«Έφυγε» ο Πατρινός Θωμάς Παπαδόπουλος – πρώην Διευθυντής της Βιβλιοθήκης της Βουλής

Στις 7 Ιουλίου 2014 έφυγε από τη ζωή ο πρώην διευθυντής της Βιβλιοθήκης της Βουλής Θωμάς Ιωάν. Παπαδόπουλος, με καταγωγή από την Πάτρα. Ηταν απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και με υποτροφία της ιταλικής κυβέρνησης πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Ρώμη. Εκεί είχε την ευκαιρία να αποδελτιώσει τα κατάλοιπα του Χιώτη σοφού Λέοντος Αλλατίου (1588-1669), που αποτελούνται από 236 ογκώδεις τόμους, με σύμμεικτο υλικό στα ιταλικά, λατινικά, ελληνικά και σε άλλες γλώσσες.

Το προϊόν των ερευνητικών του αναζητήσεων είναι ογκώδες και μεταξύ άλλων ξεχωρίζει η κριτική έκδοση ενός διαλογικού στιχουργήματος με τον τίτλο «Δαυίδ», άγνωστου Χιώτη ποιητή, που ανακάλυψε και δημοσίευσε, από το οποίο επιβεβαιώνεται η θρυλούμενη πνευματική παράδοση της συγκεκριμένης περιοχής του Αιγαίου. Το έργο παρουσιάστηκε από σκηνής από το «Αμφιθέατρο» του Σπύρου Ευαγγελάτου, με μουσική μπαρόκ της Ελένης Καραΐνδρου.

Επίσης δημοσίευσε άγνωστες επιστολές του Αδαμαντίου Κοραή, όταν ο τελευταίος σπούδαζε στο Montpellier και μετεωριζόταν μεταξύ ιατρικής και φιλολογίας και από το 1971 μέχρι το 1981 διετέλεσε γραμματέας της Επιτροπής Εκδόσεως των «Αρχείων της Ελληνικής Παλιγγενεσίας». Με δική του επιμέλεια εκδόθηκαν 14 τόμοι και η έκδοση των υπολοίπων διεκόπη, μετά την παραίτησή του, από λόγους ευθιξίας.

Ο Θωμάς Ιωάν. Παπαδόπουλος δεν ήταν από αυτούς που αρέσκονται να προκαλούν θόρυβο γύρω από το όνομά τους, παρότι το τυπωμένο έργο του ξεπερνάει τις 50 μελέτες, με κορωνίδα τις μνημειώδεις και πολύμοχθες βιβλιογραφικές εργασίες του, τη δίτομη «Ελληνική Βιβλιογραφία» (1544-1800), έκδοση της Ακαδημίας Αθηνών, την τρίτομη «Ιονική Βιβλιογραφία» και την ογκώδη καταγραφή ελληνικών βιβλίων από τις βιβλιοθήκες του Αγίου Ορους, που τον κατατάσσουν επάξια στη χορεία των μεγάλων βιβλιογράφων της ελληνικής έντυπης παραγωγής, δίπλα στον Emille Légrand, τον Hubert Pernot, τον Γεώργιο Λαδά, τον Βαλέριο Μέξα και τον Φίλιππο Ηλιού. Με τη διαφορά ότι εκείνοι είχαν και συνεργάτες, ενώ ο αείμνηστος ερευνούσε και κατέγραφε μόνος του, πολλές φορές υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες.

Η απώλειά του, σε ηλικία που ακόμα μπορούσε να προσφέρει, είναι μεγάλη και φέρνει στο νου τη ρήση του Ιωνος Δραγούμη, όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο του Περικλή Γιαννόπουλου «Κρίμα, κι είμαστε τόσο λίγοι». Διότι στις μέρες μας, επιστήμονες όπως ο Θωμάς Ιωάν. Παπαδόπουλος, όταν φεύγουν, αφήνουν κενό, που δεν μπορεί να αναπληρωθεί.

* Ο κ. Χρήστος Αθαν. Μούλιας είναι δικηγόρος και συγγραφέας με έδρα την Πάτρα.