«Φίλε» υποψήφιε, μήπως με προκαλείς;

Απευθύνομαι σε σένα που ζητάς την ψήφο των πολιτών σε μια περίοδο που η κοινωνία βρίσκεται στην πρέσα.

Ενάμισι εκατομμύριο οι άνεργοι, άλλοι τόσοι, ίσως και παραπάνω, αυτοί που δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα χωρίς να πληρώνονται ή να παίρνουν «ψίχουλα», ένας ολόκληρος κόσμος που δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του, να πληρώσει το ρεύμα, το νερό, και την ίδια ώρα ψάχνει να βρει στα σούπερ μάρκετ το πιο φθηνό, την προσφορά, αν έχει ακόμη τη δυνατότητα να πηγαίνει στο σούπερ μάρκετ.

Κι όμως εσύ, «γαλάζιε» υποψήφιε, που του λες ότι αντιπροσωπεύεις το νέο, αυτόν τον καταπιεσμένο ψηφοφόρο τον «βομβαρδίζεις» με μια πανάκριβη καμπάνια με χαρακτηριστικά μιας άλλης εποχής: με πολυτελή φυλλάδια και με ολοσέλιδες καταχωρήσεις στις εφημερίδες στις οποίες ποζάρεις σαν τον Τζορτζ Κλούνεϊ!

Κι ο κόσμος, δικαίως, αναρωτιέται πού τα βρήκες όλα αυτά τα λεφτά που ξοδεύεις ασύστολα, προκαλώντας χωρίς να το καταλαβαίνεις, το κοινό αίσθημα. Γιατί εδώ μιλάμε για δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Ή μήπως αυτά τα λεφτά δεν είναι δικά σου και γι’ αυτό τα σκορπάς με τέτοια ευκολία;

Γιατί, αν δεν το ξέρεις, ο θυμόσοφος λαός συνηθίζει να λέει ότι «το εύκολο χρήμα εύκολα ξοδεύεται».

Τουλάχιστον ο άλλος υποψήφιος, που κατεβαίνει με αντιμνημονιακό κόμμα, μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα πού βρήκε τα λεφτά, με το επιχείρημα ότι τα έβγαλε με από την ποτισμένη με τον ιδρώτα του γη. Και ότι είναι δικά του και ό, τι θέλει τα κάνει.

Αλλά κι αυτός προκαλεί. Από τη μια μου λέει ότι ο κόσμος πεινάει και μου ζητά να στηρίξω με την ψήφο μου τον αντιμνημονιακό του λόγο και από την άλλη γεμίζει τις κολόνες της γειτονιάς μου με πανάκριβες από χαρτόνι αφίσες, που τις λένε «σάντουιτς»,.

Συγνώμη, αλλά πέρα από θέμα αισθητικής, τίθεται και ζήτημα στοιχειώδους πολιτικής νοημοσύνης, όταν επιχειρείς να υφαρπάξεις την ψήφο ενός καταπιεσμένου πολίτη, κάνοντας του επίδειξη της οικονομικής δύναμης σου.

Σαν να του λες (για να παραφράσουμε μια άλλη λαϊκή παροιμία) «ψήφισε με φτωχέ, να μην σου μοιάσω»!

Οι χαμηλοί τόνοι δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν, κυρίως στην πολιτική. Αντιθέτως, μάλιστα. Κι αυτό θα έλεγα σε όλους εκείνους τους υποψήφιους που προκαλούν τον κοσμάκη με τα λεφτά τους, εκπέμποντας λάθος μήνυμα σε λάθος εποχή. Ο νοών νοείτω.

ΣΣ: Άρθρα, σχόλια και αναλύσεις του Διονύση Ζακυνθινού μπορείτε να διαβάσετε στο προσωπικό του blog: zakpatras.wordpress.com