέλπω Ζαρόκωστα στην παράσταση «Δυο κοπέλες μόνες»
Με Σταμάτη Κραουνάκη
Με Σταμάτη Κραουνάκη
Φεστιβάλ Χαλκίδας
Φεστιβάλ Χαλκίδας
Η Κατερίνα στην πρώτη σειρά τρίτη απο αριστερά
Η Κατερίνα στην πρώτη σειρά τρίτη απο αριστερά
Γυρίσματα με τον Μιχάλη Μανιάτη
Γυρίσματα με τον Μιχάλη Μανιάτη
Επί τω...ντοκιμαντέρ
Επί τω...ντοκιμαντέρ
Με τον Γιώργο Καραμίχο
Με τον Γιώργο Καραμίχο
Η ΕΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ 902
"Ο 902 ήταν ένα όργανο προπαγάνδας του κόμματος όπως και ο Ριζοσπάστης. Δεν έχω πικρή γεύση από αυτό, γιατί έμαθα πάρα πολλά σε σχέση με την διαχείριση της προπαγάνδας ,έμαθα καλυτέρα και κατάλαβα τι ακριβώς πρεσβεύει το κόμμα και έτσι μπορώ να σου πω πως καταλαβαίνω πια πολύ καλά τις διαχωριστικές γραμμές των ιδεολογιών. Είχα την τύχη να σκηνοθετήσω 5 προεκλογικές συγκεντρώσεις του κόμματος …μεγάλη εμπειρία για μένα … και όλες τις μεγάλες εκδηλώσεις, είτε καλλιτεχνικές είτε συνεδριακές.. συν το ενημερωτικό κομμάτι . Σποτ για τις ευρωεκλογές, κάποια στιγμή… Θεατρικές και μουσικές εκδηλώσεις… Ναι νομίζω πως έφυγα γεμάτη εμπειρίες… Το μόνο που με στενοχώρησε είναι, όταν τα μεγάλα συμφέροντα, σχεδόν εξανάγκασαν σε κλείσιμο αυτόν του σταθμό."
Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ SITE
"Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία από το να μπορείς να λες την γνώμη σου ,για τα κοινά, ακαπέλωτη και από κόμματα και από οικονομικές εξουσίες… ελεύθερα χωρίς την λογοκρισία των από πάνω…. Όλα τα ΜΜΕ εξυπηρετούν κάποια συμφέροντα … συνήθως οικονομικά του ιδιοκτήτη που διαπλέκονται με την εκάστοτε εξουσία και έτσι αναλόγως παίζουν παιγνίδια, ώστε να κερδίσουν το μάξιμουμ, αυτών που επιδιώκουν… Αυτό άλλωστε είναι γνωστό… Κανείς δεν εκφράζει την πραγματική του γνώμη, ακόμα και όταν βάλλονται τα προσωπικά του συμφέροντα… …αλλά γίνεται φερέφωνο των εντολέων του…
ΕΕΕΕ !!! Αυτό εγώ το ξεφορτώθηκα από την πλάτη μου, έχοντας την δική μου φωνή στο διαδίκτυο και επιτρέποντας σε όλες τις ελεύθερες φωνές να κάνουν το ίδιο…. Χωρίς τρολαρίσματα και χαζομάρες…"
H ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΤΟ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΠΩΘΗΜΕΝΟ
"Πάντα η πιο σημαντική δουλειά είναι η επόμενη…. Φράση κλισέ θα μου πεις …Είμαι περήφανη για ότι έχω κάνει μέχρι σήμερα δεν ντρέπομαι για καμιά μου προσπάθεια σε αυτόν τον χώρο, ακόμα και για τις αποτυχίες μου… Δεν έχω απωθημένα"
ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
"Αυτή η δουλειά είναι δύσκολη έξω από φύλλα… Το μοναδικό εμπόδιο που έπρεπε να ξεπεράσω, ήταν να συνηθίσω τον τρόπο που σκέπτονται και ενεργούν οι άνθρωποι σε σύγκριση με τον τρόπο που είχα διδαχτεί και είχα μάθει να λειτουργώ εγώ… Μόλις κατάλαβα πως δουλεύει το σύστημα στην Ελλάδα …Έπαψα να ενοχλούμαι, χωρίς να χάσω τίποτα από την δική μου προσωπικότητα… Δεν έβαλα δηλαδή νερό στο κρασί μου…. Ακόμα το πίνω σκέτο… χαχαχα!!"
ΕΔΩΣΕ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ; ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ;
"Σαφώς και μου έδωσε φίλους… ήδη σας προανέφερα αρκετά ονόματα όταν μίλησα για κάποιους δημοσιογράφους ….ανατρέξτε σε αυτά… Εδώ μέχρι και κουμπαριές έκανα .. Έκτος από τον Παναγιώτη και την Νεκταρία …πάντρεψα ακόμα ένα ζευγάρι που πολύ τους αγαπώ Την Γεωργία την Καστίνου και τον Παναγιώτη τον Γεωργιάδη.. Δημοσιογράφος η Γεωργία ,σκηνοθέτης ο Παναγιώτης … και έχουν κάνει και δυο υπέροχα μωρά..
Έχω και στην Πάτρα πολλούς και καλούς φίλους …μέτρα… Νατάσσα Ράγιου ,Αλέξης Μετζελόπουλος, Νατάσσα Τραγουστή, Κυριάκος Κορτέσης ,Νεκταρία και Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος, Χρήστος Ρουγκάλας , Μάχη Μουγκογιάννη και όλη την παρέα ξέρουν αυτοί… Όχι δυστυχώς δεν την επισκέπτομαι όσο συχνά θέλω…"
ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ
"Ετοιμάζω ένα ακόμα ντοκιμαντέρ για τον «ιδιαίτερο είδος» των μεταναστών στην Ελβετία … Γιατί όπου υπάρχουν Έλληνες, βρίσκεται μια άλλη ποιότητα στον πολιτισμό. Υπάρχουν χώρες που δεν είναι μόνον οικονομικοί μετανάστες οι Έλληνες ... Κάποια φωτεινά μυαλά βρέθηκαν εκεί, για να μεταλαμπαδεύσουν τις αξίες και την ελληνική παιδεία, έτσι όπως μόνον οι Έλληνες ξέρουν να χαρίζουν απλόχερα. Για αυτούς τους υπέροχους Έλληνες που είναι οι φωτεινοί φάροι όπου και να βρίσκονται θα μιλήσω… Επίσης επεξεργάζομαι με τους συνεργάτες μου κάποια project για την ελληνική και ίσως ευρωπαϊκή τηλεόραση."
Η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ;
"Τι να σου πω; Μάλλον η καλύτερη περίοδος ήταν αυτή της ανεμελιάς της νιότης, της ονειροπόλησης, χωρίς κανένα κόστος… που όλα ήταν εφικτά … που ερωτευόμουν ότι ωριαίο αντίκριζα… τα κτυποκάρδια για κάθε καινούριο ερώτα …είχα πλήρη άγνοια κινδύνου σε ότι και αν τολμούσα να κάνω… και μου έβγαινε τελικά… και ήταν και μακρόβια μπορώ να σου πω… άργησα πολύ να μεγαλώσω ….
«Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
κι αν με γυρέψετε είμαι ακόμα στην αλάνα
ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
μη με μαζεύεις απ' το δρόμο ακόμα μάνα…»
Είναι σε Στίχους και Μουσική Γιώργου Σαρρή
Αυτό νομίζω πως μου ταιριάζει πολύ .
Επίσης η καλύτερες στιγμές στην ζωή μου πια, είναι όταν είμαι με την μητέρα μου την αδελφή μου, τον γαμπρό μου τα ανίψια μου και τα ξαδέλφια μου… Τώρα περιμένω από τις ανιψιές μου και παιδάκια …. Καταλαβαίνεις πιο χαρούμενη θεια δεν μπορεί να υπάρχει…
Πιο ισχυρή ανάμνηση στη ζωή μου είναι όταν πήρα το δισάκι μου στον ώμο, για τον δρόμο, με λίγα προσωπικά αντικείμενα και βάζοντας μέσα τέσσερα βιβλία το «Πλάθοντας ένα ρόλο» το «Ένας ηθοποιός δημιουργείται» του Κωνσταντίν Στανισλάβκι και τους δυο τόμους με τα απάντα του Κωνσταντίνου Καβάφη …Αναζητώντας την Ιθάκη μου…
Τώρα τα βιβλία έχουν γίνει τόσα πολλά που η μητέρα μου χαριτολογώντας λέει «α! ωραία σε λίγο τα βιβλία θα σε πετάξουν έξω από το σπίτι»… Εντάξει έχω ειδική αποθήκη πια για αυτά … Ακόμα και τώρα αναζητώ την Ιθάκη μου …. Παρ΄ όλο που το Κατινάκι έγινε πια Κατερίνα Μαντελη."
Με Ρένα Βλαχοπούλου- Η Κατερίνα δεξιά
Με Ρένα Βλαχοπούλου- Η Κατερίνα δεξιά
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr