Προδημοσίευση από το νέο βιβλίο του Πατρινού αστροφυσικού Διονύση Σιμόπουλου: «Από τα Ψηλαλώνια στο Φεγγάρι»

Αγαπά την αστροφυσική στην οποία και διακρίθηκε αλλά αγαπά και την πόλη στην οποία  μεγάλωσε, την Πάτρα. Και η δεύτερη δεν λείπει από το νέο του βιβλίο που θα κυκλοφορήσει στις 30 Μαΐου από το Μεταίχμιο, υπό τον τίτλο "Από τα Ψηλαλώνια στο φεγγάρι". Στην προδημοσίευση που δημοσίευσε ο ίδιος στο facebook παρελαύνουν… πύραυλοι, κεντρικές γωνιές της Πάτρας, μαθητικές αγωνίες, η 5η ομάδα αεροπροσκόπων, το φεγγάρι  και ο…Γκαγκάριν! Μάλιστα ο Διονύσης Σιμόπουλος έχει αφηγηθεί τη συναρπαστική ζωή του μιλώντας στο thebest.gr και τον Φάνη Βγενόπουλο.

«Για μένα η Πάτρα είναι η πόλη μου», μου είχε πει από την αρχή της συνέντευξης  από όπου και η φωτογραφία.

 Ακολουθεί η προδημοσίευση από το Κεφάλαιο 3

Η αγάπη που έχω για το πάντρεμα Επιστήμης και Τέχνης δεν είναι κάτι το καινούργιο, αλλά ξεκίνησε εδώ και πάνω από μισόν αιώνα, ως έφηβος στην πόλη που μεγάλωσα, στην πόλη που τότε μοσχοβολούσε από τα αρώματα που ανέδιδαν απλόχερα το αγιόκλημα, οι γαζίες και το γιασεμί. Την εποχή εκείνη, στα μέσα της δεκαετίας του 1950, η πρώτη μου επαφή με το Διάστημα έγινε σ’ ένα ημιυπόγειο, στο πάνω μέρος της πλατείας Όλγας. Σ’ εκείνο το μικροσκοπικό χώρο στεγάζονταν η Αμερικανική Βιβλιοθήκη της Πάτρας που περιελάμβανε μια αρκετά εκτεταμένη συλλογή βιβλίων και περιοδικών μεταξύ των οποίων και το περιοδικό Collier’ s. Το συγκεκριμένο μάλιστα περιοδικό, που δυστυχώς χρεοκόπησε γύρω στο 1957, περιελάμβανε εξαιρετικά εκλαϊκευμένα άρθρα των τελευταίων επιστημονικών και τεχνολογικών επιτευγμάτων όπως επίσης και μερικά από τα καλύτερα διηγήματα των πιο γνωστών συγγραφέων της αμερικανικής λογοτεχνίας, μεταξύ των οποίων θυμάμαι ότι μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ο Kurt Vonnegut…

Πέρα, όμως, από τα διηγήματα επιστημονικής φαντασίας το περιοδικό «Collier’s», περιελάμβανε επίσης και ορισμένα εξαιρετικά εκλαϊκευτικά άρθρα των τελευταίων επιστημονικών και τεχνολογικών επιτευγμάτων. Αλλά εκείνο που κίνησε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον στα παιδικά μου μάτια ήταν μία σειρά άρθρων που βρήκα στους παλαιότερους τόμους του περιοδικού σχετικά με την εξερεύνηση του Διαστήματος. Την εποχή εκείνη, σ’ έναν χώρο και χρόνο που ακόμη και τα αεροπορικά ταξίδια μας φαίνονταν επιστημονική φαντασία, η σειρά εκείνη των άρθρων περιέγραφε με έγχρωμες εικονογραφημένες λεπτομέρειες τα βήματα που θα έπρεπε να ακολουθήσει ο άνθρωπος για τη μετοίκησή του στο Διάστημα.

Πολλά χρόνια αργότερα έμαθα ότι το σπέρμα εκείνης της σειράς είχε μπει σ’ ένα Συμπόσιο για τα Διαστημικά ταξίδια που είχε γίνει στο Πλανητάριο Χέιντεν της Νέας Υόρκης, τον Οκτώβριο του 1951. Το Συμπόσιο εκείνο οδήγησε τους εκδότες του περιοδικού να συγκεντρώσουν μια σπουδαία ομάδα ειδικών, οι οποίοι χρησίμευσαν ως συγγραφείς και καθοδηγητές της σειράς, ανάμεσα στους οποίους ξεχώριζαν τα ονόματα των πρωτοπόρων της πυραυλικής Werner von Braun και Willy Ley, και των καθηγητών αστρονομίας Fred Whipple από το Χάρβαρντ και Joseph Kaplan από το UCLA.

Παρ’ όλα αυτά, την εποχή εκείνη δεν ήταν τα κείμενα που μου διέγειραν τη φαντασία τόσο, όσο οι καταπληκτικές, ακόμη και σήμερα, ζωγραφικές απεικονίσεις που πλαισίωναν τις επιστημονικές και τεχνολογικές προβλέψεις των αρθρογράφων και οι οποίες είχαν φιλοτεχνηθεί ως επί το πλείστον από τον πρωτοπόρο Διαστημικό καλλιτέχνη Chesley Bonestell. Στις απεικονίσεις εκείνες αποτυπώνονταν με κάθε λεπτομέρεια οι πύραυλοι που θα οδηγούσαν τον άνθρωπο στο Διάστημα, τα σεληνιακά διαστημόπλοια που θα οδηγούσαν δεκάδες αστροναύτες στην επιφάνεια του φυσικού μας δορυφόρου και οι κυλινδρικοί Διαστημικοί σταθμοί που πολλά χρόνια αργότερα, το 1968, πρωταγωνίστησαν στην κλασική ταινία του Στάνλεϋ Κιούμπρικ «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος». Η σειρά εκείνη και τα τρία εικονογραφημένα βιβλία που προέκυψαν απ’ αυτήν, (“Across the Space Frontier”, “Conquest of the Moon” και “The Exploration of Mars”) εξέθρεψαν την φαντασία και τα οράματα μιας ολόκληρης γενιάς νέων μηχανικών και επιστημόνων που στη δεκαετία του 1960 μετέτρεψαν τα όνειρα των αρθρογράφων και των συνεργαζόμενων καλλιτεχνών σε πραγματικότητα. Παρ’ όλα όμως τα κείμενα αυτά και τις σχετικές ζωγραφικές απεικονίσεις, τίποτα δεν μπόρεσε να μας προετοιμάσει για την πραγματικότητα που παραφύλαγε στη γωνία λίγες μόνο μέρες μετά το Ορθόδοξο Πάσχα του 1961.