TEDxPatras: Ιδέες, performances, εργαστήρια, γευστικές προτάσεις, συνέργειες και εκπλήξεις - Οι ομιλίες και οι ομιλητές

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε το TEDxPatras 2016 το βράδυ του Σαββάτου 14 Μαΐου.  Οι θεατές που βρέθηκαν στο Royal Theater της Πάτρας από νωρίς το πρωί είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν μία ολοκληρωμένη εμπειρία γεμάτη ιδέες, performances, εργαστήρια, γευστικές προτάσεις, συνέργειες και εκπλήξεις. Κυρίως όμως απήλαυσαν ομιλίες και ομιλητές. Δεκαεφτά ομιλητές και τρία καλλιτεχνικά σχήματα πέρασαν από τη σκηνή του φετινού TEDxPatras και παρουσίασαν «Ευκαιρίες», με ποικίλους τρόπους και σε διάφορους τομείς.

Τι είδαμε στο πρώτο session του TEDxPatras 2016 – Opportunities!

Μπορούν οι Σταχτοπούτες να μεταμορφωθούν σε πρίγκιπες; Μπορούν τα γοβάκια να συνδυαστούν με τις γραβάτες; Η ευκαιρία χόρεψε όχι μόνο με τις τρεις “Σταχτοπούτες” που μας ταξίδεψαν με το χορευτικό τους παραμύθι επί σκηνής αλλά και με όλους εμάς που είχαμε τη “χρυσή ευκαιρία” να παρακολουθήσουμε το δρώμενο που η Μαριμίλλη Ασημακοπούλου εμπνεύστηκε από τη θεματική του TEDxPatras 2016 – Opportunities.

Κι αν η ομάδα της Μαριμίλλης μας ταξίδεψε φορώντας τα “χρυσά” της γοβάκια, η Μαρία Χατζηνικολάκη, Διευθύντρια Προγραμμάτων και Εξεύρεσης Πόρων στην Ένωση “Μαζί για το Παιδί”, μας εισήγαγε στον κόσμο των “χρυσών ευκαιριών” που οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις εξασφαλίζουν στους ωφελούμενούς τους! “Οι ΜΚΟ απαλλαγμένες από το άγχος του κέρδους και του πολιτικού κόστους μπορούν να προσφέρουν πραγματικές ευκαιρίες για την κοινωνία, την πολιτεία και την οικονομία. Όχι από οίκτο ή υποχρέωση αλλά επειδή σκέφτονται συλλογικά”, τόνισε η εκπρόσωπος της ΜΚΟ “Μαζί για το Παιδί”. “Οι ΜΚΟ προσφέρουν ισότιμες ευκαιρίες σε άτομα που έρχονται αντιμέτωπα με τη φτώχεια, την αναπηρία, την κακοποίηση, την αρρώστια. Δημιουργούν ευκαιρίες που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Και τούτο, γιατί δρουν αμερόληπτα, είναι διαφανείς και λογοδοτούν για όσα κάνουν”. Σε αυτό έγκειται το “ηθικό πλεονέκτημα” των ΜΚΟ καταλήγει υπερθεματίζοντας η κα Χατζηνικολάκη!

Ένας άνθρωπος ερωτευμένος με την ηδονή της γεύσης, ο Ηλίας Μαμαλάκης, παντρεύοντας τις “γεύσεις” της Γεωργίας και του Τουρισμού με αυτή του εθελοντισμού διερεύνησε τη δυνατότητα ύπαρξης επαγγελματικών προοπτικών και αναπτυξιακών δυνατοτήτων στους τομείς αυτούς εν μέσω κρίσης. “Είναι η κουζίνα αυτό που θα μας σώσει στις μέρες μας; Ναι, σε συνδυασμό με άλλα δύο πραγματάκια: τον Τουρισμό και τη Γεωργία!”, τόνισε ο εθνικός μας γαστρονόμος. “Ό,τι γίνει, θα γίνει από εμάς! Εμείς πρέπει να σηκωθούμε από την καρέκλα μας και να δημιουργήσουμε… Η ευκαιρία θα έρθει από τη χρυσή χειραψία όλων των μικρομεσαίων, των μικρών παραγωγών… Τεντώστε το χέρι και αγκαλιάστε το μικρό παραγωγό! Αυτός θα γίνει η καλύτερη διαφήμιση για τη χώρα μας! Με γνώμονα το συλλογικό συμφέρον και με όπλο τον εθελοντισμό του πάθους ας στηρίξουμε τους μικρούς δημιουργούς και έτσι θα κάνουμε τη μικρή μας αναίμακτη επανάσταση!”.

Έχει νόημα, τελικά, να διεκδικούμε νέες επαγγελματικές ευκαιρίες μέσα στην κρίση; Την απάντηση μας έδωσε ο Μενέλαος Μυρίλλας, Φωτογράφος και Συνιδρυτής του φωτοειδησεογραφικού πρακτορείου SOOC, μέσα από το προσωπικό του πρίσμα. “Ένας νικηφόρος διαγωνισμός φωτογραφίας στάθηκε αφορμή να δημιουργήσω ένα νέο δρόμο διαφυγής, να αρχίσω μία νέα επαγγελματική καριέρα”, τόνισε ο κ. Μυρίλλας. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η εντατική ενασχόλησή του με τη φωτογραφία, με το φακό του να εστιάζει στους ανθρώπους. “Τη χειρότερη οικονομικά στιγμή πήραμε τη σουρεαλιστική απόφαση να ιδρύσουμε ένα νέο πρακτορείο. Και πήγε καλά… Με εικόνες προκλητικές που έχουν ως επίκεντρο τον άνθρωπο, και μάλιστα τον άνθρωπο που βιώνει την κρίση, διαδώσαμε την ιδέα μας σε όλο τον κόσμο και καταφέραμε να ανοίξουμε ένα κλειστό επάγγελμα”. Και στην κρίση, λοιπόν, υπάρχουν ευκαιρίες…

Και υπήρχαν πάντοτε… Ο Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της Transifex, Δημήτρης Γλέζος, μας το υπενθύμισε τονίζοντας ότι τις ευκαιρίες πρέπει να τις αναζητούμε και να τις αξιοποιούμε ακόμα και όταν είμαστε αβέβαιοι για το αποτέλεσμα. “Πώς μπορείς να γνωρίζεις ότι η απόφαση που πήρες σήμερα θα σε οδηγήσει στην ευτυχία; Όταν δοκιμάζεις νέα πράγματα, είναι τρομακτικό! Όμως, ποτέ δε μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το τελικό αποτέλεσμα των αποφάσεών μας! Αυτή είναι η νοοτροπία του να ζεις μια υγιή ζωή: με ρίσκα, αντιμετωπίζοντας κάθε δύσκολο εγχείρημα σαν ένα παιχνίδι!”. Θα μπορούσαμε να επιλέγουμε τον ασφαλή κι όχι τον απότομο δρόμο αλλά τελικά η περιπετειώδης διαδρομή είναι αυτή που έχει αξία!

Ποιες ιδέες διαδόθηκαν στο δεύτερο session του TEDxPatras 2016 – Opportunities!

Έχουν λάβει μέρος σε πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλον τον κόσμο προβάλλοντας τη μουσική παράδοση της Ζακύνθου και γενικότερα όλων των Επτανήσων. Σήμερα, οι Τραγουδιστάδες τση Ζάκυνθος έκαναν μια στάση στην πόλη μας και, από τη σκηνή τουTEDxPatras, μας έδωσαν μια γεύση από τα Ζακυνθινά Μουσικά Ανάλεκτα. Όπλα τους: το πηγαίο ταλέντο και το πάθος τους για την παράδοση και την πολιτιστική κληρονομιά της πατρίδας μας.

Ο Στάθης Καλύβας, καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Yale University, μας έδειξε πώς συσχετίζονται οι αποτυχίες με τις ευκαιρίες μέσα από τη δική του προσωπική ιστορία. Ισχύει, τελικά, η αντίληψη ότι ο δρόμος προς την επιτυχία είναι στρωμένος με επιτυχίες ή μήπως τα πρωτογενή υλικά της επιτυχίας είναι το αντίπαλον δέος τους, δηλαδή οι αποτυχίες; “Πίσω από κάθε επιτυχία υπάρχουν πολλές αποτυχίες”, υπογραμμίζει ο κ. Καλύβας. “Η ανάγκη ενισχύει τη δημιουργικότητα, ενώ οι δυσάρεστες εμπειρίες μας προετοιμάζουν για τις μελλοντικές προκλήσεις!”. Οι αποτυχίες, λοιπόν, φαντάζουν μοναδικό και απαραίτητο εργαλείο, μιας και ο δρόμος προς την επιτυχία είναι τελικά στρωμένος με αποτυχίες”.

Μπορεί το debating να μας οδηγήσει στην προσωπική και επαγγελματική επιτυχία; Η Μαρία Ρούσση και ο Θοδωρής Ντουνιάς ήρθαν από την “αρένα” του Παγκόσμιου Πανεπιστημιακού Πρωταθλήματος Ρητορικής στη σκηνή του TEDxPatras 2016,  και μας έπεισαν ότι η Ρητορική αποτελεί ευκαιρία να αναπτύξουμε δεξιότητες και να γνωρίσουμε σημαντικούς ανθρώπους. Πώς μπορεί να συμβεί αυτό; Όπως υπογράμμισαν οι δύο νέοι μας “ρήτορες”, μέσω του debating θέτουμε σε διαρκή αμφισβήτηση όχι μόνο κοινωνικές προκαταλήψεις και στερεότυπα, αλλά και τις δικές μας ιδέες, τις απόψεις και τις αντιλήψεις μας. Το debating μας βάζει στη διαδικασία να εξετάζουμε τις πολλαπλές αλήθειες ενός θέματος, μιας και υπάρχουν έγκυρα επιχειρήματα και στις δύο πλευρές. “Η αλήθεια δεν είναι μία αλλά πολλές και συχνά αντικρουόμενες”. Το debating είναι δημόσιος λόγος και “η δυνατότητα να μιλάς μπροστά σε κοινό σημαίνει ότι μπορείς να πείσεις τους άλλους!”. Όμως, πέρα από όλα αυτά το debating είναι συνώνυμο της ψυχαγωγίας, της κοινωνικοποίησης, της αποδοχής και εν τέλει της ευκαιρίας!

Μήπως η ευκαιρία είναι τελικά ένας αστικός μύθος; Μήπως αυτό που συνήθως αποκαλείται «ευκαιρία» απλώς δεν υπάρχει; Διερευνώντας τον ίδιο τον πυρήνα της έννοιας, ο Βασίλης Τσακίρογλου μας πρότεινε να αντικαταστήσουμε τον όρο «ευκαιρία» με τον όρο ζωή. Η έννοια της ευκαιρίας είναι μια αφαίρεση: αυτο που συμβατικά ονομάζουμε ευκαιρία είμαστε εμείς οι ίδιοι. Και τι κάνουμε με τις ευκαιρίες; Υπάρχει κανόνας διαχείρισής τους; Δεν υπάρχει, γιατί δεν υπάρχουν ευκαιρίες αλλά η ζωή στην πράξη! Υπάρχουν, επίσης, οι επιλογές των ανθρώπων που δημιουργούν συνθήκες «ευκαιρίας». Όταν προκύπτει η ευκαιρία, δεν πρέπει να κολλάμε στην κορυφή του παγόβουνου αλλά να βλέπουμε αυτό το πιο σύνθετο που υπάρχει από κάτω: η ζωή που δίνει ή όχι ευκαιρίες”.

Και η Αγγελική Παππά, μία από τις 50 κορυφαίες παιδαγωγούς του κόσμου, δημιούργησε τη δική της ευκαιρία ζωής μετατρέποντας κάτι που έμοιαζε με παραμύθι σε ένα πραγματικό γεγονός. “Κάθε τι συμβαίνει για κάποιο λόγο και αυτός ο λόγος δεν είναι άλλος από την αγάπη”, μας είπε η ίδια. “Όταν ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με δυσλεκτικά παιδιά, κατάλαβα ότι επρόκειτο για μαγικούς εγκεφάλους, τους οποίους έπρεπε να βρω τον τρόπο να αποκωδικοποιήσω. Τους ζήτησα λίγο χρόνο για να ξεκλειδώσω τη μαγική τους δυναμική! Και πήγα πίσω στο πανεπιστήμιο μετά από 11 χρόνια δουλειάς, για να καταλάβω πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος με δυσλεξία, ώστε να μπορέσω να κάνω όλα τα παιδιά χαρούμενα και να τους δώσω ό,τι αξίζουν. Οι μαθητές μου έγιναν οι δάσκαλοί μου”. Και η μεγάλη αυτή μέρα ήρθε… “Μετά το bullying και τις απολύσεις που αντιμετώπισα, αποφάσισα ότι έπρεπε να προσλάβω εγώ τον εαυτό μου! Και έτσι το πρώτο σχολείο για παιδιά με δυσλεξία έγινε πραγματικότητα! Στο “i love dyslexia” δε διδάσκουμε, στο “i love dyslexia” ζούμε!”. Και μετά ήρθε το Global Teacher Prize 2016 και το 3Dlexia project για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες! “Τώρα πια δε χρειάζομαι τα μαγικά μου γοβάκια! Έχω βρει τον εαυτό μου, το στόχο μου στη ζωή και την πραγματική μου δύναμη!”.

Το τρίτο και τελευταίο session των “Ευκαιριών” του TEDxPatras 2016!

Η αυλαία του τρίτου session του TEDxPatras 2016 άνοιξε με στίχους και ήχους από την ποίηση του οικουμενικού ποιητή, Κ.Π.Καβάφη. Ο Μπάμπης Κουλούρας μας αφηγήθηκε το όνειρό του. Το όνειρο που ζει ταξιδεύοντας σε κάθε γωνιά του πλανήτη μαζί με την ομάδα του, για να διαδώσει την ποίηση του Κ.Π.Καβάφη. “Από μικρό παιδί μου άρεσε να απαγγέλλω την Ιθάκη. Ποιος θα το ήξερε ότι από μια τυχαία παράσταση στο Κίνι της Σύρου το 2006 θα ξεπηδούσε μια ευκαιρία που περικυκλώνει όλον τον κόσμο!”. Ο δημοσιογράφος της ΠΟΕΣΥ Γ. Σαββίδης χαρακτήρισε το αφιέρωμα αυτό στον Καβάφη ως την πιο επιτυχημένη παράσταση που είδε ποτέ! Τότε κατάλαβα πως ανοίγεται μια μεγάλη ευκαιρία μπροστά μου! Το αφιέρωμα ταξίδεψε στην Αλεξάνδρεια, όπου μου δόθηκε η ευκαιρία να απαγγείλω Καβάφη από το γραφείο του μεγάλου Αλεξανδρινού”. Έπειτα από 60 παραστάσεις σε όλο τον κόσμο το ταξίδι συνεχίζεται και “μας διδάσκει πως πρέπει να τολμάμε, να προσπαθούμε, να δίνουμε χαρά στους ανθρώπους!”.

Για το Διονύση Κολοκοτσά, Διευθυντή Εταιρικών Σχέσεων της Google, υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων: αυτοί που βρίσκουν απαντήσεις μελετώντας, αυτοί που βρίσκουν απαντήσεις παρατηρώντας και οι “άλλοι”… “Εγώ ανήκω στην τρίτη”, μας εκμυστηρεύτηκε ο κ. Κολοκοτσάς. Στη σκηνή του TEDxPatras 2016 μας μίλησε για τις ευκαιρίες που δημιουργεί το διαδίκτυο στους τομείς της παιδείας, του τουρισμού και της δημοκρατίας στην Ελλάδα! “Τις ευκαιρίες τις δημιουργούμε εμείς. Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να έλκουμε επενδύσεις στη χώρα μας αντί να διώχνουμε τους επιστήμονες από τη χώρας μας”, τόνισε ο κ. Κολοκοτσάς. Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα; Να θέσει το διαδίκτυο ως βασικό πυλώνα της αναπτυξιακής της πολιτικής! Η τεχνολογία είναι η ευκαιρία, είναι το εργαλείο που θα μας οδηγήσει στη λύση, αν παράλληλα επενδύσουμε στον ανθρώπινο παράγοντα, στις σχέσεις συνεργασίας κι εμπιστοσύνης. Κάθε επαφή μετράει, κάθε εμπειρία μετράει για να βρούμε νέες ευκαιρίες”.

Ο Άγγελος Βουρλίδας, επικεφαλής του Ηλιακού Τομέα στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου John Hopkins μας μίλησε για την ευκαιρία εξερεύνησης του ηλιακού μας συστήματος με όχημα τα τηλεσκόπια. “Τι χρειάζεται για να εκμεταλλευτούμε μια ευκαιρία; “Passion, Plan, Expand, Prepare, Adopt, Dare”! Αυτή ήταν η απάντηση του κ. Βουρλίδα. Αυτά ήταν και τα όπλα που ο ίδιος είχε στην “τηλεσκοπική” του φαρέτρα από την αρχή της ερευνητικής του δραστηριότητας ως ραδιοαστρονόμου μελετώντας τις μελανές οπές. Το επόμενό του επιστημονικό βήμα: η μελέτη του ίδιου του ήλιου. “Αυτή θα είναι η πιο φιλόδοξη αποστολή που θα έχει γίνει ποτέ από τη NASA. Θα μπορούμε για πρώτη φορά να παρατηρήσουμε την ηλιακή κορόνα “inside out”. Φανταστείτε πόσες ανακαλύψεις θα προκύψουν για τον φυσικό μας κόσμο από αυτό…

Ένα απολαυστικό Stand-up Science μας χάρισαν οι Science Reactors, μια ομάδα νέων επιστημόνων που προσπαθούν να απενοχοποιήσουν τη “σοβαροφάνεια” της επιστήμης, να κάνουν την επιστημονική γνώση διασκεδαστική και να τη διαδώσουν στο ευρύ κοινό! Ο Νίκος Μουστάκας, ο Δημήτρης Τσιμπίδας και η Άννα Χριστοδούλου επικοινώνησαν την επιστήμη τους με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο!

Τη χορεία των ομιλητών έκλεισε η πνευματική κόρη του N. Καζαντζάκη, η εμβληματικότερη φωνή της μεταπολεμικής ποίησης της χώρας μας, η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ.  Οι ευκαιρίες είναι μια μαγική λέξη… “Πώς μπορούν οι δυστυχίες να γίνουν ευκαιρίες; Αυτή είναι η ιστορία της ζωής μου! Η αναπηρία μου μού έδωσε την ευκαιρία να μπω από νωρίς στα γράμματα. Έψαχνα από μικρή μια διέξοδο και τη διέξοδο τη βρήκα στο διάβασμα, στην ποίηση.  Στα 17 μου χρόνια έγραψα το πρώτο μου ποίημα με τίτλο “Μοναξιά”. Περίεργο πράγμα για ένα κορίτσι 17 χρονών να γράφει για τη μοναξιά… Η μοναξιά είναι δημιουργική, ωστόσο. Όλα είναι σχετικά με τη στιγμή που θα συμβούν και η στιγμή είναι δική σου υπόθεση. Αν είσαι στην κατάσταση να αντιληφθείς τη σωστή στιγμή…”