Νέοι και αποχή από την πολιτική

Στην σύγχρονη κοινωνία, που χαρακτηρίζεται από κρίση ηθικών αξιών και αρχών, οι ατομικές και κοινωνικές ανάγκες έχουν μονοδρομηθεί στον τομέα των παράλογων υλικοτεχνικών επιδιώξεων και έχει καταρρακωθεί κάθε έννοια σύνδεσης των νέων με την πολική και συμμετοχής τους σ’ αυτήν. Πράγματι, έχει παρατηρηθεί έντονα το φαινόμενο να μην συμμετέχουν οι νέοι στην πολιτική και να απέχουν από οποιαδήποτε μορφή πολιτικής τους ενεργοποίησης, με βασικότερο ίσως παράδειγμα αυτό της αποχής από την κάλπη.

Αυτό συμβαίνει για πολλούς λόγους. Αρχικά ένα αίτιο είναι ότι οι πολιτικοί δεν εφαρμόζουν τα επαγγελλόμενα και ύστερα από τις εκλογικές αναμετρήσεις πράττουν τα ακριβώς αντίθετα, με αποτέλεσμα να μην πείθουν πλέον και οι άνθρωποι, και δη οι νέοι, να μην συμμετέχουν στις εκλογές ως ψηφοφόροι. Ένα άλλο στοιχείο αποτελεί το ότι τόσο η γενικότερη συμπεριφορά των πολιτικών, με όλες αυτές τις λανθασμένες πολιτικές αποφάσεις, την διαφθορά, τα σκάνδαλα, τις κατηγορίες για χρηματισμό και υπεξαίρεση, όσο και η απουσία πολιτικής ιδεολογίας, προγράμματος αλλά και οράματος έχει κάνει τους νέους ανθρώπους δύσπιστους ως προς τους σκοπούς και τα συμφέροντα των πολιτικών, κάτι που συνεπάγεται απαξίωση της όλης διαδικασίας ενασχόλησης με τα κοινά.

Τέλος, παράγοντες λόγω των οποίων οι νέοι άνθρωποι απέχουν από την κάλπη αποτελούν αρχικά το γεγονός ότι η πολιτική θεωρείται πλέον αναχρονιστική ενασχόληση που συνάδει με μεγαλύτερες ηλικίες, καθώς και το ότι οι πελατειακές σχέσεις, η οικογενειοκρατία και ο νεποτισμός επικρατούν στην πολιτική ζωή. Σημαντικό είναι επίσης να αναφερθεί πως τα Μ.Μ.Ε. ευθύνονται για την κατάσταση αυτή, καθώς προωθούν την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση, έχουν συμβάλει στην έξαρση του φαινομένου της εμφάνισης δημαγωγών και δημαγωγών πολιτικών, οι οποίοι προσπαθούν να παρασύρουν και να εξαπατήσουν τον λαό. Έτσι οι άνθρωποι, και κυρίως οι νέοι, έχουν απογοητευτεί πλήρως από το πολιτικό σύστημα και δεν βρίσκουν κανένα νόημα στο να ασχοληθούν πια μ’ αυτό.

Η κατάσταση όμως αυτή επιφέρει σοβαρότατες συνέπειες, με βασικότερη ίσως αυτή της υπονόμευσης του δημοκρατικού πολιτεύματος. Είναι αξιοθρήνητο το γεγονός ότι παρόλο που στην πορεία των χρόνων έγιναν αγώνες για να εξασφαλιστεί και να κατοχυρωθεί το δικαίωμα της καθολικής ψηφοφορίας, σήμερα αρνούμαστε οι ίδιοι αυτό το δικαίωμά μας, το οποίο μοχθήσαμε για να αποκτήσουμε. Αυτό όμως δεν γίνεται, δεν πρέπει να συνεχιστεί. Η ανάγκη, επομένως, κατανόησης της αξίας της πολιτικής, με σκοπό να αποφευχθεί το φαινόμενο της αποχής των νέων από την πολιτική δεν είναι απλώς αναγκαία, είναι επιτακτική, καθώς «Οἱ καιροί ου μενετοί»!

Είναι λοιπόν σημαντικό να κατανοηθεί η σημασία της πολικής. Είναι ευρέως γνωστό ότι το ενδιαφέρον του ατόμου για τα κοινά επιβεβαιώνει το ενδιαφέρον του για τον ίδιο του τον εαυτό και την ζωή του και πιστοποιεί την έλλειψη μοιρολατρίας και παθητικότητάς του. Στην πολιτική κρίνονται θέματα που αφορούν την ζωή του καθενός και για τα οποία θα πρέπει ο ίδιος να έχει σχηματίσει γνώμη αλλά και να συμμετέχει στην λήψη αποφάσεων. Έτσι, με το να μην λαμβάνουν οι νέοι μέρος στην πολιτική αφήνουν τους άλλους να αποφασίζουν γι’ αυτούς, χωρίς αυτούς. Και αυτό δεν είναι σωστό, γιατί το μέλλον τους ανήκει και μόνο οι ίδιοι είναι υπεύθυνοι να αποφασίσουν για την πορεία του.

Επίσης είναι σημαντικό να κατανοηθεί πως και η ίδια η δημοκρατία στηρίζεται στην συμμετοχή των πολιτών και προϋποθέτει την έμπρακτη συμμετοχή και σύμπραξη, τόσο της πλειοψηφίας που εξουσιάζει έμμεσα, όσο και της μειοψηφίας που ελέγχει την εξουσία. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε πως ένα πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να στηρίζεται στην προσπάθεια και στις ενέργειες ενός περιορισμένου αριθμού ατόμων της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, διότι τότε θα στερείται έμπνευσης αλλά και πραγματικής σύνδεσής του με τις ανάγκες και τα προβλήματα του λαού. Πώς, επομένως, θα μπορέσουμε να ελπίσουμε σε μία αλλαγή, σε ένα καλύτερο και πιο ελπιδοφόρο αύριο, αν δεν προσπαθήσουμε εμείς οι ίδιοι, ως νέοι, να το σχεδιάσουμε και να το πραγματοποιήσουμε;

Είναι επομένως σημαντικό να κατανοηθούν όλα τα παραπάνω, με σκοπό να επιτευχθεί η λύση του φαινομένου αυτού, της έλλειψης ενδιαφέροντος των νέων για την πολιτική, κάτι που θα πραγματωθεί με την παροχή παιδείας, με την εξυγίανση της πολιτικής ζωής και με την σωστή εφαρμογή του ρόλου των μαθητικών κοινοτήτων.