Κοινωνική Πρόνοια για τα άτομα με Αναπηρία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί ουσιαστικά μία συνέχεια της Πολιτείας, πιο άμεση στους πολίτες. Οφείλει να δημιουργεί δομές, να οργανώνει δράσεις που να αγκαλιάζουν τα Άτομα με Αναπηρία και τις οικογένειές τους με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να προστατεύεται η αξιοπρέπειά τους.

Είναι γεγονός ότι οι πόροι από την Πολιτεία έχουν ελαχιστοποιηθεί με αποτέλεσμα η Κοινωνική Πολιτική του εκάστοτε Δήμου να διαμορφώνεται ανάλογα με τη βούληση και την προσπάθεια εξεύρεσης πόρων του κάθε Δημάρχου.

Πολλοί Δήμοι της περιοχής μας συγχέουν την Κοινωνική Πολιτική με την φιλανθρωπική δράση και προσφορά, κίνηση η οποία δεν είναι αποδεκτή από το αναπηρικό κίνημα. Ο κάθε Δήμος πρέπει να έχει στόχο και σχεδιασμό προκειμένου να εξυπηρετεί την καθημερινότητα του πολίτη με αναπηρία, την ενημέρωσή του, την στήριξη, την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας καθώς και να προωθεί την συνεργασία με τους Φορείς των ατόμων με αναπηρία

Με τον όρο σχεδιασμό εννοώ δράσεις που αφορούν προγράμματα ΕΣΠΑ, δημιουργία δομών (να αναφέρω ότι δύο υπηρεσίες που έχουν προσφέρει είναι το πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι», ένας θεσμός πολύ σημαντικός για τη στήριξη των Ατόμων με Αναπηρία στο σπίτι, θεσμός ο οποίος περνάει από συμπληγάδες με πολλά προβλήματα και παρατάσεις από το υπουργείο.

Δεν μπορούμε όμως πίσω από το προσωπείο της οικονομικής κρίσης να δικαιολογούμε την προσπάθεια κατάργησης τόσων σημαντικών κοινωνικών υπηρεσιών, επίσης τα προγράμματα ΚΔΑΠ-ΜΕΑ στα οποία συμμετέχουν καθημερινά παιδιά και νέοι με νοητική αναπηρία, αυτισμό, κινητικές και πολλαπλές αναπηρίες και τους δίνεται η δυνατότητα της δημιουργικής απασχόλησης μέσα από ατομικές και ομαδικές δραστηριότητες (ζωγραφική, θεατρικό παιχνίδι, Εκπαιδευτικά προγράμματα με Η/Υ κ.α.). ενώ υπάρχει η δυνατότητα παροχής συμβουλευτικής-ψυχολογικής υποστήριξης στα άτομα με αναπηρία καθώς και στις οικογένειές τους.

Η Κοινωνική Πρόνοια περικλείει το σύνολο των συστηματικών μέτρων τα οποία το Κράτος και η Τοπική Αυτοδιοίκηση λαμβάνουν με σκοπό την υλική, πνευματική και ηθική προστασία ομάδων ή ατόμων. Με την σημασία αυτή η Κοινωνική Πρόνοια έχει ως σκοπό τη βοήθεια και τη προστασία των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους και την κάλυψη των υλικών, ψυχολογικών, πνευματικών, ηθικών και κοινωνικών αναγκών τους.

Στα πλαίσια της ενημέρωσης του πολίτη ο κάθε Δήμος πρέπει να διατηρεί γραφείο ενημέρωσης για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, με διερμηνέα νοηματικής γλώσσας, προσβάσιμο για άτομο με κινητική αναπηρία και τυφλούς καθώς και υπηρεσία μετακίνησης ατόμων με βαριές αναπηρίες.

Στις υπηρεσίες των Δήμων θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα ώστε να απασχολούνται ως εποχιακό προσωπικό άτομα με αναπηρία αλλά  γονείς και αδέλφια ατόμων με αναπηρία, επίσης ο κάθε Δήμος να φροντίζει να   καλύπτει το ποσοστό που αναφέρει ο  νόμος 2643/1998 πάντα σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ  που αφορά την εργασία της κατηγορίας των ατόμων με αναπηρία, όπως να προσλαμβάνει στα ΝΠΙΔ άτομα με αναπηρία με προγράμματα για τρία συν ένα.

Καταλήγοντας, είναι αντιληπτό ότι η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει την κοινωνία σε μία εκρηκτική κατάσταση. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει εν μέσω αυτών των πρωτόγνωρων δυσμενών συνθηκών να προστατέψει τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους για να μην μετατραπεί η οικονομική κρίση σε κρίση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.