Το βιβλίο «Η Εν Ψυχρώ Δολοφονία της Ελλάδος και η Διέξοδος, η Δραχμή» παρουσιάζεται στην Πάτρα

Το Ίδρυμα Δημήτρη και Μαρίας Δελιβάνη, οι εκδόσεις Ιανός και το βιβλιοπωλείο Γωνιά του Βιβλίου παρουσιάζουν την επόμενη Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015 και ώρα 18.00 το απόγευμα στο ξενοδοχείο Patra Palace το τελευταίο βιβλίο της πρώτης Γυναίκας Πρυτάνως στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Μαρίας Νεγρεπόντη Δελιβάνη με τίτλο «Η Εν Ψυχρώ Δολοφονία της Ελλάδος και η Διέξοδος, η Δραχμή».

Για το βιβλίο θα μιλήσουν στην εκδήλωση ο πατήρ Νικόλαος Σκιαδαρέσης, Πρωτοπρεσβύτερος, Προιστάμενος Ιερού Ναού Αγίου Ανδρέα Πατρών, ο Σταμάτης Αλαχιώτης Ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, πρώην Πρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών και η Ήρα-Εμκε-Πουλοπούλου, Διδάκτωρ της Σορβόνης Παρισίων, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας.

Συντονίζει ο Αχιλλέας Παπαδιονυσίου.

Μετά το ευπώλητο βιβλίο «Όλη η αλήθεια για χρέη και ελλείμματα και πως θα σωθούμε»,  κυκλοφορεί ήδη το 50ό βιβλίο της συγγραφέως Μαρίας Νεγρεπόντη Δελιβάνη, που διαφέρει   από όλα  τα προηγούμενα 49 της. Ειδικότερα, στο βιβλίο αυτό οι  αναγνώστες θα απολαύσουν μια  ζωντανή ανάλυση  μοναδικής αμεσότητας,  καθώς τα συμβάντα  που εξυφαίνουν βήμα προς βήμα την ελληνική οικονομική γενοκτονία, συλλαμβάνονται από την συγγραφέα ακριβώς τη στιγμή που διαδραματίζονται,  και όχι  όπως συνήθως συμβαίνει σε ανάλογες   αφηγήσεις, εκ των υστέρων.

Πρόκειται, ουσιαστικά,  για ένα είδος  συγκλονιστικού ημερολογίου, της περιόδου 2011-2014,  που καταγράφει με κινηματογραφική ταχύτητα, και  που αποθανατίζει με φωτογραφική πιστότητα, ακριβώς  τη στιγμή που ένα προς ένα τα δραματικά γεγονότα ρίχνονται αλύπητα   στην ελληνική   σκηνή,  από τους εταίρους μας, για να μορφοποιηθούν  με ποικίλους τρόπους  στη συνέχεια. H ανάλυση και κριτική των   συμβάντων αυτής της  δραματικής περιόδου  αποτελούν το κύριο σώμα του ανά χείρας έργου,  και χωρίζονται σε τέσσερις ενότητες.

Στην πρώτη απ’ αυτές η  συγγραφεύς  θέτει την επιγραφή του  αδιέξοδου που σηματοδοτούν τα Μνημόνια, στη δεύτερη  ενότητα αυτήν των παρανοϊκών και εγκληματικών μέτρων, όπως μας τα  επιβάλλει η  τρόικα,  στην τρίτη προστίθεται  η επιγραφή στις   εξελίξεις, που προσδιορίζουν την τύχη της χώρας μας ως μέλους ή όχι της Ευρωζώνης, και τέλος η επιγραφή της  τέταρτης ενότητας αναφέρεται στο περιεχόμενο ανοικτών επιστολών της συγγραφέως, προς προσωπικότητες, εντός και εκτός της Ελλάδας, απαιτώντας  απαντήσεις, σχετικά με την επίλυση   ζωτικών  μας θεμάτων. Ο ρόλος, εξάλλου, της  αρκετά  εκτεταμένης εισαγωγής του βιβλίου που έχετε στα χέρια σας, είναι  ξεχωριστός, καθώς πρόκειται για τη  διερεύνηση των   θεωρητικών  αιτίων, που οδήγησαν την Ελλάδα στον Καιάδα.

Η συγγραφέας στα πλαίσια αυτής της εισαγωγής, υποστηρίζει ότι οι  οδύνες της Ελλάδας, καθώς και ολόκληρου του ευρωπαϊκού Νότου, αποτελούν τμήμα των διεργασιών του νέου σταδίου του καπιταλισμού, που προετοιμάζει  την εγκαθίδρυση της  παγκόσμιας διακυβέρνησης. Ο επίλογος, τέλος,  επικεντρώνεται, και πάλι,  στα δεινά της Ελλάδας, και αναζητεί εναγωνίως  αχτίδα φωτός,  μέσα  στο απόλυτο σκοτάδι. Η έξοδος  από την κρίση,  σύμφωνα με  τη συγγραφέα,  μπορεί   να προέλθει αποκλειστικά και μόνο  από  τη σύγκριση ανάμεσα  στην αναπότρεπτη καταστροφή, που σηματοδοτεί η παραμονή μας  στο φονικό περιβάλλον των Μνημονίων, και στη  μοναδική  εναλλακτική λύση που ακόμη διαθέτουμε και που είναι η μεθοδευμένη επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα.

Η λύση αυτή  περικλείει  σημαντικές απειλές και υψηλούς   κινδύνους,  αλλά εμπεριέχει   και  βάσιμες ελπίδες  σωτηρίας μας. Δεν χρειάζεται, φυσικά, να  υπογραμμιστεί ότι η αποδεκτή υπόθεση που διαπερνά όλες τις σελίδες αυτού του βιβλίου, με απειράριθμα επιχειρήματα και αποδείξεις, είναι η απόλυτη πεποίθηση ότι  η τρόικα και τα  Μνημόνια ουδόλως απασχολούνται με τη  διάσωσή μας, αλλά  αντιθέτως  τα συμφέροντα που υπηρετούν στοχεύουν σε  μια Ελλάδα ανύπαρκτη ως ανεξάρτητο και κυρίαρχο  Έθνος.

Το βιβλίο φιλοδοξεί να προβληματίσει  ένα αναγνωστικό κοινό πολύ ευρύτερο αυτού των οικονομολόγων ή ακόμη και  όσων διαθέτουν επαρκείς γνώσεις  οικονομίας.  Επιλέχθηκε γι’ αυτό, όσο γίνεται πιο απλός τρόπος γραφής, ποικιλία θεμάτων,  καθώς και  αποφυγή, στο μέτρο του δυνατού, μακροσκελών και κουραστικών θεωρητικών  αναλύσεων.  Χωρίς, φυσικά, αυτό να  σημαίνει και απουσία έμμεσης, αλλά στερεάς στήριξης του όλου κειμένου, από τη βασική οικονομική θεωρία.