Μάριος Καπερώνης στο thebest.gr: "Ο πρωταθλητής πρέπει να είναι ταπεινός"

Θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό που πέτυχες στην χρυσή εποχή του ελληνικού αθλητισμού;

Νιώθω πολύ τυχερός γιατί ο αθλητισμός έχει μία κατιούσα πορεία πολύ άσχημη και δεν ξέρουμε πότε θα σταματήσει. Όλο αυτό ξεκινάει από το κράτος και αυτό κάνει κακό γενικότερα στον αθλητισμό, αφού έχουμε φτάσει όσοι κάνουν πρωταθλητισμό να πληρώνουν και είναι πολύ άσχημο. Πλέον παλεύουμε με βάση των γνωριμιών, των οικογενειών και πάλι είναι δύσκολο να αντεπεξέλθουν ειδικά οι γονείς.

Η εμπειρία σου από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας;

Φανταστική δεν σου μένει ο αγώνας, αλλά το συναίσθημα ότι είσαι σε έναν χώρο με άλλους 30.000 αθλητές με κοινό στόχο το μετάλλιο και την πρόκριση. Όλοι στον Ολυμπιακό χωριό μιλούν για αυτό είναι μοναδικό. Σου μένει για όλη σου τη ζωή.

Σαν προπονητής θεωρείς ότι θα μπορέσεις να ζήσεις ανάλογες καταστάσεις;

Όνειρό μου και μέσα στην καρδιά μου θα ήταν να κατεβάσω έναν δικό μου αθλητή σε Ολυμπιακούς αγώνες. Πιστεύω ότι η πατρινή πυγμαχία έχει γενικότερα τους αθλητές για να φτάσουν εκεί. Το ταλέντο όμως δεν αποτελεί τον μοναδικό παράγοντα για να φτάσει ένα παιδί σε αυτό το επίπεδο. Αλλά όπως σε όλα τα αθλήματα πρέπει να υπάρχει βοήθεια από την Πολιτεία και σωστός προγραμματισμός. Να φανταστείς εκτός από το πανελλήνιο πρωτάθλημα αγώνες διοργανώνουν μόνο η ΕΑΠ και η Παναχαϊκή και τώρα η Πυγμή. Για να φτάσεις όμως σε επίπεδο Ολυμπιακών αγώνων πρέπει να δίνεις αγώνες κάθε μήνα.

Πώς αισθάνεσαι όταν παίζουν οι αθλητές σου;

Δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα που μπορεί να τύχει σε άνθρωπο. Πεθαίνεις έχεις ευθύνη απέναντι στο παιδί, στο γονιό και γενικά στον εαυτό σου για να το προστατεύσεις. Τα συναισθήματα είναι μονίμως αρνητικά, μην πάθει τίποτα κανένα παιδί, μην χτυπήσει και γενικότερα η πίεση είναι μεγάλη.

Έχεις αναγνωρίσει αυτά τα συναισθήματα στον προπονητή σου, τον Λάμπρο Μιλχαλόπουλο;

Έχεις ακούσει που λέει να μην κοροϊδεύεις γιατί θα τα λουστείς. Αυτό ακριβώς  έπαθα με τον Λάμπρο και με τον Πλέα γελούσα μαζί τους όταν αυτοί αγχωνόντουσαν που έπαιζα εγώ. Και τώρα καταλαβαίνω μία κουβέντα που μου είχαν πει και ήταν η εξής: "Σου ευχόμαστε να μην γίνεις ποτέ προπονητής γιατί θα το πληρώσεις" τώρα τους καταλαβαίνω και αυτό με κάνει να τους σέβομαι ακόμη πιο πολύ.

Πόσο βοηθούν να γίνονται διοργανώσεις στην Πάτρα;

Σαν αθλητής είχα παίξει μόνο σας έφηβος στην Πάτρα αλλά στην A' κατηγορία ποτέ. Είναι ωραίο συναίσθημα να νιώθεις ότι οι αθλητές έχουν στις κερκίδες τους φίλους τους και θέλουν να παίξουν για αυτούς. Ωστόσο ήξερα ότι θα κρινόμουν αλλά αυτό δεν με ενοχλεί.

Ένα δυναμικό άθλημα βγάζει και καλούς χαρακτήρες γενικότερα;

Η πυγμαχία είναι δυναμικό άθλημα αλλά όχι βίαιο με σωστές προφυλάξεις είναι ακίνδυνο. Από εκεί και πέρα τα ατομικά αθλήματα και γενικά τα δυναμικά χτίζουν τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Δεν μπορείς να κάνεις πρωταθλητισμό αν είσαι κακός  χαρακτήρας. Ο πρωταθλητής πρέπει να είναι ταπεινός γιατί αλλιώς δεν μπορείς να κάνεις πρωταθλητισμό.

Ωστόσο ο προπονητής είναι πάνω από όλα παιδαγωγός. Έχει τύχει να μπουν κακά παιδιά που το βλέπουν διαφορετικά το άθλημα και δεν έχουν κολλήσει με τους υπόλοιπους. Σε αυτή την περίπτωση γνωρίζουν ότι για να μείνουν πρέπει να αλλάξουν.

Η μία οικογένεια είναι στο σπίτι και η άλλη στο γυμναστήριο. Πως τα συνδυάζεις;

Έχω καλή γυναίκα, όσο για το γιο μου δεν τον ευχαριστιέμαι όσο το θέλω. Κοιτάω όμως και τη δουλειά μου. Μου αρέσει ο χώρος δεν μπορώ να με φανταστώ έξω από την πυγμαχία. Είμαι εδώ σε αυτό το γυμναστήριο από το 1995 και έχουμε 2013. Φαντάσου έχω βάλει δύο φορές τα κλάματα γιατί μου είπαν οι αθλητές μου ατάκες και δικαιολογίες που έλεγα πολλά χρόνια πίσω εγώ στον προπονητή μου.

Η Πάτρα αποτελεί μεγάλη δύναμη στην πυγμαχία. Αυτό βοηθάει να ανέβει το επίπεδο όλων σας;

Ναι, το σημαντικό είναι ότι συνεργαζόμαστε άψογα με τα υπόλοιπα σωματεία με τον Νίκο Πλέα, τον Λάμπρο Μιχαλόπουλο, ενώ σημαντική είναι και η βοήθεια του πρόεδρο της τοπικής του κ. Γασπαρινάτου. Κοιτάμε το καλό των παιδιών μας με ομαδική δουλειά θα ωφεληθούμε όλοι. Είμαστε όλοι ένα. Για παράδειγμα έπαιζε στην Πάτρα ο Μπέης αλλά δεν έβλεπα εκείνη την ώρα αν ήταν της Παναχαϊκής για μένα ήταν ο Άγγελος και ήθελα να κερδίσει.