ΔΗΠΕΘΕ και "Τα δικά μας παιδιά"

Μέσω επίσημης δήλωσης του Δημάρχου αλλά και μέσω δημοσιογραφικών πληροφοριών αλλά και δηλώσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έγινε γνωστή η επιθυμία της Δημοτικής Αρχής για την επιλογή ενός άλλου προσώπου στην θέση του  καλλιτεχνικού Διευθυντή στο ΔΗΠΕΘΕ και των λόγων που θέλει να προβεί σε αυτή την ενέργεια. Είναι πολιτικά αποδεκτό η νέα Δημοτική Αρχή αντί για την ανανέωση της υφιστάμενης σύμβασης, να επιθυμεί την προκήρυξη της θέσης του Καλλιτεχνικού Διευθυντή.

Η επιλογή όμως της προκήρυξης αντί της ανανέωσης σημαίνει, είτε την αποτυχία υλοποίησης μιας πολιτικής από αυτόν που κατέχει ήδη την θέση, είτε τον επαναπροσδιορισμό της πολιτικής και αναζήτησης ενός προσώπου που να είναι σε θέση να υλοποιήσει την νέα.

Θα ήθελα εδώ να τονίσω τις λέξεις “υλοποίηση πολιτικής”. Δεν μιλάμε για την κριτική επί του καλλιτεχνικού περιεχομένου των παραστάσεων. Αυτό δεν είναι αντικείμενο πολιτικής ούτε αρμοδιότητα του Δημάρχου, του Προέδρου ή των μελών του ΔΣ.

Η μέχρι τώρα στάση της Δημοτικής Αρχής δείχνει τα εξής:

• Δεν υπάρχει διαφοροποίηση ούτε μέσα στο Διοικητικό Συμβούλιο ούτε στο Δημοτικό Συμβούλιο αλλά και ούτε στις  προεκλογικές δεσμεύσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης από την ασκούμενη πολιτική στο ΔΗΠΕΘΕ. Αλλά ακόμα και αν υπάρχει διαφωνία σε αυτό από την Δημοτική Αρχή, δεν έχει κατατεθεί καμία πρόταση για μια διαφορετική πορεία του θεάτρου. Αντιθέτως μέχρι τώρα στην πολιτική κατεύθυνση φαίνεται να υπάρχει αποδοχή και  πολλές φορές επιβράβευση από την Δημοτική Πλειοψηφία τουλάχιστον στα πλαίσια του Διοικητικού Συμβουλίου. Ακόμα και στην ανακοίνωση του Δημάρχου υπάρχει αυτή η αναγνώριση.
• Υπάρχει κατά καιρούς από ορισμένα στελέχη της Δημοτικής Αρχής και σε ορισμένες περιπτώσεις προσπάθεια παρέμβασης όχι στην πολιτική αλλά στο καλλιτεχνικό περιεχόμενο των δράσεων του ΔΗΠΕΘΕ. Αυτή η στάση σαφώς δηλώνει ότι υπάρχει σύγχυση μεταξύ της ιδεολογικής τοποθέτησης και της προσωπικής αισθητικής. Είναι επίσης υπέρβαση του πραγματικού πολιτικού ρόλου των μελών του ΔΣ ενός Πολιτιστικού Φορέα όπως το ΔΗΠΕΘΕ.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι τα μέλη της προηγούμενης Δημοτικής Πλειοψηφίας στο ΔΣ του ΔΗΠΕΘΕ στην οποία και συμμετείχα είχαν έντονα κατηγορηθεί με απρεπείς και χυδαίους χαρακτηρισμούς, για την επιλογή μιας σαφούς και διαφανούς  διαδικασίας για την υλοποίηση μιας νέας πολιτικής και  τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου του  ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.

Υπενθυμίζω επίσης ότι η πρόταση πολιτικής είχε καταρτιστεί μετά από δημόσια διαβούλευση, είχε ψηφιστεί από το Δημοτικό Συμβούλιο με πολύ μεγάλη πλειοψηφία, και ομόφωνα από το ΔΣ του ΔΗΠΕΘΕ. Είναι επίσης γνωστό ότι πουθενά μέσα σε αυτήν την πρόταση δεν υπήρχε προσπάθεια καλλιτεχνικής καθοδήγησης ούτε αυτή περιείχε αισθητικές προδιαγραφές. Έτσι έγινε (μετά από μία  μία πραγματικά επίπονη διαδικασία),  η επιλογή του Θ. Αμπαζή για την θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή και μάλιστα ομόφωνα. Τονίζω ότι η διαδικασία αυτή δεν άφησε κανένα περιθώριο παρέμβασης από κόμματα ή άλλα κέντρα. Δεν έγινε παρέμβαση ούτε από τον πρώην Δήμαρχο ο οποίος δεν γνώριζε  ούτε τα ονόματα των υποψηφίων, αφού είχαν καθοριστεί με σαφήνεια και ήταν γνωστά ακόμα και δημόσια τα κριτήρια της επιλογής.

Κατά την διάρκεια της προηγούμενης Δημοτικής περιόδου κανένας Δημοτικός παράγοντας (Δήμαρχος, Αντιδήμαρχοι ή μέλη του ΔΣ) δεν παρενέβησαν στο έργο και στο αντικείμενο του Καλλιτεχνικού Διευθυντή. Υπήρξε όμως, διαρκής έλεγχος στην υλοποίηση της πολιτικής από το ΔΣ ώστε αυτή να υλοποιείται με ακρίβεια και διαφάνεια.

Δεν θα ήθελα να επαναλάβω την αποδοχή που έχει αυτή την στιγμή το ΔΗΠΕΘΕ από την πόλη αλλά και από όλη την Ελλάδα. Αυτό δεν αποτελεί επιτυχία ενός μόνο προσώπου. Είναι η επιτυχία μιας αντίληψης και μιας διαδικασίας ανοικτής, δημοκρατικής και συμμετοχικής που ενεργοποιεί το προσωπικό του θεάτρου, όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου αλλά και τους πολίτες, που παραβλέποντας τις υπαρκτές και καθόλα θεμιτές διαφορετικές απόψεις σε επιμέρους θέματα, συμμετέχουν στην επίτευξη ενός στόχου που είναι εκ των προτέρων γνωστός και αποδεκτός από την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών της Πάτρας.

Είναι η επιτυχία μιας αντίληψης για την οποία δεν έχει ακουστεί κάποια αντίρρηση από την νέα Δημοτική Αρχή. Εκτός αν η Δημοτική Αρχή θεωρεί πολιτική διαφωνία την όποια διαφορετική καλλιτεχνική προσέγγιση και επιθυμεί να παρέμβει και στην αισθητική και τις καλλιτεχνικές επιλογές.

Σε αυτούς τους φίλους του ΚΚΕ που ψιθυρίζουν τα γνωστά περί αστικών θεαμάτων και την αναγκαιότητα ανάδειξης της λαϊκής κουλτούρας,  θα ήθελα να τους πω ότι η όπερα -φέρνοντας αυτό ως ένα, από τα πολλά, παράδειγμα- αποτελεί κατεξοχήν δείγμα λαϊκής κουλτούρας στον κόσμο. Η προσπάθεια ανάδειξής της από τοπικό δυναμικό και διδασκαλία της είναι πραγματική παρέμβαση του θεάτρου στους πολίτες της πόλης. Παρέμβαση αποβλάκωσης μέσω της συστηματικής αναπαραγωγής χυδαίων “λαϊκών” παραστάσεων την έχουν αναλάβει ως εργολαβία τα τηλεοπτικά κανάλια. Την διασκέδαση οι πολιτιστικοί ατζέντηδες (που ανήκουν  σε όλα τα κόμματα). Την πολιτική καθοδήγηση και διαπαιδαγώγηση μέσω  καλλιτεχνικών δρώμενων τα φεστιβάλ των κομμάτων. Το ΔΗΠΕΘΕ δεν είναι ούτε μέσο διασκέδασης, ούτε κόμμα, ούτε πολιτιστικός ατζέντης. Εκτός αν έτσι το θεωρεί η Δημοτική Αρχή. Να μας το πει.

Μας φέρνει πολύ πίσω όλη αυτή η δημόσια συζήτηση για μία δήθεν αξιολόγηση και ανοικτή διαδικασία με αμιγώς όμως κομματικά κριτήρια (ρίξτε μια ματιά στις δηλώσεις για το “δικαίωμα” Δημοτικής Αρχής να επιλέξει), για την θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή. Αν μάλιστα δούμε επίσης την προαποφασισμένη επιλογή να υλοποιείται με τον γνωστό τρόπο της απλής ανάτασης των χεριών, (μπλα μπλα μπλα δημοκρατία, μπλα μπλα μπλα με εκλέξανε που λέει και ο Νίνιος στους Αχαρνής) τότε μάλλον μιλάμε για μία σαφή νίκη του πελατειακού συστήματος και της πολιτικής “τα δικά μας παιδιά”, που θα δούμε να υλοποιείται τώρα και από αριστερά, εδραιώνοντάς την ως την μόνη αλήθεια.

Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρξει  έντονη αντίδραση σε κάτι τέτοιο.

Χαριτίνη Καρλιαύτη

Μέλος Δ.Σ. ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας

Υ.Γ. Η νομοθεσία είναι σαφής. Δίνει την δυνατότητα στο ΔΣ του ΔΗΠΕΘΕ είτε να ανανεώσει είτε να προκηρύξει την θέση. Δεν υπάρχει θέμα νομιμότητας. Αυτό περί της νομίμου οδού και το δίκαιο και  επιβεβλημένο, να τηρηθεί η διαδικασία ανοικτής προκήρυξης είναι η προσπάθεια να κρυφτεί η πραγματική μεθόδευση κάτω από το χαλί. Η  “ανυπακοή” που και αυτή αποτελεί πάγια και κυρίαρχη θέση του ΚΚΕ, γίνεται γαργάρα όταν μας βολεύει.