ΣΤΗΝ DESIGN ΠΕΝΤΑΔΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΤΑΞΕ Η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΝΗ ΜΕΛΙΤΑ ΣΚΑΜΝΑΚΗ

Aνάμεσα στα διεθνή ονόματα του ελληνικού design κατέταξε την πατρινή σύμβουλο- επιμελήτρια τέχνης Μελίτα Σκαμνάκη, που κατοικοεδρεύει στο Λονδίνο το περιοδικό «Κ» της Καθημερινής. Το γνωστό έντυπο ξεχώρισε πέντε σχεδιαστές «που ζουν και διαπρέπουν στο εξωτερικό» παρουσιάζοντας της ιστορίες τους μέσα από τα δικά τους λόγια. Να τι διαβάσαμε για τη «δική μας» πρέσβειρα:

Γεννήθηκε στην Πάτρα, σπούδασε Δημιουργική Διαφήμιση στην Αγγλία και γύρισε στην Ελλάδα, για να εργαστεί σε διαφημιστικές εταιρείες ως κειμενογράφος και καλλιτεχνική διευθύντρια. Επέστρεψε ξανά στο Λονδίνο, για μεταπτυχιακό. Εκεί γνώρισε τον Γερμανό Βίλχεμ Φίνγκερ. «Συνειδητοποιήσαμε πως είχαμε την ίδια φιλοσοφία, την ίδια αισθητική και αντίστοιχη πορεία. Αποφασίσαμε να συνεργαστούμε. Κάναμε μαζί κάποιες μικρές εκθέσεις, σιγά-σιγά επεκταθήκαμε σε άλλα πρότζεκτ, τελικά αφήσαμε όλα τα υπόλοιπα και δημιουργήσαμε την Double Decker. Και αποφασίσαμε να μείνουμε στο Λονδίνο», λέει η Μελίτα Σκαμνάκη. Δεν ήταν εύκολο το ξεκίνημά τους. «Ημασταν δύο ξένοι στην Αγγλία, στον καναπέ με τα λάπτοπ μας. Δεν ξέραμε κανέναν κι όταν λέγαμε πως ήμασταν σύμβουλοι τέχνης, μας κοίταζαν περίεργα· κάποιοι γελούσαν κιόλας. Αλλά τώρα πια το ξέρω: αν φτιάξεις μια ιστορία και την πιστέψεις, γίνεται πραγματικότητα. Αν και δεν αρκεί μόνο αυτό. Πρέπει να διαβάσεις, να αποκτήσεις γνώσεις, να βελτιωθείς, να... τρέξεις πιο γρήγορα από τους άλλους».

Οι πελάτες τους είναι από όλη τη Γηραιά Ηπειρο. Το 2015, το ξενοδοχείο Puro στο Γκντανσκ της Πολωνίας, του οποίου το curating, δηλαδή την «επένδυση» με έργα τέχνης, ανέλαβε η Double Decker, επελέγη ως ένα από τα ωραιότερα της Ευρώπης. Σταθμός στην καριέρα τους ήταν και η πρόσφατη συνεργασία τους με τον διάσημο Βρετανό αρχιτέκτονα σερ Τερενς Κόνραν, για τον Blake Tower, ένα 17ώροφο κτίριο κατοικιών στο Μπάρμπικαν του Λονδίνου. Αυτό πάντως που φαίνεται να γοητεύει εξίσου τη Μελίτα είναι η συμβολή της στην ανάδειξη νέων ταλέντων, μέσα από τη συνεργασία της, ως συμβούλου, με φορείς όπως το Central Saint Martin’s, η Royal Academy of Arts, το London College of Communication. «Είναι μεγάλη ευθύνη να πρέπει να δεις ποιοι έχουν δυναμική, ως σχεδιαστές ή καλλιτέχνες. Αλλά και μεγάλη χαρά και δικαίωση να ξανασυναντάς, χρόνια μετά, ανθρώπους στους οποίους είχες πιστέψει και να βλέπεις την εξέλιξή τους».