Ο νεαρός Πατρινός "κυρία το πορτοφόλι σας" που μου έφτιαξε τη μέρα

Ήταν χθες το μεσημέρι στο κέντρο, μιας πόλης "το ένα αμάξι πάνω στ΄άλλο"  με  το κεφάλι μου ζαλισμένο από τη τουρνέ στις τράπεζες για να πληρώσω λογαριασμούς. Είχα φροντίσει να κάνω μια αφαίμαξη της τάξης των 800 ευρώ από ένα ATM και συνέχιζα την ...περιοδεία με το αμάξι  έχοντας τα 600 στο πορτοφόλι, για την επόμενη στάση κάπου στην Αγίου Ανδρέου όπου εδρεύει το ευαγές ίδρυμα παροχής στεγαστικού, που το παίρνεις ασήμι και το πληρώνεις σε πλατίνα.

Ενώ ήμουν παρκαρισμένη στη διασταύρωση Αγίου Νικολάου και Κανακάρη έξω από ένα cofee brands, είδα μια γνωστή μου και βγήκα απο το αμάξι για να της μιλήσω.

Στα πόδια μου είχα το πορτοφόλι, το οποίο έφαγε μια μεγαλειώδη τούμπα με το που βγήκα, χωρίς να κάνει τον απαραίτητο θόρυβο για να γίνει αντιληπτό, τουλάχιστον όχι τον θόρυβο που κάνουν οι εισπρακτικές όταν έχεις ξεχάσει να πληρώσεις τις δόσεις σου.

Μπαίνοντας στο αμάξι, έβαλα πρώτη και ξεκίνησα για την μακάρια διαδρομή μου από γκισέ σε γκισέ, όταν αντελήφθην έναν νεαρό, από αυτούς με τα σκισμένα τζιν και την μοδάτη κόμμωση, έναν νεαρό του καιρού του, να πετάγεται από το μαγαζί στο οποίο είχε πάει για να πάρει τον καφέ του  και να μου φωνάζει: "κυρία, το πορτοφόλι σας" κραδαίνοντας ό,τι είχε περιμαζέψει από κάτω.

Άνοίγοντας το παράθυρο για να παραλάβω το πορτοφόλι με τα 600 σκέφτηκα ότι σε αυτή τη ζωή, σε αυτή τη χώρα, σε αυτή την πόλη, υπάρχουν πολλοί νεαροί "κυρία το πορτοφόλι σας" που μπορούν να σου φτιάξουν τη μέρα όχι γιατί δεν έχασες τα 600 και θα σε τιμωρήσουν οι τράπεζες, αλλά επειδή οι τράπεζες δεν έχουν καταφέρει να τους  κάνουν να ...κάνουν πώς δεν το είδαν...

Αυτά τα παιδιά, με τις ωραίες μοδάτες τρύπες στα παντελόνια με τα λυτά γορδόνια και τη χαλαρή εικόνα της νιότης, αξίζουν πολλά περισσότερα από ένα "ευχαριστώ" που παραμένουν "κυρία το πορτοφόλι σας" σε τέτοιους καιρούς.

Όπως και άλλος ο τυπάκος, ο πιο προχωρημένος, και πιο μικρός στην ηλικία, που αφού είδε τη σκηνή πέρασε από δίπλα, μου γέλασε και μου είπε: "ξηγημένος ο man. Είχα βρει και εγώ ένα με 1.000 ευρώ μέσα και το έδωσα, γιατί είπα, μπορεί να είναι κανενός ταλαίπωρου που μπορεί και να του παίρνουν το σπίτι. Άμα όμως έβλεπα να πέφτει απο την τσέπη κανενός Μποδοσάκη, θα το άρπαζα και θα την έκανα χαλαρά".

Υπέροχος φίλε μου ο μικρός Έλληνας... Αλλά πού τον θυμήθηκε τον Μποδοσάκη!!!