Η Κωνσταντίνα Κλαψινού στο thebest.gr-H Μυρτώ της «Δικαίωσης» αναπολεί τα φοιτητικά χρόνια, τα ξενύχτια και τους έρωτες που έζησε στην Πάτρα

Την καλώ από το σταθερό. Απαντά αμέσως και με ενθουσιασμό μου λέει. Αναγνώρισα  τον αυτόματο της Πάτρας. Έχει διάλλειμα από το γύρισμα της ημέρας για τη  «Δικαίωση» στην οποία πρωταγωνιστεί, υποδυόμενη τη Μυρτώ Βαρνέζη.

Η Κωνσταντίνα Κλαψινού, η όμορφη Κρητικιά, που την πρωτογνωρίσαμε τηλεοπτικά ως Νάντια στα «Κλεμμένα Όνειρα» πριν αποφασίσει να γίνει ηθοποιός σπούδασε στο ΤΕΙ της Πάτρας, στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας και παρά την αρχική «ψυχρολουσία» που αισθάνθηκε όταν ήρθε στην Αχαϊκή πρωτεύουσα, πέρασε ωραία χρόνια γεμάτα παρέες, βόλτες, ξενύχτια ,φιλίες,  εξεταστικές κι έρωτες. «Την Πάτρα την ερωτεύτηκα» παραδέχεται. «Κάποιες στιγμές όταν έφευγα ένιωθα πάρα πολύ άσχημα παρόλο που ήξερα  γιατί έφευγα και δεν μπορούσα να το αλλάξω. Είχα στόχους και όνειρα. που έπρεπε να πραγματοποιήσω, Αλλά το ότι τελικά έφυγα από την Πάτρα με ζόρισε  ψυχολογικά».

Της Ελευθερίας Μακρυγένη

Τι αναγκάστηκες να αποχωριστείς φεύγοντας από την πόλη;

«Αυτή την ανεμελιά, που ξυπνούσες το πρωί και δεν ήξερες τι να κάνεις,πού θα καταλήξεις και που δεν είχες κάποιο πρόγραμμα , αν εξαιρέσεις την περίοδο των μαθημάτων και της εξεταστικής. Αποχωρίστηκα και ανθρώπους και αυτό με έκανε να στεναχωρηθώ αρκετά. Φίλους κι έρωτες».

Ποια ήταν τα αγαπημένα σου μέρη. Πού σύχναζες;

«Λάτρευα  πολύ τον μώλο στο λιμάνι, στο Φάρο και όπου είχε θάλασσα. Το Ρίο, τα Βραχναίικα, καλά δεν τα θυμάμαι; Ήταν τέλεια. Μέσα στην πόλη οι κλασικές περιοχές. Τα Ψηλά Αλώνια όπου και έμενα, Γεροκωστοπούλου, Αγίου Νικολάου».

Τα ξενύχτια ατέλειωτα;

«Ήταν μια περίοδος που είχαμε κάνει τη νύχτα μέρα»

Σε πετυχαίνω σε διάλλειμα από  το γύρισμα για τη Δικαίωση. Πώς σου φαίνεται που κρατάς ένα πρωταγωνιστικό ρόλο σε καθημερινό τηλεοπτικό σίριαλ;

«Η καθημερινότητα είναι γεμάτη. Από το πρωί μέχρι το βράδυ είμαι σε γύρισμα. Δεν προλαβαίνεις να καταλάβεις τίποτα ούτε να συνειδητοποιήσεις. Απλά κάνεις γύρισμα. Μέσα από το γύρισμα μαθαίνουμε για την απήχηση που έχει στον κόσμο κι όλα αυτά. Το γύρισμα είναι δέκα ώρες την ημέρα».

Πώς είναι το κλίμα;

«Θέλοντας και μη δένεσαι. Γίνεσαι μια παρέα Δεν υπάρχουν διαφορές γιατί αν υπάρχουν δεν γίνεται γύρισμα, δεν προχωράει η δουλειά, οπότε και να μη θέλεις γίνεσαι «οικογένεια». Γιατί είμαστε πάρα πολλοί, συνεργεία, ηθοποιοί, σκηνοθέτες. Από κάποια στιγμή και μετά νιώθεις άνετα φτάνεις να κάνεις παρέα κι εκτός γυρίσματος».

Ο πρωταγωνιστικός ρόλος τι σου προκάλεσε;

«Είχα την ελπίδα πάντα ότι θα μου δοθεί αυτή η ευκαιρία. Όταν σου δίνεται έχει το περιθώριο να χαρείς, όταν μπαίνεις στη διαδικασία να δουλέψεις το ξεχνάς, γιατί είναι έντονοι οι ρυθμοί. Το αντιλαμβάνεται όταν βγαίνεις έξω το βράδυ και βλέπεις τον κόσμο ότι σε αναγνωρίζει».

Τι σου λένε, σε αναγνωρίζουν στο δρόμο ως Μυρτώ ή ως Νάντια;

«Δεν ξέρω γιατί αλλά ακόμα  με  έχουν στο μυαλό τους ως Νάντια. Είμαι στο «εσύ δεν παίζεις στα Κλεμμένα Όνειρα;» Ίσως επειδή τα Κλεμμένα Όνειρα ήταν μια σειρά που αγαπήθηκε πάρα πολύ κι ο κόσμος είχε ταυτιστεί, γι αυτό γίνεται αυτό. Τώρα ξεκινάω κι ακούω το «α η Μυρτώ».

Εσύ ως χαρακτήρας είσαι πιο κοντά στη Μυρτώ ή στη Νάντια;

«Είμαι πιο κοντά στη Μυρτώ γιατί η Νάντια ήταν πιο σοβαρή, πιο μετρημένη, με άλλα βιώματα. Είχε περάσει εγκυμοσύνες, γάμο, διαζύγιο, καταστάσεις τις οποίες εγώ δεν έχω βιώσει κι έπρεπε να το χτίσω. Η Μυρτώ που έχει σπουδάσει, που ξεκινάει  τη δουλειά της και ζει τον έρωτά της είναι πιο κοντά στη δική μου τη ζωή . Κι ο χαρακτήρας της.Είμαι κι εγώ αρκετά εξωστρεφής όπως η Μυρτώ.  Όταν κάτι με ενοχλεί το λέω, Η Νάντια ήταν πιο μετρημένη. Ακόμα κι όταν κάτι την ενοχλούσε ή την πονούσε λειτουργούσε σαν ψυχολόγος. Να τα εξισορροπεί όλη. Εγώ είμαι σαν τη Μυρτώ, πιο παρορμητική και πιο αυθόρμητη».

Η Μυρτώ έχει έναν παιδικό φίλο – παιδικό έρωτα τον οποίο συναντά ξανά μεγαλώνοντας. Εσύ έχεις ζήσει κάτι αντίστοιχο, θυμάσαι ιδιαίτερα κάποιον παιδικό έρωτα;

«Δεν είχα την τύχη να έχω ζήσει κάτι τέτοιο. Δεν είχα παιδικό έρωτα. Εντάξει είχα κάποια φλερτ στο σχολείο, αλλά τα οποία κατέληξαν σε φιλίες και τώρα δεν μου έχουν μείνει καν στο μυαλό. Γενικότερα δυστυχώς δεν έχω ζήσει κάτι πολύ έντονο, που να με έχει στιγματίσει και να μου έχει μείνει στο μυαλό».

Από πότε είχες αποφασίσει να γίνεις ηθοποιός;

«Ήταν κάτι που μου άρεσε, το αγαπούσα και το ονειρευόμουν. Δεν ήταν απόφαση, δηλαδή από μικρή να πω ότι θα γίνω ηθοποιός. Μου άρεσε το θέατρο από μικρή ηλικία και ήθελα να παίξω, αλλά δεν σκεφτόμουν ότι θα πάω στη σχολή κι ότι θα το κάνω επάγγελμα. Ήταν κάτι που προέκυψε. Γνωρίζοντάς το είδα ότι μου αρέσει, μου είπαν και κάποιοι άνθρωποι προχώρα το κι έτσι άρχισα να το βλέπω πιο σοβαρά. Δεν ήταν απόφαση ζωής , ότι δηλαδή θα κάνω αυτό ή τίποτε άλλο. Δεν ήμουν έτσι , ήμουν πολύ ρεαλίστρια και δυστυχώς είμαι κι ακόμα.

Δυστυχώς;

«Ναι γιατί θεωρώ ότι είναι καλό να είσαι λίγο ονειροπόλος. Εγώ δυστυχώς από μικρή ήμουν πολύ ρεαλίστρια και προσγειωμένη και στα προσωπικά και στα επαγγελματικά. Μακάρι να συμβεί κάτι στη ζωή μου που θα με κάνει να αλλάξω κοσμοθεωρία».

Τι θα ήθελες να ευχηθείς στον εαυτό σου για τη νέα χρονιά;

«Επειδή πρόσφατα πέρασα ένα δύσκολο κομμάτι σε ότι αφορά την υγεία μου, σίγουρα θα ευχηθώ να είμαι υγιής , γιατί πολλές φορές το θεωρούμε δεδομένο, ώσπου κάτι σε ταρακουνάει λίγο, κι επειδή αυτή τη στιγμή η δουλειά μου μου προσφέρει πολύ καλή ψυχολογία, θα ήθελα να συνεχίσω να δουλεύω»..

Τι σου έμαθε η περιπέτεια που πέρασες με την υγεία σου;

«Δεν ήταν σημαντική, απλά κάποια στιγμή είχα παραμελήσει τον εαυτό μου και είχα δει τα πρώτα σημάδια. Σίγουρα παίρνεις ένα μάθημα. Μου δίδαξε αρκετά ώστε να πω ότι από δω και πέρα θα προσέχω λίγο περισσότερο την Κωνσταντίνα. Την είχα δεδομένη την Κωνσταντίνα , να το πω κι έτσι, Ο,τι και να της κάνεις. Αν δεν τρως , δεν κοιμάσαι, ξενυχτάς, στεναχωριέσαι, έχει άγχος έλεγα  ότι δεν θα έχει αντίκτυπο αυτό, ώσπου άρχισα να βλέπω τα πρώτα σημάδια. Πολλές φορές και το άγχος το περνάμε λίγο ελαφριά, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τι κακό μπορεί να κάνει στην υγεία μας. Κάτι τέτοιο πέρασα. Δεν πρόσεχα τον εαυτό μου τόσο όσο θα έπρεπε».