Αυτή που περιμέναμε
Μέγα συνωστισμό προκάλεσε η έλευση της Αννας Βίσση στο Apotheosis Stage την παραμονή του Πολιούχου και όπως εξελίχθηκε η βραδιά, το σχόλιο που κυριάρχησε είναι πως: όντως, τελικά είναι δικαιωματικά η «απόλυτη σταρ» του τραγουδιού και της διασκέδασης και καμιά δεν συγκρίνεται μαζί της… Στο κατώφλι της έβδομης δεκαετίας της ζωής της, η πασίγνωστη ερμηνεύτρια παραμένει ροκ, νεανική, παθιασμένη, αφοπλιστικά φιλική και κυρίως μια συγκλονιστική performer.
Από τα πρώτα λεπτά η Αννα Βίσση σχημάτισε κερκίδα «φανατικών» που κρέμονταν από τα χείλη της και την αποθέωναν γύρω από τη σκηνή. Πολλοί φώναζαν «Αννα –Ανούλα», την πλησίαζαν από κάτω, τους πείραζε και τους προέτρεπε να τραγουδήσουν μαζί της. Ξεκίνησε να τραγουδάει λίγο πριν τη 1.30 το πρωί και παρέμεινε ακούραστη στο μικρόφωνο ως τις 5, με ολιγόλεπτο διάλειμμα για να αλλάξει. Εκανε είσοδο σε λάτιν-μάμπο ρυθμούς με το νέο της χιτ «ξανάμανα» και πέρασε στη «Σχιζοφρένεια» για να κερδίσει τις πιο αποθεωτικές αντιδράσεις. Με το που ήχησε το «Χωρίς το μωρό μου» και η «Εμπνευση» μας είχε ήδη κατακτήσει.
Λικνίστηκε αισθησιακά, «χτυπήθηκε» σαν ρόκερ σηκώνοντας όλη τη μπάρα του μικροφώνου, ερμήνευσε θεατρικά και δραματικά στο σκαμπό αλλά και «έπαιξε» χορεύοντας σαν κοριτσάκι με τους νεαρούς μουσικούς της. «Εχει ωραίες γκόμενες η Πάτρα; Το ξέρει η γυναίκα σου πως είσαι εδώ απόψε; Εσύ είσαι «δική μου» έλεγε. Μάλιστα ήταν πολύ χαρούμενη με τις τόσο ενθουσιώδεις αντιδράσεις του κόσμου που αναφώνησε «Τραγουδάω 45 χρόνια και έχω περάσει λίγες τέτοιες βραδιές».
Γενικότερα, η Αννα Βίσση δεν έδειχνε καθόλου «ενσωματωμένη» στις συνήθεις «μπουζουκλερί» πρακτικές. Το πρόγραμμά της ήταν ένα νεανικό live με φρέσκιες διασκευές και πολλές ρυθμικές εναλλαγές. Παρουσίασε αποκλειστικά δικές της επιτυχίες με κάποια ελάχιστα κλασικά, λαικά άσματα και δεν επέτρεπε λουλουδοπόλεμο και χορούς στην πίστα.
Προς το φινάλε μετά από τα συγκινητικά «Πράγματα» και «Το γκάζι ανοιχτό», δεν έλειψαν οι «ύμνοι» «Δώδεκα», «Τελευταίος χορός», «Αυτός που περιμένω», «Εκατομμύρια». Μέχρι εκείνη τη στιγμή τραπέζια, σκαμπό, καναπεδάκια είχαν ενωθεί, οι παρέες είχαν αναμιχθεί σε κλίμα πάρτι και ούτε λεπτό εκείνη δεν σταμάτησε να είναι στο επίκεντρο της προσοχής. Στο στυλιστικό η Αννα Βίσση ήταν η πιο progressive ελληνίδα τραγουδίστρια που έχουμε δει. Θηλυκή και σέξι, δίχως να «πιέζεται» να αποκαλύψει τα κάλλη της σε εικόνα -πίστα. Με το μακρύ ατημέλητο καρέ κούρεμα που «σκίζει» διεθνώς φόρεσε αρχικά εμπριμέ ανδρικό κοστούμι συνδυασμένο με λεοπάρ μεταξωτό τοπ (όπως συνηθίζεται front row διεθνώς) μαζί με συγκλονιστικές χρυσές γόβες. Μετά εμφανίστηκε με μεταλιζέ μίντι και τις πιο πολυπόθητες Yves Saint Laurent μπότες της σαιζόν. Η σιλουέτα της άψογη (λεπτή και γυμνασμένη, αλλά όχι εμφανώς γραμμωμένη για να μη χάνεται η γυναικεία χάρη με το τιραντάκι). Η φωνή της αγαπημένη και διαπεραστική, «έτοιμη» για όλα. Είναι γεγονός πως όσοι την απόλαυσαν έλεγαν «αυτή δεν υπάρχει», "εκπληκτική", «με τίποτα δεν φαίνεται εξήντα», «τέλεια βραδιά». Οποιον κι αν ρωτήσετε θα σας πει το ίδιο…
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
