ΠΑΜΕ ΑΘΗΝΑ, ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ ΑΠΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ: ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΣΑΙ ΣΕ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΡΑΛΗ

O αξεπέραστος μοντερνιστής της ελληνικής παράδοσης

Ραντεβού για art lovers! Μέγας εικαστικός πειρασμός η αφιερωματική έκθεση για τον κορυφαίο Ελληνα μοντερνιστή ζωγράφο Γιάννη Μόραλη στο Μουσείο Μπενάκη της πρωτεύουσας από τις 20 Σεπτεμβρίου έως και τις 5 Ιανουαρίου. 102 χρόνια από τη γέννηση του πρωτοπόρου εικαστικού, σκηνογράφου και λαμπρού ακαδημαικού δασκάλου, θα τιμηθεί με τη σύμφωνη γνώμη της οικογένειάς του από την Εθνική Πινακοθήκη, το Μουσείο Μπενάκη, το Μορφωτικό Ιδρυμα της Εθνικής Τράπεζας και τη γκαλερί Ζουμπουλάκη με μια μεγάλη αναδρομική παρουσίαση αντιπροσωπευτικών έργων του.

Πίνακες, γλυπτά, σχέδια, χαρακτικά, αρχιτεκτονικές εφαρμογές, εξώφυλλα δίσκων και εικονογραφήσεις βιβλίων συγκεντρώθηκαν για να αναδείξουν άγνωστες πτυχές της πολύπλευρης προσφοράς του στην ελληνική τέχνη. Υπήρξε άλλωστε μια από τις δημοφιλέστερες και πιο αναγνωρίσιμες καλλιτεχνικές φυσιογνωμίες του ελληνικού 20ού αιώνα. Αναμένεται επίσης πλούσια εικονογραφημένη έκδοση και παράλληλες εκδηλώσεις (οπτικοακουστικό υλικό, ομιλίες, εκπαιδευτικές δραστηριότητες κτλ). Την έκθεση και την έκδοση επιμελείται ο κ. Νικόλαος Παΐσιος, επιστημονικός συνεργάτης της Πινακοθήκης Γκίκα.

Ο Μόραλης (1916-2009) γεννήθηκε στην Αρτα, μεγάλωσε στην Πρέβεζα και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητή το διαπρεπή χαράκτη Γιάννη Κεφαλληνό. Στη συνέχεια μαθήτευσε σε Ρώμη και Παρίσι. Σύγχρονος των Τσαρούχη, Εγγονόπουλου, Βουρλούμη κ.α. και εκπρόσωπος της περίφημης «γενιάς του ‘30» εντασσόταν στον ιδρυτικό πυρήνα της εικαστικής ομάδας «Αρμός» του 1949 και μετέπειτα συνεργάστηκε για χρόνια με το Ελληνικό Χορόδραμα, της Εκδόσεις Ικαρος, το Θέατρο Τέχνης Κ. Κουν, το Εθνικό Θέατρο ενώ συνέβαλε στη διαμόρφωση του Χίλτον, του Μον Παρνές και εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Μπιενάλε Βενετίας. Εικονογράφησε ποιήματα του Οδυσσέα Ελύτη και δίσκους του Χατζιδάκι και του Ξαρχάκου. Πολλές ήταν οι εκθέσεις του στη γκαλερί Ζουμπουλάκη και στην Εθνική Πινακοθήκη αλλά και σημαντικές οι διεθνείς του διακρίσεις. Σταθερές ήταν οι συνεργασίες του με αρχιτέκτονες εντός και εκτός συνόρων για κατοικίες και δημόσια κτίρια.

Το 1965 του είχε απονεμηθεί από τον βασιλιά Κωνσταντίνο ο «Ταξιάρχης του Φοίνικα», το 1979 το Αριστείο Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών και το 1998 ο Ταξιάρχης της Τιμής από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Γυμνά, γυναίκες, άγγελοι, σωματικά συμπλέγματα ήταν αγαπημένα του θέματα. Η δουλειά του κατέληξε στα τέλη του ’80 σε μια χαρακτηριστική «αφαιρετική παραστατικότητα» και γεωμετρική γραφή. Θεωρήθηκε ο κατεξοχήν μοντερνιστής της παράδοσης. Σε παλιότερη έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης η Μαρίνα Λαμπράκη –Πλάκα τον είχε αποκαλέσει «Αριστοκράτη από φύση». Οι πίνακές του κάνουν θραύση σε ξένες δημοπρασίες.