Ένα γεύμα στην Ελληνική ύπαιθρο - Αδιάκοπος η Πυθαγόρειος και Ιπποκράτειος διατροφή!

Η Ελληνική ύπαιθρος τις Ημέρες του Πάσχα έδωσε ένα τρανό μάθημα στον Τόμσεν και την παρέα του, ότι ορισμένες αρχές και παραδόσεις δεν τις εγκαταλείπει, όση οικονομική δυσπραγία και αν έχει. Τα προσφερόμενα στο αναστάσιμο τραπέζι, είναι γνωστά από πολλών ετών. Και έχουν λάβει πλέον τον χαρακτήρα του παραδοσιακού γεύματος.

Όλοι γνωρίζουν τι θα έχει το τραπέζι τους, αν και (ευνόητον) σε κάποιους  ίσως είναι πιο πλούσιο και σε άλλους πιο φτωχό. Τα κεντρικά γεύματα και επιδόρπια υπάρχουν σε όλα τα νοικοκυριά. Είναι ένα χαρούμενο τραπέζι το οποίο μάλλον στοιχίζει λιγότερο από ορισμένα άλλων εορτασίμων ημερών. Θα παραθέσομε ένα εορταστικό γεύμα, που ούτε το φαντάζεται, αλλά ούτε  το έχει δοκιμάσει ποτέ ο αρχιλογιστής των δανειστών. Οι δε καθοδηγητές του  μάλλον δεν τον συνεβούλεψαν περί αυτού κι έτσι δεν το … φορολόγησε, αν και αφορά εδέσματα σπάνια σε ποιότητα και παρασκευή.Πρόκειται για Ελληνική διατροφή. Μεσογειακή την αποκαλούν τώρα για να μη γίνεται αναφορά στην Ελλάδα!! Δεν τους αρέσει η προβολή μας). Πολλά δε από αυτά χρησιμοποιούσαν και οι Αρχαίοι Έλληνες, δι’ αυτό   θα παραθέσομε και  τις ονομασίες των Αρχαίων εντός παρενθέσεων, για να αποδείξομε την πατρότητα των γευμάτων και την διαχρονικότητα αυτών. Η διαχρονικότητα είναι όπλο της Ονομασίας.

Στο γεύμα, πλουσιότατο καθ΄ όλα, προσεφέρθησαν.

Σατζίκι (Μυττωτός), Παζαροσαλάτα (Τευτλοχυλός),  Τυρόπιτα (Τυρώης πλακούς), Σπανακόπιτα, Γαλατόπιτα (Άμης), Σαλάτα ντομάτα- αγγούρι – πιπεριά (Σύγκοπτα λαχάνων), Σαλάτα μαρούλι,  Διάφορα είδη τυριών (Τυροί), Ψωμί χωριάτικο (Άρτος κριθής τε και σίτου), Χοιρινόν με πατάτες φούρνου (Δελφάκιον πνικτόν), Αρνί ψητό σούβλας  (Αμνός εν οβελία, ως και  Άρνειοι σπλήνες και όρχεις), Κοκορέτσι (Οβελίσκος χορδής ή Ήπαρ οπτόν μετά κοριάννου ή Φλογίδες παντοίων κρεάτων), Κρασί, παραγωγής οικοδεσπότου άνευ συντηρητικών (Οίνος Λευκός και Ερυθρός), Γλυκό ταψίου, Δίπλες (Εγκρίδες).

Η σκληρή λιτότητα που μας επέβαλαν οι δανειστές δεν είναι ικανή να μας αποξενώσει από τα ήθη τα  έθιμα και τις παραδόσεις μας.

Ακόμα κατεφάνη στο υπό παρουσίαση γεύμα ότι η Ελληνική πρωτοπορία δεν διακόπτεται ποτέ και με τίποτα. Οι χιλιετίες αντιθέτως  την χαλυβδώνουν. Ελληνική λοιπόν και όχι μεσογειακή διατροφή.