Έλλειμμα εκπροσώπησης της Δυτικής Αχαΐας ή έλλειμμα πολιτικής παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανατάσεως της Δυτικής Αχαΐας;

Ερώτημα που τίθεται επιτακτικά για τη Δυτική Αχαΐα και τα μεγάλα ζητήματα-προβλήματα που προκύπτουν για την περιοχή, καθότι αφορά μια πλουτοπαραγωγική περιοχή με έμφαση στον πρωτογενή τομέα, το μοναδικό εύφορο πεδινό κομμάτι του Ν. Αχαΐας. Αυτή την εύφορη πεδιάδα καταφέραμε να εγκαταλειφθεί και να απαξιωθεί λόγω της πολιτικής των επιδοτήσεων της Ε.Ε., της αναγκαστικής επιδοτούμενης αγρανάπαυσης, του υψηλού κόστους των αγροτικών εφοδίων και κυρίως λόγω του κόστους της ΔΕΗ και της εγκατάστασης άντλησης υπογείων νερών (γεωτρήσεων). Ιδιαίτερα για τη Δυτική Αχαΐα αυτό αποτέλεσε και αποτελεί μάστιγα που συνέβαλε καθοριστικά στη μείωση του αγροτικού πληθυσμού και την εγκατάλειψη των γεωργικών εκμεταλλεύσεων. Πάγιο αίτημα των φορέων και των κατοίκων της Δυτικής Αχαΐας είναι η επέκταση ΒΑ της αρδευτικής διώρυγας του φράγματος του Πηνειού.

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι το φράγμα του Πηνειού σχεδιάστηκε τη δεκαετία του 1960 και κατασκευάστηκε το 1970 ούτως ώστε να αρδεύσει 300.000 στρέμματα, περίπου 200.000 της Ηλείας και 100.000 της Αχαΐας. Κατασκευάστηκε και λειτούργησε πλήρως η Ά φάση του έργου, καλύπτοντας την Ηλεία και μέρος της Αχαΐας. Εν συνεχεία, η ολοκλήρωση του έργου στην Αχαΐα παραπέμφθηκε στη Β’ φάση του, η οποία όμως δεν έγινε ποτέ, τερματίζοντας το δίκτυο στον Λάρισσο ποταμό. Έκτοτε, η επέκταση του φράγματος υπήρξε πάγιο αίτημα των κατοίκων και των φορέων της Δυτικής Αχαΐας, ενώ μπήκε πολλάκις στα προγράμματα των κομμάτων ακόμα και στις εξαγγελίες πρωθυπουργών. Ξεκινήσαμε λοιπόν έναν τιτάνιο αγώνα με πρώτο στόχο τη χρηματοδότηση της μελέτης του έργου με το ποσό των 900.000 ευρώ περίπου. Ανατέθηκε η μελέτη και εκπονήθηκε ώστε το δίκτυο του φράγματος να φθάνει μέχρι την Κάτω Αχαΐα, καλύπτοντας μια περιοχή 60-80 χιλιάδων στρεμμάτων με ανοιχτό κανάλι και χωρίς διακλαδώσεις, στοχεύοντας κατ΄ αυτό τον τρόπο σε ένα έργο χαμηλού κόστους, εύκολα υλοποιήσιμο και με μελλοντικές προεκτάσεις. Αυτό πραγματώθηκε με τη συμβολή της ομάδας μελέτης, η οποία αποτελείτο από επιστήμονες ντόπιους κατά βάση, που γνώριζαν τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες της περιοχής και με καθοριστική τη συμβολή του υδρογεωλόγου Ξ. Σταυρόπουλου, κάνοντας το έργο σε πρώτη φάση ευκολότερο στην υλοποίησή του και σημαντικά οικονομικότερο.

Το φράγμα κατασκευάστηκε για να έχει χωρητικότητα νερού 250.000.000 cm³ και σήμερα έχει πλέον των 300.000.000 cm³, με αποτέλεσμα κάθε χειμώνα να απειλείται από υπερχείλιση και να λαμβάνονται συνεχώς έκτακτα μέτρα διαφυγής των υδάτων. Η εμμονή των Ηλείων γειτόνων μας όμως, πως το νερό δεν επαρκεί, ήταν πάντα στην επικαιρότητα, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό την ιδιοκτησιακή αντίληψη που έχουν για τους υδάτινους πόρους. Προτιμούν λοιπόν να μην πνίγονται, να τα διοχετεύουν στη θάλασσα, παρά να αρδεύεται ο κάμπος της Αχαΐας. Βέβαια, είχα και παλιότερα απαντήσει ότι, όσο θα απαγορεύουν στα πουλιά να πίνουν νερό από το φράγμα του Πηνειού, άλλο τόσο θα εμποδίσουν τη Δυτική Αχαΐα να αρδευτεί. Αλλά αυτές τις παλιές, ξεπερασμένες και αγκυλωμένες αντιλήψεις του παρελθόντος σήμερα ευτυχώς κανένας από τους αυτοδιοικητικούς παράγοντες της Ηλείας δεν τις ασπάζεται.

Η μελέτη του έργου μετά από μεγάλο αγώνα τόσο δικό μου, αλλά και άλλων πολιτικών παραγόντων της περιοχής κατάφερε να πάρει το 2011 έγκριση των περιβαλλοντικών όρων της, με καθυστέρηση βεβαίως τριών ετών, λόγω της άρνησης κάποιων που δεν επιθυμούσαν την παράδοσή της στην αρμόδια υπηρεσία της Π.Δ.Ε. Ο αγώνας μας είναι πλέον για την ένταξή της στον ΕΣΠΑ και τη χρηματοδότηση του έργου σήμερα στο ΣΕΣ με ένα ποσό της τάξεως των 15-20 εκατομμυρίων ευρώ. Βεβαίως, η ετοιμότητα, ενδεχομένως και η επικαιροποίηση της μελέτης, είναι ευθύνη και δουλειά της Π.Δ.Ε., όπως και η ένταξη και η χρηματοδότηση του έργου. Τα λόγια αυτά γράφονται με την ευκαιρία ενός άρθρου του πρώην υπουργού και βουλευτού της Ν.Δ. Βασίλη Μπεκίρη, ο οποίος τακτικά παρεμβαίνει για την επέκταση της διώρυγας του Πηνειού, καθότι κατά βάση Δυτικός Αχαιός, γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει το έργο αυτό για τη ζωή της Δυτικής Αχαΐας. Αλλά αποδεικνύεται, ότι ήμασταν λίγοι εκείνοι που αγωνιζόμασταν τόσα χρόνια για την υλοποίηση του ως άνω έργου. Αυτό όμως δεν ήταν το καθοριστικό. Η έλλειψη πολιτικής κατεύθυνσης ήταν αυτό που έβαζε σε προτεραιότητα μια αθλητική εγκατάσταση των 100 και των 200 εκατομμυρίων ευρώ – για να μην αναφερθούμε και σε άλλες άσχετες επενδύσεις στην περιοχή – αντί για μια επένδυση των 20 εκατομμυρίων ευρώ που θα συνέβαλε στην παραγωγική ανασυγκρότησή της.

Ας αφυπνιστούν όλοι οι ντόπιοι αυτοδιοικητικοί παράγοντες και κυρίως η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, ώστε το έργο αυτό να έχει την ωμότητα αλλά και την αγωνιστική διάθεση διεκδίκησης, προκειμένου να μπει σε φάση υλοποίησης. Δεν χωράνε αναβολές, επιφυλάξεις, φοβίες και αναστολές. Δεδομένου ότι οι γεωτρήσεις στη Δυτική Αχαΐα έφτασαν τα 400m βάθος, η νιτροποίηση απειλεί την υδρογεωλογική λεκάνη του Πηνειού και η υπεράντληση του υπόγειου υδροφορέα υφίσταται υφαλμύρωση, μολύνοντάς τον χωρίς περιθώριο επανάκαμψης και θεραπείας. Είναι δίλλημα και στοίχημα πραγματικό και πρέπει άμεσα να απαντηθεί. Στην Αχαΐα υπάρχει το ανθρώπινο δυναμικό ούτως ώστε να παλέψει για ένα έργο πνοής που θα συμβάλλει στην παραγωγική ανασυγκρότηση της περιοχής, αφού διδάχθηκε από το παρελθόν. Η κυβέρνηση επίσης της ελπίδας και της αισιόδοξης προοπτικής, γνωρίζοντας ότι η εποχή των πολύχρωμων βεγγαλικών που φάνταζαν όλα ωραία τελείωσε ανεπιστρεπτί, οφείλει να ανακόψει το νέο κύμα μετανάστευσης των Ελλήνων, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις και τις υποδομές εκείνες που θα δώσουν διέξοδο στα αδιέξοδα του ελληνικού λαού. Η ελληνική κυβέρνηση της αριστεράς και της προόδου, της Δημοκρατίας και της προκοπής θέτει τον πραγματικό και μονόδρομο στόχο διεξόδου από την πολύπλευρη κρίση.

Παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Παραγωγική ανασυγκρότηση με οργάνωση του πρωτογενούς τομέα στη Δυτική Αχαΐα.

Εδώ και τώρα επέκταση ΒΑ της διώρυγας του Πηνειού.

Ανδρέας Α. Παναγιωτόπουλος

Πρόεδρος Κοινότητας Καραιΐκων,

Δήμαρχος Δήμου Μόβρης,

Δήμαρχος Δήμου Δυτικής Αχαΐας,

Επικεφαλής της παράταξης Δήμου

Πατρέων «Αγωνιζόμενοι Πολίτες»,

Ιατρός Καρδιολόγος,

Ελαιοκαλλιεργητής.