Πάτρα: Παρουσιάστηκε το βιβλίο "Οι 4 εποχές του κυρίου Ανανία" της Μιράντας Βατικιώτη - ΦΩΤΟ

Το αστυνομικό μυθιστόρημα της Μιράντας Βατικιώτη "Οι 4 εποχές του κυρίου Ανανία" παρουσίασαν οι Εκδόσεις «Πικραμένος» το βράδυ της Τρίτης 12 Ιουλίου στο βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία. Ένα ανάλαφρο και κεφάτο πάνελ, που αποτελούνταν από τους Martin Kreeb (Αρχαιολόγο, Καθηγητή και Πρόεδρο του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών), Νίκο Παπάκο (Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Πάτρας) και Νέλλη Βουτσινά από τις Εκδόσεις «Πικραμένος», πλαισίωσε και καλωσόρισε τη νεαρότατη και χαμογελαστή Μιράντα Βατικιώτη, που επέστρεψε μετά από χρόνια στην Πάτρα. «Προσωπικά βρίσκω συγκινητικό το γεγονός πως η Μιράντα έφυγε από την Πάτρα ως απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών κι επιστρέφει ως συγγραφέας», σημείωσε χαρακτηριστικά η Νέλλη Βουτσινά.

Ο Martin Kreeb, αφού έκανε μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία του αστυνομικού μυθιστορήματος από τον Πόου και τον Κόναν Ντόυλ μέχρι τον αστυνόμο Χαρίτο του Μάρκαρη, και αφού δήλωσε ότι είναι πιστός της σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας, την οποία διαβάζει στα γερμανικά, διαβεβαίωσε πως η ανάγνωση του Ανανία υπήρξε όχι μόνο απολαυστική, αλλά και ικανή να στρέψει το αναγνωστικό του ενδιαφέρον και στο ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα.

Τόσο ο Martin Kreeb όσο και ο Νίκος Παπάκος επεσήμαναν ιδιαίτερα τη λειτουργία του χιούμορ στις σελίδες της Βατικιώτη, όπου κυρίως παρουσιάζονται ιστορίες καθημερινής ελληνικής τρέλας, αλλά και τη δεξιοτεχνία της στο στήσιμο της πλοκής, των χαρακτήρων και στην ποιότητα του αφηγηματικού ρυθμού που έχει αποτέλεσμα να κρατά αμείωτο το σασπένς του βιβλίου μέχρι την τελευταία του αράδα.

Ο Νίκος Παπάκος προσέγγισε με σκωπτικό χιούμορ τη χιουμοριστική αποτύπωση από τη Βατικιώτη των χαρακτήρων και των συμπεριφορών που ευδοκιμούν στα παρασκήνια των αστυνομικών δελτίων, σημειώνοντας χαρακτηριστικά για τον Επιθεωρητή Παπαδόπουλο πως «και αυτός μισεί —όπως και όλοι σχεδόν οι πραγματικοί μπάτσοι— τους δικηγόρους, που ντύνονται σαν σερβιτόροι (αυτό πρώτη φορά το ακούω, μετά την προσφάτως πανελληνίως γνωστή ρήση του συναδέλφου κυρίου Κατρούγκαλου για τους γραβατάκηδες, αλλά και τις ήδη κρατούσες προσφωνήσεις και στο βιβλίο και στην πραγματικότητα για κομπάρσους και φλώρους), και κυρίως αυτούς που, όπως αναφέρει, είναι νέοι και λυσσασμένοι για καριέρα και δερμάτινους καναπέδες. Δεν είναι λίγες οι φορές που μοιάζουν να θεωρούν ότι κακώς υπάρχουμε εμείς, οι δικηγόροι, για να προστατεύουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα μέσα σε αυτήν την αρκετά δυσδιάκριτη διαδικασία σύγκρουσης δικαιωμάτων (μεταξύ θύματος και θύτη), ή ότι υπάρχουμε μόνο  για να παρεμποδίζουμε το ανακριτικό τους έργο και τη διαλεύκανση των εγκλημάτων, καθώς από μόνοι τους είναι υπεραρκετοί για το καθήκον αυτό, κυρίως όταν σκοπός τους είναι να αποσπάσουν γρήγορες (καίτοι αμφίβολες) ομολογίες, πριν ακόμα προσέλθουμε στο Αστυνομικό Τμήμα, και κυρίως μετά από ένα σύντομο, πλην αποτελεσματικό, χέρι ξύλο, άσχετα εάν μπορεί στη συνέχεια να καταπέσουν αυτές οι ομολογίες σαν τραπουλόχαρτα. Η σκηνή που περιγράφεται στην ανάκριση, μεταξύ του αστυνόμου, του υπόπτου και του δικηγόρου του είναι μία ομολογουμένως χαρακτηριστική σκηνή αυτής της καλής διάθεσης των μερών του ενός για το άλλο».

Η Μιράντα Βατικιώτη, ξεναγώντας τους παρευρισκόμενους στο συγγραφικό της εργαστήρι, ομολόγησε ότι όλα ξεκίνησαν σαν μια παρτίδα ενός παιχνιδιού. «Το μόνο που ήξερα ήταν ο δολοφόνος. Κι εδώ κολλάει η έννοια του παιχνιδιού. Δεν ήθελα να ξέρω τίποτα παραπάνω.  Ήθελα όλα να αποκαλυφθούν στην πορεία. Δεν με απασχολούσε το να βγει ένα καλό βιβλίο, με την έννοια πως δεν επιχείρησα να βρω ένα ύφος. Απλώς έπαιζα άπληστα μέσω του γραψίματος. Δημιουργούσα συνθήκες και τις άφηνα να ξετυλιχτούν. Τεχνική δανεισμένη από τον θεατρικό αυτοσχεδιασμό. Παιχνίδι. Πέρασα συναρπαστικές στιγμές γράφοντας τις 4 εποχές του κυρίου Ανανία και συνειδητοποίησα πως το αστυνομικό είδος είναι η συγγραφική μου πατρίδα. Πατρίδα και παρτίδα. Έχει ενδιαφέρον το πόσο μοιάζουν ηχητικά αυτές οι δύο λέξεις, στην προκειμένη περίπτωση».

Ύστερα από το πέρας της παρουσίασης δεν έφυγε κανείς, μια και οι Εκδόσεις «Πικραμένος» θέλοντας να αποχαιρετήσουν τη σεζόν είχαν στήσει έναν μικρό μπουφέ έξω από την Πρωτοπορία. Με Άρωμα Λόφου λευκό και ροζέ που προσέφερε η Achaia Clauss και με τη συνδρομή μιας σχετικά δροσερής αύρας που κατηφόριζε τη Γεροκωστοπούλου, οι φίλοι των Εκδόσεων «Πικραμένος» παρέμειναν στον πεζόδρομο μέχρι αργά το βράδυ.