Η γιαγιά που χορεύει και το ιδιαίτερο «Πατρινό» συγκρότημα Babo Koro - Mιλά στο thebest.gr

Το πρώτο σας άλμπουμ έχει τίτλο «Σίσυφος»… και στο εξώφυλλο του βλέπουμε μία γιαγιά… έχει και μία δόση χιούμορ αυτή η επιλογή;

Κάθε άλλο. Τόσο η γιαγιά που χορεύει όσο και ο Σίσυφος είναι κεντρικά στοιχεία της πρότασής μας. Η εικόνα μίας γιαγιάς που τραγουδάει και χορεύει δημιουργεί πολύ έντονα συναισθήματα και μας εμπνέει πολύ. Ίσως όσοι έχουν αντίστοιχη ανάμνηση από μικρά τοπικά γλέντια ανά την Ελλάδα να μπορούν να ανακαλέσουν άμεσα αυτό το συναίσθημα. Πρόκειται για μια εικόνα μικρής νίκης απέναντι στο θάνατο, αψήφισης, νοσταλγίας, θαυμασμού, νεότητας πνεύματος. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι έκδηλα και στο μύθο του Σίσυφου, που έχει απασχολήσει μερικούς από τους σημαντικότερους στοχαστές της ανθρωπότητας ακριβώς για αυτά. Ο Σίσυφος τιμωρήθηκε από τους θεούς γιατί προσπάθησε επανειλημμένα να κοροϊδέψει το Θάνατο.

Η τιμωρία του ήταν να σπρώχνει ένα βράχο έως την κορυφή ενός λόφου και έπειτα, αφού αυτή ξανακυλήσει στους πρόποδες, αρχίζει από την αρχή Ο Σίσυφος όμως εκτός από βλάσφημος, στην ουσία ήταν μία φιγούρα που αγαπούσε πάνω απ’ όλα τη ζωή. Ο Καμύ μάλιστα τον θεωρεί ευτυχισμένο στην τιμωρία του, και ερμηνεύει ότι η προσπάθεια προς την κορυφή του αρκούσε για να γεμίσει την καρδιά του. Κατ’ αναλογία, άνθρωποι που νικούν για λίγες στιγμές τον χρόνο και τον θάνατο και χορεύοντας αψηφούν τη φύση, μας προκαλούν το δέος και τον θαυμασμό.

Τι περιλαμβάνει το άλμπουμ σας;

Περιλαμβάνει δέκα πρωτότυπες συνθέσεις και μία διασκευή ενός παραδοσιακού κομματιού της Θράκης.

Ποιες είναι οι επιρροές σας; 

Η δημιουργία του “Σίσυφος” προέκυψε από την αλληλεπίδραση διαφορετικών πολιτισμικών καταβολών δίχως στεγανά, με στόχο τη συνέκφραση και τη συμμαθητεία. Μέσα από την ενορχηστρωτική προσέγγιση και το στιχουργικό αφήγημα καταφέραμε να βρούμε τον κοινό τόπο σε ένα μουσικό στιγμιότυπο, το οποίο είναι βαθιά επηρεασμένο από την ελληνική παραδοσιακή μουσική, τις βαλκανικές πολυφωνίες και τα τσιγγάνικα ποικίλματα, τη δυτική rock και prog rock αισθητική -ανά σημεία- καθώς και τη swing αίσθηση.

Τι ακριβώς θέλατε να πετύχετε με το ντεμπούτο σας;

Δεν είναι πολύ εύκολο να οριστεί ένας σαφής στόχος, όταν κάνεις μία καλλιτεχνική δημιουργία. Σίγουρα είχαμε συγκεκριμένα συναισθήματα που θέλαμε να προκύπτουν από την πρώτη αυτή δουλειά μας, και θελήσαμε να τοποθετηθούμε για κάποια σημαντικά ζητήματα που μας αφορούν με τραγούδια όπως ο «Ξένος».

Η αφορμή για το τραγούδι αυτό δόθηκε πριν περίπου 10 χρόνια, όταν βιώσαμε από κοντά και για χρόνια στην Πάτρα την παρουσία χιλιάδων μεταναστών κυρίως από το Αφγανιστάν και χώρες της μέσης Ανατολής, οι οποίοι, όπως και σήμερα με το κύμα μεταναστών της Συρίας, έφυγαν κατατρεγμένοι από τις χώρες τους για να αναζητήσουν καλύτερη τύχη ή απλά την επιβίωση. Στο διάστημα της παραμονής τους η τοπική κοινωνία έδειξε όλα τα πιθανά πρόσωπά της απέναντί τους. Αντίστοιχα θεματικό είναι και το πρώτο μας μουσικό βίντεο για το τραγούδι «Γέλα μου» σε σκηνοθεσία του Θ. Παπαδουλάκη (Το Νησί, Ο Αδελφός μου).

Η βασική μας έμπνευση είναι η ανάγκη μας για επικοινωνία, για συνάντηση, και αυτή αποτελεί και τον σκοπό, ενώ το κάλεσμα μας σε αυτήν γίνεται μέσα από το τραγούδισμα του πάθους, της συντροφικότητας, της αλληλεγγύης, του έρωτα.

Ποιες είναι οι πρώτες αντιδράσεις και τα πρώτα σχόλια που ακούτε;

Στο σύντομο διάστημα της κυκλοφορίας του “Σίσυφος” (Μαρτ. 2019) έχουμε εισπράξει πολύ ενθαρρυντικά σχόλια, τόσο από το μουσικό τύπο όσο και από τους ακροατές, σε σχέση με την προσπάθεια που έχουμε κάνει. Αυτό που μας κινητοποιεί ιδιαιτέρα όμως είναι ότι αντιλαμβανόμαστε, σε γενικές γραμμές, την αντίδραση του κοινού στο υλικό μας κατά τις ζωντανές εμφανίσεις μας ως πολύ θετική.

Είναι πολύ όμορφο να νοιώθεις ότι κάτι για το οποίο έχεις κοπιάσει πολύ πράγματι συναντά και αγγίζει άλλους ανθρώπους, τόσο κοινωνικά όσο και μουσικά, και άξιζε να βγει “από το συρτάρι”. Στα live προσπαθούμε να γινόμαστε ένα με τον κόσμο και να συνδεθούμε σε ένα επίπεδο πέρα από τη μουσική, πατώντας στις βάσεις της δικής μας καλλιτεχνικής σύμπραξης ως σχήμα αλλά και στην ανάγκη όλων μας, τόσο για γλέντι, όσο και για ουσιαστική επικοινωνία.

Με αφορμή το άλμπουμ συμμετείχατε και σε φεστιβάλ αλλά και μουσικές σκηνές… ποιες είναι οι εμπειρίες σας;

Το σχήμα έχει ξεκινήσει τις ζωντανές εμφανίσεις εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο, και στο διάστημα αυτό είχαμε ήδη την τύχη να βρεθούμε σε μερικά πανέμορφα μέρη και να γνωρίσουμε υπέροχους ανθρώπους. Από τις πιο πρόσφατες εμφανίσεις μας ξεχωρίζουμε σίγουρα το Ζήρεια music festival, ένα φεστιβάλ με πολύ όμορφη κουλτούρα συμμετοχικότητας, εξαιρετικά πλούσιο σε δράσεις και με πολύ καλή οργάνωση, αλλά και την εμφάνισή μας στην κεντρική σκηνή του Σταυρού του Νότου.

Σαν εμπειρία, το να παίζουμε σε ένα από τα μεγαλύτερα πλέον φεστιβάλ της χώρας που είχε τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων, ήταν μοναδική. Ωστόσο, πάντα το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της μουσικής μας εξερεύνησης έχει να κάνει με τις πνευματικές αλλά και φυσικές συναντήσεις που αυτή γεννά, καθώς και με την ανθρώπινη επαφή.

Στις 22 Νοεμβρίου θα βρεθείτε στο Ghetto… Τι θα παρουσιάσετε εκεί;

Στις ζωντανές εμφανίσεις αλλά και στη μουσική μας, κεντρικό στοιχείο θέλουμε να αποτελεί το γλέντι. Το γλέντι το βλέπουμε ως κομμάτι της ψυχής, ως αρχέγονη ανάγκη, ως έκφραση ατομικού και ταυτόχρονα συλλογικού συναισθήματος. Το γλέντι που υπονοεί η γιαγιά που χορεύει, τα κομμάτια που έχουμε επιλέξει να πλαισιώσουν το δίσκο στα live μας, αλλά και ο δικός μας «Σίσυφος», του οποίου “την καρδιά καίει το αντάμωμα”, εκφράζουν πολύ εύστοχα αυτό που προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε. Σε κάθε εμφάνιση, η επιδίωξή μας είναι να ισορροπούμε μεταξύ γλεντιού και συναυλίας, και κάτι τέτοιο έχουμε ετοιμάσει και για το Ghetto.

Τι υπάρχει στα μελλοντικά σας σχέδια;

Προτεραιότητα αυτή την περίοδο αποτελούν οι ζωντανές εμφανίσεις για να μοιραστούμε το “Σίσυφος”, και να μεγαλώσουμε όσο μπορούμε την παρέα μας. ετοιμάζοντας ταυτόχρονα το καινούργιο μας υλικό για τον επόμενο δίσκο.